Alþýðublaðið - 06.10.1967, Blaðsíða 7

Að brúa bilið milli heyrnar
daufra og hinna heyrandi
Frá aðalfusidi Foreldra- og styrktarfélags heyrnardaufra
AÐALFUNDUR Foreldra- og
styrktariélags heyrnardaufra
var haldinn í Heyrnarleysingja-
skóla íslands laugardaginn 16.
og sunnudaginn 17. sept. síðast-
liðinn. — Félagið er landsfélag
og voru mættir til fundarins for-
eldrar heyrnardaufra barna víða
■ að af landinu. Fundarstörf voru
í höfuðdráttum þrenns konar:
Fyrirlestrar sérfræðinga og
fræðslukvikmynd, umræðuhópar
foreidra og kennara og venju-
leg aðaiiundarstörf.
Fundurinn á laugardag hófst
með erindi Brands Jónssonar
skólastjóra, en hann sagði frá
kynnisför, sem hann fór til
Norðurlanda, einkum til að fræð-
ast um húsakost og aðbúnað
allan, sem sérskólar heyrnar-
daufra búa þar við, en bygging
nýs skólahúss hér og bættur að-
búnaöur í hvívetna er nú brýn
nauðsyn, bæði vegna mikilla
þrengsla og lélegs aðbúnaðar
eins og nú standa sakir, en þá
einkum vegna gífurlegrar fjölg-
unar nemenda á næsta ári.
Þá ræddi skólastjóri um það,
sem efst er á baugi í mennta-
málum heyrnardaufra í þessum
löndum, m. a. það, hvort þeir
ættu að stunda nám í sérskólum
eða vera í skólum með heyrandi
börnum. Gat skólastjórinn þess
m. a. að Svíar legðu nú niður
alla framhaldsskóla, sem sér-
staka hjálp í almennum skólum.
Áherzla er þó lögð á, að grund-
völlur að menntun þessara barna
sé lagður i sérskólum og sum
heyrnardauf eða heyrnarlaus
börn verði þess aldrei umkomin
að stunda nám, í alm. skóla. —
Sagði fyrirlesarinn, að Norð-
menn hefðu einkum lagt á þetta
mikla áherzlu.
Stefán Skaftason, sem starf-
að hefur um árabil í Svíþjóð,
sem aðstoðaryfirlæknir á heyrn-
ardeild, en síðastliðið hálft ár
við heyrnarstöðina í Árósum,
kom víða við í erindi sínu á
sunnudag. Rakti hann helztu or-
sakir heyrnarskerðingar og
heyrnarleysis. Gat hann þess
meðal annars, að sýktist móðir
af rauðum hundum 10—12 fyrstu
vikur meðgöngutímans væri
fóstrið í hættu. Gæti orðið um
heyrnarleysi, blindu eða hjarta-
galla að ræða hjá baminu. —
Meðal annarra orsaka heyrnar-
skerðingar væru taugaskemmd-
ir, sem oft væru ættgengar,
heilahimnubólga, hettusótt,
langvarandi eyrnabólgur, bólg-
ur í kjálkaholum, súrefnis-
skortur vegna erfiðrar fæðingar,
notkun sterkra lyfja s. s. strep-
tomycin, skemmdir vegna mik-
'ils hávaða o. fl.
Ráðin, sem læknisfræðin beit-
ir í baráttunni við heyrnar-
skerðingu, eru þrenns konar —
sagði læknirinn. Lyfjameðferð,
skurðaðgerðir og heyrnartæki.
Það væru einkum svonefndar
leiðsluskemmdir, sem oft væri
hægt að lækna með skurðaðgerð,
en stafaði heyrnardeyfan af
skemmd i innra hluta eyrans,
væri vart um aðra hjálp að
ræða en heyrnartæki.
Læknirinn ræddi svo allýtar-
lega Um hjálp við fólk með
skerta heyrn og nauðsyn þess að
endurhæfing heyrnardaufra
barna hæfist svo snemma sem
þroski þeirra leyfði. Ræddi hann
fyrirkomulag þessara mála í
Svíþjóð og Danmörku og taldi
höfuðnauðsyn, að hér yrði kom-
ið á fót
heyrnarhjálparstöð fyrir allt
landið í sambandi við sem
fullkomnasta háls-, nef- og
eyrnadeild við eitthvert
sjúkrahús hér.
Kom það fyrir oftar en einu
sinni á þessum fundi, hvílík höf-
uðnauðsyn væri að koma upp
slíkri stöð til heildarstjórnar
og þjónustu í þessum málum
fyrir landið allt.
Mörgum fyrirspurnum var
beiiit til fyrirlesaranna á fund-
inum og allmiklar umræður urðu
um ýmsa þætti þessara mála,
einkum uppeldislega hlið þeirra
og málnámið, en þessir þættir
voru einnig ræddir í umræðu-
hópum.
Hluti fundarmanna sá
fræðslukvikmynd í boði Zonta-
klúbbs Reykjavíkur og sjónvarps-
ins.
