Dagblaðið Vísir - DV - 30.06.1994, Síða 4

26
FIMMTUDAGUR 30. JÚNÍ 1994

^ «•

Þúsund andlit
Þau eru orðin þrjú árin sem eru
liðin siðan hljómsveitin Þúsund
andlit kom fyrst fram á sjónarsviðið.
Hljómsveitin hefur raunar starfað
með hléum og tekið eilitlum breyt-
ingum á þessum árum. Nú er starf-
semin hins vegar komin í fullan gang
- nýkomin út plata og dansleikjahald
fyrirhugað langt fram á haust og
jafnvel lengur.
„Við byrjuðum að spila að nýju í
apríl. Fórum þá í hljómplötu-
upptökuna og síðan að æfa fyrir
sumarið," segir Sigrún Eva Ár-
mannsdóttir, söngkona Þúsund and-
lita. „Þá höfðum við ekki starfað af
krafti síðan í hittiðfyrra. í fyrra
tókum við okkur frí nema hvað við
sendum frá okkur lög á safnplötum
rétt til að minna á að við værum
ennþá til.“
Þau lög er einmitt að finna á
plötunni sem heitir eftir hljóm-
sveitinni. Á plötunni eru tíu lög.
Helmingurinn var hljóðritaður i vor.
Hin lögin eru frá ýmsum tímum, hið
elsta frá haustinu 1991. Það er lagið
Vængbrotin ást sem var valið
athyglisverðasta lagið í Landslags-
keppninni þaö ár.
„Ef við berum eldri lögin saman
við þau nýrri held ég að þau nýju séu
dálítið dansvænni en hin,“ segir
Sigrún Eva. „Þúsund andlit er lika
fyrst og fremst danshljómsveit. Auk
okkar eigin laga flytjum við alls
konar tónlist, gamalt diskó, rokk,
hippamúsík og þess háttar. Það eina
sem lögin þurfa að uppfylla er að
danstakturinn sé góður. Sé hann til
staðar koma lögin til greina á
prógrammið.
Nokkrar mannabreytingar hafa
orðið í Þúsund andlitum síðan
hljómsveitin kom fyrst fram. Eiður
Arnarsson hefur leyst Amold Ludvig
af hólmi sem bassaleikari og í stað
Tómasar Tómassonar gítarleikara er
Ari Einarsson mættur til leiks. Aðrir
liðsmenn Þúsund andlita eru Birgir
Jóhann Birgisson hljómborðsleikari,
Jóhann Hjörleifsson trommuleikari,
Sigrún Eva og Cecilía Magnúsdóttir
sem sér um bakraddir.
„Bakraddasöngkonurnar voru
reyndar tvær hér áður fyrr og 'við
ætluðum að hafa það þannig áfram,“
segir Sigrún Eva. „Söngkonan sem
við vorum búin að fá varð hins vegar
ólétt svo að við urðum að frnna aðra.
Þegar hún varð líka ólétt gáfumst við
upp! Jú, jú, vissulega er það munaður
að hafa sérstakar bakraddasöng-
konur í hljómsveitum en útkoman er
bara miklu flottari svoleiðis."
Að sögn Sigrúnar Evu var
starfsemi hljómsveitarinnar fyrst að
komast á fullt skrið um síðustu helgi.
Plötuupptakan tók drjúgan tíma og
síðan fóru fimm vikur í æfingar.
Framundan er síðan þrotlaust
dansleikjahald um hverja helgi í allt
sumar og fram á haust. Jafnvel
lengur. „Það er ekkert afráðið ennþá
með veturinn,“ segir Sigrún Eva
Ármannsdóttir, „en ég reikna alveg
eins með því að við höldum áfram og
forum þá að huga að næstu plötu.“
Hljómsveitin Þúsund andlit: Fyrst og fremst danshljómsveit að sögn Sigrúnar Evu
Ármannsdóttur söngkonu. DV-mynd RaSi.
Hljómsveitin Urmull: Tólf laga plata á lokastiginu. DV-mynd Anna Soffía

^lt^tugagnrýni
Pláhnetan - Plast
★ ★ ★
Með
gítarinn í
gangi
Plötunni Plasti er fyrst og fremst
ætlað að örva aðsókn að dansleikjum
Pláhnetunnar í sumar. Og sem slík
stendur hún fyrir sínu. Lög eru flest
kraftmikil og vel danshæf. En þó er
ég ekki frá því að fimmmenningamir
njóti sín best þegar mesti vígamóður-
inn rennur af þeim. Þar af leiðandi
eru lög eins og Hér og nú, Þú getur
hlaupið og Ég vissi það hreint ekkert
síðri en hin sem fá mestu athyglina
í útvarpsþáttum, lög eins og Hux, Upp
og niður og fleiri. Þessi rólegu eru
kannski ögn seinteknari en hin en
þau koma væntanlega til að lifa
lengur.
