Þjóðviljinn - 06.04.1938, Blaðsíða 4
sð l\fy/a r^)'io ss
Hokfiii |
sjónarmið
(Lost Horizon)
Síórkostleg amerísk kvik- Í
mynd gerð undir stjórn 1
kvikmyndasnillingsins
Frank Capra.
Aðalhlutv. leika:
Ronald Colman,
Jane Nyatt og fl.
Kvikmyndagagnrýnend-
ur heimsblaðanna hafa
talið kvikmynd þessa hið
mesta listaverk hvernig
sem á hana sé litið.
Opborginni
Næturlæknir
Gísli Pálsson, Laugaveg 15.,
sími 2474..
Næturvörður <
er þessa viku í Reykjavíkur-
apóteki og lyfjabúðinni Iðunn.
Otvarpið í dag:
8.30 Enskukennsla.
10.00 Veðurfregnir.
12..00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
18.45 íslenzkukennsla.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Pingfréttir.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Bækur og menn.
20.30 Kvöldvaka:
a. Dr. Einar Ól. Sveinsson:
Úr Sverrissögu.
b. Sig. Einarsson dósent: Úr
norrænum bókmenntum, - IV.
c. Helgi Guðmundsson þjóð-
sagnasafnari: Vestfirzkar
þjóðsögur.
Ennfremur sönglög og harm-
óníkulög. .
22.15 Dagskrárlok.
íþróttafélag Reykjavíkur
hefir fengið Súðina til þess
að fara vestur á Isafjörð á
skíðavikuna, sem þar verður
um páskana. Súðin leggur af
stað þann 13. þ. m. og kemur
svo snemma suður aftur, að
menn geti farið til vinnu sinn-
ar á þriðja í páskum. Þeir, sem
fara á skíðamótið, geta dval-
ið um borð í Súðinni meðan
dvalið er á ísafirði. Allar nán-
ari upplýsingar er hægt að fá
í síma 3811.
Karlakór verkamanna
Samæfing verður á föstudags
kvöldið kl .8.30 á venjulegum
stað og tíma.
Skóviðge ðir
Sækjum — sendum.
Fljót afgreiðsla.
Hliómsveit Reykjavíkur
! ,BIáa kápan‘
verður leikin í kvöld kl.. 8.30
í Iðnó. )
í næst síðasta sion
Skóvinnusfofa
Jens Sveinssonar
Slt fitseit.
Njál^götu 23, sími 3814.
Göm!öI?)iO A
V A 1 ynr r
í París
Afar fjörug og skemmíi
leg amerísk gamanmynd.
Aðalhlutverkin leika:
CLAUDETTE COLBERT
ROBERT YOUNG og
MELVIN DOUGLAS.
Reykjavíkurannáll h. f.
REVY4N
Leiðrétting..
Hér í blaðinu hefir sú villa
slæðst inn í gær, í greininni
um vinnulöggjöfina, þar sem
stendur ,,félagsdómuru á
nokkrum stöðurn í stað „sátta-
semjara.“
„Bláa kápan“
í
verður leikin í kvöld kl.. 8,30 j
í Iðnó.. Er þetta í næst síðasta ;
sinn, sem þessi vinsæla óper-
etta verður sýnd hér, og þarf
ekki að efa, að enn eiga marg-
ir eftir að sjá hana, sem hafa
fullan hug á því.. En nú fer
að verða hver síðastur..
Skipafréttir..
Gullfoss er í Rvík, Goðafoss
fór frá Grimsby. í gær, Brúar-
foss fór frá Kaupm.höfn í gær,
Dettifoss var á Húsavík í gær.
Lagarfoss er í Kaupmannahöfn,
Selfoss er í Hamborg.
Kvennakór
Verkakvennafélagsins Fram-
sókn hefir söngæfingu kl. 8 í
kvöld á venjulegum stað. Mun-
ið að mæta stundvíslega.
Gerist áskrifendur!
Skemtiferð til
Isafjarðar
E.s. Súðin 13.—18. apríl.
Páskavikan!
Skíðavika ísfirðinga!
Upplýsingar í síma 3811.
IpRÓTTAFÉLAG REYKJAVÍKUR.
Katlakórlnn ,Fðstbræðnr‘
SðngstJérS: Ján Halldórsson
Einsöngvarar: Arnór Halldórssson og Einar B. Sigurðsson..
Einsöngvarar: Arnór Halldórsson og Einar B. Sigurðs-
Aðgöngumiðar seldir í Bókaversl. Sigf. Eymundssonar og
versl. K. viðar.
»Fornar dygðir«
20. SÝNING.
Fimmtudagskvöld 7.. þ. m. kl.
8 stundvíslega í Iðnó.
Aðgöngumiðar seldir kl. 4—7
í dag og eftir kl. 1 á morgun.
Venjulegt leikhúsverð daginn
sem leikið er.
Ekki tekið á móti símapönt-
unum.
Spania
Alt
C/3 til <ð
0) 3 5* hrein- •p—« * c CO
• a CO
germnga
Alexander Avdejenko:
Eg elska ... 5
— Nei, sjáið þið til piltar.. Rauði Nikanor erkom-
inn á fyllirí.
