Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.1993, Blaðsíða 4

30
FIMMTUDAGUR 18. FEBRÚAR 1993.
Tóruist
Súkkat:
Tvíbreiður trúbador
Súkkat hefur vakið mikla athygli að undanförnu.
Tvíeykið Súkkat hefur vaklö mikla
athygli að undanfórnu fyrir frumleg-
an tónlistargjöming á öldurhúsum
borgarinnar. Súkkat skipa tveir góð-
glaðir kokkar sem lítið hafa komið
nálægt spilamennsku þó báðir séu
þeir af léttasta skeiði. Hafþór Ólafs-
son er söngpípa og höfundur smell-
inna texta Súkkats er. Gunnar Örn
Jónsson sníður textimum rétta bún-
inga auk þess að slá á gítarstrengi.
Hafþór vakti athygli KK í sumar þeg-
ar sá síðamefndi var á ferðalagi á
Búðum á Snæfellsnesi ásamt fóru-
neyti. Á Búðum hafa Hafþór og
Gunnar Öm og þó aðallega Hafþór
matreitt gómagælur og fagrar
stemmur ofan í matargesti undan-
farin ár. Hafþór tók lagið Kúkur í
lauginni með KK-bandi og gekk vel.
Það var upphafið að samstarfi þess-
ara tveggja hljómsveita.
„KK bauð okkur að spila með sér
á útgáfutónleikum í Borgarleikhús-
inu í desember. Hann var nokkuð
djarfur því á þeim tímapunkti hafði
hiann aldrei heyrt í Súkkati,“ segir
Hafþór.
Áður hafði tvíeykið komið fram á
sönghátíðinni Sköllótta tromman á
Tuttugu og tveimur og óháðu listahá-
tíðinni í Héðinshúsinu.
Trúbador ítvíriti
Súkkat er ólíkt flestu öðm í ís-
lensku tónlistarflórunni. Hafþór
syngur teinréttur eins konar prósa-
ljóð á meðan Gunnar Örn grúfir sig
yfir gítarinn. Kímnin er allsráðandi
í tóniistinni þó virðuleiki einkenni
gjörning þeirra fósthræðra. Þeir eru
gamansamir en vilja samt sem áður
að fólk taki þá alvarlega.
Þeir byrjuðu að slá í lög þegar þeir
leigðu saman fyrir fimm árum og var
tónlistin þá eingöngu- heimilisiðnað-
ur.
„Við höfum gjaman kallað okkur
hinn tví-eina trúbador. Við gætum
jafnvel bætt við munnhörpuleikara
en samt verið einn trúbador, þrír
menn. Ástæðan er að ég hef ekki
haft eirð í mér til að læra á hljóðfæri
og Gunnar Örn sér því um þá hlið
mála. Ég hef hins vegar lengi reynt
mig við skriftir," segir Hafþór.
- Textanir hafa vakið athygli fyrir
kímni og tilvísanir í fortíðina.
„Það er nú þannig að þegar maður
hefur hlustað mikið á Megas þá fær
maður áhuga á sögunni sem yrkis-
efni. Ég er þó ekki sérlega vísindaleg-
ur í þessari söguskoðun minni eins
og heyra má. Maður reynir samt sem
áður að vanda sig.“
- Nafnið?
„Konan mín,“ segir Hafþór. „Hún
talar um að eitthvað sé algert súkkat
ef það er dálítið vafasamt. Við höfð-
um ekki meiri trú á okkur en svo að
við skírðum bandið Súkkat þegar við
spiluðum í afmælisveislu hjá vini
okkar. Þar komum við fyrst fram
undir þessu nafni.“
í feitu slagtogi með KK-bandi
Hafþór er þrítugur og Gunnar Örn
35 ára. Þeir hafa aldrei starfað í
hljómsveit áður og það er kannski
ástæðan fyrir því að þeir eru enn
kallaðir drengimir og er það viður-
nefni þeim einkar kært. En er gam-
all draumur að verða að veruleika
með tilkomu Súkkats?
„Nei, ég get nú kannski ekki sagt
það. Þessi lög okkar eru komin af
bleiualdri. Við höfum verið að flytja
þau vinum okkar og grunaði hreint
ekki að fleiri hefðu gaman af. Okkur
brá rosalega þegar við spiluðum fyrst
opinberlega. Við héldum að lögin
okkar höfðuðu fyrst og fremst til eig-
inkvenna okkar og vina en reyndin
var önnur. Við vorum heppnir að
lenda í feitu slagtogi með KK-bandi.
