Dagur - 28.11.1964, Blaðsíða 8

8
MYND þessi var tekin í Elliheimilinu á Akureyri í fyrradag, þar sem félagskonur Framtíðar
sýndu fréttamönnum nokkra af þeim munum, sem 6. desember verða á jólamarkaði kvenfé-
lagsins á Ifótel KEA og kosta 30—500 krónur. Þar verður einnig kaffisala og skemmtiatriði.
Munirnir eru gerðir af kvenfélagskonum sjálfum og mjög eigulegir. Allur ágóðinn rennur til
Elliheimilisins. Þessir munir verða til sýnis hjá Kaupfélagi Verkamanna um næstu helgi. Á
myndinni eru frúrnar Ásta Jónsson formaður Framtíðarinnar og Ragnheiður Bjamadóttir for
maður jólamarkaðsnefndar (Ljósm.: E. D.)
SMÁTT OG STÓRT
J ÓLAM ARKAÐUR
FR AMTÍÐ ARINN AR
UM helgina geta bæjarbúar
virt fyrir sér hina fögru hand-
unnu muni Framtíðar-kvenna í
verzlunargluggum Kaupfélags
Verkamanna. En þeir verða síð
an seldir á jólamarkaði á Hótel
KEA 6. desember. Eflaust vilja
borgaramir styðja ElliheiniHið,
og það gera þeir með því að
koma á markaðinn og taka þátt
í viðskiptunum. Því allur ágóði
markaðsins rennur þangað.
Þarna er að finna hinar lieppi
legustu jólagjafir handa fjöl-
skyldunni, sem unnar eru af
fórnfúsum höndum hinna ýmsu
félagskvenna. Menn eru eindreg
ið hvattir til að koma á jóla-
markaðinn.
ÞÚSUND KRÓNUR
AÐGÖNGUMIÐINN
í ráði er, samkvæmt fréttum
að sunnan, að fá hingað til
lands brezka bítla til hljóm-
leikahalds í Reykjavík fyrir
hina mörgu bítlaunnendur höf-
uðborgarinnar.
Ekkert húsnæði þykir nógu
stórt þar í borg þegar annað
eins stendur til. Þó var í ráði
að hljómleikar yrðu haldnir, ef
af heimsókn yrði, í stærsta
íþróttasal borgarinnar. Ekki
þykir ráðlegt að við slík tæki-
færi séu stólar eða aðrir for-
gengilegir hlutir, sem hægt er
að brjóta eða brjóta með, í nám
unda við samkomugestina, því
æði grípur ungmenni á bítla-
hljómleikum, svo sem frægt er.
Átti því að selja stæði en ekki
sæti og verðið áætlað 1000 kr.
fyrir hvern aðgöngumiða!
Þegar síðast fréttist stóð á
svari yfirvalda og voru þau
kvenþjóðarinnar
anía, Liechtenstein, Nígería (að
eins norðurhlutinn), Saudi-Ar-
abía, Jemen og Sviss (að frá-
teknum kantónum Genéve,
Neuchatel og Vaud).
Að því er snertir Saudi-Arab
íu og Jemen er samt bent á, að
þar hafi karlmenn ekki heldur
kosningarétt. í Sviss mega kon-
ur ekki kjósa eða vera í kjöri
við alríkiskosningar. Undantekn
ingarnar í kantónunum þremur,
sem nefndar voru, eiga einung-
is við kosningar innan kantón-
anna. í ákveðnum bæjarfélög-
um í Sviss hafa konur líka svip
uð réttindi.
Þær takmarkanir á kosninga
rétti og kjörgengi kvenna, sem
eru við lýði í sex öðrum ríkjum
eru m.a. í því fólgnar,. að konur
verða að vera læsar eða búa yf-
ir ákveðinni kunnáttu, sem ekki
er krafizt af karlmönnum
(Guatamala, Portúgal og Sýr-
land). í San Marino mega kon-
ur kjósa, en ekki vera í kjöri.
X Súdan er því öfugt farið.
Sjötta landið er Sviss, þar sem
konur í þremur áðurnefndum
kantónum geta tekið þátt í
kantónu-kosningum, verið í
kjöri til embætta innan kantón-
anna og til þjóðráðsins. Q
eitthvað treg til að snara út 12
til 15 millj. ísl. króna virði í er-
lendri mynt.
AÐFERÐ VILLIMANNA
Máttur hljómlistarinnar er
mikill og orðið hljómlist rúmt
liugtak. Þeir þjóðflokkar, sem
oft eru nefndir villimenn og lít-
ið hafa komist í snertingu við
„menningu" hvítra manna, hafa
sína eigin hljómlist þegar þeir
skemmta sér. Þeir berja bumd-
ur, blása í holar trjágreinar
eða tréflautur, syngja og dansa
eftir hljóðfallinu kring um elda
á síðkvöldum. Þá er hátíð hjá
þeim. Þegar hljóðfærasláttur,
söngur og dans hefur staðið uni
stund, segja áhrifin til sín.
Fólkið byrjar að froðufella í
stundaræði eða sefjun. Hvítir
áhorfendur hafa Iýst þessu á
hinn hryllilegasta hátt og eiga
naumast orð yfir viðbjóð slíks
veizlufagnaðar.
