Dagur - 08.07.1970, Blaðsíða 4

Skriístofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-11-66 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÓELSSON
Prentverk ©dds Björnssonar h.f.
Hve lengi skal bíða?
MIÐALDRA menn og eldri muna
þá tíð að hvert heystrá var bundið
í bagga og lyft til klakks. Við mun-
um líka, að á landi var ekki hægt að
flýta för eða komast yfir torfærur,
t. d. stórár, nema á hestum. Síðan
komu nýir tímar, tími t ega, bíla og
dráttarvéla, hestarnir urðu allt í einu
óþarfir vandræðagiipir. Hestasláttu-
vél á engi og kerruhjól í bæjargilinu
minna á það sem var. En þá f jölgaði
hestum á íslandi og komust þeir upp
í 58 þúsundir 1941, eru nú þriðjungi
færri en hefur þó fjölgað liin síðari
ár og er þessi þróun einkennileg.
Hestamir, sem fyrir nokkrum ára-
tugum virtust orðnar óþarfar skepn-
ur í landinu, gegna nú nýju hlut-
verki í vaxandi mæli, einkuin á þétt-
býlum stöðum, t. d. í Reykjavík og
á Akureyri, sem spoithestar. Og
áhugamenn tun hesta hafa í flestum
eða öllum landsfjórðungum stofnað
hestamannafélög, fjórðungssambönd
og landssamband. Landsmót hesta-
manna fer fram á Þingvöllum um
næstu helgi, þar sem 400 hestum er
ætlað sérstakt hlutverk, keppa í
ýmsum greinum íþrótta eða sýna
kynbótahæfni sína. Þar verða þús-
undir manna og hesta.
Það vill svo til, að á íslandi hefur
sá einn ráðið úrvali í þessari hjörð
um aldir, sem hvorki skráir nöfn eða
ættir, heggur upp það sein veikbyggt
er í stofninum, en lofar hinu að tóra
með hótun um endurtekningu næsta
fimbulvetur, því aðrar hrossakyn-
bætur liafa nánazt verið stefnulítið
tómstundagaman nokkura áhuga-
manna. Árangur þeirra er svo srnár,
að enginn veit þegar folald fæðist í
liaga, hvort þar er verðandi klækja-
bykkja eða gæðingur. Það eitt er víst,
að hér hefur fæðzt hraustbyggt dýr,
með þá eiginleika fyrst og fremst, að
geta bjargað sér sem villidýr þegar
móðurmjólkinni sleppir, lifað vetrar
langt á sölnuðum gróðri, í harðviðr-
um íslenzkrar náttúru. En fleira býr
þó oftast í þessu fótfráa ungviði, og
kemur það í ljós síðar við umönnun
og þjálfun. Og þótt þeir eiginleikar
séu að sjálfsögðu innan þess ramma,
sem líkamleg stærð setur þessurn
stofni, er þar að finna mikla fótfimi,
flýti, vilja, fjölhæfan gang, ratvísi,
vitsmuni og ótrúlegt hlaupaþol.
Þessa eiginleika íslenzka hestsins og
fleiri má rækta í ákveðnar áttir og
það er jafnan auðvelt að ná miklum
árangri í kynbótastarfi í óræktaðri
hjörð, og þetta starf bíður vísinda-
manna í hrossarækt og tamningu. Og
eiiendir markaðir virðast einnig bíða
þess, að þetta starf verði af hendi
leyst. En hve lengi verður beðið? □
lim virkjunarmál á Norðurlandi
Gísli Guðnmndsson alþm. svarar spurniiigum
RAFORKUMÁL Norðurlands
'hafa nú um skeið verið mjög á
dagskrá hér á Akureyri og í
nærliggjandi héruðum. Fyrir 10
árum og fyrir 5 árum voru þau
það líka, þó með öðrum hætti
væri. Nýlega ræddi Dagur um
raforkumálin við Gísla Guð-
mundsson, sem þá var staddur
hér í bænum.
