Dagur - 25.03.1918, Side 1

DAGUR
kemur út tvisvar í mán-
uði og kostar 2 kr. árg.
Gjaldd. 1. júlí.
0
SASUS
AFGREIÐSLU-
og innheimtumaður:
Lárus J. Rist. Talsími 31.
Ráðhússtíg 4.
„ Ritstjóri: Ingimar Eydal.
I. ár.
Akureyri 25. mars 1918.
4. blað.
Hálfa miljónin.
Margir standa í þeirri meiningu,
að 5 — 600000 kr., sem ekki var hægt
að gera grein fyrir í landsreikningn-
um 1014—15, standi í landsversl-
uninni. Oísli Sveinsson heidur þessn
fram í ísafoid nýlega. Einar Arn-
órsson hafði aidrei iátið gera landa-
versiunar-reikninginn upp, meðan
hann sat að vöidum. Pessvegna
varð þessi misfella ekki augljós fyr
en í maí 1917, þegar Þórður Sveins-
son var búinn að endurskoða allar
bækur Olg. Friðgeirssonar. Pá fyr-
irfanst hvergi þessi hálfa miljón
eða vel það, sem á vantaði. End-
urskoðun F*. Sv. virðist því hafa
lokað þeim sundum, að upphæðin
standi í versluninni.
»Tíminn« benti rækilega á þessa
óreiðu í reikningunum á síðasta
sumri og heimtaði þetta rannsakað
og fært í lag. Öll hin blöðin stein-
þögðu um þetta, þar til G. Sv. óð
fram í ísafold. Hann viðurkeBfl-
ir, að um »talsvert mikinn rugliug
í réikningsfærslu« sje að ræða, en
ekki nokkurn skapaðan hlut annan,
en fúkyrðin og ofsinn yfir því að
á þennan ialsverða rugling hafi
bent verið og að honum fundið,
geta komið þeim grun inn, aðhjer
sje um eitthvað meira að ræða. Lík-
lega er þó sá grunur ástæðulaus.
Ritstjóri Tímans, Tryggvi Rór-
haHsson, vill ekki ræða tnálið við
Gísla, af því að ritháttur hans sje
neðan við alment velsæmi; færir
Tr. rök fyrir því að svo sje. En
að öðru leyti heldur Tíminn áfram
að ræða um reiknings-óreiðuna. Pað
er því fjarri sanni, sem »Norður-
land« segir 12. mars s.l., að Tíminn
hafi runnið af hólmi t þessu máli.
Hann einn blaðanna hefir þorað
að ganga á hóiminn og þarf ekki
af honum að víkja, af því að óreið-
an er sönnuð fyrir öllum landslýð.
En undariega sviður blöðum Hægri-
manna undan þessu. Hvað veldur
því?
Gísli Sveinsson og fjelagar hans
eru ekki enn búnir að gera hreint
fyrir sínum dyrum í þessu máli.
Pjóðin á heimtingu á að málið
sje rannsakað, þar til fundið er
hvernig stendur á »skakkaföllunum«.
Frá útlöndum.
Mörg eru veðrin á Rússlandi.
Um eitt skeið sagt að kominn væri
á allsherjar friður milli Rússa og
Miðveldanna, en síðar sagt frá mikl-
um bardögum þeirra á milli. Talið
er þó líklegt að fullnaðarfriður kom-
ist þar á, áður en Iangt um líður,
Japanar renna ágirndaraugum til
Síberíu, en Bandaríkjamenn láta
brúnir sig út af því.
Helst þykir það tíðindum sæta,
að Bretar hafa farið fram á það að
fá skipastól Hollendinga til flutninga.
Hafa Hollendingar verið tregir til
og í miklfim vanda staddir, því
Þjóðverjar hafa hótað þeim öllu
illu, ef þetta yrði að samningum,
en Bretar á hinn bóginn gengið
fast eftir. Af síðustu fregnum má
þó ráða, að Bretar fái þessum kröf-
um st'num framgengt.
Finnlendingar hafa nú loks unn-
ið sigur á óaldarflokknum þar í
landi, »Rauðu hersveitinni« svo-
nefndu.
Látlausar stórorustur eru sagðar
að vestanverðu og gengur þar þó
hvorki nje rekur.
Síðustu fregnir herma, að Þjóð-
verjar hafi tekið borgina Odessa og
náð þar í ógrynni af kornvöru.
Bérsýnilega tekst bandamönnum
aldrei að svelta Þjóðverja til friðar
eins og tilætlunin var.
Áhyggjuefnin.
Margt er áhyggju og umhugsun-
arefni okkar svéitakarlanna um þess-
ar mundir; fyrst þessi ósköp, sem
á ganga úti í veröldinni, sem veld-
ur manni hugarhrellingar og nýrra
og nýrra vandræða.
Þar næst hamgangurinn í nátt-
úrunni með ísinn og byljina, hörk-
una og jarðbönnin, sem þrengir æ
meir og meir að mönnum og skepn-
um, enda minka stabbarnir óðum,
og haldist þetta tíðarfar fram á sum-
ar, verður margur bóndinn hart úti,
þvf þó fjenaður gangi sæmilega und-
an, sem jeg vona að verði hjer í
sýslu, er það þegar sjeð, að fóðrið
kostar alt að V8 meira en venja er
til, og er það allþungur skattur með
öðru góðu. Þriðja áhyggjuefnið er
hvernig þingi og stjórn þessa lands
muni takast að ráða fram úr vand-
ræðum þessa ógnatíma, sem yfir
stendur.
Til að afstýra eða draga úr verstu
afleiðingutn stríðsins á þjóðfjelag okk-
ar hafa verið valdir hæfustu mennirn-
ir, þeir að minsta kosti, sem al-