Dagblaðið Vísir - DV - 01.09.1994, Side 4

26
FIMMTUDAGUR 1. SEPTEMBER 1994

: t@nlist
Neol
Einsteiger
-minning um mann
Sá válegi atburður gerðist þann 26.
september 1993 að ungur maður lést
af slysfórum aðeins tvítugur að aldri.
Þessi ungi maður hét Pétur Ingi Þor-
gilsson og var nemandi i MR og á
þessum tíma hafði hann einnig ný-
hafið nám við Myndlista- og handíða-
skóla Islands. Að sögn vina og
vandamanna var Pétur Ingi lista-
maður af guðs náð. Auk þess að vera
fær myndlistarmaður var hann tón-
skáld, söngvari og spilaði á fleiri en
eitt hljóðfæri. Sína stuttu ævi
tileinkaði hann listinni, listinni að
lifa lífmu lifandi.
Tónlistin
Eftir lát Péturs Inga fóru vinir og
vandamenn að grennslast fyrir í
eigum hans og komu þá í ljós um það
bil 120 kassettur, stútfullar af laga-
hugmyndum og fullkláruðum lögum.
Auk þess skildi hann eftir sig lögíyrir
fjórar árshátíðir hjá MR og tónlistina
við leikritið „Drekinn", ásamt
Kristjáni Eggertssyni, sem Herranótt
setti upp árið 1993. Þessi lög voru ekki
látin liggja óhreyfð og til minningar
um Pétur Inga er nú að koma út
platan „Heitur vindur", 21 lags plata
sem sýnir aðeins brot af því sem
Pétur fékkst við á sinni stuttu ævi.
Það voru vinir Péturs sem stóöu að
útgáfu plötunnar sem var tekin upp
síðasta vetur og fram á sumar, eftir
efnum.
Allir tónlistarmennimir gáfu
vinnu sína og hljómsveitin sem efnið
flytur gengur undir nafninu Neol
Einsteiger.
ímynduð persóna
En hver er Neol Einsteiger?
„Nafnið er dregið af nafni á lagi sem
Pétur Ingi samdi þegar hann var 13
ára. Þetta var ímynduð persóna og ég
held að honum hafi bara þótt nafnið
flott“ segir Kristján Eggertsson ein
aðaldrifQöðrin í útgáfu þessar minn-
ingarplötu.
Hljómsveitina Neol Einsteiger
skipa eftirtaldir hljóðfæraleikarar:
Kristján Eggertsson (söngur/hljóm-
borð/gítar), Einar Scheving (tromm-
ur), Brynjar M. Óttarsson (gítar),
Stefán M. Magnússon (gítar),
Eyvindur Sólnes (söngur) og Georg
Bjarnason (bassi). í þessari mynd
mun hljómsveitin Neol Einsteiger
halda áfram störfum um óákveðinn
tíma, en við upptökur plötunnar
fengu þeir til liðs við sig gestaspilara
eins og: Guðmund Pétursson (gítar),
Guðlaug Óttar (gítar, m.a. í hljóm-
sveitinni Þeyr) og ljóðskáldið Sjón í
einum texta á plötunni. Platan kom
út nú í vikunni og það er Minn-
ingarsjóður Péturs Inga sem gefur út,
en Japis sér um dreifingu. Upp-
tökumaður var Tómas Tómasson.
pltótugagnrýni
► ? 4
Hljómsveitina Neol Einsteiger skipa eftirtaldir hljóðfæraleikarar; Kristján Eggertsson (söngur/hljómborð/gítar), Einar Scheving
(trommur), Brynjar M. Óttarsson (gítar), Stefán M. Magnússon (gítar), Eyvindur Sólnes (söngur) og Georg Bjarnason (bassi).
Pétur Ingi Þorgilsson á hins vegar heiðurinn af öllum lagasmíðunum.