Það er sjálfsagt fullt af svona mönn-
DV-mynd ÞÖK
um úti í bæ en okkar gæfa var að
hitta KK. Það var hann sem dreif
Súkkat upp á svið.“
Hafþór segir plötugerð ekki í deigl-
unni og áhuga á slíku fyrirtæki tak-
markaðan hjá þeim vinum. Þeir séu
sæmilega fullnægðir á því að spila á
tónleikum stöku sinnum.
Aðdáendur Súkkats, sem eru
margir og fer fjölgandi, vona að þessi
skoðun Hafþórs og Gunnars Arnar
breytist, því ef eitthvað íslenskt efni
á erindi á plötu þá eru það þær frá-
bæru lagasmiðar sem Súkkat hefur
boðið upp á á tónleikum sínum und-
anfarið. Enda á ferðinm einhver at-
hyglisverðasta „hljómsveit" sem
fram hefur komið hér á landi lengi.
SMS
x>v
Ice-T rekinn
fráWarner
Bros
Hljómplötufyrirtækið Warner
Brothers hefur rift samningi sín-
um við rapparann Ice-T sem gerði
allt vitlaust í fyrra með laginu
Cop Killer. Talsmenn Warner
Brothers segja að ágreiningur
milli fyrirtækisins og Ice-T um
stefnu og stíl listamannsins sé
meginástæðan fyrir því að hann
sé leystur undansamningi sínum
hjá fyrirtækinu. Sérfróðir menn
í að lesa milli línanna i yfirlýsing-
um sem þessum segja morgun-
ljóst að fyrirtækið hafi einfaid-
lega rekið Ice-T vegna þrýstings
frá yfirvöldum, þar á meðal alrík-
islögreglunni. Þar að auki hafl
Ice-T haft i hyggju að fjalla meira
um lögregluna og leiðir til aö
losna viö leiöinlega lögregluþjóna
á vænianlegri plötu. Þess má svo
geta í þessu sambandi áð þégár
ársfundur Warner Brothers var
haldhm á dögunum stóöu um 100
iögreglumenn í mótmælastöðu
fyrir utan fundarstaðinn.
Morrisseyog
Prince?
Einhveijar þreifingar kváðu
vera í gangi milli hans konung-
legu ótugtar Prince og Morrissey
um samstarf. Ekki yrði um var-
anlega samvinnu að ræða en ver-
ið er að skoða möguleika á því
að þeir semjí einhver lög í sam-
einingu. Það er annars af Morr-
issey aö frétta að hann sendir frá
sér hljómleikaplötu í apríl næst-
komandi ef guð lofar.
Cure í pásu
Sálin hans Jóns míns er ekki
eina stjórhljómsveitin sem fer í
fríið þessa dagana því þau boð
hafa verið iátin út ganga að
hljómsveitin Cure ætli að taka sér
ótímasett leyfi frá störfum. Áður
en þessi frétt var send fjölraiðlum
höfðu gengið gróur um aö Porl
Thompson, einn liösmamia Cure,
væri á förum frá sveitinni en
skýringin á sögusögnunum er
sem sagt sú að sveitin er lang-
þreytt eftir árs tónieikahaid og
ætlar í langa pásu.
Plötugagnrýiú
Deicide-Amon: Feasting the Beast
★ ★
Hráttog
kraftmikið
Ekki get ég sagt að ég hafi verið
hrifinn þegar ég hlustaði fyrst á
þessa plötu. Ég hlusta svolítið á
þungarokk en þetta er í fyrsta sinn
sem ég kemst í tæri við svokallað
dauðarokk, hvað þá j afn hrátt
dauðarokk og Feasting the Beast er.
Deicide gaf út sína fyrstu plötu
sumarið 1990. Fyrri hluti þessarar
plötu er upptökm- frá 1989, meðan
hijómsveitin hét ennþá Amon.
Seinni hluti plötunnar er enn eldri.
Þau lög voru tekin upp árið 1987
með frumstæðum tækjabúnaði í bíl-
skúmum hjá hijómsveitinni og má
heyra það á hijómgæðunum.
Það sem ég heyrði við fyrstu hlust-
im þessarar plötu var hávaði og ösk-
ur og þar með stóð ég frammi fyrir
ákveðnu vandamáli. Hvernig getur
maður gagnrýnt plötu þegar maður
getur ekki einu sinni greint tónlist
á henni? Ég fór því að rembast við
að hlusta á plötuna trekk í trekk og
viti menn - smám saman fór ég að
heyra tónlistina í lögunum og greina
orðaskil í textunum. Ég er sennilega
búinn að hlusta á plötuna a.m.k. 20
sinnum núna og líst bara sæmilega
á. Hún er alls ekki gallalaus - upp-
tökumar em iéiegar, tónlistin erfið
í meltingu og fremur einhæf, og
textamir óttaleg þvæla um dauða,
skrímsli og djöfladýrkun aðallega.
