Dagur - 31.10.1978, Blaðsíða 5

Útgefandi: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur Tryggvabraut 12, Akureyri
Ritstjórnarsimar: 24166 og 23207
Simi auglýsinga og afgreiöslu: 24167
Ritstjóri (ábm.): ERLINGUR DAVlÐSSON
Blaðamaóur: ASKELL ÞÖRISSON
Augl. og afgr JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prentverk Odds Björnssonar hf
Stjórnmálaályktun
Við verðum að ky nna stef nu
Framsóknarflokksins meira og
betur en aðurj — sagði Ingvar Gíslason
Á kjördæmisþingi framsóknarmanna
í Norðurlandskjördæmi eystra var
samþykkt stjórnmálaályktun. Fer hér
á eftir fyrri hluti hennar:
1. Þingið bendir á að þótt Fram-
sóknarflokkurinn hafi orðið fyrir til-
finnanlegu fylgistapi í kosningunum á
þessu ári, þá er pólitískur styrkur
fiokksins eigi að síður mikill sem
flokkur samvinnu og jafnréttisstefnu.
Framsóknarflokkurinn nýtur trausts
fyrir ábyrga afstöðu og reynslu í
vandasömum þjóðmálum. Telur kjör-
dæmisþingið sérstaka ástæðu til að
þakka formanni Framsóknarflokks-
ins, Ólafi Jóhannessyni, hinn mikils-
verða þátt hans í myndun núverandi
ríkisstjórnar.
2. Kjördæmisþingið telur að hin
nýja ríkisstjórn hafi á grundvelli
samstarfsyfirlýsingar sinnar aðstöðu
til að leysa til frambúðar helstu
vandamál efnahags- og atvinnulífsins.
Beri því vinstri flokkunum í landinu,
sem nú standa að ríkisstjórn, að vinna
af alhug og einurð aö lausn þessa
vanda.
3. Kjördæmisþingið telur að sam-
fara lausn á helstu vandamálum
efnahags- og atvinnulífs, verði að
auka jafnrétti tneðal fólks í landinu
og vinna gegn völdum forréttinda-
stétta, sem skammti sér laun og gjöld
án þess að áhrifum frá löggjafavaldi
og framkvæmdavaldi verði við komið.
Verði í því sambandi einkum að huga
að réttlátu skattakerfi og beita jöfn-
unarvaldi sjóða ríkisins.
4. Kjördæmisþingið telur að í
sambandi við lausn efnahagsvanda-
málanna skipti mestu að draga úr
verðbólgunni. Verðtryggja beri öll lán
og peningainnistæður, en lækka vexti
stórlega, fella niður vísitölukerfið í
núverandi mynd, en jafnframt tryggja
hag launafólks í landinu. Gera verður
þjóðinni ljóst, að verðbólgan er skað-
valdur, ekki einungis fyrir efnahags-
og atvinnulíf í venjulegum skilningi,
heldur engu síður fyrir fjárhagsaf-
komu einstaklinga og fjölskyldna,
auk þess sem verðbólgan veldur hug-
arróti, streitu og lausung í fjármálum.
5. Þingið telur að tímabært sé að
vinna að kjaramálum verkafólks og
launþega á nýjum grundvelli og með
nýjum hætti, þar sem saman fer að
halda uppi fullri atvinnu og að greiða
lífvænlegt kaup fyrir hóflegan vinnu-
tíma. Þingið telur að hinn langi
vinnudagur verkafólks og annarra
launþega sé engum til hagsbóta. Ber
að stuðla að því að raunverulegur
vinnudagur verði styttur og launakjör
miðuð við eðlilegan vinnutíma.
Á kjördæmisþinginu á Húsavík 28.
og 29. október, sagði Ingvar Gísla-
son alþingismaður m. a. svo í ræðu
sinni um stjórnmálaviðhorfið:
Ég vil leggja á það áherslu að ég
tel engan efa á því að Framsóknar-
flokkurinn á fyrir sér langa framtíð.
Þrátt fyrir gífurlegt fylgistap á
þessu ári þá mega menn ekki
gleyma því að flokkurinn er enn
öflugur í landinu og hefur umtals-
verðan styrk á Alþingi. Það sýndi
sig líka, þegar kom að því að
mynda þingræðisstjórn eftir kosn-
ingar, að erfitt var og raunar
ómögulegt að ganga fram hjá
Framsóknarflokknum.
