Dagblaðið Vísir - DV - 24.02.1989, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 24. FEBRÚAR 1989.
Spumingin.
Hvað ætiarðu að gera um
helgina?
Haukur Hauksson rafeindavirki: Ég
ætla að vinna við að setja upp síma-
kerfi og fleira fyrir ístel.
Rannveig Sigurðardóttir, atvinnu-
laus: Það er ekkert ákveðið - en það
getur meira en verið að ég fari út að
skemmta mér.
Sólrún Tómasdóttir nemi: Ég er að
hugsa um að fara í bíó og sjá hjarta-
knúsarann Tom Cruise í myndinni
Cocktail.
Ólöf Sigurðardóttir ræstitæknir:
Ekkert sérstakt, bara hvíla mig vel
og fara kannski í sund.
Magnús Rafnsson nemi: Ég ætla að
fara tU Akureyrar og fara á skíði og
svo út aö skemmta mér.
Amar Ólafsson nemi: Ég fer með
Magnúsi og fleirum til Akureyrar á
skíði og skemmtistaði.
Lesendur
Hvalamálið:
Krafa um leyndar aðgerðir
Bernharð Steingrimsson skrifar:
Erum við að tapa hvalastríðinu?
- Eru allar þessar feröir ráðherra
okkar og þingmanna ekki í neinum
tengslum við þá brýnu hagsmuni
sem eru í húfi? - Fara dagpening-
arnir, sem hún Guðrún Helgadóttir
varði svo skelegg, beint í lúxus og
óþarfa í hinum og þessum erlendu
salarkynnum?
Þurfum við miklu fleiri gagns-
lausa froöusnakka í forystulið
þjóðarinnar til þess að koma þess-
um svokölluðu „vinaþjóðum" okk-
ar í skilning um að við viljum sjá
gagnkvæma vináttu, ekki bara í
orði heldur líka á borði? - Þegar
hagsmunir þessara vinaþjóða okk-
ar eru í húfi velta þeirra menn sér
ekki upp úr siðferðilegu réttmæti
mótaðgerða heldur gera það sem
gera þarf. - Allar þessar þjóðir gera
það sem þeim hentar best á bak við
tjöldin en við látum slátra okkar
hagsmunum án þess að verjast.
Mér þykir sýnt að áróðursstríð
okkar við græningja sé tapað af
þeirri sorglegu ástæðu að okkar
menn voru of uppteknir við „önnur
mál“ erlendis þegar þeirra var þörf
eða þeir hvorki nenntu né kunnu
að berjast fyrir okkar hagsmunum.
- Úr því sem komið er megum við
ekki gera eins og vefarinn sem
ræktaði mölflugur í vefstól sínum.
Það verður að halda hvölum, sel-
„Við kjósum kannski fremur að eta úr hendi græningjanna," segir m.a. í bréfinu.
um og sjófugli í skefjum með leyni-
legum aðgerðum ef ekki vill betur.
Þessar skepnur svolgra í sig
70-80% af þeim auðlindum sem við
gætum nýtt, á sama tíma og sjó-
mönnum okkar er skipað að halda
sig í landi. - Má ekki útbúa hval-
veiðiskipin sem varðskip í orr-
ustunni við þessar skepnur og
skjóta á þær með ófrjósemislyfjum
ef við erum of siðprúð til þess að
veiða þær? Má ekki grisja íslenska
selastofninn með norsku selaveir-
unni - og verða ekki trillukarlar
að fara að taka sjálfir beinan þátt
í að halda selnum í skefjum? - Þetta
eru bara spurningar um hvort við
ætlum að lifa áfram í þessu landi.
Það er blóðugt aö sjá fram á að
íslenska þjóðin stefnir í sjálfsmorð
með úrræðaleysi sínu meðan aðrar
þjóðir nota þau meðul sem þurfa
þykir til vamar sínum hagsmunum.
- íslensk stjórnmál eru e.t.v. svo
galopin erlendum andstæðingum að
ekki er hægt að gera leynilega áætl-
un um svona aðgerðir vegna upp-
lýsingagleði hérlendra fjölmiðla!
Ég tel að íslenskir íjölmiðlar hafi
oröið sér til skammar fyrir and-
íslenska framkomu og undirlægju-
hátt við andstæðinginn í þessu bar-
áttumáli með því að blása út áróöur
þeirra. Án þorskins yrðu laun okk-
ar rýr. En við kjósum kannski
fremur að éta úr hendi græningj-
anna. Það sýnir ólýsanlegt skiln-
ingsleysi á íslensku samfélagi.
Þeim sem véfengja og tala gegn
rétti veiðimannasamfélags okkar
ætti ekki að leyfa að þrífast í þessu
landi. - Ytri aðstæður krefjast þess
að farið sé út í hverjar þær leynileg-
ar aðgerðir sem nauðsyn krefur.
Hátt bjórverö í veitingabúð Leifsstöðvar:
Hlýtur að lækka
Flugfarþegi skrifar:
Ég hef oft undrast það við komu til
Keflavíkurflugvallar, þar sem ég fæ
mér oftast hressingu áður en lagt er
í flug, að verð á áfengum bjór skuli
þar vera eins hátt og raun ber vitni.
