Dagblaðið Vísir - DV - 10.06.1993, Blaðsíða 4

30
FIMMTUDAGUR 10. JÚNÍ 1993
Tónlist
SSSsól verður á ferð um landið í sumar.
Sól á lofti í sumar
Langt er síðan SSSól eða Síðan skein
sól eins og flestir þekkja hana hefur
sent frá sér stóra plötu með nýju efni.
Það verður að leita aftur til haustsins
1990 til að fmna slíkan grip. Sveitin
hefur þó fráleitt látið plötuútgáfu
vera aflan þann tíma. Hún hefur átt
lög á safndiskum, í kvikmyndum,
sent frá sér tónleikaplötuna Klikkað,
sem á voru nokkur ný stúdíólög, og
í desember dvergdisk. Og enn heggur
Sólin í sama knérunn. Fyrir viku
kom út plata sem hefur að geyma 14
lög, þar af aðeins 6 ný.
„Þessi plata er þannig uppbyggð
aö við erum með 6 ný lög eins og þú
segir en síðan bætum við inn lögum
sem ekki hafa fengist saman á stórri
plötu hljómsveitarinnar. Ástæðan er
ekki sú að við séum afkastalitlir laga-
smiðir. Við gætum leikandi fyllt
plötu með nýjum lögum en þá vær-
um við ekki eins ánægðir með út-
komuna eins og við erum í dag,“ seg-
ir Eyjólfur Jóhannsson gítarleikari
'og hann heldur áfram: „Þegar Klikk-
að kom út á sínum tíma áttum við
nokkur ný lög sem okkur fannst þess
virði að gefa út en jafnframt vildum
við gera tónleikaplötu með eldri lög-
um. Það varð úr að við blönduðum
þessu tvennu saman. Við hefðum
getað farið þá leið núna að gefa ein-
hver tvö eða þrjú lög út á safnplötu.
Slíkt er hins vegar hundleiðinlegt og
við töldum vænlegra að fara þá leið
sem við völdum. Þar við bætist að
það er nánast orðið nauðsynlegt að
koma með nýtt efni á vorin ef maður
ætlar að taka þátt í þeim slag sem
sveitaballabransinn er og þá er ekki
verra að vera með stóra plötu.“
Útlend aðstoð
á nýju plötunni
Á nýju plötunni fær SSSól til liðs
við sig skoskan pródúsent, Ian
Morrow að nafni, en hann hefur m.a.
unnið með Emerson, Lake and Pal-
mer og hljómsveitinni Wet Wet Wet.
Morrow kom með landa sinn með sér
hingað til lands en sá var upptöku-
stjóri á plötunni.
„Ég kynntist Ian Morrow í fyrra
þegar ég heimsótti umboðsfyrirtæki
fyrir hljóðver, upptökumenn og
pródúsenta í Bretlandi en það var sá
frægi Trevor Horn sem kom fyrir-
tækinu á lappirnar," segir Helgi
Bjömsson. „Við hugsum stórt í Sól-
inni og ég ákvað að taka hús á topp-
pródúsentum enda gengum við með
það í maganum að komast í samband
við einhvem verulega góðan. Mér og
Ian varð vel til vina og við ákváðum
að vinna saman þegar tækifæri gæf-
ist. Það kom núna í vetur og Ian svar-
aði kallinu og kom tfl íslands."
- Hvað kosta svo svona kallar?
„Þeir taka þetta tvö tfl fjögur
hundruð þúsund á lag, jafnvel
rneira," svarar Helgi. „Við náðum
hins vegar hagstæðum samningum
og eigum því enn fyrir salti í graut-
inn.“
„Það var mjög gaman að vinna með
þessum mönnum," segir Eyjólfur.
„Ian Morrow er mjög professional
og ekta upptökustjóri. í hljóðverinu
snerti hann eljki á neinum tökkum
eða tækjum. Hann sat bara og hlust-
aði og kom með hugmyndir. Sam-
starflð og samvinnan við Skotana
gekk mjög vel og við erum mjög sátt-
ir við útkomuna."
