Dagblaðið Vísir - DV - 18.08.1994, Síða 4

FIMMTUDAGUR 18. ÁGÚST 1994
26
>
tnlist
Sefur m
englum
- besta plata Neil Young til þessa?
Hvað gerii' maður þegar þekktur
söngvari kennir lagi hans að hluta til
um sjálfsmorð? Neil Young byijaði á
því að taka lagið My my hey hey (into
the black) af tónleikaskrá sinni eftir
sjálfsmorð Kurt Cobain og hóf síðan
vinnu að nýrri plötu. Hann hefur
verið í bransanum í rúm tuttugu ár
og þekkir orðið hvem krók og kima
sem þar er að fmna.
Hann tók upp sína fyrstu sólóplötu
árið 1969 og nú árið 1994 er hann að
gefa út sína bestu plötu til þessa, eða
svo segja gagnrýnendur handan
hafsins. Platan heitir „Sleeps with
Angels" og með honum spila engir
aðrir en hljómsveitin Crazy Horse.
En hvemig hljómar hin týpíska Neil
Young plata? Hvað er þaö sem gerir
hann svona sérstakan?
Sérstakur hljómur
„Hvað er það fyrsta sem þú býst
við að heyra þegar þú hlustar á Neil
Young plötu? Gefðu sjálfum þér eitt
stig ef þú segir magnarasuð. Tvö stig
ef þú segir: hljómurinn úr gítar
Young’s er hann slær máttugan
„minor“ hljóm - kklllbrrraaaggg-
nngg- nngg. Þrjú stig ef þú segir garg-
andi, urrandi hlátur, skotinn niður af
víbrandi sneriltrommu. Fullt hús
stiga ef þú segir allt ofantalið."
Svona lýsir David Cavanagh hjá Q
tónlistartímaritinu byrjuninni á Neil
Young plötu. Hann hefur lagt töluvert
upp úr því að skoða feril Youngs og
fylgst með honum allt frá því hann
hóf feril sinn árið ‘69. Cavanaugh
telur upp plötur eins og After the
Goldrush, Freedom, Zuma og
Everybody Knows This Is Nowhere
auk annarra og segir Sleeping With
Angels likjast þeim öllum í senn en
samt engr i þeirra. Hann segir plötuna
nokkurs konar „Best of . . . “ plötu,
bara með nýjum lögum.
Young náði áður óþekktum vin-
sældum meöal almúgans með „Un-
plugged“ plötu sinni þar sem sölu-
varan var hann sjálfur. Hann hefúr
verið sjálfum sér samkvæmur í tón-
smíðum sínum og virðist nú ætla að
ná enn lengra í vinsældum sínum
meðal fólksins.
Marglitt verk
Það þarf vart að taka fram- ‘eftir
samlíkingar við slíkan fjölda platna
að nýja platan er fjölbreytt og
marglitt verk. Sjálfur tekur Young
sér ný hljóðfæri í hendur, en auk þess
að spila á gítar spilar hann á munn-
hörpu, tinflautu ogharmóníku. Hinir
tónlistarmennirnir fara ekki var-
hluta af þessum breytingum og grípa
margir hverjir til nýrra hljóðfæra.
Frank „Poncho" Sampedro spilar
að öllu eðlilegu á gítar en á plötunni
spilar hann einnig á bass marimbu,
píanó og Wurlitzer. Billy Talbot
skiptir frá bassa yfir í víbrafón og
bass marimbu og þó Ralph Molina
spili einungis á trommumar sínar
hefur hann sjaldan gert það betur.
Platan inniheldur tólf lög sem eru:
My Heart, Prime Of My Life, Driveby,
Sleeps With Angels, Westem Hero,
Change Your Mind, Blue Eden,
Safeway Cart, Train Of Love, Trans
Am, Piece Of Crap og A Dream That
Can’t Last.
Engin viðtöl
Þrátt fyrir mikla aulýsingaherferð
hefur Young neitað öllum blaða-
viðtölum í tengslum við plötuna og
mun ekki fara í tónleikaferð til að

pKDtugagnrýni
► f ^
BBM - Around the Next Dream
★ ★ ★
Efnilegir
gamlingjar
BBM er tríó, skipað Gary Moore
gítarleikara og gömlu Cream-hetj-
unum Jack Bruce bassaleikara og
Ginger Baker trommara. Og óneitan-
lega svífur andi Cream yfir vötn-
unum þótt Moore geti vitaskuld
aldrei komið fyllilega í stað Erics
Claptons sem var þriðji maður i
gamla stórtríóinu.
Aðaltónlistarstefnan á Around the
Next Dream er blúsrokk. Einu og
einu rólegu lagi er síðan skotið inn á
milli. Gítarsólóin em hæfílega löng,
Bmce skapar jafn þéttan bassavegg
og íyrr og Baker er samur við sig við
trommusettið, hæfilega hægur þar
sem það á við, raunar engum öðrum
líkur. Moore og Bruce skipta síðan
með sér söngnum og standa sig
bærilega.
En þótt maður heyri stefi úr White
Room bregða fyrir hér og uppbygg-
ingimni úr Crossroads þar er alls
ekki hægt aö segja að BBM sé algjör
eftirlíking Cream. Gömlu mennimir
em síður en svo að búa til fomleifar.
