Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.1994, Blaðsíða 4

Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.1994, Blaðsíða 4
26 FIMMTUDAGUR 8. SEPTEMBER 1994 I t©nlist Kol kveður sér hljóðs - með plötunni Klæðskeri keisarans sem kemur út á næstunni Hljómsveitin Kol stendur á tímamótum. Plata hennar, Klæð- skeri keisarans, kemur út þann 15. september og útgáfutónleikamir eru 4 áætaðir sama dag. Síðan stendur til að fylgja henni eftir með spila- mennsku eins og lög gera ráð fyrir. „Við erum þó ekki í neinum ball- liugleiðingum heldur ætlum við að einbeita okkur að hljómleikahaidi," segir Hlynur Guðjónsson gítar- leikari og einn þriggja liðsmanna hljómsveitarinnar írá upphafi. Hinir eru Benedikt Sigurðsson sem einnig leikur á gítar og Sváfhir Sigurðarson sem leikur á kassagítar og syngur. Bassaleikari Kols er Arnar Hall- dórsson og nýjasti liðsmaðurinn er Guðmundur Gunnlaugsson trommu- leikari sem slóst í hópinn mánuði áður en platan var tekin upp. Kol er sannarlega ekki ein af þekktari hljómsveitum landsins. w Hún lék í fyrsta skipti opinberlega á Óháðu listahátíðinni í fyrrasumar. „Við kynntumst þá Tómasi Tóm- assyni upptökustjóra. Hann vann með okkur nokkurra laga prufu- upptöku og hvatti okkur til að halda áfram,“ segir Hlynur. „Hann tók síðan upp plötuna okkar.“ Vinnan fór fram í hljóðverinu Fílabeins- kjallaranum og alls fóru 84 stundir í verkið. „Nei, nei, við vorum ekki búnir að æfa okkur neitt sérstaklega vel fyrir upptökuna. Okkur gekk bara vel,“ segir Hlynur. Liðsmenn Kols gefa Klæðskera keisarans út sjálfir. Á plötunni eru þrettán lög eftir Hlyn og Sváfni. Níu þeirra eru við texta eftir Guðjón Björgvinsson sem er sjötti liðsmaður hljómsveitarinnar þótt hann komi ekki fram með henni. „Það var sérstakur vinargreiði hjá Guðjóni að semja fyrir okkur textana,“ segir Hlynur. „Við erum mjög ánægðir með þessa texta og teljum að þeir séu betri en gengur og gerist um þessar mundir. - Raunar verð ég að játa að við erum ágætlega sáttir við plötuna. Hún er heilsteypt þótt viö séum ekki að vinna með neinn einn stíl. Fólk telur sig heyra alls konar áhrif í lögunum okkar sem er bara ágætt. Ég er hræddur um að við yrðum sjálfir frekar óánægðir ef við þyrftum að halda okkur við einhverja eina línu." Hljómplötuútgefand- inn David Byrne David Byme er ekki einvörðungu listamaðm-. Hann er einnig í bisness, hefur rekið sitt eigið hljómplötu- fyrirtæki síðan árið 1988, sama ár og hljómsveitin Talking Heads logn- aðist út af. „Það var fyrir tilviljun að ég fór að gefa út plötur,“ segir David Byme. „Ég var í Brasilíu og keypti þar nokkrar plötur með þarlendum listamönnum. Sum lögin, útsetning- amar eða hugmyndimar vom þann- ig að ég varð stórhrifinn og fór og keypti fleiri og fleiri plötur. Síðan fór ég að færa lögin sem mér þóttu athyglisverðust á kassettur fyrir vini * mínaogaðlokumsagðiégviðsjálfan mig: Það sinnir enginn þessari tón- list svo að það er best að ég geri það. Síðan þetta gerðist hef ég og sam- starfsmenn minir gefið út talsvert af plötum. Þetta er auðvitað lítið fyrirtæki. Við gefum út talsvert af safhplötum, - tónlist sem hefur þegar verið gefin út. Brasilíuplöturnar urðu til dæmis fjórar. Tvær þær fyrstu seldust vel en hinar siður." Fyrirtæki Davids Bymes heitir Luaka Bop og er rekið í New York. Á þessu ári gefur það út fimm plötur. Ein þeirra er hans eigin sem heitir einmitt David Byme. „Hinar em með listamönnum frá Asíu, Afríku, Evrópu og Ameríku," segir hann. „Asíuplatan er með jap- anskri hljómsveit sem heitir Shoukichi Kina eftir aðalmanninum. Þetta er eins konar rokkhljómsveit frá Okinawa sem blandar saman þjóðlegum hljóðfæmm og þeim sem við þekkjum i rokkinu. Ameríska útgáfan er með dúett frá Kalifomíu sem heitir Geggy Tah. Þetta eru tveir náungar sem heita Greg Kurstin og Tommy Jordan og þeir blanda saman alls konar stílbrigðum í tónlist sinni. Sums staðar í heiminum dreifum við plötu með belgískr i söngsveit sem semm: allt sitt efhi án undirleiks. Og loks er það afríska platan. Hún er með alsírskri söngkonu sem nefhist Djura. Hún býr reyndar í París. í tónlist sinni blandar hún þjóðlegum tónum við alls konar önnur áhrif.