Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.1993, Síða 4

30
FIMMTUDAGUR 3. JÚNÍ 1993
DV
Tónlist
HLjómplötugagnrýiú
Pláhnetan sendir frá sér plötuna Speis:
Mikið span framundan
Stefán Hilmarsson hlakkar til kom-
andi mánaða með hljómsveitinni
Pláhnetunni. Samstarfið við Ingólf
Guðjónsson, Sigurð Gröndal og Ing-
ólf Sigurðsson lofar góðu. Fimmti
maður hópsins, Friðrik Sturluson,
kemur með Stefáni úr Sálinni hans
Jóns míns og þeir vita hvar þeir hafa
hvor annan.
Arekstrar
Stefán Hilmarsson segist ekki ótt-
ast árekstra þótt allir liðsmenn Plá-
hnetunnar komi úr gamalreyndum
og vinsælum hljómsveitum. Hann
telur það af og frá að í henni sé hóp-
ur „beturvitrunga" sem allir hafi
sína skoöun á hvernig eigi aö reka
hljómsveit.
World Party - Bang!
★ ★ ★
Sætindi
Löngu er viðurkennt að Karl Wall-
inger er kominn í hóp afreksmanna
í poppheiminum. Hann sendi frá sér
sína fyrstu plötu, Private Revol-
ution, áriö 1987 og fylgdi henni eftir
þremur árum síðar með Goodbye
Jumbo. Báðar hlutu afbragðs við-
tökur. Engin ástæða er til að ætla
annað en að Bang! fari í sama farið.
Tónlistin á Bang! er melódísk og
grípandi og hljóðversvinnan afskap-
lega vönduð. Það liggur viö að
manni finnist um of hafa verið
vandað til verka. Og útkoman
minnir óneitanlega á konfektkassa,
fullan af eðalkonfekti. Allt er svo
sætt og bragðgott að maður verður
að passa sig að fá sér ekki of mikið
í einu. í tónsmíðum fer Wallinger
hér og þar aUnærri gömlum meist-
urum svo sem Jagger og Richard
og jafnvel Lennon og McCartney
með viðkomu í Jeff Lynne. Þó er
erfitt að fullyrða að fengið sé aö láni.
Frekar að um meðvituð áhrif sé að
ræða.
Eitt eru laglínur. Textamir eru
allt annað. Þar er umhverfisvernd
í brennidepli. Wallinger fjallar um
umhverfismálin á breiðum grund-
velli og líst ekkert aUt of vel á fram-
tíðina.
Bang! fengi örugglega íjórar
stjömur ef WaUinger og félagar
hans sem skipa World Party að
þessu sinni létu sér eigin stíl nægja.
Þeir þurfa áreiðanlega ekki að
ganga í smiöju tíl gömlu meistar-
anna við lagasmíðar sínar og útsetn-
ingar.
Ásgeir Tómasson
Pelican - Pelican
★ */2
Þreytt
Það er ekki laust við að upprisu
PeUcan hafi verið beðiö með eftir-
væntingu, sérstaklega meðal þeirra
sem muna hljómsveitina sem
hressUegan rokkkvintett fyrir hálf-
um öðrum áratug. Liðsmennimir
hafa bætt sig sem spfiarar frá
blómatíma PeUcan og Guðmundur
Jónsson er smeUasmiður sem sjald-
an klikkar. í ljósi þeirrar athygli
sem endurkoma hljómsveitarinnar
vekur hefði verið kjörið fyrir PeU-
can að gera eitthvað spes, fara
ótroðna slóð og sýna þannig við-
leitni til aö gera eitthvað annað en
flestir bjuggust við. Róttæknin hefði
ekki þurft að vera mikU eins og
PeUcan sýndi sjáU á Stöð 2 um dag-
inn þegar hljómsveitin flutti lagið
Ástin er órafmagnað og smekklega
útsett. Framsetning efnisins var
mun ferskari og áhugaverðari en á
plötunni þar sem hljómsveitin arkar
grafinn og löngu varðaðan stíg.
Lögin eru mörg hver ótrúlega
kUsjukennd og nær að kaUa þau
framleiðslu frekar en Ustsköpun.
Sérstaklega veldur frammistaða
Guðmundar Jónssonar vonbrigð-
um. Hann á átta lög á plötunni og
fá þau faUeinkunn utan Tjáðu mér
sem er ágætlega lukkað og eitt fárra
á plötunni þar sem nostrað hefur
verið við útsetningu.
Textasmíðin er kapítuU út af fyrir
sig. Yfirleitt er ekki farið fram á
mikið þegar popptextar eru annars
vegar en þegar buUið pirrar hlust-
andann frá byijun er Ult í efni.
