Dagur - 05.10.1990, Side 8

8 - DAGUR - Föstudagur 5. október 1990
spurning vikunnar
Valdimar Þór Hrafnkelsson:
Fyrir mér var sumarið mjög
gott. Ég var erlendis mestan
hluta sumarsins þannig að ég
slapp við sumarið hér heima.
Ég var á Krít þar sem hitinn fór
yfir 40 stigin þegar best var.
Þorvaldur Baldvinsson:
Sumarið var ágætt til lands en
ekkert sérstakt til sjávar. Ég var
mestmegnis á sjó í sumar og
fyrir okkur sjómennina var það
rysjótt en í heild mjög gott fyrir
landfólkið.
Laufey Símonardóttir:
Mér fannst það ekkert sérstakt.
Veðrið var frekar leiðinlegt og
alltof fáir sólardagar.
Haukur Ársælsson:
Mér fannst sumarið vera nokk-
uð gott. Ég er reyndar ekki frá
Akureyri heldur kem ég að
sunnan en þar hafði ég ágætt
sumar.
Ketill Tryggvason:
Þetta sumar var ágætt. Já,
veðrið var ágætt, ég er að
minnsta kosti búinn að gleyma
hinu. Ég reyni að gleyma
slæmu dögunum ef ég get.

Hvernig fannst þér
sumarið?
Hluti starlsfólks á fyrstu hæð: Guðmunda, Dagmar, Ragnhildur, Ásdís, Guðrún, Jónína, Guðlaug, Gunnar yfír-
læknir, Hulda, Gísli, Kristbjörg og Aldís.
Gunnar Rafn Jónsson, yfirlæknir:
„Eins gott að aflir standi
saman ef þeir vilja ekki
að þjónustan verði skert“
Gunnar Rafn Jónsson er annar
tveggja yfirlækna í Sjúkrahús-
inu í Húsavík og hann svaraði
greiðlega nokkrum spurning-
um í tilefni afmælisins. Fyrst
var Gunnar spurður hvort
margir sjúklingar væru sendir
frá Húsavík til sjúkrahúsa á
Akureyri eða í Reykjavík.
„Við leitum fyrst og fremst til
Akureyrar varðandi sérfræði-
þjónustu, og ef um tilfelli er að
ræða sem þurfa mögulega á
gjörgæslu að halda, einnig með
áhættufæðingar og annað slíkt.
Við notum þá sérfræðiþjónustu
sem er á Akureyri talsvert mikið,
en reynum að sinna öllu sem
við mögulega komumst yfir, bæði
því sem við treystum okkur og
sjúklingunum í. Markmið okkar
er að halda uppi eins góðri þjón-
ustu og verið hefur hér, en síð-
ustu árin hefur verið lögð áhersla
á sparnað, og á eins lítilli einingu
og hjá okkur er það erfitt nema
skerða stórlega þjónustuna, en
stærri sjúkrahúsin eiga auðveld-
ara með sparnaðinn.
Ég get nefnt sem dæmi að stoð-
deildirnar hérna hafa fengið
greidda bakvakt fyrir fimm mán-
uði á ári en eru í rauninni á vakt
allt árið. Ef farið verður enn frek-
ar að draga úr þessum greiðslum
skapast óöryggi í sambandi við
slys og bráðatilfelli."
- Mun sjúkrahúsið stöðugt þurfa
á auknu rými að halda fyrir starf-
semi sína, fyrir 20 árum var orðið
mjög þröngt í gamla sjúkrahús-
inu og nú er orðið mjög þröngt
hér í því nýja, mun þessi þróun
halda áfram?
„Ný heilsugæslustöð er í bygg-
ingu hér við hliðina á sjúkrahús-
inu sem við erum búin að bíða
eftir í mörg ár, teikningar af
henni hafa svo að segja verið full-
búnar í átta ár. Alltaf höfum við
þurft að bíða þó að hér hafi tekið
til starfa fyrsta læknamiðstöð á
landinu fyrir 24 árum. Vonandi
verður heilsugæslustöðin tekin í
notkun á næsta ári en þá er eftir
endurbygging á þessu húsnæði og
það mun þá geta sinnt því hlut-
verki sem við rækjum í dag með
svolítið breyttri og betri aðstöðu.