“ Af þessari upptalningu má ráða að David Byme leitar víða fanga til að finna tónlist til aö gefa út. Og að sjálfsögðu notaði hann tækifærið til að kynna sér íslenska tónlist við komuna hingað til lands. „Það er ómögulegt að segja hvort ég gef eitthvað út,“ segir hann. „Slíkar ákvarðanir em aldrei teknar nema að vandlega athuguðu máli.“ Dúettinn Geggy Tah frá Kaliforníu, meðal fárra útvalinna á samningi hjá Luaka Bop. Hljómsveitin Kol: Lftiö fyrir dansleikjahald og ætlar að einbeita sér að tónleikum. DV-mynd GVA pl@tugagnrýni ► ? 4 J.J. Cale - Closerto You Lengi lifir í gömlum glæðum Sú var tíðin að J.J. Cale var mikill gúrú og uppáhald pælara. Þetta ljúfa kántrí-, jass- og blúsblandaða rokk sem Cale flutti átti greiðan aðgang að hugsandi fólki þótt það hefði sjaldn- ast erindi sem erfiði á vinsældalist- ana. Sér i lagi komst Cale í sviðsljósið þegar Eric Clapton tók lag hans Cocain og flutti á plötu við rómaðar undirtektir. Um 1980 hvarf Cale að mestu af sjónarsviðinu og ég hélt satt að segja að hann væri einfaldlega sestur í helgan stein eða nennti þessu rokki ekki lengur. En viti menn, kem- ur ekki ný plata ffá hálfsextugum garpinum nú í sumarlok og það er eins og tíminn hafi hreinlega staðið í stað hjá honum. Tónlistin er sú sama, röddin sú sama, hljómurinn sá sami og gott ef lögin eru ekki mikið til þau sömu líka. Akveðin íhaldssemi er oft talin dyggð upp að vissu marki en þetta er kannski fullmikið af því góða; það er engu líkara en útgefand- inn hafi einhvers staðar dottið ofan á gamlar upptökur með J.J. Cale og ákveðið að smella þeim á plötu. Það eitt gerir þó þessa plötu hvorki betri né verri; hún lætur ágætlega í eýrum enda er Cale ákaflega mikið á ljúfu nótunum eins og áður sagði. Hins vegar er þetta frekar tilþrifalítið og meinlaust þegar til lengdar lætur og skilur ekki mikið eftir sig. Það er helst að platan nái sér á örlítið flug í lögum þar sem Cale og félagar ná upp góðu djammi. Og kallinn er lipur á gítarinn ennþá, það má hann eiga. Sigurður Þór Salvarsson Gilbey Clarke - Pawn Shop Guitars: ★ ★ ★ Ryþmagítar- leikari ársins Gilbey Clarke er gítarleikarinn sem leysti Izzy Stradlin af hólmi í Guns N’ Roses þegar sá síðamefhdi ákvað að rífa sig lausan úr hópnum og reyna fyrir sér upp á eigin spýtur. Og nú gerði Clarke það sama. Er reyndar enn í hljómsveitinni hvað sem síðar kann að verða. Pawn Shop Guitars kemur á óvart. Clarke er í hlutverki lagahöfúndar, rythmagítarleikara og söngvara og fær ýmsa gesti sér til halds og trausts. Gamalreyndur rokkhundur af vesturströndinni er í stól upptöku- stjórans, Waddy Wachtel, sem til dæmis gerði garðinn frægan í hljóm- sveit Lindu Ronstadt í gamla daga. Hann á eflaust sinn þátt í að yfir- bragðið er mátulega ómþýtt, meira að segja hálf-bítlalegt á köflum. Á réttum stöðum er síðan gefið hressilega í. Tvö lög á plötunni eru gamalkunnug: Stonesflugan Dead Flowers og Jail Guitar Doors eftir Clashmennina Joe Strummer og Mick Jones. Hin eru Gilbey Clarke til sóma og satt að segja er leitt til þess að vita að hann skuli ekki koma sínu efni að hjá Guns N’ Roses. Það yrði rokksveitinni alræmdu áreiðanlega ekki til vansa. Cure Me - or Kill Me er til dæmis eitt af betri rokklögum ársins. Ásgeir Tómasson

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.