— Gefðu stráknum á kjaftinn, frændi, beint á
kjaftinn, svo að hann lokist.
— Ostap, lumbraðu á þeim rauðhærða. Skeltu
honum á gólfið. Æ, mikill dæmalaus klaufi getur þú
verið.
— Gangið á milli. Eg sé enga ástæðu til þess að
láta þá velta sér svona eins og skjaldbökur.
Pessi einmana friðarrödd var óðar höfð í háði
og spotti og óhljóðin halda áfram..
Nikanor kastaði mæðinni, laut yfir soninn, sem
lá stynjandi á gólfinu og spurði:
— Hvar eru peningarnir?
Ostap sleikti bólgnar varirnar, lagaði skyrtuna
sína og sagði:
— Ég veitti eftirlitsmanninum — — mig — —
mig langaði svo til þess að fá fasta atvinnu..
Nikanor stirðnaði allur og endurtók þetta töfra-
orð hvað eftir annað..
— Fasta atvinnu, fasta atvinnu, hvíslaði hann
og laut yfir soninn bljúgur.. Ostap sá mynd sína
í þöndum augum föðursins, sem tindruðu af fram-
andi slikju.. Hann var búinn að gleyma smámun-
unum..
Svo lyfti Nikanor höfði sonarins, og strauk úf-
ið hár hans með hrjúfri höndinni.. Rödd hans var
rugluð af sektarvitund..
— Því sagðirðu mér þetta ekki fyr? Þvílíkur ó-
viti og þöngulhaus —
Annar kafli..
Þau komu meðati þeir Nikanor og Ostap voru
við vinnu sína.. Konunum var vísað til bekkjanna,
þar sem menn þeirra sváfu..
Þar sátu þær fratn í rökkur á pinklum sínum,
pem höfðu að geyma aleigu þeirra í jarðneskum
verðmætum.. Þær töluðu ekki við nokkra lifandi
sál og klæddust ekki úr yfir höfnunum.i Harpina
var dökkeygð og hún stalst til þess að virða fyrir
sér rúm mannsins síns, og það fór léttur roði um
vaxir hennar og vanga þegar hún hugsaði um
hann.. Hvar skyldi hann geyma gjafirnar, sem
hann hafði skrifað um í bréfum sínum?
Marina var tekin að grána í vöngutn og hún
réri sér í ákafa á bekknum.. Hún huldi andlitið
í dökkum höndunum og hugsaði til þeirrar fram-
tíðar, sem beið hennar hér.. Grentjan yfir brostnum
vonum hvarflaði ekki frá henni.. I fjörutíu ár hafði
hanadreymtum heimili sitt,um smjörgerð og mjaltir
á köldum vetrardegi. Marina lokaði augunum af
feársauka og lét sem hún svæfi.
Kosjma var sá eini úr hópnum, sem virtíst enga
kvíða. Það var ungur, dökkhærður drengur með stór
og tindrandi augu. Hann hljóp eins og ör um allan
ekólann og klifraði upp á bekkina.. Ýmsir urðu til
þess áð rétta honum brauðbita, og litli stúfurinn
hljóp með hann til m ömmu sinnar og ömmu og skifti
brauðinu á milli þeirra. Svo hljóp hann af stað aftur
eitthvað út í skálann.
Seint um kvöldið komu þeir Nikanor og Ostap frá
vinnu sinni. Ostap faðmaði móður sína að sér,gekk
svo til konu sinnar og reif af henni skýluklútinn.
Hárið dökkt og mikið féll mjúklega niður um herðar
hennar. Augnabliki síðar sat Harpina við hliðina
á Ostap og sagði honum helstu nýungarnar heiman
úr sveitaþorpinu.
Nikanor gekklíka innískálann, liægt ogíþungum
hugsunum. Kona hans og tengdadóttir heilsuðu hon-
um yfirlætislaust. Kozjma kom hlaupandi til afa síns
í hendingskasti. Gamli maðurinn greip drenginn,
brá honum á loft og lét óhreint skeggið strjúkast
við andlit barnsins. Litli snáðinn hló, Nikanor taut-
aði eitthvað fyrir munni sér, Harpina þerraði gleði-
tárin af augum sínum. Ostap kjökraði af hamingju.
Marina ein var þögul og þungbúin:. I augum hennar
blikuðu engin tár. Hún réri sér fram og aftur á
stokknum, endrurn og eins var sem kippir færu um
fölvar varir hennar.
Nikanor flýtti sér að þvo kolasallann af andlitinu
Svo tók hann sér sæti við hlið konu sinnar og lagði
höndina á hné hennar.
—Nú verður okkur ekki undankomu auðið. Hér
verðum við að stofna nýtt heimili.
Marina hallaði höfðinu upp að barmi hans og létt-
ur skjálfti fór um líkama hennar.
Afinn fékk eitt skálahornið til afnota fyrir sig, son-
inn og konur þeirra beggja, sv.o tjaldaði hann fyrir
hornið með baðmullarábreiðu.. Allir verkamennirnir
komu til þeirra með þvott sinn og fatnað til aðgerð-