Dagur - 27.08.1952, Side 7

D A G U R
7
Miðvikudaginn 27. ágúst 1952
K 11 i i ii
>— Fokdreifar
(Framhald af 4. síðu).
JÚ, VÍST höfum við skilað
landi okkar stórum betra og líf-
vænlegra í hendur næstu kyn-
slóðar en við tókum við því. Vél-
um, skipum, byggingum, iðnaði
og verzlun. Raforkuverum, tog-
ui'um, mannsæmandi íbúðum,
bílum og braski. Þjóðfrelsi, sam-
vinnufélögum og einnig útvarpi,
kvikmyndum, strauvélum, stjórn
málaflokkum, skólum og skipu-
lagi, vísindum og véltækni, rækt-
un og rányrkju — allt í annarri
og fullkomnari mynd en áður
þekktist. En við höfum einnig
skilað öðrum arfi. Við höfum
fengið ungu kynslóðinni i hendur
ríkisbrennivín og „fína“ drykkju-
siði. Við höfum skilað henni tóm-
um kirkjum og kulnuðum og af-
lóga trúarsiðum, í stað lifandi og
frjósamrar trúar. Við höfum
kennt unga fólkinu kommúnisma
í stað kristindóms, bölhyggju í
stað bjartsýni. Lög okkar kenna
ungu kynslóðinni ólög, í líkingu
sjálfsagðra skattsvika sem nauð-
varnar gegn ofríki skattplágunn-
ar, svo að eitt dæmi sé nefnt af
mörgum um það, hvernig ólög
geta brugðist í ham lagastafs, og
óráðvendni orðið nauðsynleg
námsgrein í skóla ofstjórnarinn-
ar. Og haldið þið í einlægni, að
líf okkar fullorðná, „reynda og
ráðsetta" fólksins, sé einhver há-
klassisk og óumdeilanleg fyrir-
mynd, sem unga fólkinu beri að-
eins að draga sem rækilegast dám
áf óg Kegða ier eftir í öllum
greinum? Höfum við ekki gefið
því maigstýfða krónu í stað gull-
krónu, trljþess -að hvetja það til
sparsemi ög ráðdeildar? Ófrið og
illdeilur til þess að hvetja!það til
friðar? Efasemdir og ófrjóa gagn-
rýni til þess að hvetja það til
guðstrúar? -
VfST -EIGUM VIÐ, eldri kyn-
slóðin, okkar gildu afsakanir, og
sízt skyldi eg hvetja þá, sem
yngrrera og óreyndari, til þess að
dæma okkur hart, því að harla
óvíst er og encta mjög ólíklegt, að
þeim hefði fárnázir betur í okkar
sporum. En við vöxum heldur
ekkert á því, heldur minnkum, að
reyna að slá okkur til riddara á
þeirra kostnað. Eigum við ekki
okkar Jörfagleði og þeir sína
Hreðavatnshátíð? Eg get raunar
ekki annað en undrast það,
hversu mikill manndómur er þó
enn eftir í ungum íslendingum,
svo stopular erfðir sem þeir hafa
þó vissulega hlotið í ýmsum
greinum, alveg á sama hátt og
það vekur mér furðu, að eldri
kynslóðin skuli þó ekki vera af-
leitari en hún hefur reynzt með
þann djöful, sem hún hafði þó í
eftirdragi á ýmsan hátt, og eins
og tímarnir, sem hún lifir á,
reyndust þó á ýmsan hátt — að
sönnu bæði vel og illa ,en þó fyrst
og fremst tímar hraðfara breyt-
inga, byltinga og hvers kyns um-
róts í þjóðlífinu, — slík menning-
arleg vegamót og óráðin örlög
þjóðar og kynslóðar eru auðvitað
aldrei sérlega líkleg, hvorki til
siðferðilegs jafnvægis né trúar-
legs öryggis. — Því var okkur
vorkunn, engu síður en unga
fólkinu, sem nú er uppi, er margt
og mikið til afsökunar. En fyrst
og fremst ættum við þó að varast
þá villu að dæma hvert annað að
ósekju, eða hart úr hófi fram.“
ÞANNIG FARAST „aðkomu-
manni“ orð, og látum við frekari
bollaleggingar um þessi þýðing-
armiklu — en harla toi’leystu efni
•— niður falla að sinni.
Hvar var lögreglan?
Borgari skrifar blaðinu:
„FYRIR NOKKKUM dögum
1 bi-á ungur aðkomumaður sér til
um bjarta sumarnótt, og gerði
— Framfíðarskíðaland Akureyringa
Frá Krumma er hentugt að
ganga upp á koll Bóndans, en
þeir, sem hafa gaman af því að
láta sig renna og rasla í lausa-
grjótinu geta farið niður ranann
hjá Einbúa og niður Einbúamel.
