Dagblaðið Vísir - DV - 07.04.1994, Qupperneq 4

30
FIMMTUDAGUR 7. APRIL 1994
I tSnlist
'<-T<
Reptilicus og The Hafler ‘
Trio taka höndum saman
- sendu nýverið frá sér plötu á evrópskan og bandarískan markað
Dúettinn Reptilicns og breski tón-
listarmaöurinn Andrew McKenzie
sendu fyrir nokkrum dögum M sér
plötuna Designer Time. McKenzie,
sem hefur verið búsettur hér á landi
um skeið, kemur reyndar fram
undir nafninu The Hafler Trio.
Reptilicus skipa sem fyrr Guð-
mundur Ingi Markússon og Jóhann
Eiríksson.
Guðmundur segir að Designer
Time sé þegar komin út á megin-
landi Evrópu og í Bandaríkjunum.
Platan er væntanleg í Hljómalind og
hugsanlega fleiri verslanir hér á
landi á næstu dögum.
„Við gerðum samning við hol-
lenska fyrirtækið Stacdplaat og
Soleilmoon í Bandaríkjunum,“
segir hann. „Samningurinn hljóðar
upp á fimm þúsimd eintök samtals
og ég reikna með að tvö þúsund hafi
verið framleidd í Evrópu og sama
upplag í Bandaríkjunum."
Vel og fagmannlega er frá útgáf-
unni gengið. Myndir á umslagi eru
að sögn Guðmundar fengnar af
gömlum plötum sem komu út í
Bandaríkjunum um það leyti sem
verið var að þróa stereóið. Þetta
voru svonefndar „mood“ plötur sem
áttu að skapa ákveðið andrúmsloft.
Þessum plötum fylgdu heilu rit-
gerðimar um flytjenduma og lögin
og er þeim sið haldið á Designer
Time.
Hljóðverk
verka sem liðsmenn i hljómsveit-
inni. Fyrir ári kom síðan út 25
minútna diskur með einu lagi í
fjórum útgáfúm. Hér á landi hefur
Reptilicus átt nokkur lög á safn-
kassettum og á diski Smekkleysu,
World Domination or Death, átti
hljómsveitin einnig eitt lag. Þá er
fyrirhugað að Reptilicus eigi lag á
flnnskum safndiski með norrænni
elektrónískri tónlist í þyngri kant-
inum.
„Við ljúkum síðan á næstunni við
nýja plötu sem við höfum unnið að
upp á síðkastið með Andrew
McKenzie. Hann hefur þá tekið þátt
í samstarfinu sem þriðji maður í
hljómsveitinni,“ segir Guðmimdur.
„ A þessar i plötu er meir i danstónlist
en við höfúm fengist við hingað til
en ekkert rokk. Þessa plötu ætlar
breskt fyrirtæki, sem heitir Touch,
að gefa út. Tónlistin, sem við
vinnum með, er mun harðari en sú
danstónlist sem er vinsælust um
þessar mundir. Hún hefur jafnvel
verið kölluð tölvupönk."
Reptilicus ætlar að halda
ótrauður áfram tónlistarsköpun og
á döfinni hjá Guðmundi og Jóhanni
er að koma sér upp átta rása hljóð-
veri til að vinna að tónlistinni. Þá
koma þeir einnig fram á átta til tíu
tónleikum á ári. „Við höfum enn
ekki farið út fyrir landsteinana til
að spila en auðvitað vonumst við til
að gera það fyrr eða síðar,“ segir
Guðmundur. „Þar er markaðurinn
fyrir tónlistina okkar.“ -ÁT
Guðmundur segir að efnið á
Designer Time sé ólíkt því sem
Reptilicus hefúr fengist við hingað
til. Á plötunni eru fimm lög eða verk
sem samtals eru yfir fimmtíu
mínútur að lengd. Þau eru öll
eingöngu leikin.
„Samstarf okkar og Andrews
hófst snemma árs 1992 þegar við
tókum tónlistina upp í SS húsinu í
Laugamesi. Þessar upptökur keyrð-
um við síðan gegnum samplera og
unnum með ýmsu móti þar til við
vorum komnir með það sem er á
plötunni," segir Guðmundur. „Það
er erfitt að skilgreina það sem við
erum að gera þama. Þetta em frekar
hljóðverk en beinlínis lög. í einu
verkinu er þó danstaktur en að öðra
leyti byggjast þau upp á hljóðum og
undarlegum rythmum. Reptilicus
hefur hingað til fengist mest við
harða danstónlist og rokk en The
Hafler Trio er mestmegnis í hljóð-
pælingum og þeim af allra þyngstu
gerð. A Designer Time má segja að
við mætumst á miðri leið.“
Guðmundur Ingi Markússon seg-
ir að vel hafi gengið að fá útgefendur
að plötunni erlendis. Andrew Mc-
Kenzie hefur áður gefið út plötur hjá
þessum fyrirtækjum og því var
auðsótt mál að fá plötuna útgefna.
Að sögn Guðmundar hefur Mc-
Kenzie sent frá sér tuttugu til þrjátíu
plötur sem allar hafa selst í nokkur
þúsund eintökum.
„Markaðurinn er annars frekar
smár fyrir plötur sem þessar,“ segir
hann. „Og hér á landi er hann
nánast enginn. Þess vegna hefur
Reptilicus aðallega gefið sitt efni út
erlendis. Viðtökurnar hafa verið
ágætar og við höfum fengið viðbrögð
víða að, meðal annars frá Brasilíu.
Þá höfum við komist á lagalista hjá
útvarpsstöð í Belgíu og tvívegis hjá
stöð í Króatíu auk þess sem okkur
er kunnugt um að útvarpsstöðvar,
sem leika hörðustu tegund dans-
tónlistar, hafa spilað lög með okk-
ur.“
Með Reptilicusi hafa komið út
tvær plötur erlendis. Sú fyrri var
unnin með Hilmari Erni Hilm-
arssyni og Birgi Bragasyni og segir
Guðmundur að þeir hafi gengið til