Dæmin eru mörg. Þetta er úr laginu
Beggja hagur: „Eg á mér íbúð/og
eigin bfi./Handjárn og svipu/og rúm
í stíl.“ Það er einnig dýrt kveðið í
lagi sem heitir Hvað veit ég: „Hans
og Gréta eru að gráta/gæfusnauð
með brostna þrá./Sælir eru þeir sem
játa/syndaaflausn munu fá.“
PeUcan heitir instrumental lag eft-
ir Björgvin Gíslason og er það eins
konar forleikur plötimnar. Þetta
verk stendur upp úr á risUtlum grip.
Björgvin á reyndar annaö ágætt lag,
Þreyttur og þunnur, en titiU þess er
lýsandi fyrir þetta „come back“
PeUcan. Snorri Már Skúlason
WillieNelson-
Across the Borderline:
★ ★ ★
Allar bestu
hliðamar
WUUe Nelson er einn af risunum
í bandarísku sveitatónUstinni en
nýtur reyndar vinsælda langt út
fyrir þann tónUstargeira. Hann hef-
ur líka leyft sér að taka létt hUðar-
spor í áttina að poppinu og verið
ófeiminn við að endurvinna ýmis
lög sem aðrir hafa gert fræg.
Og það er á þeim buxunum sem
hann er á þessari plötu og það er til
marks um þá virðingu sem WUUe
gamU nýtur í tónUstarheiminum að
„Húmorinn í hópnum er í góðu
lagi,“ segir Stefán. „Það er mikið
búið að hlæja á Uðnum vikum meðan
viö vorum að vinna að plötunni og
æfa fyrir sumariö. Maður hefur
nokkrum sinnum hreinlega fengið
harðsperrur í magann af hlátri."
Hann segir að stofnun hljómsveit-
arinnar hafi borið nokkuð brátt að.
Það geröist um svipað leyti að SáUn
hans Jóns míns fór í frí og Loðin
rotta hætti. Ingólfur Guðjónsson
og Sigurður Gröndal koma úr Rott-
unni.
„Við Ingólfur höfum stundum ver-
ið að bera saman bækur okkar og
það má segja að hljómsveitin sé
runnin undan okkar rifjum,“ segir
Stefán. „Ingólfur á mikiö af frum-
saminni tónUst sem eftir er að full-
vinna. Ég og Friðrik höfðum sömu-
leiðis samið dáhtið. Þegar við lögðum
þetta saman kom upp úr dúmum aö
við vorum með á þriöja tug vel fram-
bærfiegra laga. Okkur langaöi til að
gera eitthvað við þau og þar sem við
sáum fram á náðuga daga framund-
an þar eð hvorugur var í hljómsveit
ákváðum við að stofna einánýja. Það
lá beint við aö fá Sigurð Gröndal með
því að hann og Ingólfur hafa lengi
unnið saman. Friðrik var tfi í slaginn
og eftir nokkurra daga leit að
trommuleikara vorum við svo
heppnir að rekast á Ingólf Sigurðs-
son.“
með honum koma fram ekki lakara
fólk en Bob Dylan, Paul Simon,
Sinead O’Connor, Bonnie Raitt, Jim
Keltner, David Crosby og Kris Krist-
offerson. Með þetta einvalalið þarf
því kannski ekki að undra að hér
er á ferðinni fyrsta flokks ljúf popp-
plata með aragrúa af gömlum og
nýjum, fallegum lögum.
Meðal gamalla þekktra laga sem
Wfllie og félagar fara höndum um
hér eru American Tune og Grace-
land eftir Paul Simon, Don’t Give
up eftir Peter Gabriel og Across the
Borderline eftir Ry Cooder. Há-
punkturinn á þessu öllu saman og
um leið hápunktur plötunnar er tvi-
mælalaust útgáfan af Don’t Give up
þar sem þau Willie og Sinead O’Con-
nor eru í hlutverkum Peters Gabriel
og Kate Bush og fara hreinlega á
kostum. Lögin tvö sem þeir Willie
og Bob Dylan flytja saman eru
sömuleiðis afbragð og síðast en ekki
síst eru lög Wfllies sjálfs í sama
gæðaflokki og annað á þessari plötu.
Sögin- herma að Willie kallinn hafi
lent í klóm skattmanns vestra fyrir
ekki alllöngu og misst stóran hluta
eigna sinna. Með þessari plötu verð-
ur hann vafalaust fljótur að komast
íálniraftur.