En tónlistin er feikilega kraftmikil
og oft bregður fyrir góðum hijóð-
færaleik (þótt maður verði að hlusta
vandlega til að heyra það). Besta
lagið á plötunni er Sacrificial Sui-
cide, alveg sérlega illyrmislegt lag
með texta, sem sennilega myndi or-
saka hjartaáfall hjá sannkristnu
fólki. Lagið er reyndar í tveim útgáf-
um á plötunni. Mér finnst bílskúrs-
útgáfan skemmtilegri en hin útgáf-
an er nauðsynleg til að greina text-
ann.
Pétur Jónasson
Ýmsir- Lagasafnið 2
★ ★
Misjafn sauður
Önnur lagasafnsplatan sem
Stúdíó Stöðin sendir frá sér á
nokkra afskaplega slappa punkta.
Sums staðar er brotist upp úr með-
almennskumú. Útkoman í heild er
bærileg.
Ruth Reginalds kemur einkar
sterk út úr Lagasafninu 2. Hún
syngur þijú lög og fer vel með öll.
Sér í lagi þykir mér hún standa sig
vel í lagi Oskars Guðnasonar, My
Daydream. Það lag hafði reyndar
áður komið út með íslenskum texta
í flutningi Bubba Morthens. Útgáfa
Rútharerbetri.
Óskar á tvö önnur lög á plötunni.
Hann er vel frambærilegur lagahöf-
undur sem vonandi á eftir að láta
meira að sér kveða í framtíðinni.
Af öðru sem hægt er að mæla með
á Lagasafninu 2 má nefna Kopar-
guil Bergs Þórðarsonar og Another
Saturday Night með Kandís. Það lag
hefur orðið langvinsælast allra á
plötunni, þökk sé skemmtilegri út-
setningu George Grosmans. Annað
er síðra og sumt raunar svo að það
á ekkert erindi fyrir allra eyru.
En lagasafnsplöturnar tvær frá
Stöðinni hafa sannað það, þótt mis-
jafnar séu að gæðum, að full þörf
er fyrir vettvang fyrir það fólk sem
ekki kemst að hjá stóru útgáfunum.
Manni dettur hins vegar ekki í hug
neitt sniðugra en samvinnuverkefni
á borð við það sem lagasafnsplöt-
urnar eru. Og það verður bara að
fyrirgefast þótt gæði þess efnis sem
út kemur séu æði misjöfn. Tilgang-
urinn helgar meðahð.
Ásgeir Tómasson
Elvis Costello - The Juliet Letters:
★ ★ ★
20 laga svíta
Elvis Costello er stórhuga tónlist-
armaður og fer yfirleitt ekki troðnar
slóðir, en líklega hefur hann sjaldan
farið inn á j afn hættulega braut og
á The Juliet Letters, sem hann gerir
í samvinnu við The Brodsky Quart-
et sem er klassískur strengjakvart-
ett og er þekktur af flutningi á verk-
um eldri meistara á borð við Shosta-
kovich. Það var einmitt á tónleikum
kvartettsins, þar sem fluttir voru
strengjakvartettar Shostakovich,
sem Costello heyrði fyrst í honum
og hreifst af og byij aði að þróa hug-
myndina að The Juliet Letters.
Það er í raun ekkert á The Juliet
Letters sem minnir á eitthvað annað
sem Costello hefur gert nema frá-
bærir textar. Tónlistin er meira í
ætt við kammertónlist en popp og
er mjög krefjandi fyrir hvern þann
sem ekki hefur kynnst slíkri tónlist
áður. Costello hefur farið þá skyn-
sömu leið að fá meðlimi kvartettsins
tfi að semja lögin með sér, þótt hann
sjálfur sé stórtækastur. Samvinna
þessi ber ríkulegan ávöxt. Á The
Juliet Letters eru tuttugu lög og eru
þijú þeirra eingöngu leikin.
Það tekur tíma að venjast tónlist-
inni og satt best að segj a vissi ég
ekki hVað Costello var að fara í
fyrstu en eftir því sem hlustað er
oftar og betur koma kostirnir í ljós
sem felast að miklu leyti í ljúfum
og tregafullum lögum og hárfínu
samspili raddar og hljóðfæra. Text-
amir eru í Ijáningarformi og hafa
mikla meiningu og tónlistin undir-
strikar þá vel. The Juliet Letters er
nýr kafli í fijórri tónlistarsköpun
Elvis Costello. Hilmar Karisson