Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.1994, Side 4

4
MIÐVIKUDAGUR 7. SEPTEMBER 1994
Fréttir
DV
Kostnaður vegna Iðnó sífellt að hækka:
Hef ur hækkað um 68 prósent
frá upphaflegu áætluninni
- kemur mér í opna skjöldu, segir borgarstjóri sem hefur fengið nýtt kostnaðarmat
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir borg-
arstjóri hefur fengið í hendurnar
nýtt kostnaðarmat sem hún bað um
vegna framkvæmda við endurbygg-
ingu Iðnó við Tjörnina. Þar kemur
fram að endurbæturnar kosti borg-
arsjóð ríflega 180 milljónir króna en
með innréttingum og tækjum má
gera ráð fyrir aö kostnaðurinn fari
vel yfir 200 milljónir.
Án innréttinga og tækja hefur því
verið farið 68% fram úr lauslegri
áætlun frá því í desember 1992 sem
hljóðaði upp á 107 milljónir. Þar var
ekki reiknað með húsgögnum, tækj-
um og búnaði.
Ingibjörg Sólrún segir í samtali við
DV að nýjustu upplýsingar um
kostnaðinn komi sér í opna skjöldu.
Hún gagnrýnir hvað fyrsta áætlun
hafi veriö lausleg. Hún hafi augljós-
lega verið skot út í loftið.
„Þetta mál snýst ekki um hvað
mikið hefur verið farið fram úr áætl-
unum heldur hvað áætlanirnar hafa
breyst mikið. Persónulega finnst mér
þetta alvarlegast þegar verið er að
tala um opinberar framkvæmdir. Ef
ekki er gerð góð áætlun í upphafi þá
Kostnaður vegna endurbóta á Iðnó
- fyrstu kostnaöarhugmyndir til áætlana í dag -

vita menn ekki út í hvað þeir eru að
fara. Þama er nefnilega verið að
gangast undir verulegar skuldbind-
ingar,“ segir Ingibjörg Sólrún.
Undanfarin tvö ár hafa fariö um
84 milljónir í endurbyggingu Iðnó
þannig að miðað við nýjasta kostnað-
armatið eru 100 milljónir eftir auk
innréttinga og búnaðar. Á flárhagsá-
ætlun þessa árs áttu 40 milljónir að
fara í Iðnó. Þegar hefur verið fram-
kvæmt fyrir 46 milljónir. Borgar-
stjóri segir að meira verði ekki gert
við húsið á þessu ári.
„Núna verða menn að setjast niður
og fara betur yfir kostnaðartölurnar.
Áður en lengra er haldið verða menn
líka að koma sér niður á það hvernig
á að nota húsið þegar endurbyggingu
þess lýkur,“ segir Ingibjörg Sólrún.
„Hafa ekkert breyst"
Haraldur Blöndal hæstaréttarlög-
maður er formaður endurbyggingar-
nefndar Iðnó. Hann segir að í upp-
hafi hafi ekki verið gerð kostnaöará-
ætlun vegna endurbótanna á Iðnó
heldur hafi lauslegri kostnaðarhug-
mynd verið kastað fram um hvað
endurbygging gæti kostað.
„Kostnaðaráætlanir hafa ekkert
breyst. Fyrst var eingöngu verið að
tala um viðgerð á skrokknum sjálf-
um með lauslegri áætlun. Það voru
107 milljónirnar. í upphafi var ekkert
farið að hugsa um það með hvaða
hætti húsið yrði endurskipulagt að
innan. Þetta var skýrt mjög vel fyrir
borgarráði á sínum tíma. í samtölum
á milli manna hefur alltaf verið talað
um hærri fjárhæðir, svona á bihnu
150 til 200 milljónir. Það er hka mitt
mat að kostnaðurinn verði á því bih,“
segir Haraldur og telur nýtt mat upp
á 184 milljónir vera mjög nærri lagi.
Haraldur segir það ekki hægt að
gera kostnaðaráætlanir um endur-
byggingu jafn gamalla húsa og Iðnó,
marga byggingarþætti sé erfitt að
meta til fjár og ýmislegt óvænt geti
komið upp á framkvæmdatíma. Jafn-
framt bendir Haraldur á að ekkert
hafi verið gert fyrir Iðnó í 100 ár.