Það hefur verið og ég held að svo sé
enn 120 kr. flaskan. Þetta finnst mér
alltof dýrt af tollfrjálsum bjór að
vera.
Þetta er sama verð og talað var um
að yrði sett á bjórinn hér innan-
lands. Nú hefur verið fallið frá því
og lækkað niður í 80 kr. á innlendum
bjór og 120 kr. á erlendum. Það hlýt-
ur því að lækka allverulega verðið á
bjómum í veitingabúð flugstöövar
Leifs Eiríkssonar. Eða á aö halda
verðinu þar óbreyttu?
Lesendasíða hafði samband við
rekstraraðila veitingabúðarinnar í
flugstöðinni á Keflavíkurflugvelli og
þá kom í ljós að verðið á bjórflösk-
unni er ekki lengur 120 kr. heldur
140 kr.
Að öðm leyti vildi rekstraraðili
taka fram að fólk gleymdi því oft að
þama í veitingabúðinni í Leifsstöð
væri ekki um útsölu úr verslun að
ræða heldur veitingastað sem þyrfti
að taka miö af kostnaði sem slíkum
rekstri fylgdi. Talað væri um að verð
á bjór í veitingahúsum landsins yrði
allt að 200 krónur og það væri því
enn hærra. - Reiknaði viðmælandi
lesendasíðunnar ekki með að verö á
bjór í veitingabúð Leifsstöðvar
myndi breytast að svo komnu máli.
Hringið í síma 27022
„Eigum margt ólært i umferðarmálum,“ segir meðal amnnars í bréfinu.
Umferðarmál og
aksturshæfni
miUi kl. 10 og 12 eða skrifið
Loksins kom verslun...
Neytandi skrifar:
Loksins kom verslun hér í Hafnar-
firöi sem sprengdi fjárlagagat, í nýrri
merkingu þó, á þann fjallháa múr
sem umhverfis okkur hefur verið
reistur með lúxustollum á matvæh,
bamaleikfóng og annan „óþarfa
varning".
Verslun þessi, sem heitir Lista-
smiðjan og er við Norðurbraut, selur
keramikvörar og veitir greinargóðar
upplýsingar um meðferð vörunnar
og góð ráð. Við hjónin rákumst þarna
inn fyrir tilviljun skömmu fyrir jólin
síðustu og féllum gjörsamlega fyrir
fegurð þeirra stórkostlegu listmuna
sem þama eru á boðstólum. - Og
ekki nóg með það, halda mætti aö
verðlagningin væri miðuð við borg-
ina Glasgow en ekki Hafnarfjörð.
Þetta var sannkölluð himnasend-
ing fyrir brostinn fjárhaginn í jóla-
traffíkinni. - Og nú taka við ferming-
ar og stórafmæli en án þess kvíða
sem alltaf hefur fylgt því að taka upp
budduna til að gleðja sína nánustu.
Hafið innilega þökk fyrir viðskipt-
in. Þess er alltof sjaldan getið sem
vel er gert.
Sigríður Eymundsdóttir skrifar:
Mér finnst alltaf verða sýnilegra
að viö íslendingar eigum margt ólært
í umferðarmálum. Hér aka of margir
um vegi með það hugarfar að akst-
urslag sé einkamál hvers og eins og
hugsa sem svo „ég á þessa götu“.
Eins og flestir vita er málið bara ekki
svona einfalt.
Hraðinn virðist hjá mörgum vera
aðalatriðið hvernig sem umhverfi og
aðstæður eru. Það þarf vonandi ekki
að segja neinum er hefur ökuleyfi að
stefnuljós eru til þess að láta vita
hvað maður ætlar að gera - t.d. fyrir
stefnubreytingu. Ég hélt líka að flest-
ir vissu að ekki dugar ein ljósapera
í ökutæki.
Ég held að athuga þurfi nánarferil
þeirra sem eru 17 ára og labba út í
bíl og virðast hafa það eitt að áhuga-
máli að aka nægilega hratt. Mér
finnst stundum sem ég búi viö hrað-
braut - en gatan er lokuð í annan
endann. Ég þykist samt vita að ekki
séu allir ökuþórar 17 eða 18 ára.
Ég var minnt á þetta aksturslag um
daginn. Ég stoppaði við umferðarljós
sem eftir minni skilgreiningu var
rautt. í þann mund er ég stöðvaði
bílinn stangaði einn af þessum öku-
þórum minn bíl. Ég stökk út og byij-
aði að lesa yfir þeim er virtist ekki
alveg hafa skynjað stöðuna. Svarið
var: „Ég hélt þú ætlaðir yfir!“ Ég
svaraði: „Já, þú ekur þetta svona eft-
ir minni.“ Ég held að þetta sé það sem
alltaf er að gerast. - Tryggingafélögin
segja til um það.
En hvernig væri að ökumönnum
væri bannað að aka með símann á
eyranu og sígarettuna á sínum stað?
- Mjög traustvekjandi ökumenn það
eða hitt þó heldur! Það mætti einnig
sýna mun meira í sjónvarpi frá af-
leiðingum þessarar svigkeppni sem
mér finnst fara fram hér í borginni
og einnig úti á vegum.