^ptugagnrýni
Proclaimers - Hit the Highway
★ ★
Heldur
daprast
flugið
Fyrir nokkrum árum skutust þeir
Reid-bræðúr og tvíburar frá
Skotlandi upp á stjömuhimininn
undir nafninu The Proclaimers.
Tónhstin sem þeir léku var glaðvær
blanda af skoskri þjóðlagatónlist,
poppi og bandarískri sveitatónlist.
Plata sem þeir gáfú út á þessum tíma,
Sunshine on Leith, þótti glimrandi
góð og lög af henni njóta vinsælda
enn þann dag í dag. En síðan eru
liðin mörg ár eins og skáldið sagði og
lítið hefur heyrst til þeirra Reid-
bræðra.
Þeir eru þó ekki dauðir úr öllum
æðum því fyrir nokkru kom frá þeim
platan Hit the Highway. Þar taka þeir
þráðinn upp að nýju þar sem frá var
horfið á Sunshine on Leith en því
miður fyrir þá og aðdáendur þeirra
vantar mikið upp á að vel megi við
una.
Tónlistin er vissulega sú sama
mestanpart, að viðbættum slatta af
gospel eða guðspjallatónlist sem
hressir ekki beint upp á selskapinn.
Söngurinn og raddirnar eru enn á
sínum stað og sama má segja um
skosku sveitastemninguna.
Meinið er einfaldlega það að lögin,
sem þeir bræður semja að þessu
sinni, eru einfaldlega ekki nógu góð
og hálfgerður þreytublær yfir öllu
saman. Einhvem veginn átti ég satt
að segja von á meiru eftir öll þessi ár.
Sigurður Þór Salvarsson
Richard Thompson - Mirror Blue
★ ★ ★ á
Ennþá logar
eldur . . .
Richard Thompson er einn
fjölmargra virtra tónlistarmanna í
heiminum sem vantar herslumuninn
á að ná til fjöldans og slá í gegn.
Reyndar hygg ég að hann kæri sig
ekki um alheimsfrægð og njóti þess

betur að vera virtur en allra manna
eign. Hið síðamefnda hlýtur hins
vegar að gefa meira í aðra hönd.
Plötur Thompsons hafa verið
misjafiiar að gæðum. Fyrir tæpum
áratug sendi hann frá sér plötuna
Across a Crowded Room sem óhætt
er að flokka sem frábæra (náði
nítugasta sæti breska vin-
sældalistans!). Mirror Blue fer nálægt
því að jafiiast á við þá fyrmefndu. Á
plötunni era þrettán lög sem óhætt er
að fúllyrða að era öll vel yfir
meðallagi að gæðum. Nú á tímum,
þegar laglínan virðist eiga undir högg
að sækja, er gaman að heyra þrettán
ný lög sem maður er ekki fullviss um
aö hafa heyrt einhvers staðar annars
staðar að minnsta kosti einu sinni
áður.
Richard Thompson á rætur í
bresku þjóðlagarokki. Það leynir sér
ekki á Mirror Blue og er vissulega
gott til þess að vita að enn leynist
eldur í þeirri stefnu. Um það vitna
lögin Shane and Dixie, Beeswing, For
the Sake of Mary, King of Bohemia og
fleiri góð á Mirror Blue.
Ásgeir Tómasson
Counting Crows
- August and Everything After
★ ★ ★ ít
Fundinn
fjársjóður
Counting Crows er fimm manna
bandarísk hljómsveit frá Los Angeles
sem vakið hefur feiknarlega athygli
að undanfómu bæði vestanhafs og
austan. Hljómsveitm hefur til að
mynda slegið það rækilega í gegn í
Bretlandi að húnþurfti að fjölga
tónleikum í fyrstu ferð sinni þangað
vegna þess að allir miðar á
fyrirhugaða tónleika seldust upp á
nokkrum klukkustundum. Fyrsta
plata hljómsveitarinnar hefúr einnig
fengið afbragðsdóma hvarvetna og
hti
li.1
X'o'
&*. ‘
lofar góðu um að hér sé komin fram á
sjónarsviðið hljómsveit sem á eftir að
skipa sér á ffemsta bekk á næstu áj
árum.
Tónlist Counting Crow sver sig
mjög í ætt við það sem REM hefur
verið að gera á undanfómum árum
og sömuleiðis má heyra að fiðsmenn
Counting Crows og kannski þá helst
lagasmiðurinn, hljómborðsleikarinn
Adam Duritz, hefúr einhvem tíma
hlustað á Tom Petty And The
Heartbreakers. Þá era áhrifin frá
kántrírokkinu og suðurríkjarokkinu
greinileg og andi Crowded House
svífur mjög yfir vötnunum i mörgum
lögum. Þar er það kannski orgefið
sem setur mestan svip á en því ágæta
hljóðfæri bregður oft íyrir i lögum
Counting Crows.
Það á sér kannski skýringu i því
að það er enginn annar en T-Bone U
Bumette sem stjómar upptökum á m
plötunni en hann er ákafur
orgelaðdáandi og hefúr verið iðinn æ
við að uppgvötva nýja efnilega ™
tónlistarmenn í gegnum árin. Hér
hefúr hann hitt á gullæð þar sem
Counting Crow er, þessi fyrsta plata ’ ]
hljómsveitarinnar er einstaklega vel
heppnað byrjendaverk þar sem allt
sameinast í sterkri heild, afbragðs-
góðar lagasmíðar, góður flutningur og
vandaðar útsetningar.
Sigurður Þór Salvarsson