Aðalmunurinn á Pláhnetuplöt-
unum tveimur er sá að á þeirri síðari
er gítarinn hrokkinn í gang. Sigurður
Gröndal fær aö þenja hljóðfærið
óspart að þessu sinni og hefur senni-
lega aldrei verið betri en einmitt nú.
Eða kannski hefur hann alltaf þurft
að halda aftur af sér og því ekki notið
sín sem skyldi. En um leið og gítarinn
er kominn í forgrunn hjá Pláhnet-
unni stendur hún nær Sálinni hans
Jóns míns en áður, hvort sem það
hefur verið viljandi eður ei.
Og að lokum örfá orð um textagerö
Stefáns Hilmarssonar. Aldrei þessu
vant er ekki ætlunin að hallmæla
henni heldur fagna þvi að hann er
bersýnilega farinn að kynna sér
bragfræði og þar með væntanlega
taka textasmíðina alvarlegar en
hingað til. Batnandi mönnum er best
að lifa! Ásgeir Tómasson
Megas-Drög að upprisu
Tílþrifamikil
tónleikaplata
Megas hefur farið mikinn
undanfarin misseri þó svo hann hafi
ekki sent frá sér plötu með nýju efni.
Hann hefur gefið út tvær safnplötur
með úrvali af verkum sínum; önnur
mjög ítarleg stúdíóplata en hin
tónleikaplata sú sem hér er til
umfjöllunar. Hún er nokkurs konar
ands var við tónleikaplötunni Drög að
sjálfsmorði sem Megas tók upp á
sínum tíma þegar tilvistin var ekki
upp á það besta. Og samlíkingin nær
svo langt að plöturnar tvær eru
teknar upp á sama stað, í hátíðarsal
Menntaskólans við Hamrahlíð.
Annars er ekki til mikils að bera
þessar plötur saman; sú fyrri tekin
upp við fátæklegar tækniaðstæður og
bölmóðurinn ætlaði allt að sliga.
Rokksveitin Urmull í hljóðveri
„Við höfum tvisvar spilað í
Reykjavik. í bæði skiptin í afmælum.
Við skulum bara segja að við
sérhæfum okkur i að koma í afmæli
og spila,“ segja liðsmenn rokk-
hljómsveitarinnar Urmuls frá
Vestfjörðum. Þeir hafa að undan-
fómu unnið að sinni fyrstu plötu sem
verður gefin út í október.
Um það leyti sem platan kemur út
verður hljómsveitin tveggja ára. Hún
hefur lítið látið fara fyrir sér utan
Vestfjarða og spilar í tömum að sögn
fimmmenninganna. Urmull er þó að
spila í Húnaveri um þessa helgi á
landsmóti Sniglanna. „Svo spilum
viö eitthvað heima þegar okkur
vantar pening og verðum svo á
ferðinni í október til að kynna
plötuna," segja þeir.
Á plötunni verða tólf lög, öll eftir
Símon Jakobsson bassaleikara.
Hjalti Ágústsson söngvari semur
textana. Auk þeirra tveggja eru í
Urmuli þeir Jón Geir Jóhannsson
trommuleikari og gítaristarnir
Stefán Freyr Baldursson og Guð-
mundur Halldórsson. Þeir segjast
vera nánast alætur á rokk. Þó hafi
þeirra eigin tónlist lést dálítið með
tímanum. „Við spilum okkar eigið
efni aðallega, svo tökum við
uppáhaldslögin okkar og Faith ef
Símon er ígóðu skapi,“ segja þeir. Og
áhrifm. Hvert eru þau aðallega sótt?
Þeir reka upp hlátur: „Alveg
vissum við að þessi spuming kæmi,“
segja þeir. „Við erum undir áhrifum
frá Bone China og Dos Pilas. Þeir
sýna okkur hvemig við eigum ekki
aö vera,“ segir einn. „Við erum undir
áhrifum frá Smiths upp í Slayer og
öllu þar á milli,“ svarar annar og
einhver nöfn til viðbótar era nefnd
sem hugsanlegir áhrifavaldar.