Einnig má fara suður hlíðina
vestan í Bónda ofarlega og at-
huga um biksteininn, en þaðan
um' Þríklakka suður að Kerlingu.
Það væri skemmtilegt og fróðlegt
fyrir námsfólk úr skólunum, sem
vildi leggja stund á jarðfræði, að
athuga þar jarðlögin, sem víða
koma berlega í ljós á þes'sum
slóðum. Kerlinguna má skoða í
krók og kring og þykir mér lík-
legt að einhver af hinum yngri
mönnum kynni að fá áhuga fyrir
því að vita hvort ekki mundi
sjást á botngjörðina á gulltunn-
unni undan pilsfaldi kerlingar. —
Frá Kerlingu má ganga fram um
Burstir. Burstir! Hugsið yður,
lesendur góðir útsýnið þaðan.
Með allri virðingu fyrir fegurð-
inni á Glerárdal og Glerárdals-
botninum kemst hún ekki í sam-
jöfnuð við fegurð Eyjafjarðar
eins og hún birtist frá þessum
stað. Mótsetningin á milli hins
milda og þýða landslags fjarðar-
ins og hinnar stórhrikalegu kerl-
ingar, með öllu sínu tröllslega
skylduliði, gera þessa landsýn
svo óvenjulega hrífandi. Það er
engu minna ævintýri að fara
þarna upp og skoða vel, en að
ganga á Herðubreið. Þarna er svo
margt að sjá af því sem grópast
svo í hugann, að inyndin verður
minnisstæð m'eðan lífið endist. En
þarna þurfa menn að ferðast
óþreyttir og í rólegheitum og
varla mun .yeita .af skemn)i;i t,íma
•en 2—3 döguni tíl’ þéss að léynn-
,'ast allrj dýrðinni.
f fjórða lagi er hentugt að 'gera
útrás frá Krumma í Glerárdals-
boninn og er þá hetntast að fara
niður í mynni Lambárdalsins og
upp á samnefnda öxl . hinum
megin, en gang'a síðan fram fjall-
ið svo langt sem hugurinn girn-
ist.
Töfrandi skíðaland.
Af örnefnum,; sen> eg hef áhuga-
fyrir á eg einungrs eftir að nefná:
Höllin, Skálar og Bungur. Þar er
hið fjölbreyttasta og mest töfr-
andi skíðaland, sem eg þekki hér
nærlendis og þó að víðar sé leit-
að. Þetta skíðaland hefur þá
kosti — auk þeirrar fjölbreytni,
að þar má velja langar, stuttar
• Að norðan
(Framhald af 5. síðu).
ára. Líklega er það engin fjar-
stæða, að í héraðinu séu mögu-
leikar til þess að upphefja allar
eyðibýlatölur jafnaðarmanna frá
gamalli tíð og skrá hér hærri
blýtölu en nokkru sinni fyrr í
sögunni.
innbrot á ekki færri en fjórtán
stöðum við aðalumferðargötur
bæjarins. Hann var mjög ölvað-
ur ,og var að þessu strandhöggi
frá því kl. 3 til kl. rúmlega 5 um
morguninn. Hann reyndi hér
flestar aðaldyr með sporjárni og
fleiri áhöldum, og hefur því bæði
gert hávaða og sýnilega ekki
slegið slöku við, þessa tvo nætur-
tíma. Nú er hér allmannmörg
lögregla, og heyrzt hefur að hún
gangi vaktir um bæinn, en nú
spyr margur, hvar var lögreglan
þessa tvo tíma, að hún skyldi
einskis verða vör? Hvernig hag-
ar hún störfum? Situr hún mest
á lögregluustöðinni og gengur
lítið um bæinn, og þó heyrast
kvartanir um ;\ð hún sé sein til
þegar hringt er þangað um að-
stoð.“
brekkur eða líðandi, eftir hentug
leikum — að það er miðreitis og
að þar geta verið mörg hundruð
manns á skíðum í einu, svo að
sjá megi yfir allan hópinn og
fylgja hverjum einstökum eftir.
Þar eru engar hættur, hvorki
hamrabelti né gjúfur, og hægt er
að vera ofarlega eða neðarlega í
fjallinu eftir snjólagi á hverjum
tíma. Þar í fjallinu er oft sæmi-
legt veður, þótt kólga og illviðri
sé norðan í hálsinum og á Gler-
árdal. En bresti stórhríðin á, er
fljótlegt að hafa sig til bæja, því
að eigi er annar vandinn en að
renna sér, hlaupa, velta eða
skríða stöðugt með brekkunni,
og má þá illa takast til, ef menn
geta ekki fundið einhvern bæ
eða þá Eyjafjarðarbrautina.
Sameining kraftanna.