Fyrir 10 árum var ég þeirrar
skoðunar, sagði G. G., að ríkið
ætti að ráðast í Dettifossvirkjun,
en þar er raunar um að ræða
að virkja saman fallhæð þriggja
efstu fossanna í Jökulsá á Fjöll-
um, Selfoss, Dettifoss og Hafra-
gilsfoss. Slík virkjun átti að geta
fullnægt almennri raforkuþörf
tveggja landsfjórðunga um lang
an tíma og miklu meira en það.
Til þess að virkjunin yrði 'hag-
kvæm í rekstri hefði þurft að
koma upp orkufrekum iðnaði á
Norðurlandi og um það leyti var
mest talað um álverksmiðju.
Þú niunt ekki hafa verið einn
um þessa skoðun?
Nei, síður en svo. Það kom í
Ijós, að allir þáverandi alþingis-
menn í okkar kjördæmi höfðu
áhuga á þessu máli. Við stóðum
8 saman að tillögu til þings-
ályktunar á Alþingi veturinn
1960—1961 um að skora á ríkis-
Stjórnina, að láta gera fullnaðar
áætlun um virkjun Jökulsár á
Fjöllum og atiiugun á 'hagnýt-
ingu orkunnar til framleiðslu
útflutningsvöru og úrræðum til
fjáröflunar í því sambandi. Við
töluðum um fullnaðarrannsókn,
því að vii'kjunarskilyrði þarna
höfðu áður verið athuguð af
kunnáttumönnum. Tillagan var
samþykkt á Alþingi án mót-
atkvæða. Hins vegar tóku stjórn
vald sér fyrir hendur, án sér-
stakrar þingsályktunar, að rann
saka Þjórsársvæðið. Það sýndi
sig á árunum 1961—1962, m. a.
í fjölda fundarályktana, að ekki
aðeins á Norðurlandi, heldur
einnig á Austurlandi, var mjög
mikill áhugi fyrir Dettifoss-
virkjun fyrir báða fjórðungana.
Þessi virkjunarstaður er mjög
nálægt fjórðungsmótum. Ég
minnist a. m. k. tveggja manna,
sem skrifuðu skörulegar greinar
í Dag um þessi mál og lögðu
Við nafn sitt. En þegar til kom,
var Búrfellsvirkjun tekin fram
yfir Dettifossvirkjun og álverk-
smiðjan byggð syðra. Á einu
stigi málsins var gefið í skyn,
að til greina kæmi að leggja
línu frá Búrfelli norður í Eyja-
fjörð og byggja verksmiðju á
Gáseyri. En línulagningin hefur
víst þótt nokkuð óárennileg í
framkvæmd og úr henni varð
ekki.
Varst þú ekki á móti Álverk-
smiðjunni?
Á Alþingi greiddi ég atkvæði
gegn álsamningnum, fyrst og
fremst vegna staðsetningarinn-
ar, en sumt annað í samningn-
um fannst mér líka viðsjárvert.
Ég gerði grein fyrir afstöðu
minni í ræðu, sem ég get vísað
til í Alþingistíðindunum. Færi
svo, að álvinnsla reyndist hent-
ug til að hagnýta orku frá stór-
virkjun, taldi ég að hún ætti að
vera á Norðurlandi, og ég gat
miklu frekar sætt mig við, að
verksmiðjan yrði að meira eða
minna leyti í eigu útlendinga, ef
hún yrði staðsett hér nyrðra,
hvað sem útlendum atvinnu-
rekstri líður að öðru leyti. Ég
taldi svo mikið í húfi, ef rösk-
unin milli landshluta héldi
áfram, að mikið mætti til vinna,
að þar yrði breyting á. Þetta
fannst sumum mönnum syðra
fáránleg afstaða og kölluðu
hreppapólitík. En byggðarlög og
landslilutar verða að berjast fyr
ir lífi sínu, hvað svo sem mönn-
um þóknast að kalla það.
Koni þér ekki Laxárvirkjun í
hug í þessu sambandi?
Ég þóttist verða þess var, að
á Akureyri væru menn, sem
vildu láta stórvirkjun Laxár
koma til greina, ekki síður en
Dettifossvirkjun. Ekki var það
á mínu færi þá, að gera upp á
milli þessara norðenzku fall-
vatna. Ég talaði oft um virkjun
norðan fjalla. Því miður var ég
þá ekki nógu kunnugur ám í
Gísli Guðmundsson.