Varðandi aukið hlutverk og auk-
ið rými er fyrirhugað að reisa
álmu austur úr sjúkrahúsinu,
mögulega einnig með notkun á
gamla húsinu. Þá verður þar
legudeild fyrir aldraða, sem
stöðugt eykst þörf fyrir. Einnig
ætlum við að reyna að bæta úr
bráðum vanda í sambandi við
dagstofur sjúklinga, en á annarri
hæð er aðeins um stigagang að
ræða til þeirra nota. Okkar hug-
mynd er því að koma upp
skemmtilegum dagstofum í hlið-
arálmunni, einnig öðru því sem
ekki var séð fyrir þegar þetta hús
var byggt fyrir 20 árum.“
- Hvert er gildi svona heim-
sóknardags eins og á laugardag?
„í fyrsta lagi viljum við láta
fólk vita af því að við minnumst
þessara tímamóta; að 20 ár eru
liðin síðan við fluttum í þetta
sjúkrahús. Einnig viljum við að
Húsvíkingar og aðrir sem þjón-
ustuna nota fái að kynna sér sem
best það sem fram fer, hvernig
þróunin hefur orðið undanfarin
Brynhildur Bjarnadóttir, Ijósmóðir
með kornungan borgara.
ár, og standi saman með okkur
sem vinnum hér að því hvernig
þeir vilja hafa þjónustuna hér á
næstu árum. Það hefur verið sagt
að forsenda fyrir allri þróun og
velgengni sé þekking, og til þess
að menn viti betur hvað fram fer
hér, fannst okkur upplagt að hafa
opið hús og vera hér til staðar á
öllum deildum, legudeildum og
stoðdeildum, til að geta gefið
fólki sem bestar upplýsingar. Við
munum einnig koma upp mynd-
um og öðru skemmtilegu og ein-
nig gömlum fróðleik og nýjum
um starfsemina hér, s.s. um
fjölda rannsókna og aðgerða.
Fólk ætti síðan betur að geta
myndað sér skoðun og staðið
saman með okkur því á tímum
sparnaðar er reynt að draga úr
þessari þjónustu en við teljum að
við eigum verra með það en stóru
sjúkrahúsin. Ef menn vilja ekki
að þjónustan verði skert hér í
Sjúkrahúsinu á Húsavík er eins
gott að allir standi saman.
Á tímum sparnaðar er alltaf
leitast við að skera sem mest en
þess ekki gætt að taka tillit til
stærðar, við erum lítil, í öðru lagi
að taka tillit til ástands, þetta
sjúkrahús er 20 ára gamalt og
mér finnst ekki hafa verið tekið
nægilegt tillit til þess við fjárveit-
ingu, að við fengjum næga pen-
inga til að endurnýja húsnæðið
sem best. í þriðja lagi er það
meiri háttar mál fyrir lands-
byggðina að halda þessari þjón-
ustu í óbreyttu formi, eða betra,
því hún er forsenda fyrir því að
fólk vilji búa úti á landi í dag.
Fólk gerir sífellt meiri kröfur um
slíka þjónustu og ef við getum
ekki veitt hana þá flytur það
eitthvað annað.
Um áramótin flyst rekstur
sjúkrahússins alfarið yfir á ríkið,
þannig að undanfarið hefur mér
virst þetta sækja í meiri miðstýr-
ingu og ég tel það uggvænlega
þróun. Mér líst betur á þau sjón-
armið sem koma fram í nýju tölu-
blaði af Útverði nú nýlega, um að
reynt sé að dreifa bæði ábyrgð og
fjármunum út í héruð og aðilar
þar látnir um að ráðstafa þeim.“
IM