Læt eg hér staðar numið, en
vil biðja hina ungu, fótfráu en
skarpt hugsandi menn, sem
kynnu að vera skáld á þessu
sviði, að athuga mál mitt vel og
yrkja í eyðurnar, eða yrkja sjálf-
stætt og betur. Að lokum vil eg
benda á, að vegna fólksfæðarinn-
ar á voru landi og fólksfæðarinn-
ar í þessu byggðarlagi, er það
fjarstæða að ráðast í fjárfrekar
framkvæmdir út í bláirin, þessu
fáa fólki er það höfuðnauðsyn að
sameina kraftana að ákveðnu
marki, og teldi eg það ólíkt
heillavænlegra fyrir almenna og
holla þróun skíðaíþróttarinnar og
félagslegan þroska í okkar kæra
héraði, að sameinast sem mest
innsveitis, heldur en að fáir
menn séu að pota sér út úr og
rolast upp til afdala.
Brú á Eyjafjarðará!
Þess er voriBndf ekki langt 'að
bíða að brú verði gjörð.yfir Eyja-
fjarðará hjá Stokkahlöðum eða
Merkigili og gæti þá allur Eyja-
fjörSurinn ásamt Akurevri notað
þetta skíðaland til móta sinna
síðari hluta vetrar, og gætu þá
félagssamtök á þessu svæði hæg-
lega boðið til sín skíðafólki úr
Reykjavík, ísafirði, Siglufirði og
öðruiri þeim stöðum, þar sem
skíðalönd eru talin bezt, án þess
að þurfa að fyrirverða sig fyrir
skíðalandið.
Akureeyri 19. ágúst 1952.
Lárus J. Rist.
Smurningsolíur
á allar vélar á sjó og landi,
jafnan fyrirliggjandi.
Olíusöludeild KEA
Herbergi,
með aðgangi að eldhúsi,
óskast frá I. okt. n. k.
Afgr. vísar á.
Kirkjan. Messað á Akureyri
næsta sunnuda gkl .2 e. h.
Iljónabö.nd. Elín Þórarinsdótt-
ir, Árnasonar prests frá Stóra-
hrauni, og Gunnar Salómonsson
aflraunamaðui'. Gefin saman 21.
ágúst. — Ramborg Wæhle og
Steingrímur H. Aðalsteinsson,
sjómaður, Akureyri. Gefin saman
23. ágúst. — Gift af séra Friðrik
J. Rafnar.
Fegrunarfélagið efnir til hluta-
veltu til ágóða fyrir starfsemi
sína í Alþýðuhúsinu n.k. sunnu-
dag. Sbr. auglýsingu í blaðinu í
dag.
Hjónaefni. Nýlega hafa opin-
berað trúlofun sína ungfrú Erla
Sigurjónsdóttir, Spítalaveg 17,
Akureyri, og Guðmundur Jó-
hannsson frá ísafirði.
Golfmóti Akureyrar lauk um
sl. helgi. Golfmeistari Akureyrar
varð Sigtryggur Júlíusson, með
329 höggum. Næstir urðu: Jó-
hann Þorkelsson, 332 högg, og
Jón Egils. — í 1. fl. sigraði Ágúst
Olafsson með 395 höggum. Næst-
ir: Gestur Magnússon, 406 og
Guðjón Eymundsson 411.
Skjaldborgarbíó sýnir um
þessar mundir kvikmyndina
„Koparnáman", ameríska kvik-
mynd, skipaða úrvalsleikurum,
svo sem Ray Milland og Hedy
Lamai'r. Þetta er mjög spennandi
og viðburðarík mynd, gerizt í
„villta vestrinu“.
JVliniiingarspjöld dvalariieimil-
; is aldraðra sjómanna fást í
Bókabúð Rikku og hjá Sig-
urði Sumarliðasyni, skipstjóra.
Áheit á Strandarkirkju. Kr. 50
frá ónefndum. Mótt .á afgr. Dags.
- 3000 kr. hásetahlutur
(Framhald af 1. síðu).
norðurströndinni ætluðu að
bregðast.
Fleiri skip sigla í kjölfarið.
011 Akureyrarskipin eru nú
hætt herpinótaveiðum, en mörg
skipanna hafa siglt í 'kjölfar
Snæfells og Akraborgar. Ingvar
Guðjónsson varð fyrstur á vett-
vang, þá Súlan og Stjarnan. Þá
eru nokkrir austfirzkir bátar
komnir á vettvang, svo og Húsa-
víkurbátar og loks eru þær frétt-
ir síðastar, að Sunnlendingar séu
að hugsa um að senda skip á ný
norður, til reknetaveiða. Mun
Fagriklettur úr Hafnarfirði vera
væntanlegur austur fyrir land
innan tíðar.