Hinu get ég ekki neitað, í þennan
hóp talað, að Framsóknarflokkur-
inn er í vanda staddur eftir fylgis-
tapið í vor. Við megum ekki una
því að hjakka í því fari sem nú er.
Við verðum að sækja fram og efla
flokkinn að nýju. En hvernig eigum
við að fara að því? Síst ætla ég að
gera lítið úr því, sem mikið er um
talað, að nauðsynlegt sé að efla
flokksslarfið. En ef með því orða-
lagi er aðeins átt við fundahöld,
árshátíðir, spilakvöld, klúbbstarf-
semi og happdrœttismiðasölu, þá er
ég í vafa um árangurinn. Að efla
flokksstarfið er miklu meira en
þetta. Sannleikurinn er sá að þessi
tegund flokksstarfs hefur ekki verið
vanrækt svo að ámælisvert sé. Það
sem á vantar hjá okkur er öflug út-
breiðslustarfsemi og áróður fyrir
flokkinn og þingmenn hans meðal
hins breiða kjósendafjölda í lan-
dinu, ekki síst hjá unga fólkinu og
hinum vaxandi fjölda launþega.
Þar eigum við undir högg að sækja.
Framsóknarflokkurinn hefur rekið
alltof gætna pólitík, verið alltof
„sanngjam" í viðskiptum við sam-
starfsflokka sína, bæði í vinstri
stjórninni 1971 - 174 og í stjóm
Geirs Hallgrímssonar. Við hefðum
átt að láta brotna meira og oftar á
okkur, þegar um stórmál var að
ræða eða mál sem telja verður
grundvallaratriði fyrir skynsam-
lega stjórnarstefnu. Það er alltof
ráðandi hugsun innan Framsókn-
arflokksins að skynsamlegt sé og
jafnvel skylt að taka þátt í stjórnar-
myndun hvenær sem það býðst og
hvernig sem á stendur. Og á síðustu
árum hefur það orðið ríkjandi
stefna að láta stjórnarsamstarf, sem
einu sinni er á komið, haldast sem
lengst. Þetta gerðist í vinstri stjórn-
inni og þetta gerðist einnig í síðustu
stjóm. Þráseta í ríkisstjórn er engin
pólitísk dyggð, heldur slappleiki,
þegar betur er að gætt. Að sjálf-
sögðu kýs ég fremur festu í stjórn-
arsamstarfi og ríkisstjórnarmálum,
og það er æskilegt að hver ríkis-
stjórn geti setið 4 ár samfellt, jafn-
vel lengur. En það er engin sérstök
stjórnviska að iðka þrásetu í ríkis-
stjórnun, ef ekkert kemur út úr
slíkri þrásetu. Fyrir nokkrum ára-
tugum var þessi þráseta í ríkisstjóm
óþekkt fyrirbæri. Hún var ekki við
líði t. d. 1958, þegar Hermann Jón-
asson sagði af sér fremur en að
beygja sig undir kröfur Alþýðu-
sambandsins. Hann brást þá við
eins og foringja sæmdi. Sama var,
þegar Ólafur Jóhannesson rauf
þingið vorið 1974. Það var dirfsku-
full aðgerð, en réttmæt tilraun til
þess að endurvekja vinstra samstarf
á traustari grundvelli en áður hafði
verið. Það var ekki Ólafs sök að sú
tilraun mistókst. Hann gerði þar
sem í hans valdi stóð. Eina ásök-
unarefnið í garð Ólafs og okkar al-
þingismanna, sem stóðum að baki
honum, var það að ríkisstjórnin
skyldi ekki segja af sér strax á
haustdögum 1973, þegar stjórnin
missti starfhæfan meirihluta á Al-
þingi. Eins álít ég að oftar hefði
mátt hrikta opinberlega í stoðum
stjórnarsamstarfsins við íhaldið
meðan það var við líði í 4 ár.
Góðir þingfulltrúar.