í skýrslu formanns kom fram
að félagar eru nú yfir 60 talsins
en styrktar og ævifélagar um
370. Af starfsemi félagsins
þetta fyrsta ár þess má nefná:
Brandur Jónsson skólastjóri
samdi erindi að beiðni félagsins
og flutti í útvarp, þetta erindi
birtist svo allmikið aukið í
tímaritinu Menntamál.
Herdís Haraldsdóttir kennari
tók saman fræðslurit fyrir for-
eldra heyrnardaufra barna og
er það nú í prentun.
Félagið útvegaði og dreifðí
meðal félagsmanna tveimur
heftum af tímaritinu Heimili og
skóli, en þar birtist erindi Sig- p
urjóns Björnssonar sálfræðings
um uppeldisvandamál heyrnar-
daufra barna.
Sumarnámskeið fyrir heyrnar'-
dauf börn var haldið fyrir at-
beina félagsins og í samvinnu
við Heyrnleysingjaskólann. —
Námskeið þetta var að Reykholti
í Biskupstungum og þótti gefast
það vel, að ákveðið er að slík
námskeið verði haldin árlega
verði þess nokkur kostur. Fé-
lagsmenn sáu kvikmynd frá þess-
ari starfsemi.
Félagið sýndi viðleitni í að
auka bóka- og tækjakost Heyrn
leysingjaskólans, einnig að koma
nemendum þaðan til náms í
myndlistardeildum í borginni.
Hafinn var undirbúningur að
samningu orðasafns fyrir heyrn-
ardaufa.
Skíðaferð var farin með eldri j
nemendum skólans.
Á starfsárinu var haldinn I
einn almennur félagsfundur auk
aðalfundar, stjórnarfundir
urðu 33, en auk þess voru haldn-
ir fundir með ýmsum aðilum.
í aðalfundarlok var sam-
þykkt starfsáætlun félagsins
fyrir næsta starfsár og auk þess
eftirfarandi ályktun:
1. — Megintilgangur allrar
kennslu heyrnardaufra hefur
alltaf verið að brúa, svo sem
verða má, bilið milli þeirra og
hinna heyrandi. Fundurinn tel-
ur höfuðnauðsyn að koma
heymardaufum börnum, sem
mest á meðal heyrandi jafnaldra,
einkum í þeim greinum, sem
þau hafa tækifæri til að standa
jafnfætis öðrum börnum, s. s.
í verklegum greinum. Fundur-
inn telur, að þar scm örar fram-
farir hafi orðið hin síðustu ár
í framleiðslu hvers konar
heyrnarhjálpartækja, beri að
athuga gaumgæfilega möguleika
einstakra barna, með skerta
heyrn, á því að stunda nám í
almennum skólum, en jafnframt
leggur fundurinn áherzlu á, að
forsenda þess er sérfræðileg
menntun viðkomandi kennara
og ein heildarstjórn allra þess-
ara mála fyrir landið allt, enda
sé hún í höndum sérfræðtnga.
2. — Fundurinn fagnar því,
að nú er að koma skriður á
byggingu nýs skólahúss fyrir
fyrir Heymleysingjaskólar n, og
bendir jafnframt á að vegna
fyrirsjáanlegrar f jölgunar ! nem-
enda næsta ár mega framkvæmd-
ir þessar ekki með nokkru móti
dragast á langinn. Jafnframt
harmar fundurinn að fjárveit-
ingavaldið skuli ekki hingað til
hafa séð sér fært að búa betur
að skólanum en raun ber vitni
og væntir að á því megi verða
gagngjör breyting.
3. — Fundurinn beinir þeirri
áskorun til allra þeirra, sem
vinma að málefnum heyrnar-
daufra, að þeir hafi sem nán-
ast samstarf sín á milli. Ekk-
ert er eðlilegra en menn greini
á um leiðir að marki, ep það
má ekki verða til þess að hver
reyni að troða skóinn niður af
öðrum til ósegjanlegs tjóns fyr-
ir þá, sem vinna á fyrir.
— Fundurinn beinir þeirri á-
skorun til almennings að hann
Framhald á bls. 10.
Myndin er af Gunnari og Val
Gíslasyni í hlutverkum sínum.
Galdra-Loftur
/ fimmta sinn
NÚ mun vera liðin rúmlega hálf
öld síðan Galdra-Loftur var fyrst
sýndur á leiksviði hér í Reykja-
vík og mun láta nærri að alltaf
hafi verið ný uppfærsla á leikn-
um á 10 ára fresti hér í höfuð-
borginni síðan því að þetta mun
vera í fimmta skiptið, sem Galdra
Loftur er sviðsettur í Reykjavík.
Mikil hrifning var þegar leikur-
inn var frumfluttur þann 26. des
ember árið 1914 og svo hefur jafn
an verið þegar þetta stórbrotna
og jafnframt vinsæla leikrit Jó-
hanns er sýnt. Leikurinn var sem
kunnugt er frumsýndur í Þjóðleik
húsinu fyrir skömmu, með Gunn
ari Eyjólfssyni og Kristbjörgu
Kjeld í aðalhlutverkunum.
6. október 1967 — ALÞÝGUBLAÐIÐ J