Góð veiði síðustu daga.
Síðustu fréttir af veiðinni
fyrir austan eru þær, að Snæ-
fell mun hafa fengið 250 tunnur
í íyrrinótt og er það afbragðs
veiði. Mundi hlutur háseta,
ásamt söltunarlaunum, nema
um 1700 kr. af þessari einu
lögn ef tækist að bjarga allri
veiði — og salta, sem vafasamt
má þó teljast.
En eigi að síður er sýnt að hér er
urn mikil verðmæti ræða, sem
lítill gaumur hefur verið gefinn
að, þrátt fyrir aflaleysið í herpi-
riótina, óg er þessi reynsla lær-1
dómsrík.
Leiðrétting. Sú missögn var í
nokkrum afmælisorðum um Jó-
hann Ó. Haraldsson endurskoð-
anda í síðasta blaði, að móðir
hans var þar nefnd Kristín Jóns-
dóttir, rétt er: Katrín Jóhanns-
dóttir frá Dagverðareyri. Er hér
með beðið velvirðingar á þessum
leiðu mistökum.
Iljónaefni. Nýlega hafa opin-
berað trúlofun sína ungfrú Ljúfa
Helgadóttir, Mývatnssveit, og
Hólmsteinn Aðalgeirsson, múr-
ari, Akureyri.
Látinn er í Reykjavík Sigvaldi
Þorsteinsson frá Upsum í Svarf-
aðardal. Hann var um árabil bú-
settur hér í bæ, en flutti fyrir
nokkrum árum til Reykjavíkur
og setti þar upp bókaverzlun. —
Hér í bæ stundaði hann sjó-
mennsku og verkamannavinnu.
Sigvaldi heitinn var greindur
maður og vel að sér, svo sem
hann átti kyn til, og vel látinn.
Knattspyrn ukappleikir verða
næstk. laugardag og sunnudag
mili I. flokks knattspyrnumanna
úr knattspyrnufélaginu Fram í
Rvík og félaganna hér í bæ. —
Framararnir eru væntanlegir til
bæjarins næstk. föstudagskvöld.
Flokkurinn er á vegum K. A. —
Sjáið spennandi keppni.
Leiðrétting. í grein um Jón á
Birningsstöðum fimmtugan, hér í
blaðinu 13. þ. m., er á einum stað
talað um „atorkureistar bygg-
ingar“, átti að vera „storkureistar
byggingar“. í upphafi , greinar-
innar eru nefnd Göngusköi'ð, átti
að vera Göngustaðir.
Hjónaefni. Nýlega opinberuðu
trúlofun sína Þórunn Björg
Magnúsdóttir skrifstofumær í
KEA og Baldur Ingimarsson
lyfjafræðinemi. Ennfremur: Jó-
hanna Jónasdóttir og Jón S. Arn-
þórsson, framkv.stj. á Gefjuni,
Þorsteinssonar.
Nýja-Bíó sýnir um næstk. helgi
amerísku litmyndina „Bragðaref-
ur“ (Prince of Foxes) er fjallar
um ævi og störf Cesare Borgia,
hins nafnkunna ítalska fursta á
miðöldum. Leikur Orson Welles
aðalhlutverkið, en Tyrone Power
hefur einnig stórt hlutverk í
myndinni. Myndin er skrautleg
mjög og spennandi.
Stór vörubifreið valt út af veg-
inum í Vatnsskarði síðast-
liðinn súnnudag, á hliðna út í
skurð. Vagninn var hlaðinn heyi.
Tveir menn voru í bílnum, en
hvorugan sakaði. Bifreiðin mun
lítið skemmd.
Dágóður afli á handfæri hefur
verið í Eyjafirði nú að undan-
förnu, en Dalvíkurbátar, sem ró-
ið hafa með línu, hafa lítinn afla
fengið enn sem komið er.
Berjatínsla er hafin fyrir
nokkru í héraðinu. Á sunnudag-
inn voru t. d. allmargir bílar úr
bænum á Þelamörk, en lítil mun
berjasprettan vera, það sem af er
og útlit heldur slæmt. Fást aðal-
lega krækiber, en bláber sjást
enn óvíða. Mun útlit með berja-
sprettu óvænlegt víðast hvar um
Norðurland.
Aðfaranótt sunnudagsins snjó-
aði víða í fjöll hér norðanlands,
Súlutindar voru alhvítir og þó
enn meira toppur Kerlingar og
efstu hlíðar. Frost hafa ekki ver-
ið hér í byggð svo að blaðið hafi
frétt.
M.s. Hvassafell hefur losað hér
kol undanfarna daga, og er nú
orðir) mikil ve.rðlækkun á kolupa,
svo sem nánar er greint frá ann-
ars staðar í blaðinu.