Dagur - 30.10.1965, Blaðsíða 8

8
«*
SMÁTT OG STÓRT
LAUGARDAGINN 23. október
s.l. fór fram verðlaunaafhending
Skíðaráðs Akureyrar fyrir síð-
asta keppnistímabil í Skíðahót-
elinu í Hlíðarfjalli. Þar voru
mættir flest allir verðlaunahaf-
ar, auk fjölda gesta, m. a. for-
eldxar, er þar voru með börnum
sínum, er hreppt höfðu verð-
Jaun í yngri aldursflokkunum.
Formaður undirbúningsnefnd
ar, Guðmundur Tulinius, bauð
gesti velkomna og árnaði hann
jafnframt skíðamönnum gleði-
legs vetrar. En hinn þekkti
skíðafrömuður hér í bæ, Hei'-
mann Stefánsson, afhenti síðan
Verðlaunin.
Ragnheiði O. Björnsson kaup-
konu var við þetta tækifæri af-
hentur farandgripur firma-
keppni Skíðaráðsins, en fyrir-
tæki hennar hafði borið sigur
úr býtum á s.l. vetri.
Nokkur fyrirtæki hér í bæ
DAGUR hringdi í gær til Gísla
Guðmundssonar alþingismanns
til að spyrja hann hvað liði með-
ferð virkjunar- og stóriðjumáls-
ins í þingmannanefndinni, sem
tók til starfa sl. vetur, og livort
horfur væru á að ríkisstjórnin
legði þetta mál fyrir Alþingi nú
á næstunni.
í þingmannanefndina voru
þeir tilnefndir Gísli Guðmunds-
son og Helgj Bergs af hálíu
Framsóknarflokksins.
Gísli sagðist ekki hafa verið á
fundum í nefndinni, síðan hann
fór af þingi í apríl. Hafði hann
þá með samþykki þingflokksins
beðið Ingvar Gíslason að mæta
í sinn stað á fundum og í utan-
för.
Gísli sagðist hafa lagt fram
tillögur til bókunar í gerðabók
nefndarinnar í apríl varðandi
virmubrögð í þessum málum, en
sú tillögugerð hefði ekki borið
þann árangur, sem hann hefði
óskað eftir.
Eftir ósk ríkisstjórnarinnar
tóku tveir Alþýðubandalags-
menn sæti í þingmannanefnd-
inni í vor, Bjöm Jónsson og
hafa sýnt íþróttinni þann vel-
vilja, að gefa verðlaunagripi til
keppni í alpagreinum á vetri
komanda, og voru forsvars-
menn nokkurra gefenda við-
staddir. — Gefendur verðlauna-
gripa fyrir næsta keppnistíma-
bil, sem senn fer í hönd, eru:
AÐ vonum hefur vopnafundur-
inn við Grísatungufjöll vakið
mikla athygli.
Dr. Kristján Eldjárn þjóð-
minjavörður hefur látið álit
sitt í Ijós um vopn þessi, sem
voru þrjú og ótrúlega lítið
skemmd. Kvað hann hér um
að ræða atgeira eða hallebarda,
LúðVik Jósepsson, og voru með
í utaníörinni. En um það leyti,
sem nefndin var sett á laggirnar
kvað stjórnin Alþýðubandalags-
menn ekkert exúndi eiga þangað
og vildi þá ekki við þeim taka.
Þetta breyítist svo allt i einu.
Þá voru þeim-boðin sæti í nefnd
inn'i og þeir * þágu boðið, þótt
■seint kæmi. Þingmannanefndin
er ekki stjórnskipuð nefnd,
heldur éins' konár viði'æðunefnd
flokkanna og iðnaðarmálaráð-
herra og staríandi eftir ósk
hans. Nefndin hefur ekki tekið
neinn þátt í samningum við út-
lenda aðila um þessi mál. Þá
samninga hafa aðrir haft með
höndum frá upphafi og hafa enn.