Sumarvertíðin er hafin hjá SSSól
eins og flestum hljómsveitum lands-
ins og mun bandið spila um hverja
helgi fram í september á milli 30 og
40 dansleikjum um allt land. Ef nægj-
anlegt magn góðra laga kemur undir
hjá þeim félögum á rútuferðunum í
sumar stekkur SSSól væntanlega í
hljóðver í haust og tekur upp plötu
fyrir jólin.
-SMS
Lenny Kravitz - Are You
Gonna Go My Way:
★ ★ ★ 'Á
Setur Lenny Kravitz á stafl sem
frábæran rokkara. -SMS
Drivin-N-Cryin - Smoke:
★ ★ ★ 'Á
Fyrir þá sem vilja heyra hart
rokk en er illa við sýndar-
mennsku er Smoke guflmoli. -PJ
Suede - Suede:
★ ★ ★
Hrífandi gripur fyrir þá sem
kreQast einhvers af þeirri tónlist
semþeirhlustaá. -SMS
Bruce Springsteen
- In Concert:
★ ★ ★
Sker sig lítt úr öðru hljómleika-
efni frá Springsteen... Þétt og
öruggspilamennska. -ÁT
David Bowie - Black
Tie WMte Noise:
★ ★ ★
Besta plata Bowie í áratug. -SMS
GCD - Svefnvana:
★ ★ ★
Talsverð framför frá fyrri
plötu... Rokk í sinni einfóldustu
mynd. -ÁT
Willie Nelson - Across
the Borderline:
★ ★ ★
Fyrsta flokks ljúf poppplata með
aragrúa af gömlum og nýjum lög-
um. -SÞS
Plötugagnrýni

SSSól - Síðan skein sól
★ ★ ★
Nýlögíbland
við eldri
Á þessari nýju plötu Sólarinnar
eru fjórtán lög. Áf þeim hefur rúmur
helmingur komið út áður á sumar-
safnplötum, bíóplötu og tveggja laga
diski sem hljómsveitin sendi frá sér
fyrir síðustu jól og lét fylgja tíma-
riti. Hér er því um hálfgildingssam-
antektaðræða.
Af nýju lögunum sex eru tvö sem
grípa hugann á augabragði, lögin
Háspenna/lífshætta og Nostalgía.
Þetta eru ekta Sólarlög sem sveija
sig í ætt við það áheyrilegasta sem
hljómsveitin hefur látið frá sér fara
á liðnum árum. Hin lögin eru sein-
teknari og því tæplega líkleg til að
láta að sér kveða á vinsældalistum.
Þau vinna þó á hægt og sígandi.
Sú breyting hefur orðið á síðan
síðasta Sólarplata kom út að hljóm-
borðsleikari hefur verið kvaddur til
leiks. Sóhn verður því kvintett í
sumar. Þetta er óneitanlega stór
breyting hjá hljómsveit sem hefur
frá stofnun byggt sig upp sem gítar,
bassa, trommu og söng-sveit. Og
staðið vel fyrir sínu sem slík.
Hljómsveitin er að ganga í gegnum
fleiri breytingar. Búið er fyrir
nokkru að stytta nafn hennar úr
Síðan skein sól í SSSól og að auki
er Sólin orðin deildaskipt. Tilbúin
er plata fyrir erlendan markað og
hún ku vera gjörólík þeirri sem
ætluð er innanlandsdefldinni. En
séu nýju lögin á þeirri plötu sem hér
er til umfjöllunar borin saman við
eldra efni er Sólin söm við sig. Þeir
sem mæta á böllin í sumar geta því
gengið að gömlu, góðu Sóhnni vísri.
En reyndar aðeins fjölmennari en
síðast.
Frank Black - Frank Black:
★ ‘/2
Ekkert sem
grípur athygli
Pixies sálugu voru á margan hátt
mjög athyghsverð hljómsveit. Einna
merkhegast var kannski hvernig
þeim tókst að verða vinsælum en
halda samt frumleikanum sem ein-
kenndi þá svo mjög, nokkuð sem
hefur reynst öðrum mjög erfitt.
Söngspíra sveitarinnar kallaði sig
Black Francis. Eitthvað hefur hon-
um verið farið að leiðast í Pixies því
eftir síðustu plötu þeirra, Trompe
Le Monde, var Pixies leyst upp.