Suður-Þingeyjarsýslu, vatna-
svæðum þeirra og umhverfi.
Samt lagðist það einhvern veg-
inn í mig, að stórvirkjun Laxár
kynni að verða vandkvæðum
bundin og að samstöðuna við
Austfirðinga um Dettifoss yrði
ekki hægt að „yfirtæra". Ef
Dettifossvirkjun hefði verið haf
in fyrir fimm árum, hefðu þau
engin deilumál oi-ðið hér sem
kunn eru frá sl. ári um virkj-
unarmál.
Ertu enn fylgjandi Dettifoss-
virkjun?
Enn hef ég ekki talið ástæðu
til að skipta um skoðun í því
efni. Ég hef enn sömu fjárhags-
undirstöðu í huga: Orkufrekan
iðnað og samstarf Norðlendinga
og Austfirðinga um orku, a. m.
k. er stundir líða. Verkfræði-
firmað Harsa í New York var
ráðunautur ríkisins í stórvirkj-
unarmálinu og samþykkti að
velja Búrfellsvirkjun. Mér eru
í minni ummæli í dkýrslu þessa
verkfræðifirma um Dettifoss-
virkjun. Þar var svo að orði
komist, að á grundvelli fyrir-
liggjandi upplýsinga væri 100—
130 þús. kw. Dettifossvirkjun
eðlilegasta stórvirkjunarfram-
kvæmd á Norðurlandi, miðað
við orkusölu til stóriðju og álit-
leg (attractive) sem slík frá fjár
haglegu sjónarmiði.
Eru þá ekki fram komnar nýj
ar upplýsingar, scin geta breytt
þessu áliti?
Ekki svo að ég viti. Ég hefi
spurt um það og mér var tjáð,
að síðan þær rannsóknir voru
gerðar (skömmu eftir 1960), er
álit Harsa byggðist á, hefði eng-
ar nýjar rannsóknir átt sér stað
á virkjunarsvæðinu. En verk-
fræðingar og jarðfræðingar hjá
Orkumálastofnuninni hafa eitt-
hvað verið að hugsa um þessi
mál í seinni tíð. Þeir tala um að
gjár séu í hraunum vestan
Jökulsár. Það hafa menn vitað
um aldir. Svo hefur þeim hug-
kvæmst, að veita mætti Jökulsá
og Kreppu hið efra og Jökulsá
á Dal og láta þær falla niður í
Fljótsdal í mikilli hæð. Til þess
þarf nokkra tugi km. af jarð-
göngum og mjög háa stíflu í
Jökulsá á Dal svo að nokkuð sé
nefnt. Eftir væri samt bergvatn
,.ið í Jö'kulsá á Fjöllum, sem er
mikið. Allt er þetta fróðlegt um
hugsunarefni, eins og margar
þær hugmyndir um vatnaflutn-
inga, sem uppi eru. í greinar-
gerð Orkumálastofnunarinnar
er t. d. talað um, að veita Skjálf
ahdafljóti í tvær áttir, suður í
Þjórsá og austur í Laxá, og
einnig að Þjórsá fái vatn, sem
nú fellur til Skagafjarðar og
suður um Skaftafellssýslu. Þetta
eru 'hugmyndir, sem taldar eru
athugunarverðar. í vatnalögum
frá 1953 stendur: „Vötn öll
skulu renna sem að fornu hafa
runnið“. En nú er komin atom-
öld.
Hvers vegna rædduð þið þing
ínennirnir við Laxárvirkjunar-
stjórn og Héraðsnefnd Þingey-
inga sl. haust?