Sú varð niðurstaða af löngu þófi
eftir úrslit alþingiskosninga í vor,
að formanni Framsóknarflokksins
tókst að mynda ríkisstjórn og leiða
til samstarfs flokka, sem besta út-
komu fengu í kosningunum en var
ekki treyst til stjórnarforystu.
Framsóknarmenn geta verið
hreyknir af þessu, og ég efa ekki að
eftir þessu er tekið meðal kjósenda.
Það er rétt, sem sagt var í Tímanum
um það leyti sem ríkisstjórnin var
mynduð, að stjórnmálin voru reyrð
í hnút eftir hinn óvænta sigur Al-
þýðuflokks og Alþýðubandalags.
Ólafur Jóhannesson hjó á þennan
hnút. Það tókst að gera málefna-
samning milli flokkanna, sem svo
sannarlega gæti orðið upphaf að
skynsamlegum frambúðaraðgerð-
um í efnahagsmálum. En það gerist
því aðeins að raunverulegur vilji sé
hjá öllum stjómarflokkunum til
Ingvar Gíslason alþm.
samstarfs um óhjákvæmilegar
efnahagsaðgerðir. Þó að stjórnar-
samstarfið sé komið á og ríkis-
stjórnin hafi þegar hafst margt að,
þá hlýt ég að segja sem er, að hér er
eingöngu um bráðabirgðaaðgerðir
að ræða. Þeim var ekki ætlað annað
en að koma í veg fyrir fyrirsjáan-
Iega stöðvun atvinnulífsins, og
kyrrð á vinnumarkaði í bili, en fela
ekki í sér neina frambúðarlausn.
Enn er allt á umræðu- og samn-
ingastigi varðandi aðgerðir í þeim
Þlngfulltrúar á kjördæmisþlngl framsóknarmanna í Norðurlandskjördæml
eystra 29. október sl. Myndlna tók Viðar Eiríksson í hlnum ágæta veislusal
Hótel Húsavíkur.
Framsóknarkvartettinn vaktl mikla hrlfningu.
efnum. Eins og er höfum við vonina
eina og góðar óskir við að styðjast
hvað þetta snertir. Ef samstarfsvilji
er fyrir hendi og ef allir aðilar vilja
líta raunsætt á málin, þá getur þetta
orðið sterk stjórn. Framsóknar-
menn bera mikla ábyrgð á þessu
stjómarsamstarfi og munu vinna
heilshugar að því að það megi
heppnast. En það má ekki verða
keppikefli okkar að sitja í þessari
stjóm fyrir siðasakir eða til þess
eins að hafa þrjú ráðherraembætti
og ímyndaða fyrirgreiðslu- eða
valdaaðstöðu.
Aldrei hefur okkur verið meiri
þörf á því en nú að vinna eftir
meginreglum og í samræmi við
réttan málstað, þ.e.a.s. hafa skoð-
anir, sem við látum brotna á í stað
þess að semja um til þess eins að
halda friðinn. Ég er þeirrar skoð-
unar að framsóknarflokkurinn eigi
að spila djarft og leggja í nokkra
áhættu hvað þetta snertir. Það mun
borga sig þegar til lengri tíma er
litið.
Hvorki fyrr né síðar hefur
Framsóknarflokkurinn staðið
frammi fyrir vandamálum af því
tagi sem nú blasa við. Framsókn-
arflokkurinn á orðið býsna langa
sögu. Honum hefur vegnað misvel
á þessum langa ferli. Fjarri fer því,
að hann hafi ævinlega unnið sigur í
kosningum. En oftast var auðvelt
að skýra ástæður fyrir fylgistapi
flokksins fyrr á árum. Slíkt var yf-
irleitt hægt að setja í samband við
innanflokkserjur og klofning í
flokknum. Því er varla til að dreifa
nú.
Að vísu varð brestur í flokknum
fyrir u.þ.b. 4-5 árum þegar ráða-
menn ungra framsóknarmanna
snérust opinberlega gegn flokks-
forystunni og yfirgáfu síðan flokk-
inn og gengu í lið með öðrum, eins
og Ólafur Ragnar Grímsson og þeir
mörgu sem honum fylgdu. Mér
þykir líklegt, að framferði SUF
manna á þessum tíma hafi haft
mikil áhrif á róttæka æskumenn og
gert þá fráhverfa Framsóknar-
flokknum. Er ekki ósennilegt að
áhrifa þessa klofnings, sem varð
1973-1974, og stundum er nefnd
Möðruvallahreyfingin, hafi gætt í
ósigri flokksins sl. vor. Það er
a.m.k. víst í mínum augum að unga
fólkið brást Framsóknarflokknum í
síðustu kosninguum. Það tel ég
vera mikið áhyggjuefni. Fram-
sóknarflokkurinn verður að leita
sérstakra ráða til þess að útbreiða
stefnu sína meðal æskufólksins.