Haraldur er sammála borgarstjóra
um að góðar áætlanir þurfi að liggja
núna fyrir um framhald fram-
kvæmda við Iðnó nú þegar endur-
byggingu sé nánast lokið að utan.
Vinnuaflsskortur á Austfjörðum:
Verðum að auglýsa eftir fólki í Færeyjum
- segir Bryndís Þórhallsdóttir hjá Gunnarstindi á Stöðvarfirði
„Það er ekki um annað aö ræða
en að auglýsa eftir fólki í Færeyjum.
Við verðum að reyna að bjarga okk-
ur. Hér á landi virðist enginn mögu-
leiki vera á að fá fólk í vinnu. Ég
veit ekki í hvaða fjölmiðli hérlendis
við eigum að auglýsa næst. Við höf-
um auglýst um allt en fáum nánast
engin viðbrögð. Eina svarið, sem við
höfum fengiö við öhum okkar aug-
lýsingum, er símhringing frá tveim-
ur ungum phtum. Okkur vantar síð-
ur karlmenn í vinnu heldur í það
minnsta 10 konur í snyrtingu í fyrsti-
húsinu," sagði Bryndís Þórhallsdótt-
ir hjá Gunnarstindi hf. sem rekur
fiskverkun og útgerð á Stöðvarfirði
og Breiðdalsvík.
Bryndís segir að sér virðist ástand-
ið svipað á öðrum stöðum á suður-
fjörðum Austíjarða. Mjög erfitt að fá
fólk í vinnu og enginn skráður at-
vinnulaus á þessu svæði.
„Þótt atvinnuleysi sé skráð svo og
svo mikiö um allt land er eins og
fólk vilji ekki fara í fiskvinnslu. Það
þykir víst ekki fínt á íslandi að vinna
í fiski,“ sagði Bryndís Þórhallsdóttir.
Stefán E. Stefánsson, sláturhús-
stjóri á Breiðdalsvík, sagði að sig
vantaði enn fólk í erfiðustu störfin í
sláturhúsinu, fyrirristu og fláningu,
á komandi sláturtíð. Hann sagði að
störfin í húsinu væru 35 og hann
hefði þegar skráð niður til starfa um
30 nöfn. Fáir af þeim væru tilbúnir
að fara í erfiðari störfin. Mest af því
fólki, sem vih koma í sláturhúsið, er
fólk úr fiskvinnslunni sem er að leita
eftir thbreytingu.
„Togarinn Hafnarey var að bila
nokkuð alvarlega. Mér er sagt að
vélin sé farin í skipinu og það verður
stopp einhveijar vikur. Ef th vih fæ
ég eitthvað af áhöfn hennar í vinnu
þessar 5 th 6 vikur sem sláturtíðin
stendur," sagði Stefán Stefánsson.
í dag mælir Dagfari
A valdi umboðsmannsins
Dagfari fjallaði í gær um það
áhugamál íslenskra tónhstar-
manna að koma í veg fyrir flutning
óperunnar Vald örlaganna eftir
Verdi. Einkum og sér í lagi er það
kappsmál þeirra að koma í veg fyr-
ir að Kristján Jóhannsson komist
upp með það að fá átta hundruð
þúsund krónur per sýningu.
Þaö verður hins vegar að segjast
eins og er að Kristján Jóhannsson
hefur ekki beðið um þessi laun og
fær þau alls ekki, samkvæmt því
sem forráðamenn Þjóðleikhússins
segja. En fiskisagan segir það og
fiskisagan flýgur og það er þýðing-
arlaust að mótmæla einhveiju sem
almannarómur hefur ákveðiö.
Kristján fær átta hundruð þúsund
krónur, hvort sem hann fær þær
eða ekki. Og hvað svo sem hann
fær, er það vegna þess að umboðs-
maður hans hefur krafist góðra
launa en ekki vegna þess að Krist-
ján hafi beðið um þau. Kristján er
á valdi umboðsmannsins sem sem-
ur fyrir Kristján og hann hefði
glaður sungiö fyrir ekki neitt hér á
landi ef ekki væri umboðsmaður
sem semur fyrir hann.
