Dagur - 16.06.1934, Blaðsíða 2

DAGUR
67. tbl.
188

Og við fregnir þessar rifjast
upp fornir atburðir af Ströndum,
er tveir fyrrverandi þingmenn
kjördæmisins féllu, eftir að þeir
höfðu orðið sjálfkjörnir. Sjálf-
kjör verðúr aðeins þegar tvenns-
konar ákveðin skilyrði eru fyrir
höndum; — annaðtveggja að
þingmaðurinn hafi nálega hvers
manns fylgi í kjördæminu, ellegar
að andstæðingarnir séu farnir að
fá mætur á frambjóðandanum. Á
Ströndum hefir verið, síðan
Tryggvi Þórhallsson var þar kjör-
inn, allmikill íhaldsminnihluti. En
í fyrra við kosningarnar var
Trygg-vi Þórhallsson sjálfkjörinn
í kjördæminu. Það voru verð-
laun íhaldsflokksins honum til
handa fyrir það, að hann gekk
úr forsetastóli í sameinuðu þingi,
til þess að heimta það, að ekki
væru neinir »títuprjónar« látnir
fylgja fullu trausti á Magnúsi
Guðmundssyni út af Hlaðgerðar-
kotsmálinu og reyndar fyrir
margvislega þjónustu hans og
launmakk við þröngsýnustu fé-
púkana í Reykjavík. Þess vegna
höfðu þeir fengið þvílíkar mætur
á Tryggva Þórhallssyni í fyrra.
Tryggvi Þórhallsson hefir sann-
að það manna bezt með sögufróð-
leik sínum, að »sagan endurtekur
sig«.
Tveir fyrrum sjálfkjörnir pingmenn ð
Ströndum haia fallið við litinn orðstír.
Þann 24. júní næstkom-
andi fdlur þriðji.
ViðstaddAur á Ströndum.
Bækur
(Niðurlag).
Eg hefi því reynt að sjá mér út
þærhæðirnar, í íslenzkri menningu,
sem mér virtust gefa bezt yfir-
sýn. Sumum kann að þykja, að
eg hafa oft staðnæmst á þúfum,
einstökum vísum, vísnaskýringum
eða jafnvel einstökum orðum, en
það er trú mín, að eðli manna og
þjóða komi jafnt fram í smáu
sem stóru og oft hvað skýrast í
smámunum«. •
Að vísu finnst manni stundum
í hinum löngu Jiöflum, sem fjalla
um mannlýsingar og þjóðarlýs-
ingar, að hæpið sé að draga af
þeim nokkrar ákveðnar ályktanir
um séreðli eða þjóðareinkenni fs-
lendinga, og niðurstaðan hljóti að
verða á þá leið, að íslendingurinn
sé ekki ólíkur því, sem fólk er
flest. En höfundi tekst þó, allskil-
merkilega, í niðurlagskaflanum,
að sýna fram á það, að þeir muni
vera í frekara lagi stórlátir, gest-
risnir og örlátir og óvenju bók-
vísir og skáldhneigðir í hlutfalli
við aðrar þjóðir, og vitsmunina
dái þeir mest allra dyggða. i fyrri
köflum bókarinnar rekur hann,
svo sem föng eru á, þróun þess-
ara einkenna, allt frá rótum
hinna fornu lífsskoðana í Háva-
málum, og sýnir fram á með mik-
illi skarpskyggni og andríki,
hvernig erfðir og staðhættir hafa
hjálpast að því að viðhalda ýmsu
á Sjávarbakka í Arnarnes-
hreppi er til sölu með tæki-
færisverði. Steinhús 14X
6>/á al. ásamt skúr úr steini
14X5i/2 al. og auk þess
torf- og timburhús innan-
mál 6X6 al. Býlinu fylgja
2 dagsl. í fullri rækt af-
girt. Semja ber við Pál
Kristjánsson eiganda býl-
isins. Upplýsingar gefur
Árni Jóhannsson KEA.
Litlg-Hvammi 11. júní 1934.
Páll Kristjánsson.