Reyndar ætti það að vera aðalvið-
fangsefni í ' útbreiðslustarfi, að
kynna framsóknarstefnuna meðal
ungs fólks. Þess er framtíðin og ef
Framsóknarflokkurinn ætlar að
lifa önnur 60 ár, þá verður hann að
eiga traust og trúnað æskufólksins í
landinu, eins og það er á hverjum
tíma.
Menn vilja fram-
kvæma meira
en getan leyfir
— segir Baldvin Baldursson á Rangá
Á kjördætnisþinginu á Húsavík
hitti blaðið að máli Baldvin
oddvita Baldursson á Rangá og
spurði hann tíðinda. Hann sagði
meðal annars:
Féð reyndist fremur vænt í haust.
Mér sýnist meðalvigtin muni verða
meiri en nemur því, að tekinn er
nýrnamör úr kjötinu. Féð var fleira
nú en áður og meðalvigt um 15 kg
úr fyrri umferð, en lækkaði eitt-
hvað, en það hefur ekki verið
reiknað út. Sláturfjáráætlun í haust
var 48.700. Þyngsta dilkskrokkinn
átti Jónas Jónasson á Héðinshöfða
og var hann 27,2 kg. Fimmtán kílóa
dilkur á í haust að gera: 18200
krónur eða rúmlega það, sam-
kvæmt verðlagsgrundvellinum.
Verðhækkunin milli ára er gíf-
urleg. Allar tölur eru að verða og
þegar orðnar ógnvekjandi háar í
öllum tilfellum. Og eftirspurnin
eftir peningum er alveg geysileg,
svo ekki er nokkur leið að fullnægja
henni. Menn eru alltaf að fram-
kvæma miklu meira en þeir afla og
hlýtur það að lenda í blindgötu í
efnahagslífinu.
1 búskapnum er það helst til tíð-
inda, að menn einhæfa búskap sinn
meira en áður, hætta við blönduðu
búin en taka upp sauðfjárrækt ein-
göngu eða þá mjólkurframleiðslu
eingöngu og telja það hagkvæm-
ara. Ýmsum finnst mjólkurfram-
leiðslan of bindandi. I þessum
breytingum hallar kannski frekar á
mjólkurframleiðsluna. Aukningin
er a.m.k. meiri í sauðfjárræktinni
en nautgriparæktinni.
Til tíðinda má telja, að á slátur-
húsdansleik í haust komu fram 22
harmonikuleikarar og gerðu mikla
lukku, eins og sagt er. Þetta þótti
mjög skemmtilegt, spiluðu nokkrir
saman og einnig allir saman og
aldrei var nein „pása“, eins og
kallað er á vinnustöðum og mér er
ekkert vel við. Þetta var glymjandi
í dag lauk í útvarpi góðum ferða-
þáttum Jónasar Guðmundssonar,
„þúsund-þjala-smiðs" (listmálara,
stýrimanns, rithöfundar, barn-
fóstru, listdómara, m.m.) Frásögn
hans um tjaldstæði í Danmörku
o.v. herti á hugsum minni um þessi
mál á Akureyri.
Reyndar hefur Jónas oftar en
einu sinni látið frá sér fra á prenti
orð — af tvennum toga -- um
Tjaldstæði Akureyrar. Hann hefur
dvalið þar fyrr og nýlega - eðlilega
bæði við úrfelli og sumars mestu
blíðu, og tónninn í umsögn hans að
nokkru byggður á því hvoru sinni.
Kenndi þar bæði lofs og lasts.