Minningartónleikar
Pétur átti marga vini og vanda-
menn sem styrktu gerð plötunnar á
einn eða annan hátt. Hans hefúr verið
minnst á göngum MR, í heimahúsum,
með plötuútgáfu og nú á sunnu-
daginn, 4. september, verða haldnir
sérstakir minningartónleikar um
Pétur Inga Þorgilsson. Tónleikamir
verða haldnir í Hagaskóla í tilefni af
útkomu plötunnar „Heittir vindur“
og hefjast klukkan 21 að staðartíma.
Fram kemur hljómsveitin Neol
Einsteiger auk gestaspilara.
Pétur Ingi er látinn en minning
hans lifir.
-GBG
Prodigy - Music for the Jilted
Generation:
★ ★ ★
Platan líður þægilega í gegn, nðgu góð
til að virka sem bakgrunnstónlist og
einnig til að rifa upp athyglina öðru
hverju. -PJ
Aerosmith - Pandora's Toys:
★ ★ ★
Þessi gamalgróna hljómsveit virðist
eiga langt í land með að dala á ferli
sínum. -ÁT
Everything butthe Girl
- Amplified Heart: ■
★ ★ ★
Ef ætti að lýsa þessari plötu með einu
orði er rétta orðið einmitt ljúf. -SþS
Beasty Boys
- III - Communications:
★ ★ ★
Óhætt er að mæla með þessari plötu
fyrir áhangendur þungs rapprokks.
-PJ
BBM
- Around the IMext Dream:
★ ★ ★
Gömlu mennimir í BBM eru siður en
svo að búa til fomleifar. -ÁT
Stone Temple Pilots - Purple:
★ ★ ★
Platan vinnur á við endurtekna
hlustun og er lesendum bent á að gefast
ekki upp við fyrstu hlustun. -GBG
David Byrne
- David Byrne:
★ ★ ★
Þessi sólóplata Davids Bymes fer
tvímælalaust í flokk þess besta sem
komið hefur út það sem af er árinu.
-SÞS
Daisy Chainsaw
-... For They Know not What
They Do
★ ★ ★ ★
Ein af þeim
bestu í ár
One Little Indian er „lítið“
útgáfúfyrirtæki í Englandi sem hefur
laðað að sér hljómsveitir úr neðan-
jarðargeiranum sem vilja ekki láta
ráðskast með listsköpun sína. Einn af
bestu fulltrúum þessarar útgáfú er
hljómsveitin Daisy Chainsaw, ef
marka má þessa plötu.
Tónlistin er svona miðja vegu milli
Sonic Youth og B52s, grunge og græn-
ingjapopps. Kannski eins og B52s á
sýru og sterum. Hljómsveitin spilar
hráa og kraftmikla tónlist með til-
heyrandi gítarhávaða og æsingi í
trommum og bassa, þótt hún nái ekki
að vera eins villt og t.d. grönsið eða
pönkið, en söngurinn er yfirleitt
rólegri.
Daisy Chainsaw skartar kvenkyns
söngvara, Belindu Leith, en gallinn
við kvenkyns söngvara í svona
hljómsveitum er að röddin er yfirleitt
of mjúk til aö passa við svo hráa
tónlist. Þó eru til undantekningar.
Kim Gordon í Sonic Youth getur
brenglað röddina í sér svo að hún
verði óþekkjanleg. Belinda Leith
notar aðra taktík. Textarnir eru
samdir þannig að þeir falla mjög vel
inn í tónlistina, sem gefúr henni
tækifæri til að einbeita sér meira að
því að gefa röddinni persónuleika.
Hún hljómar oft dulúðug og seiðandi,
hvíslar stundum, en öskrar sjaldan,
og þá yfirleitt frekar pent. í heildina
passar söngstill hennar bara nokkuð
vel inn i tónlistina.
Rödd hennar nýtur sín einmitt
mjög vel í besta lagi plötunnar, Zebra
Head sem er virkilega hrátt og
kraftmikið lag með góðum texta og
kraumandi tilfinningum beisluðum á
bak við kraftinn. Önnur góð lög eru
Greatest Gods Divine, Voice for a
Generation og Looking for an Angel.