Héraðsnefnd S.-Þingeyinga
óskaði eftir viðræðum við okk-
ur á Akureyri til þess að kynna
okkur sjónarmið sín og and-
mæli gegn þeirri Laxárvirkjun,
sem þá var á dagskrá, með
Suðurárveitu og nálega 50
metra vatnsborðshækkun í
Laxá. Við óskuðum þá eftir sér-
stökum fundi með Laxárvirkj-
unarstjórn til að heyra málið
rætt fá hennar sjónarmiði. Það
kom í ljós, að þessir aðilar höfðu
ekki rætt saman um málið nema
á opinberum fundi, þar sem hiti
hafði hlaupið í umræður, að því
er sagt var. Við stungum upp á
því, að báðir aðilar tilnefndu
fulltrúa til.að ræða málið saman
og á það var fallist. Þetta var í
október. Rétt á eftir var svona
viðræðufundur haldinn á Akur
eyri og á útmánuðum ræddust
þessir aðilar aftur við og þá í
Reykjavík. Einnig ræddu þeir
þar við okkur þingmennina og
við raforkumálaráðherra. Niður
stöður ráðherra, að þessum við-
ræðum loknum, var yfh'lýsing
sú um Laxárvirkjun, sem ráðu-
neytið gaf út 13. maí og sagt
hefur verið frá i Degi og víðar.
Við þingmennirnii' sátum flestir
fund með ráðherra áður en yfii'-
lýsingin var gefin út og var
kunnugt um efni hennar.
Hvað segir þú um náttúru-
vernd í þessu sambandi?
Ég hef eins og margir af minni
kynslóð verið hrifinn af tækn-
inni og árangri hennar hér á
landi. En nú er okkur bent á,
að ganga hægt um gleðinnar
dyr. Að ekki megi fremja nátt-
úruspjöll ef annars er kostur.
Að þá glatist stundum eins
mikið eða meiri verðmæti, en
hin sem skapast. Kynslóðirnar,
sem eru að taka við landinu,
munu stundum þurfa að standa
frammi fyrir þeim vanda, að
gera upp á milli náttúruverndar
og framkvæmda, sem við fyrstu
sýn virðast sjálfsagðar. Við, sem
komin erum á efri ár, höfum
lengst af ekki haft áhyggjur af
þeim vanda. Ég vil endurtaka
það hér, sem ég hef áður látið
koma fram í viðtölum, að með
hliðsjón af því, sem nú hefur
gerzt og fram er komið, sýnist
mér það óraunhæft, að gera ráð
fyrir að framkvæmd verði meiri
vatnsborðshækkun í Laxá en
18—20 metrar. Laxárvirkjun
verður þá ekki til langrar fram-
búðar, og ekki heldur til stór-
iðju, ef til kæmi. Þess vegna
þarf jafnframt að hugsa fyrir
virkjun annarsstaðar. í ráðu-
neytisyfirlýsingunni 13. maí er
gert ráð fyrir að hraðað verði
nánari rannsókn á Jökulsá og
rannsókn hafin á Skjálfanda-
fljóti. En möguleikar til Skjálf-
(Framhald á blaðsíðu 2)
Eg nýt þess aS ganga hér um og heitsa
upp á gamla kuraiingja
segir rithöfundurinn Ingebrigt Davik, sem var
hér í skóla fyrir tuttugu og fimm árum síðan
Sigldu honum alla leið fil Færeyja
NÝLEGA sigldu feðgarnir, Er-
ling Nielasen og Níels Erlings-
son í Stáliðn hér á Akureyri,
báti þeim er rnyndin er af til
Færeyja. Báturinn er nótabát-
ur, sem Erlingur síðan yfir-
byggði, seldi til Færeyja og
færði nýjum eigendum. Þefr
feðgar voru tæpa þrjá sólar-
hringa á leiðinni frá Akureyri
til Fáereyja og fengu ágælt
veður alla leið.
Báturinn, sem er 9.5 tonn, er
notaður sem fiskibátur ytra og
líkar hann vel. Hann heitir nú
Hálsadrangur. Ferðir frá íslandi
til Færeyja á smábátum er ekki
einsdæmi en sjaldgæfar. □
Að lokinni lisfaháfíS í Reykjavík
MIKIÐ hefur verið rætt og rit-
að um nýafstaðna Listahátíð í
Reykjavík, enda hefur hver
merkisviðburðurinn rekið ann-
an í menningarlífi höfuðstað-
arins.
Þessi hátíð er sú fyrsta af
þessu tagi, sem framkvæmd hef
ur verið hér á landi, og í þessu
rabbi verður einungis vikið að
tónlistarþætti hennar. Margir
hafa bent á það, að nánast hafi
verið um þrískipt hátiðahald að
ræða, norrænt, íslenzkt og al-
þjóðlegt.
