Þjóðviljinn - 26.01.1938, Blaðsíða 4

ss Níy/Oi T5io afs
Hætíule^
kona
mikilfengleg amerísk kvik-
mynd. Aöalhlutverkin leika:
PR:\NTCHOT TONE og
BETTE DAVIS.
leikkonan fræga sem ame-
ríkumenn dáðst að sem
,sinni fremsitur »kara.kter«
leikkonu.
Aukamynd:
BORRAH MINEVITCII
hinn heimsfrægi munnhörpu
snillingur og hljóm,sveit.
hans leika nokkur fjörug lög,.
B'órn fá eklri aðgang.
Næturvörður
er þessa viku í Reykjavíkur-
og Iðunnarapóteki.
Næturlæknir
Kristján Grímsson, Hverfis-
götu 39, sími 2845.
Utvarpið í dag
8.30 Enskukensla.
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
18.45 Islenskukensla.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Hljómplötur: Sönglög eft-
ir Schubert:.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Bækur og menn (Viljh. Þ.
Gíslason).
20.30 Kvöldvaka:
a) Lodewyckz prófessor frá
Ástralíu): Um Ástralíu: 150
þJÓÐVILIINN
ára landnáimsafniæli Breta
þai'.
b) Magnús Jónsson prófessor:
Erindi.
c) Séra Sigurður Einar&son:
Kaflar úr norrænum bókment
um, II.
d) Ýms lög.
22.15 Dagskrárlok.
Esperantistar
Esperan.to-fundur verður hald
inn á. Hótel Skjaldbreið annaö
kvöld (fimtudagsikvöld) og hefst
kl. 9. Búlgarski blaðamaðurinn
Ivan Krestanoff talar um mikil-
vægt málefni. Skorað er vinsam-
lega á alla, sem einhverntíma
hafa meira eða minna lært esp-
eranto, að koma á fundinn.
Félagsstjórnin.
Þvottakvennafél.
Tækifærisverð.
Ýmsar vörur svo sem:
Iívenpeysur,
Barnakjólar o. fl.
sem hafa. óhreinkast við mátun eða heimlán, eða sem á eru
smá. prjómagallar, seljast með tækifærisverði.
Laugareg 40
Vesta
Sími 4197.
0amlaf3íó %
Kvikmynda-
stjarnan
Fjörug og afarspennandi
amerísk gamanmynd. Aðal-
hlutverkin leika:
M A E W E S T,
WARREN WILLIAM og
RANDOLPH SCOTT.
Brúarfoss
fer á fimtudagskveld, 27. janú-
ar, kl. 8 um Vestmannaeyjar, til
Leith og Kaupmannahafnar.
Freyja
FRAMH. AF 1. SIÐU.
margar stofnanir og atvinnu-
rekendur. — Félagið tók og þátt
í rekstri barnaheimilisins Vor-
Ix)ðans ásamt fleiri félögum.
Auk þess sem félagið hefir feng-
ið bætt kjör félagskvenna í því
er varðar kaup og sumarleyfi
hefir það komið því til leiðar, að
þær fá kaup þó þær s.éu frá
störfum. vegna veikinda, sé það
ekki leng.ur en 1 mánuð.
Á fundinum: voru kosnar í
stjórn: Þuríður Friðriksdóttir
formaður, endurkosin, varafor-
maður: Þóra Jónsdóttir, endur-
kosin, Petra Pétursdóttir ritari
og Sigríður Friðriksdóttir gjaíd-
keri endurkogin. Meðstjórnandi:
Kristbjörg Jóhannesdóttir. Kosn
ir voru fulltrúar th Alþýðusam-
bandsþings og hlutu kosningu
Þuríður Friðriksdóttir og Sig-
ríður Friðriksdóttir.
GAMLA BlÓ NÝJA BlÓ
Kosningafnndir Alistans
fimtudaginn 27. janúar klukkan 6 síðdegis stundvíslega í
báðum húsunum. — Margir ræðumenn frá báðum flokkum.
— Tveir karlakörar, talkór o. a.
Reykvíkingar fjölmennió
á stærstu stjórnmálafundi sem enn hafa veriö haldnir.
Aðgöngumiðar á 25 aura seldir á kosningaskrifstofu A-listans
Laugaveg 7 og afgreiðslum Alpvðublaðsins og Pjóðviljans.
Vickr ISaum.
Helena Willfuer 38
burt af'tur. Hurðarskellir, hvísl, .stunur, — aíl-
vana, kveinkandi stunur, .svo að Helenu verðufr illa
við. Hún getur ekki setið á sér;, en læðist út á gang-
inn. Nú neyrir hún, istunurnar skýrar. Hún veit ekki
fyrr en frú Friederichs er þar komin.