Þetta er besta platan sem ég hef heyrt
nýlega.
Harry Connick jr- She
★ ★ ★ ★
Mjúkur
töffari
Hann var um tíma talinn arftaki
Franks Sinatra. Mjúk og þægileg
rödd, stórhljómsveit að baki og textar
sem fjalla meira og minna um ástina,
taktinn og lífiö frá skemmtilegu
sjónarhomi. Hér er ekki á ferðinni
nein heimspekileg formúla þung-
lyndistöffara. Frá því Harry Connick
hóf feril sinn hafa ekki orðið nein
stakkaskipti á tónlistarstefnu þeirri
er hann hefur upp á að bjóða fyrr en
nú. Ekki svo að skilja að hann hafi
skipt út brassinu og þægilegheit-
unum. Hann hefur einungis bætt við.
Nýja platan ber merki töffarans
mjúka sem er búinn að vera í brans-
anum í þónokkum tíma. Fönkáhrif
láte á sér kræla og fróðir menn segja
honum svipa til Joes Cockers að
einhverju leyti, bara mýkri. Á „She“
em 14 lög sem öll innihalda sjarma
þessa unga töffara. Hann fer með
mann í allan tilfinningaskalann auk
þess að bjóða manni upp á mjúkar
melódíur sem ættu að geta fallið
öllum í geð. Á þessari plötu sem og
öðrum em að sjálfsögðu lög sem
standa upp úr og em öðrum fremri. í
þessu tilfelli era það lögin „She“,
„Here Comes The Big Parade",
„Trouble", „Funky Dunky" og að
mínu mati besta lag plötunnar „(I
Could Only) Whisper Your Name“.
Harry Connick jr er vaxandi nafii i
tónfistarbransanum og má alveg
búast við auknum vinsældum hans á
næstu árum.
Guðjón Bergmann
Neil Young - Sleeps with Angels
★ ★ ★ ★
Enn eitt
meistara-
verkið
Enn einu sinni hefúr Neil Young
tekist að yfirtrompa sjálfan sig. Það
kann að hljóma ótrúlega að maður
sem hefúr gefið út sólóplötur í 25 ár
hafi enn þann neista og kraft sem
þarf til að gera sífellt betur, en þessi
nýja plata Youngs ber vott um ein-
staka snilligáfú og sannar að hann á
mikið eftir enn. Hvort þetta er besta
plata sem hann hefur sent frá sér er
hreint og klárt smekksatriði; hann á
svo ótrúlegan fjölda af frábærum plöt-
um að baki. Engum sem á hlýðir
dylst þó að þessi plata er mikið meist-
araverk og það segir alltþegar Neil
Young er annars vegar. A plötunni
snýr hann aftur til upphafsáranna/og
það er andi platna á borð við Every-
body Knows This Is nowhere, After
the Goldrash, Harvest og Tonight’s
the Night, sem svífur yfir vötnunum
og gömlu félagamir í Crazy Horse sjá
um undirspilið. Lögin era hvert öðra
betra og Young virðist endalaust geta
töfrað fram frábærar tónsmíðar úr
smiðju sinni. Og fjölbreytnin er mikil
þó svo yfirbragðið í heildina sé
tregablandin blíða. Hér má finna
mjúkt rokk, hrátt rokk, ljúfar
ballöður, hráar ballöður, stutt lög,
löng lög. Lengsta lagið er hvorki
meira né minna en rúmar 14 mínút- '
ur, stórfenglegt blúsrokk a la,
Southem Man og Cinnamon Girl.
Annars er ekki hægt að taka nein ■,
sérstök lög út og benda á sem þau
besta á plötunni; hvert og eitt lag
getur verðskuldað þann titil. Það þarf
því engum blöðum um það að fletta
að Sleeps with Angels verður ein af
skærustu perlum ársins 1994 og gott
ef ekki áratugarins.
Sigurður Þór Salvarsson