Niðun-öðun tónlistarefnis þá
daga, sem hátíð stóð, var á þann
veg, að listafólk frá grannlönd-
um okkar á Norðurlöndum
íflutti sínar dagskrár að kvöldi
til, en íslenzkri tónlist og ís-
•lenzkum flytjendum var svo
skotið inn í milli sem einskonar
intermezzo.
Þessu fór fram fyrri hluta há-
tíðarinnar unz henni slotaði með
meiri háttar tónleikalotu í fimm
kvöld.
Voru þar komnir hinir marg-
frægu stórsnillingar, alþjóðlega
þekktir listamenn, sem löngu
eru búnir að sigra heiminn með
hárri list sinni.
Hefur sannarlega verið mesta
eftirlæti að fá að njóta stórra
viðburða og góðra stunda í tón-
leikasal með öðru eins snilldar-
fólki.
Það er einkar auðvelt að taka
á móti heimsóknum og njóta
þess sem slíkt afburða listafólk
hefur fram að færa.
Aftur á móti er sú hlið máls-
ins sem veit að framlagi okkar
sjálfra ekki alténd’eins auðveld,
og koma í því sambandi ýmsar
spurningar upp. Hver er til-
gangur okkar, er við efnum til
Listahátíðar nú og væntanlega
síðar? Ætlum við þar með að
efla líslenzka list, hvetja ís---
lenzka listamenn og skipa þeim
þá sæmilegan sess innan ramma
þess efni's, sem flýtja skal
hverju sinni?
Eða ætlum við að öðrum kosti
að vera lítt virk í þeim mæli,
að við látum það nægja að kalla
hingað annað slagið dáiííinn
hóp heimsþekktra listamanna
utan úr hinum stóra heimi, og-
kynni það óneitanlega að bera
nokkurn keim af svokölluðum
„shöw business"?
Allavega verður að gera ser
þess gi'ein, hvern hlut íslenzkri
list og islenzkum listamönnum
skuli ætlaður, þegar hafinh
verður undirbúningur Lista-
hátíðar öðru sinni.
Hér skal þeirri skoðun fram
haldið, að Listahátíð verði þeim
mun giftusamlegri sem meui
áherzla er á það lögð, að huh
geti orðið íslenzku menningaf-
lífi til örvunar og stuðnings.
Það er raunar alger réttlæt-
ing þess, að hér sé yfirleitt háld
in hátið, að við höfum sjálf eitt-
hvað að marki til málanna að
leggjá, ög það ætti að geta geflð
okkur nokkra hugmynd urn,
hvar 'íslénzk list er á vegi stödd.
Vitanlega eigum við einnig að
Teftá iil góðra listamanna er-
lendra, og sízt skal vanmetið
gildi heimsókna á borð við þær,
sem við höfum nú þegið. —
Hins vegar er það meginatriði,
að upp af slíkum kynnum
spretti einhver þau tengsl jpg
samstarf, 'sem megni að verða
íslenzku tónlistarlífi til efling-
ar. Á þessari Listahátíð hefur
framlag. og öll frammistaða ís-
lenzks'tórrlistarfólks verið með
ágætum og hefði átt skilið ögn
meira rými og meiri athygli.
Einn merkasti tónlistarvjð-
'burður hátíðarinnar er tvímaela
laust hin glæsilega frammistaða
SmfÓTriuhljómsveitar íslands,
en hún sýndi t. d. undir stjórn
Daniels Barenboim þvílíkan
•leik, að viðstaddir voru þrumu
lostnir, og hefðu f æstir búizt ,við
því að.órejmdu, að hljómsveitin
gæti hrist annað eins fram úr
erminni.
í tilefni af Listahátíð var
hljómsveitin stækkuð, og fleiri
strengjaleikarai' bættust í bop-
inn, sem auðvitað var iil .stórra
bóta. . . _
Vái'la verður nú lengur und-
an því vikizt að gera myndar-
legt átak tiT eflingar Sinfórtíu-
hlj ómsveit íslands, -stækka hana
til frambúðar á borð við það,
sem nú var gert, launa hljóð-
færaleikarana sómasamlega og
koma rekstri hennai' í viðun-
andi horf. Z:- "
Það ætti löngu að vera.ljóst,
að ekki verður haldið uppi
neinu tónlistarlífi, sem heitið
getur upp á þau býti, að Sin-
fóníuhljómsveit íslands hangi
einlægt á 'horriminni.