Sigurður Þór Salvarsson
(
(
(
Hljómsveitin Pláhnetan. Hvorki arftaki Sálarinnar hans Jóns mins né Loðinnar rottu, segir söngvarinn, Stefán
Hilmarsson.
Speis
Nýja platan heitir Speis. Á henni
eru tólf lög. Níu þeirra eru eftir Stef-
án og Friðrik sem unnu lög og texta
í sameiningu. Stefán á síðan hlut í
hinum þremur lögunum. Annaö
semur hann með Ingólfi Guðjónssyni
og hitt með Ingólfi og Sigurði. Platan
kemur út þriðjudaginn 8. júní eftir
nokkrar tafir. Stefán segir að slíkt
virðist vera óumflýjanlegt þótt reynt
sé að láta allar tímaáætlanir stemma.
Vegna þessara tafa er Pláhnetan þeg-
ar búin að halda útgáfutónleika
vegna plötunnar.”
„Við erum síðan að komast í gang
núna,“ segir Stefán. „Auk útgáfutón-
leikanna í Tunglinu erum við búnir
að spfia í Keflavík og á Akureyri. Um
helgina verðum við á Tveimur vin-
um og í Firðinum í Hafnarfirði og
síðan liggur leiðin út á land. Við er-
um búnir að bóka okkur út sumarið
og fram á haust. Það er meira að
segja búið að fastsetja nokkur skóla-
böll. Um verslunarmannahelgina
verðum við á þjóöhátíðinni í Eyjum
á fóstudags- og laugardagskvöldinu
og spilum síðan á Akureyri á sunnu-
deginum.”
Lög af plötunni Speis verða að sjálf-
sögðu á dagskránni. Þeim verður
lætt inn á prógrammið smám saman
þar sem þau blandast annarri tónlist
sem Pláhnetan ætlar að bjóða upp
á. Og sú blanda virðist vera nokkuð
óvenjuleg.
„Við ætlum að spfia dálítið af gam-
afii diskótónlist ásamt okkar eigin
efni og hörðu rokki," segir Stefán.
„Við höfum verið að æfa nokkur
þrælskemmtileg lög með ABBA, Bee
Gees og fleirum. Tfi dæmis ætlum
við að vera með lagið Disco Inferno
sem var vinsælt fyrir svo sem fimmt-
án árum. Þessu tfi viðbótar verður
óumflýjanlegt að verða með nokkur
lög af plötum Sálarinnar.”
Stefán segir aö Speis eigi lítið sam-
eiginlegt með plötum Sálarinnar.
„Við reynum að hafa tónlistina
melódíska eins og við gerðum í Sál-
inni. Við erum allir miklir melódíu-
menn. Svo ber tónhstin náttúrlega
alltaf einhvern keim af söngvaran-
um. Að öðru leyti held ég að ég geti
sagt að um gjörólíka plötu sé að
ræða. Stífiinn er allt annar en hjá
Sáhnni enda lagahöfundarnir að
mestu aðrir.“
„Þvert á móti get ég fullyrt að við
erum mjög samstíga um hvemig við
vfijum hafa hlutina. Það Uggur við
að maður sé væminn að segja það
en við erum ákaflega samhentir. AU-
ir gerum við okkur grein fyrir að við
erum að byrja með nýja hljómsveit
og verðum að hegða okkur sam-
kvæmt því. Auðvitað höfum við visst
forskot með þá reynslu og vinsældir
sem við höfum áunnið okkur með
Sáhnni, Rottunni og SSSól sem Ing-
ólfur Sigurðsson lék lengi með. Plá-
hnetan er hins vegar ekki að taka
við af neinni þessara hljómsveita.
Hún er bara ný hljómsveit sem er
aö fara að kynna plötuna sína og
keppa við aðrar hljómsveitir um vin-
sældir. Hjá okkur hafa allir jafnan
rétt og enginn reynir að vera valda-
meiri en hinir.”
Hann segfi- að framtíð Pláhnetunn-
ar sé skipulögð út þetta ár. Eftir það
segir hann að allt sé óráðið. „Þaö er
best að skipuleggja ekki of langt fram
í tímann. Okkur reyndist best í Sál-
inni að setja okkur framtíðaráætlan-
ir í nokkra mánuði í einu og skoða
síðan málin. Þannig verður það einn-
ig að þessu sinni. Þar af leiðandi get
ég engu svarað um næsta ár. En eins
og sakir standa höfum við ákaflega
gaman af að vinna saman, alUr fimm,
og ég vona aö þannig verði þaö sem
lengst."
-ÁT-
CrD PIOIMEER
The Art of Entertainment