Og við aö hlusta á tónlist Urmuls
fer ekki á milli mála að
fimmmenningarnir hafa úr ágætis
fyrirmyndum að moða. Plötu-
upptökunni lýkur í júli og það er sem
sagt á hreinu að í það minnsta ein
íslensk rokkplata verður á mark-
aðinum í haust.
Þessi er hins vegar tekin upp við mjög
fullkomnar tækniaðstæður af mjög
færu fólki greinilega og nú geislar
lífsgleðin af skáldinu og með-
reiðarsveinum og méyjum þess.
Byrjunin er ein sú áhrifamesta sem
heyrst hefur á íslenskri plötu, Kór úr
Joshua eftir Hándel, í mögnuöum
flutningi. Siðan taka við gullkorn
Megasar hvert á fætur öðra í góðri
stígandi þannig að undir lokin er
kominn galsi í mannskapinn og
Megas tekur eitt lag eftir
undirleikara sína, Ný dönsku
drengina; lagið Horfið til himins. Og
merkilegt nokk þá bregður svo við að
áheyrendur láta til sín heyra með
fógnuði i upphafi lagsins sem þeir
gera að öllu jöfhu ekki í öðrum lögum
á plötunni. Reyndar er það kannski
stærsti galli plötunnar, eða áheyr-
enda öllu heldur, hvað þeir láta lítið
til sín taka og lítið í sér heyra.
Kurteislegt klapp í lok hvers lags er
afskaplega klén frammistaða þegar
meistari Megas er annars vegar.
Platan er hins vegar afbragð þegar á
heildina er' litið; líklegast besta
innlenda tónleikaplatan til þessa, og
eiga Megas, Ný dönsk, aðstoðarmenn
og stúlkur hæstu einkunn skilda
fyrir verkið.
Sigurður Þór Salvarsson
Þúsund andlit —
Þúsund andlit
★★★
Hin
ýmsu
andlit
Þúsund
andlita
Þúsund andlit er hljómsveit sem
einbeitir sér að hressilegri,
danshæfri popptónlist. Gamlar
ryþmablúslykkjur era teknar til
endurskoðunar og færðar í nútíma-
búning með ýmsum krúsidúllum.
Trommu„lúpur“ og lifandi ásláttur
skiptast á og í sumum tilfellum er
hvort tveggja notað samhliða. Mikil
áhersla er lögð á þétt og ágengt bassa-
og trommusamspil. Allt fellur þaö
eins og flís við rass, fagmennskan er
í fyrirrúmi og hljóðfæraleikur allur
vandaður. Lögin eru flest fremur
einföld í sniðum þótt greinilegt sé að
kunnáttusamir lagasmiðir eins og
Birgir Jóhann Birgisson og Ari
Einarsson séu að verki. Það er meira
verið að höfða til fótanna en
höfuðsins. Þetta er að mestum hluta
dansmúsík eða partímúsík, flutt með
stæl, eins og svaladrykkur með
sólhlifum á sumardegi. Samt er ekki
beinlínis hægt að kalla þetta
gleðipopp. Til þess er undiraldan of
þung, mollhljómar of áberandi og
textamir sumir of örvæntingarfullir.
Reyndar verða textamir seint taldir
til bókmenntaaffeka enda sennilega
íkki ætlunin. En það er visst ósam-
ræmi milli texta sem eru fullir
tilfinningahita þótt frekar óvandaðir
séu og tónlistar sem er svo tæknilega
fullkomin að hún jaðrar við að vera
kaldhreinsuð. Flutningur söng-
konunnar Sigrúnar Evu er þó mjög
lifandi og breiðir yfir þessa galla
ásamt slungnum bakröddum. Ég
gæti trúað að mikið fjör fylgi
hljómsveitinni á böllum. En vont er
að sjá textana á prenti.
Á geisladisknum Þúsund andlit
fylgja með nokkur af eldri lögum
hljómsveitarinnar og finnast mér
þau sum hver betri lagasmíðar en hin
nýrri. Eitt af þeim nýrri er Heim,
rólegt lag, fallega sungið með góðri
hljómborðsútsetningu og smekkleg-
um en sparsömum gítarleik. Unga
manninum á mínu heimili fannst
hins vegar lagið Geggjað flottast. Þar
er gælt nokkuð við teknópopp en er
„ekki eins gróft“ eins og sá tólf ára
sagði. Hlauptu, hlauptu er lag sem
minnir um sumt á Mannakom og er
íslenskasta lagið hjá Andlitunum.
Annars stíla þau meira á popp með
alþjóðlegu yfirbragði, ef svo má segja,
og gera það bara vel.
Ingvi Þór Kormáksson