Það verður engin reisn yfir
tónlistarframlagi okkar hvorki
é hátíðum né virkum dögum án
sæmilegrar hljómsveitar.
Ef nýafstaðin Lista'hátíð leiðir
til þess, að gefinn verði meiri
gaumur eftirleiðis en hingað til
að margþættum vanda híns dag
lega starfs og reynt að bæta úr
brýnum efnalegum þörfum varð
andi listræna starfsemi ýmis-
konar, þá var vissulega betur
farið en heima setið.
S. G.
í SÍÐUSTU viku var hér á
Akureyri staddur norskur mað-
ur að nafni Ingebrigt Davik,
sem í heimalandi sínu og víðar
er kunnur rithöfundur og sjón-
varpsmaður. En hingað kom
hann í tilefni gamalla kynna,
því hann var hér, ungur piltur,
nemandi í Menntaskólanum og
lauk þar gagnfræðaprófi.
Hvernig stóð á ferðuni þínum,
er þú fyrst komst hingað?
Faðir minn kom hingað með
skipið Karalen, á vegum Breta
og með flutning viðkomandi
hernum. Það var haustið 1941.
Fjölskyldan var með honum.
Svo fór ég í Menntaskólann og
varð gagnfræðingur 1944.
Hvernig var að vera útlend-
ingur í þeim liópi?
Ég vissi ekki hvað það var,
því aldrei var ég látinn finna til
þess. Mér fannst ég falla vel inn
í umhverfið og allir reyndust
mér vel. I því sambandi minnist
ég með sérstakri virðingu lát-
inna kennara minna, svo sem
Sigurðar skólameistara, Vern-
harðs, Sigurðar Pálssonar, Jón-
asar Snæbjörnssonar og svo
Þórarins Björnssonar, sem raun
ar var ekki kennari minn, en
bann fylgdist með mér og lét
mig finna, að honum var annt
um nám mitt og velgengni. En
i því áttu þessi menn allir sam-
merkt og ég stend í mikilli þakk
arskuld við þá og alla hina
ágætu kennara, lífs og iðna.
Hvar bjóstu?
Hjá Helga Pálssyni og nú bý
ég hjá dóttur hans og manni
hennar. En ég hef komið í
Spítalaveg 8, þar sem ég bjó í
gamla daga og ég hef líka kom-
ið í Menntaskólann og settist
við eitt borðið, eins og ég hafði
gert svo oft áður og lét hugann
SMÁTT & STÓRT
(Framhald af blaðsíðu 81.
Þessu er hér með vísað til
réttra aðila, og er vonandi að
umhverfi sundlaugarinnar verði
ekki öllu lengur til minnkunnar
STRÆTISV AGN AR
Allmargar f.vrirspurnir hafa bor
izt til blaðsins um rekstur
Strætisvagna Akureyrar á þessu
sumri og skilja menn ekki hví
þeir eru hættir að ganga.
Blaðið hefir fregnað að í
samningum milli bæjarins og!
SVA í vetur hafi bærinn neitað
að greiða einn háan rekstrar-
styrk og um var beðið en fallizt
á fyrir sitt leyti að reksturinn
yrði felldur niður yfir sumar-
niánuðina júní, júlí og ágúst.
Yfir vetrarmánuðina eru stræt-
isvagnar að langmestu leyti not
aðir til flutnings skólabarna og
fyrir það greiðir bærinn gjald,
útreiknað á hvern nemanda sem
fluttur er milli fyrirhugaðra
skólahverfa.
