Alþýðublaðið - 01.06.1968, Síða 9

H vítasu n n u blag 9
Leikhús

SAAB er framleiddur af verksmiðjum, sem framleiða þotur fyrir
meira en tvöfaldan hljóðhraða.
>f x- x-
Ef þér eruð örugg í slíku farartæki, hvað þá með SAAB
fólkshifreiðina, sem hefur hámarkshraða undir 200 km.
SAAB er einn af öruggustu bílum sem völ er á, vegna
þess að yfirbyggingin þolir árekstur og jafnvel veltur 0G VERNDAR YÐUR SAMT.
Góðir aksturseiginleikar, sérstaklega í lausri möl, það gerir framhjó iadrifið. Bremsukerfið er TVÖFALT.
Hjóiin eru 15“- Benzíntankur er á öruggasta staðn um, milli afturhjólanna. Fáanlegur með sparneytinni og kraftmikilli
V4 vél. Einnig með hinni viðurkenndu og þrautreyndu SAAB 2T vél. Allir SAAB bílar eru 4ra gíra.
!’ yiM
i r.jÍ'M
\ SÖLUUMBOÐ AKUREYRI: SAAB-þjónustan, sími 21090.
SVEINN BJÖRNSSON & Co
Skeifan 11 — Sími 81530-
Framhald af 1. síðn.
og annarGstaðar, Sigurður Skúla
son, Hákon Waage, Jónína
H. Jónsdóttir,, Margrét Helga
Jóhannsdóttir, Edda Þórar-
insdóttir, Anna Kristin Arngríms
■dóttir. Þar með er ekki sagt að
slíkar sýningar séu frambærileg
vara á almennum leiklistarmark
aði. Þær sem bezt tókust að mínu
viti voru Tíu tilbrigði eftir Odd
Björnsson í Lindarbæ og söng-
dagskrá Leikfélagsins í Tjarn
arbæ — beinlínis af því að mest
nýjabragð var að þeim. En eftir
tektarvert er að með tilkomu þess
ara nýju leikflokka tekur fyr-
ir sjálfstætt starf annarra ungra
leikara, nema náttúrlega mennta
skólanema á' Herranótt sinni;
Gríma hafði ekki nema eina sýn
ingu í vetur, snemma hausts.
Rétta .leiðin væri auðvitað að
reyna til að sameina kraftana í
stað þess að sundra þeim, stofna
sameiginlegan leikflokk ungra
leikara þar sem hæfileikar
þeirra fengju að njóta aga og
þjálfunar eiginlegs leikhússtarfs,
og sem gæti, ef vel tækist, aukið
tilbreytni og nýjungar í leiklist-
arlífi bæjarins, aukið það nýjum
brag æsku og dirfsku. Þjóðleik
húsið er vitaskuld réttur aðili til
að greiða, fyrir slíku leikstarfi
og Lindarbær eðlilegur vettvang
ur þess; leikflokkur sem þessi
mundi að sjálfsögðu starfa í ná
inni samvinnu við sameinaðan
leikskóla beggja leikhúsanna, ef
til hans kæmi, sem veitti meiri
og fullkomnari leikmenntun en
hingað til hefur boðizt hér á
landi.
t>jóðleikhúsið lauk leikári
sínu með danssýningu nemenda
úr Listdansskóla Þjóðleikhúss
ins á laugardaginn var, undir
stjórn Fay Werner sem veitir
skóla þessum forstöðu. Forði mér
allir heilagir frá því að fara nú
að ,,dæma um“ dansmennt ofan
á’ annað. En því verður ekki
neitað að fjölmenn atriði stat-
ista og kórs, dans og látbragð,
sviðshreyfingar svokallaðar, allt
þetta hefur undanfarið virzt
næsta veikur þáttur í síarfi Þjóð
leikhússins, og er óperettusýn-
ing þessi í vor, Brosandi land,
síðust til marks um það; en
þessi efni hafa undanfarið ein
att heyrt undir Fay Werner. En
áðalstarf hennar er að sjálf-
sögðu dansskólinn, og að líkind
um hefur sýningin á laugardag
veitt sanngjarna hugmynd um
starf, getu og afköst hans. Æf-
ingar þær sem sýndar voru í
fyrscu sögðu leikmanni, saklaus
um af allri þekkingu á þessari
list, að vísu ekki mikið um skól
ann; en seinni hluti dagskrár
innar var fjölbreyttur og víða
fallegur óskóluðum sjónum. Eink
um þótti mér ánægjulegir nútíma
dans við tónlist bítlanna sem
hinir eldri nemendur sýndu og
leikdansar yngstu nemend-
anna, Blöðrudans og Öskupokarn
ir, tveir þeir fvrrnefndu eftir
Fay Werner sjálfa, sá síðast-
nefndi eftir Ingibjörgu Björns
dóttur sem er ein af nemend-
um skólan. Og sýningupni var
ljómandi vel- tekið af nær fúll-
setnu húsi áhorfenda þar sem
margt var af ungum og fallegum
stúlkum. Sýnilega er með list-
dansskólanum sjálfum að vaxa
upp hópur áhugasamra og velvilj
aðra áhorfenda hans.
Undanfarið hefur nokkuð ver-
ið rætt um óperufluíning Þjóð-
leikhússins í tilefni óperettusýn
ingarinnar í vor. Aðalsöngvarar
hennar hafa ilýverið viðrað af
sér gremjuna yfir umsögnum
blaða um sýninguna í blaðavið
tölum; og við upphaf sýninga tí
undaði þjóðleikhússtjóri verk-
Þjóðleikhússins á þéssu sviði í
blaðagrein og sendi blaðamönn-
um um leið tóninn fyrir fullkom
ið þekkingarleysi á störfum leik
hússins; þeir virðast ekki vita
að Þjóðleikhúsið hafi nokkurn
tíma flutt óperur, sagði þjóðleik
hússtjóri. Þrátt fyrir þetta mun
aðsókn og undirtektir áhorf-
enda að Brosandi landi hafa ver
ið í dræmara lagi og skal þeim
ekki láð; áreiðanlega er sýning
in í hópi hinna misráðnu og mis
heppnuðu söngleikja Þjóðleik
hússins sem orðnir eru fleiri en
einn og fleiri en tveir. Enginn
neitar því þar fyrir að Þjóðleik
húsið hefur margt unnið þarf-
legt á þessu sviði og rutt braut
óperuflutningi á íslandi. Hitt er
út í hött að halda fram þessu
starfi leikhússins til að andmæla
eðlilegu framhaldi þess: að stofn
að verði til reglubundins óperu
flutnings sem fyrst og fremst
byggist á innlendum söngkröft
um og leikforustu. Vísir að slíku
starfi var hafinn í Tjarnarbæ í
haust, þar sem samtök söngv-
ara sem nefnast Óperan sýndu
Ástardrykkinn eftir Donizetti;
nú er boðuð ný sýning í Tjarnar
bæ í næstu viku og jafnframt
frá' því sagt að hafnar séu um
leitanir um samstarf við Þjóð-
leikhúsið. Það er vonandi að
þetta viti á gott, áhugi og hæfi
leikar söngvaranna fái senn að
njóta sín í Þjóðleikhúsinu þar
sem þeim bjóðist viðunandi
starfsskilyrði. Undirtektir þær
sem sýning Óperunnar fékk í
Tjarnarbæ í haust munu hafa
sýnt, að áhugi almennings er
raunverulegur fyrir þessu starfi
og vilji til að gangast undir ein.
hverskonar áskriftar- og styrktar
mannakerfi til að kosta það.
Ö.J^