Black Francis skipti um listamanns-
nafn, kallast nú Frank Black, og hóf
undirbúning að sólóplötu þeirri sem
er tflefni þessarar umíjöflunar.
Tónhstarleg breyting frá Pixies í
Frank Black er álíka hugmynda-
snauð og nafnbreytingin. Á plötu
sinni hefur þessi þybbna rokk-
stjama ekkert nýtt fram að færa
sem væri svo sem allt í lagi ef þetta
sama gamla væri gert af sama krafti
og áður. En svo er ekki.
Á plötunni eru engin lög sem
standa upp úr - ekkert sem grípur
athyghna og heldur henni. Textarn-
ir, sem hjá Pixies voru skemmtilegt
bull, em bara bull hjá Frank Black.
Hann lætur enn fremur lítiö reyna
á röddina, mun minna en áður, og
kastar þar með sínum helsta styrk-
leika fyrir róða. Allt þetta gerir það
að verkum að óhjákvæmilegur sam-
anburður við Pixies verður Frank
Black afar óhagstæður. Platan
hljómar eiginlega eins og hún gæti
verið samansafn slappari laga Pixi-
es - eins konar Worst of.... plata.
Það eina sem Frank Black tekst
að sanna með þessari plötu er að
það sé hann sem er orðinn þreyttur,
ekki Pixies. Við hæfi væri aö hann
kallaði sig Blank Francis á næstu
plötu.
Pétur Jónasson
Lipstick Lovers
-My Dingaling
★ ★ ★
Efnilegt
Lifandi tónhst hefur rutt sér til
rúms á öldurhúsum Reykjavíkur
hin allra síðustu ár. Sú þróun er
farin að skila sér inn í tónhstarlíf
landans enda frægt í rokksögunni
að öldurhús em besta uppeldisstöð
sem ungir tónhstarmenn komast í.
í kringum 1980, þegar gróska í tónl-
ist hér á landi var mikil, komu fram
margar frumlegar og athyghsverðar
hljómsveitir sem flestar áttu það
sammerkt að vera frekar Hla spi-
landi enda fóm sveitir í þá daga
nánast beint úr bílskúr á plast.
Núna er gangurinn annar. Veitinga-
húsin em orðin hlekkur á milli bfl-
skúrs og hljóðvers og það hefur skil-
að sér í betri spflamennsku hjá
yngstutónhstarmönnunum. .
Gott dæmi er hljómsveitin
Lipstick Lovers, hverrar meðhmir
eru allir í kringum tvítugt. Hljóm-
sveitin sendi nýlega frá sér sína
fyrstu plötu, Dingaling, og er þar á
ferð ein athyghsverðasta plata ís-
lensk sem komið hefur út á árinu.
Lipstick Lovers var stofnuð í apríl
í fyrra og allt frá þeim tíma hefur
hljómsveitin kappkostað að spila
sem mest opinberlega. Það skflar sér
á plötunni í þéttu góðu sándi og til-
fmningu sem bandið hefur fullt vald
yfir. Tónhstin er blússkotið rokk á
amerísku línunni sem fléttast utan
um myndræna texta (Sad Boy, Poi-
sonous Love, Sleeping by the
Tracks) sem gætu staðið sem svart-
hvítt bíó eftir Wim Wenders eða Jim
Jarmusch. Aðrir eru dökkir og lýsa
örvæntingu eins og Pink Swans in
the Pihbox og Sunset eftir Sigurjón
heitinnAxelsson.
Gaman er að heyra sveitina glíma
við fahegar ballöður (So Long) og
sveifla sér síðan yfir í hart rokk
(Moon) eða kitlandi blúsrokk (Let’s
Make Hate) án fyrirhafnar. Tónlist-
in er hrá án þess að vera groddaleg
sem segir sitt um hversu vel spi-
landibandiðer.
Dingaling er heillandi og óvenju-
þroskað byrjendaverk. Leikgleði og
krafturskínígegnogefLipstick ■
Lovers heldur þeim eiginleikum og
hefur áfram gott taumhald á skálda-
fáknum er framtíðin hennar.
Snorri Már Skúlason