í SÁRUM
Verkamaðurinn er enn í sárum
yfir fljótfærnislegu afstöðu síns
fulltrúa í bæjarstjórn, sem hafn
aði samstarfi allra vinstri flokk
anna að afloknum kosningum,
því kjósendur hans urðu þar
auðvitað fyrir sánmi vonbrigð-
Hða til horfinna daga, en þang-
að fórum við Ingvar Gíslason,
gamall skólabróðir minn héðan
og félagi. 1 Reykjavík hitti ég
fyrstan manna Grím Björnsson
tannlækni, sem með okkur var
í skólanum hérna á Akureyri
og hafa báðir greitt götu mína
hér á landi. Já, ég er alltaf að
hitta fólk sem ég fyrrum þekkti
og það er mér óblandin gleði.
Verst að’ hafa ekki tíma til að
hitta miklu fleiri. Ég nýt þess
um. Á þetta að liggja nokkum
veginn ljóst fyrir.
Hins vegar ætti Verkamaður-
inn að skýra afstöðu I. Á. f
bæjarstjóra, er liann stóð fast
með íhaldinu við lóðaúthluíun
til handa Skeljungi. En þá voru
gleymdar stóru fyrirsagnirnar
áður en kosið var. En þessi af-
staða I. Á. er þó aðeins sýnis-
liorn af þjónustulund hans við
ílialdið, og sýnir, að maðurinn
er enn í sáru-m og naumast
sjálfráður gerða sinna.
BOÐIÐ TÍL ÞÝZKALANDS
Knattspyrnumönnunum Her-
manni Gunnarssyni og Skúla
Ágústssyni hefur verið boðið til
Þýzkalands og þeim fyrrnefnda
boðið að gerast þar atvinnu-
niaður í knattspyrnu eitt ár
fyrir um eina millj. ísl. króna
í þóknun.
HÚSAVÍK OG LAXÁR-
VIRKJUN
Bæjarráð Akureyrar hefur
mælt með því, að viðræður liefj
ist milli bæjarstjórna Akureyr-
ar og Húsavíkur um aðild aust-
anmanna að Laxárvikjun. En
bæjarstjóri Húsavíkur fór þessa
á leit í vor. Ríkið, sem er annar
eignaraðili virkjunarinnar inun
hafa jákvætt viðhorf til óska
Þingeyinga í þessu máli.
Ingebrigt Davik.
að ganga hér um göturnar og
heilsa upp á kunningjana eftir
allan þennan tíma.
Þú hefur ekki komið fyrr,
síðan þú laukst hér skólagöngu?
Nei, alltaf hefur eitthvað stað
ið í veginum, eins og gengur.
En nú, þegar 25 ár voru liðin,
lét ég ekkert aftra mér og við
hjónin komum 'hingað til lands.
Börnin okkar tvö skildum við
eftir heima hjá afa og ömmu og
nú er konan farin heim aftur
og ég er á förum, eftir ánægju-
lega daga á íslandi. Og ég vil
nota tækifærið til að færa skóla
systkinum mínum, kennurum
og svo öllu öðru fólki sem ég
kynntist og var mér gott, mínar
innilegustu kveðjur. Mér hefur
oft fundizt Akureyri vera minn
annar heimabær.
Hver er atvinna þín úti í
Noregi?
Ég hef stundað kennslu, unn-
ið fyrir sjónvarp og útvarp og
skrifað. Þessi störf mín eru eink
um fyrir æskufókið, því út-
varps- og sjónvarpsþættirnir
eru ætlaðir því sérstaklega og
þessir þættir hafa verið fluttir
á öllum Norðurlöndunum þegar
ísland kemur með, en ég fer
einhvern næsta daginn að vinna
að því máli með íslenzku fólki,
að undirbúa eitthvað slíkt fyrir
útvarp. Bók mína, Mara-þara-
borg, hefur Kristján frá Djúpa-
læk íslenzkað, og mun hún
verða endurprentuð innan tíðar.
Hvað finnst þér sérkennileg-
así af því, sem þú hefur séð hér
og ekki var hér áður?
Það yrði nú of langt mál að
ræða það verulega. En ég varð
fyrir djúpum áhrifum í Nonna-
húsi. Því miður hafa Norðmenn
lítið kynnzt rithöfundinum
Nonna. Ég hef þegar keypt mér
nokkrar Nonna-bækur til að
lesa, hvað sem meira verður. En
mér finnst þessi hofundur eiga
erindi til heimalands niíns, eina
og svo margra annarra. Méi’ hef
ur sannarlega dottið í hug a<)
búa til þætti frá æskuslóðuni
þessa höfundar og ýrnsu oora
héðan frá Akureyri. Til pesg
þarf ég að koma hingað aftur
og væri það mér mikið gleði-
efni.