VIÐ NOTUM LÍKA IILJÓM-
LISTINA
Á síðari árum hefur dansinn
verið helzta skemmtun íslend-
inga á samkomum. Hann er
fögur íþrótt, eða á að vera það,
stiginn eftir hljóðfalli söngs eða
hljóðfærasláttar. Á síðustu og
verstu tímum hefur þessi aðal-
skemmtun þjóðarinnar verið
stiginn við hljóðfæraleik svo-
kallaðra danshljómsveita. Of
oft er hljóðfæraleikur þessi yf-
irþyrmandi hávaði, þar sem
hverju liljóðfæri og heilbrigðu
eyra er misþyrmt. Enda sann-
ast mála, að sumir hljóðfæra-
leikararnir eru sneyddir tón-
listarhæfileikum. Hljóðfæra-
leikur þessi mun liafa mjög
sefjandi áhrif á fjöldasamkom-
um, á líkan hátt og tilsvarandi
„tónlist“ villimanna. En óvanir
menn slíkum hávaða, og ófuli-
ir, þola þetta misjafnlega, en
flestir illa.
Hljóðfæraleikur sá, sem hér
hefur verið minnst á, er líkleg-
ur til að eiga nokkurn þátt í
þeirri skrílmennsku, sem þjóð-
in stynur undan um þessar
mundir og ber hæst í skemmt-
analífinu. Bítlaæðið er grein af
sama meiði.
ÖKUMAÐUR I ÞUNGUM
ÞÖNKUM
Það bar til nýlega, að einn af
ágætum borgurum Akureyrar
kaupstaðar kom á lögregluvarð
stofuna og bað um aðstoð. Hann
var á bíl annars manns ,sem
hann hafði tekið í' misgripum,
var búinn að snúast dálítið í
bænum en fann þá i vasa sínu
um lyklakippu að sínum eigin
bíl og sá þá, að hann hafði villst
á fararskjótum. Nú bað maður-
inn um upplýsingar um, hver
væri eigandi bíls þess, er hann
nú ók og hvar sinn bill væri
niðurkominn. Greiddist fljóít
og vel úr vanda þessum.
„NÁHARSPENI“ NORDUR
YFIR FJÖLL
Þrátt fyrir tal stjórnarblaða og
sumra þingmanna um, að al-
(Framhald á blaðsíðu 2).
Raflaanadeild KEA llutl í nýtt húsnæoi
Þar starfa 15 manns
FYRIR skömmu flutti Raflagna
deild KEA á Akureyri í nýtt,
mjög gott húsnæði. Deild þessi
var í Hafnarstræti 87, en er nú
í Glerárgötu 36, hinni miklu
nýbyggingu Byggingavörudeild
ar KEA, sem brann að nokkru
í sumar og verið er að endur-
byggja. Þar verða allar bygg-
ingavörur KEA samankomnar
á einum stað og auk þess vélar.
Raflagnadeild KEA var stofn-
uð þegar sveitirnar í héraðinu
voru rafvæddar að verulegu
leyti og þá veitti KEA bænd-
um mikilvæga aðstoð um þær
mundir, og var aðstoðin bæði
verkleg, framkvæmd af kunn-
áttumönnum deildarinnar, einn
ig hafði hún á hendi efnisútveg
un og auk þess veitti KEA fjár-
hagslega aðstoð, sem var mjög
mikilvæg.
Blaðamaður skrapp nýlega í
nýju raflagnadeildina laust fyr-
ir kl. 1 e. h. í fyrradag. Deildar-
stjórinn, Aðalsteinn Valdimars-
son mætti 5 mín. fyrir 1, þá
við vaxandi verkefni
Páll Jónsson afgreiðslumaður
tveim mínútum síðar. Siðan Ol-
afur Jónsson löggiltur raf-
virkjameistari alveg á mínút-
unni, Björn Þorkelsson á hæla
honum og jafn snemma heill
hópur manna, rafvirkja og
nema. Stundvísin var hin ágæt-
asta.
Raflagnadeildin selur nær
eingöngu hinar margvíslegustu
vörur til Taflagna. Viðskipta-
vinir hennar eru því að mestu
leiti hinir ýmsu rafvirkjar í bæ
og nágrenni. Deildarstjórinn og
Páll hafa afgreiðslu þeirra vara
með höndum.
En Raflagnadeildin annast
líka hin ýmsu verkefni við raf-
lagnir, sem hinir fyrrnefndu
rafvirkjameistarar stjórna með
aðstoð sex annarra rafvirkja og
fimm nema. Samtals starfa því
15 manns hjá umræddri deild,
við vaxandi verkefni og um-
setningu.
í hinu nýja og rúmgóða hús-
næði er aðstaða öll önnur og
betri en áður var og er það
ánægjuefni.
Þegar deildarstjórinn var að
því spurður, hvort verkefni
væru næg fyrir svo marga raf-
(Framhald á blaðsíðu 7).
Um kcsningaréfi
KONUR hafa ekki kosningarétt
og eru ekki kjörgengar í níu
ríkjum, segir í yfirliti sem Sam
einuðu þjóðirnar hafa látið
gera. í sex löndum er kosninga
réttur og , eða kjörgengi háð tak
mörkunum sem ekki taka til
karlmanna.
Þau níu lönd, þar sem konur
mega ekki kjósa eða vera í
kjöri, eru Afganístan, írak, Jórd
KLÚBBFUNDIRNIR
KLÚBBFUNDIR Framsóknar-
manna eru oft hinir fróðlegustu
og ættu Framsóknarmenn að
gefa þeim gaum.
Á fimmtud. flutti Þráinn Valdi-
marsson mjög fróðlegt erindi
um flokksstarfið og Sigurður
Jóhannesson um störf síðasta
■ Alþýðusambandsþings. En á
eftir urðu hinar fjörugustu um-
■ ræður.
Á þessum fundi minnti Har-
aldur Þorvaldsson á, þegar að-
eins sex Framsóknai-menn sátu
slíkt þing, en nú 72. Fv. Bjöm, Aðalsteinn deildarstjóri og Ólafur.
(Ljósni. E. D.)