»Hvað eruð þér að gera hér? Liggið þér á hleri«, .
spyr hún hát,t og hræðslulega.
»Ég þa.rf á brautarstöðina, og ,sækja töskuna mína.
Haldið þér að henni skáni ekki bráðum«, spyr Helena,
og lítur til dyranna.
»Herra minn trúr, það er naumast að þér eruö
hjartveikar. Það e'r vant að heyrast öðruvísi til
þeir,ra«.
Helena læiddist út í kvöldrökk'rið. Enn rigndi, og
þessi óaflátanlega rigning breiddi vonleysisblæju yfir
alt. IJún borgar reikninginn á gistihúsinu, og telur
ennþá einu sinni aurana sína. Það er lít.ið orðið eftir,
frú Friedrichs búin að fá 100 mörk í fyrirfram-
greiðslu, og önnur 100 mörk á hún að fá, þegar öllu
er aflokið.
Fyrir utan hús frú Friederichs stendur bíll, og hóp-
ur kvenna stendur við útiidyrnar og þær eru að stinga
saman nefjum og hvíslast. á. Helena verður dauðskelk-
uð. Var verið að drýgja glæp þarna uppi. »Skyldu
stunurnar vera hættar«, hugsat. hún og gengur hægt
upp stigann. Karlmaður, sem hún hefir ekki séð fyr,
opnar dyr.nar fyrir henni.
»Hvern ætlið þér að tala við«, spyr hann og horfir
hvasst á hana.
»Frú Frederichs —«
»Eruð þér undir hennar hendi«, spyr maðurinn, og
verður litið til töskunna.r.
»Nei, ekki ennþá«, segir Helena, og veit ekki hvað
hún á að segja.
»Þá vil ég ráða yður til að hafa yður á burtu sem
skjótast,. Ég er lækni'r,, dr. Hartmann, — það voru
aö gerast mjög alvarlegir hlutir hér í húsinu. Það er
von á lögreglunni á hverri stundu, og ég ,sé ekki að
þaij ,sé vert að fleiri lendi í þessu má]i. Eigið þér
nokkuo inni?«
»Nei —«
Dyrnar á íbúð frú Frederichs, fy'rverandi ljósmóð
ur, skullu aftjur. Slitin stigaþrep, forvitin augu í
hverri dyragætt. Helena stendur grafkyr nokkur
augnablik, það er eins og hún ætli að hníga niður.
Svo tekur hún töskuna sína og flýtir sér burt.
Ambrosius prófessor hafði lengi fundiið á sér að-
draganda stórslysa. Og að ]>eim kom, einmitt þenna
sama rigningadag, ,sem Helena Willfúer var að læð-
ast um Frankfurt, í hættulegum erindagerðum. Það
varð enginn landskjálfti, ekki heldur sprenging í gas-
stöðinni, ekki einu sinni sprenging á, tilra.unastofunni.
Voðinn tók á sig gerfi iít.ils* hréfs, skrifað á þykkan,
fínan og ilmandi pappír, og var það afhent í villu
Ambrosiusar prófessors.
»Góði vinur«, skrifaði Pastouri. »Ég hef lofað þér
fullri hreinskilni, og því vil ég nú gera þér ljóst hvern-
ig sakir standa. Hjónaband okkar er mishepnaö, eins
og þú munt sjáfur hafa fundið. Ég bið þig því að
sjá um skilnaði'nn. Ég fór alfarin úr húsi þínu snemma
í moi*gun, af því að ég vil ekki gera úr þér táldreginn
eiginmann. Ég hef í rauninni aldrei orðið þín, og nú
er ég bundin öðrum, og þar með er öllu lokiö okkar
á. milli. Ég kveð þig og þakka þér fyrir liðna tim-
ann. Mér þykir leitt að hafa valdið þér sorgar, en
þú ert svo sterkur og hefir sta’rf þitt að lifa fyrdr.
Mér er og verður hlýtt til þín, hveir veit nema að
þú getir fyrirgefið mér síðar. — Svo hef ég etlvki.
meira að skrifa. Yvonne«.
Þegar Amhrosius hafði iokið lestri hréfsins, og gert
sér Ijóst, hvað það þýddi, þreif hann á loft gríðarstórt
steinhylki með stærsta pájmanum úr vetrargarðin-
urn, og slengdi því í gólfið.
Amhtosius var ofsafenginn ástríðumaður, og sárs-
aukinn gerði hann óðan eins og villidýr’ í búri. Hann
beit í knýtta hnefa sína, reif sundur nótnablcð á
Allir á Bío-íuii(tina á
morgm
T