Enginn vafi þykir nú á því
leika, sagði Gísli, að stjómin
vilji staðsetja aluminiumverk-
smiðju í Straumsvík syðra, en
líklega dregst það nokkuð, að
endanlega verði gengið frá samn
ingum. Þar mun vera um þóf
Stjórnin hefur enn ekkert
lagt fyrir Alþingi, það er nú sit-
ur, um þetta mál, og ekki talið
líklegt, að hún geri það nú á
næstunni. Q
Almennar tryggingar h.f., Gull-
smíðavinnustofa Sigtryggs og
Péturs, Herradeild JMJ, Hall-
dór Ólafsson úrsmiður og Jón
Bjarnason úrsmiður. — Skíða-
menn færa fyrirtækjum þess-
urn sínar beztu þakkir fyrir
rausnarlegar gjafir.
svipaða þeim, er fylgdarsveinar
páfa gengju með enn þann dag
í dag.
Merki er á vopnum þessum,
sem e.t.v. geta leitt til vitneskju
ua, hvar þau eru smíðuð og
hvenær. Atgeirinn eða arngeir-
inn var algengt vopn fótgöngu-
Iíðssveita á meginlandinu, en
sjaldgæf hér á landi. Átti Þjóð-
minjasafnið aðeins brot úr einu
slíku vopni áður. Eins og frá var
sagt í síðasta blaði eru vopn
þessi á þriðja meter, axarblað
fxamarlega og fjöður eða oddur
þar íraman við. Atgeirinn er því
bæði höggvopn og lagvopn.
Nú sækir sú spurning fast á,
hvernig vopn þessi hafa komizt
til hins fáfarna staðar, þar sem
þau fundust og hver saga þeirra
sé að öðru leyti. Q
FOKHELD er orðin 120 fer-
metra bygging ein við Mímis-
veg á Dalvík, sem skátar eru
að smíða. Lionskiúbbur síaðar-
ins aðstoðar skátana við þess-
ar framkvæmdir. Hugmyndin
er, að þetta húsnæði bæti úr
vöníun á tómstundaheimili stað
arins, ekki aðeins skátanna,
heldur þora ungs fólks, sem
slíkóa staði vilja sækja.
Skátafélög finna sér hvar-
vetna verkefni, sem í senn eru
þroskandi og almenningi til
MARGIR UNDRAST
Fyrir áraíug hófst ræktun mik-
il á Skógasandi undir Eyja-
fjöllum og víðar. Bændur mynd
uðu félagsskap um þessa rækí-
un. Árangurinn hefur orðið
gleði- og undrunarefni, bæði sá,
sem fólginn er í uppskeru þess
lands, sein áður var gróður-
laust og nytjalaust með öllu, og
svo aukin samvinna bændanna,
sem var undirstaða þessara
framkvæmda.
Á söndunum lxafa enn orðið
ævintýri, þar sem hundruð
hektara af gróðurmiklum töðu-
völlum, skera af við svartan ör-
foka sandinn umhverfis.
„ÓHÆFILEG SKERÐÍNG'*
Samfök ferðaskrifstofumanna
liafa haldið fund og mótmæla
ferðaíollinum með gildum rök-
um. Þeir segja:
„Fundurinn telur, að fyrir-
huguð 1500 kr. skatílagning á
hvern þann farseðil, sem ís-
lenzkur borgari kaupir vegna
ferðar til útlanda myndi leiða
til óhæfilegrar skerðingar á al-
mennu persónufrelsi, auk þess
sem hún hlýtur að koma harðast
niður á láglauna- og millistétt-
arfólki og verða þannig til
þess að breikka enn bilið milli
þeirra, sem betur eru settir
fjárhagslega og hinna, sem
búa við lakari kjör í landinu.
Þar sem millistéttafólk í
orlofsferðum er í yfirgnæfandi
meirihluta þeirra Islendinga,
sem nú fara til úílanda og vitað,
að hinn fyrirhugaði fargjalda-
skattur myndi hefta svo ferðir
þess, að engar líkur væru til,
að áætlaoar tekjur fengjusí með
skaííheimíunni, þá skorar fund-
urinn á hið háa Alþingi að
stöðva með meirihlutavaldi
sínu þær hugmyndir, er fram
hafa kcrnið um fjáröflunarleið,
sem bæði er í eðli sinu ranglát-
lega mörkuð og rnyndi að lok-
um reynast ófær að því mark-
miði, sem síefna skal til með
væníaul. frumvarpi.“
RIGNINGAR hafa mjög tafið af
greiðslu á heyi því, sem bundið
er í 25—30 kg. bagga sunnan-
heilla. Leiðtogar þeirra þurfa
að vera þroskaðir menn, studd-
ir áhrifamönnum og traustu
fólki á hverjum stað. Góð skáta-
félög eru mikill skóli ungu fó’ki
í ýmsum þeim greinum, sem
stvmdum virðast vera um of
vanræktar í uppeldis- og skóla-
málum þjóðarinnar.