En hvorki þarf hann eða aðrir að
segja okkur Ákureyringum það, að
mjög sé ábótavant aðstöðu þessari
hér. Hann — eins og margir fleiri —
harmaði mjög, er okkar ágæta
græna, opna svæði sunnan við
skemmtileg músik og það fannst
held ég flestum og allir þyrluðust í
dansinn, bæði ungir og gamlir. Mér
finnst þetta framför hjá því að hafa
danshljómsveitir, eins og þær tíðk-
ast og menn verða bæði heyrnar-
lausir og vitlausir af.
Blaðið þakkar þessa frásögn
Baldvins Baldurssonar. p r>
Sundlaugina var lagt undir stein-
steypu og malbik, og skal ekki hér
fjölyrt frekar um þá umdeildu
framkvæmd. Þessa vegna hefur
Tjaldstæði Akureyrar fluttst að
mestu upp fyrir Þórunnarstræti á
lóð Húsmæðraskólans. Og útlit er
fyrir að þar „verði tjaldað til meira
en einnar nætur“ þ.e. að það verði
þar til frambúðar. Og með nokk-
urri lagfæringu — og tilkostnaði — á
þar að geta orðið góð aðstaða. Og
það hlýtur að verða bæði skylda og
metnaðarmál Akureyrarbæjar, að
búa vel að gestum sínum, hvort sem
er í heimahúsum, jgistihúsum eða á
tjaldstæði.
Verði Tjaldstæði Akureyrar
ákveðinn framtíðarstaður þarna á
túninu. þarf nokkurrar lagfæringar
við. Vil ég þá fyrst nefna heita
vatnið. Það streymir þarna framhjá
(Framhald á bls. 6).
Tjaldstæði Akureyrar
KR vann þór
í handbolta
en Þór kom á óvart
Þór og KR léku í annarri deild í
handbolta á laugardaginn f
íþróttaskemmunni. Fyrirfram
voru KR-ingar taldir sigur-
stranglegri þar sem þeir urðu í
þriðja sæti í Reykjavfkurmótinu
í handknattleik, og urðu þar á
eftir risafélögunum í hand-
knattleik Val og Víkingi.
KR-ingar byrjuðu leikinn vel
og komust m.a. í sex mörk gegn
tveimur, en þá fóru Þórsarar að
taka við sér og leikur þeirra varð
yfirvegaðri. Vörnin þéttist og
sóknin gekk betur upp. í hálf-
leik var staðan orðin sjö mörk
gegn ellefu fyrir KR. Þórsarar
söxuðu smám saman á forskot
KR-inga og í síðari hálfleik
jafnaðist leikurinn nokkuð og
þegar flautað var til leiksloka
var staðan 20 mörk gegn 18 fyrir
KR eða naumur sigur þeirra.
KR-ingar leika hraðan og
skemmtilegan handknattleik,
en voru óheppnir í góðum fær-
um. Þórsarar voru einnig
óheppnir í sínum bestu tæki-
færum, og áttu m.a. fimm til sex
stangarskot. Bestir í liði Þórs
voru Tryggvi markvörður og
Gunnar Gunnarsson, en hjá
KR var Bjöm Pétursson bestur.
Mörk Þórs skoruðu Sigtryggur
6, Sigurður 4, Jón Sig. 3, Gunn-
ar Gunn. 3, Ragnar og Aðal-
steinn 1 hver. Björn Pétursson
gerði flest mörk KR eða 8.
Hauka-
stúlkur
unnu
m_
Þor
Á eftir leik Þórs og KR lék
kvennalið Þórs gegn Hauk-
um í fyrstu deild i handbolta
kvenna. Leikurinn var jafn
úti á vellinum, en Þórs-
stúlkurnar voru óheppnar i
góðum marktækifærum, en
þau nýttu Haukastúlkurnar
miklu betur. I hálfleik var
staðan sjö mörk gegn
tveimur.
Síðari hálfleikur var
nokkuð jafnari, cn leiknum
lauk með sigri Hauka 13
mörk gegn 9. Flest mörk
Þórs skoraði Soffía 3 og
Magnea gerði 2.
KA tapar
illilega!
KA lék tvo leiki um helgina í annarri deild i handbolta, og fóru
báðir Ieikirnir fram á útivelli. Á föstudagskvöldið léku þeir við
Stjörnuna í Garðabæ, og á laugardaginn við Þór í Vest-
mannaeyjum.