því nýtilegasta í okkar menningu,
og efla hana til þessa dags.
Þó að bók dr. Guðm. Finnboga-
sonar, um íslendinga, sé troðfull
af ýmiskonar fróðleik, þá er hún
þó mjög fjörlega rituð og á
hreinu og; blæfögru máli. Fáum
er það gefið, að geta ritað um
fjarskyld og erfið viðfangsefni
og geta látið andríkar hugsanir í
l'jós, í jafn íburðarlausu og léttu,
en þó auöugu og kjarngóðu máli,
enda bregst honum ekki mál-
snilldin, þegar hann fer að lýsa
sjálfri íslenzkunni:
»íslenzkan hefir verið sem
bergvatn, mikil og máttug elfur,
svo tær, að allsstaðar sást til
botns. Hún hefir ýmist liðið með
léttum straumi frásagnarinnar,
eða fallið í iðuköstum og gný-
strengjum dýrr.a braga. Á leys-
ingatímum hafa runnið í hana
margir lækir víðsvegar og borið
með sér leir og leðju, en þeir hafa
aldrei náð að saurga dýpsta ál-
inn. Þeir hafa verið skolalitar
rákir meðfram bökkunum, og
smám saman hefir grómið sokkið
til botns og horfið. Aðalvarnir ís-
lenzkunnar hafa verið eðliskostir
sjálfrar hennar og þær bókmennt-
ir, er leiddu þá bezt í ljós, sögurn-
ar og ljóðin«.
Skemmtilegra tungutak á eng-
inn íslenzkur rithöfundur.
Bókin er 24 arkir að stærð og
skift í XVI kafla: I. Sjónarmið.
II. Uppruni íslendinga. III. Land-
námsmenn. IV. Stjórnarskipun.
V. Lífsskoðun og trú. VI. Huliðs-
heimar. VII. íslenzkan. VIII. Sög-
urnar. IX. Kveðskapur. X. Listir
og íþróttir. XI. Landið. XII. Dýr-
in. XIII. Mannlýsingar. XIV.
Þjóðarlýsingar. XV. Frá ýmsum
hliðum. XVI. Að lokum.
útgáfan er hin prýðilegasta,
eins og yfirleitt er á bókum
Menningarsjóðs, að öðru leyti en
því, að með riti eins og þessu
ætti að vera nafnaskrá. Fer vel á
því, að Menningarsjóður gefi út
rit þetta um íslenzka menningu.
Um leið og það beinir athyglinni
að höfuðeinkennum og meginkost-
um íslenzkrar lundar og manns-
hugsjóna, ætti það að hvetja fs-
lendinga að halda í horfinu og
hvika sem minnst frá því, sem
bezt hefir veríð í fari þeirra, að
fornu og nýju.
Benjawdn Kristjánsson.
á morgun, sunnudaginn 17. júní. Laus sæti.
Samband isl. samvinnufélaga.
Hofum til:
Handverkfæri allskonar
og garðyrkjuverkfæri.
Sjóvátryggingarfélag
Islands h. f.
|AI-fslenzkt félag. újOfmff |iH!|3f.
liiioaf.
#• Hvergi lægri iðgjöld.
Umboð d Akureyri:
Kaupfélag Eyfirðinga.
Bifreiðastöð Oddeyrar.
Sími 260.
ATHS. Síöðvai’nafitsið misprenlaðist í Is-
lendingi i gær, i anglýsingunni um suður>
ferðina.
Herbergi
óskast, einhleypur maður.
Upplýsingar
ClísSfi Ouðmundsson
Hótel Goðafoss
Messað í Lögmannshlíð kl. 12 á há-
degi á sunnudaginn, en EKKI á Akur-
eyri kl. 2, eins og stendur í »íslend-
ingi«.
Fréttavitstjóri:
Sigfús Halldórs frá Höfntim.
Ritstjóri: Ingimar Eydal.
Veitinga-
skálinn
við Fnfóskárbrú
verður opnaður sunnu-
daginn 17. júní,
Krisíján fónsson.
Prentsmiðja Odds Bjömssonar.