Lög eins og Waiting in the Wings,
Can’t Fool the Blues, ballaðan Where
in the World og fleiri ágætis lög
sanna að þeir Bé, Bé og Emm eiga
fúilt erindi út í tónlistarlífið. Gary
Moore hefur vissulega haft sig i
frammi undanfarin ár og á Around
the Next Dream sýna Jack Brace og
Ginger Baker að þeir em enn allt of
góðir til að falla í gleymsku og dá.
Ásgeir Tómasson
David Byrne - david byrne
★ ★ ★ ■i
Magnaður
seiður
David Byme er einn af þessum
alltmúliglistamönnum. Hann er þó
einna þekktastur fyrir tónlistarafrek
sín en hefur líka fengist við kvik-
myndalist og gjöminga. Hann veitti
hinni rómuðu hljómsveit Talking
Heads forstöðu um langt árabil en
hefúr að mestu starfað einn síns liðs
undanfarin ár. Byme hefur lengi
verið talinn í hópi merkari tónlist-
Neil Young tók upp sína fyrstu sólóplötu árið 1969 og nú árið 1994 er hann að gefa út sína bestu plötu til þessa.
fylgja henni eftir. Umboðsmaður
Youngs, Elliott Roberts, segir: „Plat-
an verður að segja það sem segja þarf.
Ég skil mjög vel hvemig Neil líður í
sambandi við þetta.“
Young samdi lagið Sleeps With
Angles eftir dauða Kurt Cobain og
annað lag (Driveby) eftir skotárás á
unga stelpu í Los Angeles. Þó hefur
verið haft eftir Young: „Hvemig get
ég talað mn drápið á þessari ungu
stelpu og allt hitt, vitandi að það fer
á blað til þess að selja plötur."
GBG
armanna samtímans og færir enn
frekari sönnur á þá stöðu sína með
þessari sólóplötu sinni. Tónlist
Bymes sver sig vitanlega mjög í ætt
við það sem Talking Heads buðu upp
á enda samdi Byme lungann af lög-
um þeirrar sveitar. Þetta er marg-
slungin tónlist þar sem ægir saman
ýmsum stefnum og stilbrigðum.
Hljóðfæraskipan er að mestu hefð-
bundin en Byme hefur greinilega
david9myd
gaman af að leika sér með hin ýmsu
hljóðfæri og hér má heyra í bjöllum
og balafón, vibrafón, marimbu, congu
og túbu svo eitthvað sé nefnt. Yfir-
bragðið á lögunum er oft á tiðum
dulúðugt og seiðandi og lögin era
flest frekar flókin í uppbyggingu.
Fyrir vikið em þetta ekki mjög að-
gengileg lög en á því em þó nokkrar
undantekningar, svona eins og Byme
vilji sýna að hann geti líka samið
einfaldar melódíur. Platan þarfnast
því nokkuð gaumgæfilegrar hlustun-
ar við en hún launar mönnum lika
ríkulega fyrir tímann því smám sam-
an lýkst upp heillandi veröld tóna og
orða en Byme er textasmiður par
excellence. Þessi sólóplata Davids
Bymes fer tvímælalaust í flokk þess
besta sem komið hefur út það sem af
er árinu.
Sigurður Þór Salvarsson
Arrested Development-
Zingalamaduni
★ ★ *
Menningarlegt
býflugnabú
Arrested Development hefur verið
ört vaxandi sveit í tónlistariðnað-
inum um heim allan. Fyrsta plata
hljómsveitarinnar hefur selst í
milljónum eintaka og náð margfaldri
platínusölu. Nýja platan heitir
Zingalamaduni sem þýðir býflugnabú
menningarinnar á swahili en þessi
bandaríska suðurrikjasveit sækir
uppruna sinn til Afríku líkt og flestir
blökkumenn þarlendis. Platan er
skemmtilega uppsett sem útvarpstöð
og er byrjunarlagið i raun upptalning
á þeim tónlistarmönnum sem sveitin
hefur mikið álit á. Forsprakki sveit-
arinnar og aðallagahöfundurinn
Speech segir tónlistina á nýju plöt-
unni endurspegla það sem hann vildi
helst heyra í útvarpinu. Því er ekki
að neita að hljómsveitin er pólitískt
sinnuð og textamir bera flestir sterk
skilaboð til hlustandans um ýmis
vandamál afríska Ameríkanans.
Helsti gaili plötunnar er þó um-
gjörðin. Þótt ekki sé verið að gera
lítið úr efnistökum textanna hefði
lagasmíði oft getað verið vandaðri og
meiri fjölbreytni hefði ekki verið úr
vegi. Speech gerir þau mistök að
halda að flóknir hljómar og hljóma-
gangar undir einfoldu rappi jafhgildi
lagasmíði en svo er ekki. Bestu lög
plötunnar verða að teljast Ease My
Mind, United Minds, Mister Land-
lord, Africa Inside Me og illa verð ég
svikinn ef lagið In The Sunshine
gerir ekki góða hluti á vinsælda-
listum jaftit hérlendis sem erlendis á
næstunni. Allt í alit gefur platan góða
mynd af hinni hliðinni á rapp-
menningu Bandaríkjanna, hliðinni
þar sem orðin „bitch" og „f..k“ em
ekki notuð í annarri hverri setningu.
Guðjón Bergmann