Leikmenn KA komu beint af
flugvellinum í íþróttahús Garð-
bæinga, hálftíma eftir að leik-
urinn átti að hefjast.
Leikmenn Stjörnunnar voru
þá búnir að leika sér með bolt-
ann i um það bil eina klukku-
stund, en KA leikmenn hófu
leikinn strax eftir að þeir höfðu
klæðst búningum sínum.
Það fór svo að í fyrri hálfleik
sýndu leikmenn Stjörnunnar
„stjörnuleik", og komust m.a. í
11 mörk gegn 2, og nokkru síðar
í 15 gegn 4. Leikurinn hjá KA
gekk vægast sagt illa, og sókn-
arlotur þeirra gengu ekki upp,
og vörnin hrakleg. KA náði sér
aðeins á strik í síðari hálfleik og
náðu þá góðum leikköflum
samtímis því að leikur Stjörn-
unnar var í molum. Þegar
flautað var til leiksloka var
staðan 21 mark gegn 17 fyrir
Stjörnuna og verða það að
teljast sanngjörn úrslit.
Flest mörk hjá KA gerði Jón
Hauksson 4, Páll Kristjánsson 3
og Jón Árni 3. Leikurinn var
nokkuð harður og m.a. mátti
Jón Árni yfirgefa leikvöllinn
vegna meiðsla og einnig
meiddust Gunnar Gíslason og
Jóhann Einarsson.
Á laugardag var síðan flogið
til Vestmannaeyja og leikið við
Þór, en þeir eru nýliðar í annarri
deild. Þar endurtók sig sama
sagan frá deginum áður, þ.e.a.s.
ekkert gekk upp hjá KA og
Vestmannaeyingar unnu auð-
veldan sigur 23 mörk gegn 17.
I hálfleik voru heimamenn 4
mörkum yfir, en tvisvar í síðari
hálfleik munaði aðeins einu
marki, en ávallt voru Vest-
mannaeyingar sterkari. Sennni-
lega hefur það verið Þórsnafnið
sem setti skrekk í KA menn, en
þeim hefur oft gengið illa gegn
liðum með því nafni. í þessari
ferð töpuðust fjögur dýrmæt
stig í baráttunni í deildinni, en
vonandi gengur betur næst.
Þór tapar fyrir
KR í körfubolta
Fyrsti leikurinn í úrvalsdeild-
inni í körfubolta fór fram í
íþróttaskemmunni á sunnu-
daginn.
Þá áttust við Þór og KR.
Fjöldi áhorfenda mætti í
skemmuna til að hvetja
heimaliðið. Þórsarar byrjuðu
leikinn frekar illa, en KR náði
nokkurra stiga forustu strax í
byrjun.
Þegar Þórsarar höfðu síðan
fundið leiðina í körfuna, jafn-
aðist leikurinn nokkuð og
náðu þeir að jafna 13 gegn 13.
KR liðið er skipað frábær-
um leikmönnum og standast
fá innlend lið þeim snúning.
Þeir hafa í sínum hópi
Bandaríkjamann John Hud-
son, krúnurakaður og
skemmtilegur persónuleiki.
Mark Cristiansen tókst ágæt-
lega að hafa hemil á landa
sínum þannig að hann gerði
engar rósir með liði sínu. Jón
Sigurðsson stjórnaði spili KR
og er hann sennilega besti
leikmaður þeirra. Hjá Þór var
Birgir Rafn Rafnsson mjög
góður, en hann mun áður hafa
leikið með Tindastóli. Að
venju mæddi mikið á Mark
Cristiansen en hann er pott-
urinn og pannan í leik Þórs-
ara. Einar Bollason elsti mað-
ur vallarins var að venju góður
og skoraði flest stig leikmanna
eða 25, og mörg með sínum
margfrægu sveifluskotum.
John Hudson skoraði 19
stig, Kolbeinn Pálsson 11 og
Jón Sig. 10 og aðrir leikmenn
færri. Mark skoraði flest stig
Þórsara eða 18, Birgir Rafn 13,
Jón Indriða 10 og aðrir færri.
Dómgæsla Harðar Tuliníusar
og co var góð að venju.
4.DAGUR
DAGUR.5