Kristján er nefnhega ofurseldur
þeim örlögum að syngja betur en
aörir og er eftirsóttur söngvari og
hann hefur ekki tíma til að semja
um kaup og kjör og hefur umboðs-
mann í þeim skítverkum, sem hlýst
af þeim illu örlögum að syngja bet-
ur en aðrir.
Þjóðleikhúsið situr uppi með þau
örlög að þurfa að ráða fólk th list-
tjáningar, hvort heldur í leik eða
söng eða undirsphi, og auðvitað
vhl Þjóðleikhúsið borga öllum sem
best en hefur ekki efni á því og
greip þess vegna til þess ráðs að fá
einkafyrirtæki th að borga launin
sem Þjóðleikhúsið getur ekki borg-
að. Einkaaðhar geta borgað það
sem ríkisrekið leikhús getur ekki
borgað, enda hafa einkaaðilar
meiri flárráð og skhja betur lög-
máhð um framboð og eftirspurn.
Það er nóg framboð af lélegum
söngvurum en hver vill ekki heyra
Kristján Jóhannsson syngja? Þess
vegna varð það að ráði að einkaað-
ilar borga launin fyrir Þjóðleikhús-
ið handa Kristjáni sem er ráðinn
til Þjóðleikhússins til að syngja í
Verdi til að umboðsmaðurinn geti
fengið sitt. N
Einkaaðilar ættu að gera meira
að þessu. Einkafyrirtæki, sem
skilja lögmáhn um framboð og eft-
irspurn, eiga að leggja í púkkið
þegar fátæk ríkiskfyrirtæki og
stofnanir eru annars vegar. Það
væri til dæmis ekki amalegt að
einkafyrirtæki réðu sérstakan toh-
stjóra sem væri betri en aðrir toll-
sljórar en ríkið hefur ekki efni á
að ráða. Einkafyrirtæki gætu ráðið
góöan forstjóra til ÁTVR eða Pósts
og síma, sem þeir hefðu á launum
hjá sér í staðinn fyrir að láta ríkiö
borga þeim skítalaun. Fyrir vikið
situr ríkið uppi með forstjóra sem
eru fjandsamlegir einkarekstrin-
um og skhja ekki lögmálið um
framboð og eftirpum á góðum for-
stjórum.
Dagfara finnst líka tímabært að
athuga þann möguleika að ráða
góðan forsætisráðherra fyrir al-
mennheg laun. Það fást aldrei nein-
ir virkilega eftirsóttir forsætisráð-
herrar meðan launin eru svona lág
í ríkisstjóminni og hvers vegna
ekki að fá einkafyrirtækin th að
„sponsorera" eftirsóttan mann í
forsætisráðherraembættið, sem
stjórnar betur en aðrir. Hér er það
ekki spurning um framboð heldur
eftirspurn markaöarins og það er
alveg ljóst að ríkisstjórnin mundi
verða mun betri með „sponsorer-
aðan“ forsætisráðherra sem stjóm-
ar betur en aðrir.
Ríkissjóður mundi spara á þess-
ari aðferö og ríkisútgjöldin minnk-
uðu og fólkið í rikisgeiranum og
aðrir ráðherrar gætu ekkert sagt,
vegna þess að þaö er ekki ríkisvald-
ið sem borgar launin heldur fyrir-
tæki úti í bæ. Það era þau sem
borga Kristjáni og það verða þau
sem borga betri laun heldur en
„skítapakkið" í gryfjunni fær, sem
á ekkert betra skihð en þau laun
sem það fær.
Menningin verður ekki í askana
látin. Hún er ekki á valdi listarinn-
ar heldur peninganna sem um-
boösmennirnir kreíjast. Það kemst
enginn upp með það að vera góður
hstamaður án þess að raka saman
milljónum ef hann hefur góðan
umboðsmann. Það era örlög Kristj-
áns. Hann er ekki á valdi örlag-
anna. Hann er á valdi peninganna.
Hann er á valdi umboðsmannsins.
Dagfari