Eru Norðmenn áhugasamii'
um íslenzk málefni?
Alveg ótrúlega áhugasamii’,
Þeir hafa áhuga á öllu frá ey -
landinu í norðri, allt frá Snorra
til hins nýja Heklugoss. Margir
Norðmenn hafa og nokkra þekk
ingu á landi og þjóð af eigin
raun og vekja áhuga annarra :
því, sem hér er og fólkinu, sen >.
byggir þetta land. Þeir voru nú
ekkert fáir, sem hér á landi
dvöldu á stríðsárunum, m. a.
hér á Akureyri, mikið af þvi
fólki koonur og börn, og svo
nokkuð af hermönnum.
Hvernig vegnar svo frændunj
oltkar I Noregi um þessa:
niundir?
Við höfum aldrei haft þa>
eins gott og nú. Atvinna er næg .
leg, svo jafnvel skólaæskan fæ '
nóg að starfa í sínum sumar •
leyfum, sem eru nokkr j stytti .
en 'hér á landi. Okkur finns i
auðvitað dýrt að lifa, og sv •
hefur það jafnan verðið, en heil i
yfir má nú heita velmegun i
Noregi.
Og nú hafið þið fundið „gult
í Norðursjónum?
Já, olíufundurinn er merki;
legur og margir eru þeir, sen.
binda miklar vonir við þennai
olíufund og vil ég ekki ger.i
lítið úr þýðingu hans. Enda er
Svíar farnii’ að hafa þetta í hát ':
gerðum flimtingum, en millt
þjóðanna er alltaf nokkur meti
aður um eitt og annað. Fyrir
tæki, kennt við Philips, borac .
eftir olíunni á yfii'ráðasvæð l
Norðmanna tvær holur oy
munu bora þá þriðju. Þetta hef ■
ur gefið ágæta raun, bæði hvaí!
snertir magn og gæði. Og e:
þriðja holan verður eins gjöfui,
verður mjög hagstætt að i'lytj
hana til lands til vinnslu oy
sölu. Auðvitað auðveldar þett .
(Framhald á blaðsíðu 2).
- Grísabólslóðín . . „
(Framhald af blaðsíðu 8).
félag um byggingu hússíns.
Á þessum sama fundi sam-
þykkti bæjarstjórn að veit
Bjarna Bjarnasyni aðstöðu fyn
nýlenduvöruverzlun á þessa; :
lóð en forseti, Jón G. Sólne::,
'kvað aftur upp úrskurð um a' >
önnur tillaga Stefáns og Sig-
urðar Ola yrði ekki boun upj.
En hún fól í sér að KEA yrc .
einnig veitt aðstaða a ióðini
fyrir stóra kjörbúð.
í sambandi við umsókn KE/.
og annarra aðila um aöstóðu ,.
þessu svæði er svo það utí segj .
að bæjarráð hefir íalið bygging. :
nefnd og skipulagsnefnd að gei .
tillögur um frekari nytingu lóð •
arinnar og fyrirkomulag bygg •
inga enda verði haft samrað v < i
umsækjendur þá sem nu þegar
eiga óafgreiddar umsóknir.
Vitað er að aimenn óánægjf s
ríkir meðal margra íbúa í náné.
við þetta svæði atí 'kom<.Ö vercl
upp benzínsöiu og þvottaplar
þarna og er undariegt atí bæja ■
stjórn skuli ekki virða sjonar •
mið þessa fólks, ekki sizt pega 1
haft er í huga atí mjóg’ öflu,;
mótmælaalda reis saöu<. í Garð t
hreppi á síðasta vetii um inlið •
stæða ákvörðun.
Er helzt að vænta aö’ oliu -
félagið sjálft, Ske'ijungur ii.r,
virði óskir fólksins í pessu crn!.,
enda er það þjónusta út aí iyrSv
sig. .J