Jóhannes Haraldsson er fé-
lagsforingi skátanna á Dalvík
og Helgi Indriðason formaður
Lionsklúbbsins. Q
NIÐURSUÐU VERKSMIÐ J A
I Hafnarfirði er fullkomnasía
niðursuðuverksmiðja landsins,
Norðurstjarnan. Hún er ný og
vinnur nieð fullum afköstum
um þessar mundir. En afköstin
eru 60 þúsund dósir á dag og
sfarfslið um 90 manns. Hér er
um niðurlagningu síldar að
ræða, og unnið úr 40 þúsund
tunnum síldar á ári, eftir því
sem áætlað er. Aðeins ein teg-
und síldar er soðin niður, en
reykt síldarflök eru lögð niður,
sósulaust. Tryggð hefur verið
sala framleiðslunnar. Meðeig-
andi er Chr. Bjerland lxinn
norski niðursuðukóngur, en
framkvæmdasíjóri er Andrés
Péíursson, áður framkvæmda-
stjóri ÚA á Akureyri.
VILJA SMÍÐA SKIP FYRIR
LÍBYUMENN
Þau undur hafa gerzí, að ís-
lendingar, þ. e. Landssamband
skipasmíðastöðva, hafa gert til-
boð í smíði 32 frambyggðra
fiskibáta fyrir stjórnarvöldin í
Líbyu. Tilboðsupphæðin er 82
millj. kr. Bátar þessir flestir
skyldu vera úr eik, en þó tveir
stálbátar, 180 rúmlestir. Hingað
til hafa íslenzkar skipasmíða-
síöðvar ekki getað fullnægt eft-
irspurn tréskipa til innanlands-
nofa, hvað þá stálskipa.
P A PPf RSFR AMLEIÐSL AN
YFIR 100 MILLJÓN TONN
A ARI
Samanlögð framleiðsla á pappír
og pappa í heiminum er nú
komin yfir 100 milljón tonn á
ári. Aukningin hefur numið 5
af hundraði árlega síðan 1980,
og búizt er við að sama árleg
aukning verði frani til 1968. —
Framleiðsluaukningin virðist
svara til eftirspurnar, en þó
virðist vera um nokkra of-
framleiðslu á pappírskvoðu að
ræða í Norður-Ameríku. Árið
1960 voru framleidd í heimin-
um 93 milljón tonn af pappír og
pappa, en í ár er framleiðslan
105 milljón tonn. n
lands og flutt til Austui'lands. í
dag munu þó um það bil 10 þús.
hestar farnir eða á leið austur.
En alls er ráðgert að senda
þangað rúma 30 þús. hesta.
Auk þess er nú flutt hey úr
Eyjafirði á bílum til Jökuldals
og Vopnafjarðar, ca. 2 þúsund
hestar. Hefur mátt sjá þessa
heyfluttningabíla síðustu daga
hér á Akureyri, er þeir fara hér
um, en mesta heymagnið er frá
Hólkoti í Hörgárdal. Enn frem-
ur nokkurt hey úr framanverð-
um Ongulsstaðahreppi.
Eftir hinar miklu rigningar,
syðra er nú stytt upp og er á
ný hraðað heybindingu og flutn
ingum, sérstaklega til þeirra
staða, sem langa landfluttninga
hafa frá höfnxxm austanlands.
Samningaþóf um stóriSju
ATGEIRAR FRÁ SEXTÁNÐU ÖLD
Erlend smíð - Algeng vopn fótgönguliða
SkðfðheímiEi á Dalvík er fokhelt
Heyflutningum til
Austurlands hraðað