Dagur - 25.03.1918, Blaðsíða 4

Dagur - 25.03.1918, Blaðsíða 4
16 DAQUR. En hefir ísl. ekki verið helst til veiðibráður? Sigurfrjeltir hafa stund- um verið sendar of fljótt. Ein slík frjett var fyrir rúmri öld borin til Parísar — frá Waterloo. Gíúmur. Ný stjórn. Jeg sje að í »íslendingic er bent á ný ráðherraefni. Jeg vil bæta við eftir mínu höfði. Jeg get ekki felt mig við Klem- ens, sr. Sigurð og Flygenring og ætla því að leyfa mjer að benda á aðra þrjá og þeir eru þessir: Jón Stefánsson ritstjóri, Einar á Stokkahlöðum og »hinn sanni ís- lendingur«, sem nú er endurfædd- m í ísafold. Ef menn geta ekki felt sig við hinn sfðastnefnda, þá get jeg til sam- komulags fallist á að taka »Óla« í hans stað, tel þá báða nokkurn veginn jafnsnjalla. Jón vil jeg að komi í stað nafna áns og verði forsætisráðherra, fell- ur þá í hans hlut að varðveita rjett- lætið í landinu. Einar tel jeg vel til þessfallinn að verðafjármálaráðherra, treysti jeg honum til að sjá um, að Stefán í Fagraskógi verði að gefa landinu þingfararkaup sitt í næstu tíu árin. »Óli«, eða »hinn sanni íslendingur,* er sjálfsagður að hafa verslunarmálin með höndum, bæði til þess að hann geti »fundið upp púðrið*, og þó einkum ef landið skyldi taka einkasölu á steinolíu. Þristjóraslnnl. Umhyggjan. Hún er að verða alveg óskiljan- leg þessi mikla umhyggja, sem sumir menn bera fyrir kaupfjelagsstefnunni. Ekki mega verkamenn vera í kaup- fjelagi, til þess það geti haldist ó- spilt. Ef andað er á kaupmenn, þá ar alt í voða með kaupfjelagsskap- inn. Kaupmenn eru nauðsynlegir, til þess að samvinnufjelögin fari ekki í hundana, Eftir því sem þessum samvinnuvinum farast orð, má ekk- ert blað halda stefnunni fram, því þá er glötunin vís. Alt er að var- ast, ef að kaupfjelagsskapnum á að vera borgið, Nærri má geta að það er talinn beinn háski fyrir hann, ef þau ósköp koma fyrir, að einhver viðurkendur samvinnumaður kemst í ráðherrasæti. Þá er og talið best fara á því, að kaupfjelagsstjórar sjeu dulumenni og að yfirstjórn kaupfje- lagsmála sje í höndum allra fjelags- manna jafnt. Annars sje ekki um sanna samvinnn að ræða. En nauð- synlegast af öllu er þó talið, að kaupfjelögin vaxi ekkert úr þessu, annars geti hlaupið í þau ofvöxtur, en hitt geri minna til, þó þau gangi ofurlítið saman. Og svo eiga allir að geta sjeð, að þessir menn sjeu svo sem ekki á móti sannri kaupfjelagsstarfsemi, þeir sjeu einmitt tryggir vinir henn- ar og beri hag hennar mjög fyrir brjósti. Pessi makalausa umhyggja fyrir kaupfjelagsskapnum er að verða eitt- hvað áþekk umhyggju stjúpunnar, sem var tröllkona í drotningargervi. Straumar. ii. Gleði og sorg. Styrjöld geisar. Menn eru drepn- ir í hrönnum. Hungur vofir yfir helmingi mannkynsins. Sorgarefn- in eru æ fleiri og fleiri. Er þá gleðinni alveg útrýmt úr hugum manna. A hún nokkurn rjett á sjer nokkurstaðar? Jafnvel á friðartím- um, þegar flest Ijek í lyndi, héfir okkur verið talin trú um, að þessi heimurværi »eymdadalur«, og eina huggurrin var þokukend von um sælu annars heims fyrir suma. Er þetta ekki döpur lífsskoðun? Með öllu ósamboðin kristindóm og sannleika? Vissulega. Að vísu eru sorgarefnin mörg og sár. En mein- ið er, að við festum hugann við Tímarit kaupfjelaganna II. ár 2. hefti, IV. ár 3. hefti. kaupir V. P. Pór. Tryggið líf yðar í „DANMARK“ Allar upplýsingar gefur Lárus /. Rist. þau, þar til þau skyggja á alt ann- að. Gætum þess vel, að sorgina skortir lífsþrótt. Barn deyr. Yndi mömmu. Hún situr eftir í djúpum sorgum. Eitt ár líður. í stað sárr- ar sorgar er komin þýð angurblíða. Nokkur ár enn, og hrygðin er horfin. Tíminn læknar sorgir. Öðru- vísi er þessu farið með gleðina. Móðirin hættir ekki að elska barn sitt, hve lengi sem hún hefir það hjá sjer. Það er henni sifelt gleði- efni. Sorgir eru dægurflugur. Gleð- in er veruleg ogmætiross í hverju lífsspori. Bara að við höfum aug- un opin. Fegurð náttúrunnar, hvert einasta smáblóm, sönglag og bros spegla gleðina í augum þeirra, sem temja sjer að sjá hana i öllum verk- um guðs. Lauslega þýtt. Radíumstofnun til lækninga er í ráði að komið verði á fót í Reykja- vík. Gangast Oddfjelagar fyrir því. Mlklar fjárupphæðir hafa einstakir menn lagt fram í þessu augna- miði. Prentsmiðja Björns Jónssonar.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.