Þjóðviljinn - 03.09.1940, Síða 4

6á
Næturlæknir ' nótt: Karl S.
Jónasson, Sóleyjargötu 13, sími
3925.
Næturvörður er þessa viku í
Reykjavíkurapóteki og Lyfjabúð-
inni Iðunn.
Börnin af barnaheimilum Vor-
boðans að Brautarholti og Þing-
borg koma hingað í kvöld kl. 9 að
Mjólkurfélagshúsinu. Foreldrar
eru áminntir um að senda börn-
in til viktunar í Líkn á morgun
(miðvikudag) kl. 2.
Sundfólk Ármanns er beðið að
mæta á sundæfingu í Sundhöll-
inni á mánudögum og miðviku-
dögum.
Málverkasýning Ásgeirs Bjam-
þórssonar í húsi Útvegsbankans
er opin daglega kl. 10—8.
Fjörutíu hafa sótt um aðalþul-
arstarfið við útvarpið. Meðal um-
sækjenda er Þorsteinn Ö. Stephen-
sen.
Útvarpið í dajg:
12,00 Hádegisútvarp.
19.30 Hljómplötur: Lög úr tónfilm
nm og óperettum.
19,50 Auglýsingar.
20,00 Fréttir.
20.30 Erindi: Trotskij (Skúli Þórð
nrson magister).
21,00 Hljómptulör: I Tónverk eftir
Bach:
a) Konsert fryir tvær fiðlur (d-
moll).
b) Píanókonsert, d-moll.
c) B randenbo rgarkansert ,nr. 1.
21,45 fréttir.
Dagskrárlok.
Knatfspyrnu -
hcímsókn frá
Vesfmanna"
eyjum
Knattspymuflokkur frá Vest-
mannaeyjum keppti á föstudaginn
við Val í II. flokki og vann 2:0.
Br flokkur þessi í boði Vals og
dvelur hér nokkra daga. Eru
drengir þessir röskir og kraft-
miklir en vantar samleik og leikni
Valsmenn sýndu daufan og bragð-
lausan leik.
1 gærkveldi kepptu gest-
irnir við KR og varð jafntefli 0:0.,
í kvöld keppa Vestmannaeyingam
ir við Víking og er það síðasti
leikurinn.
Annað þíng
Sambands ísL
berklasfúkl*
ínga
Annað þing Sambands íslenzkra
berklasjúklinga var háð að Vífil-
stöðum dagana 31. ágúst og 1.
sept.
f stjórn voru kosnir: Forseti:
Andrés Straumland (endurkos-
inn). Varaforseti dr. theol. Eirík-
gU6ÐVILilNN
Dagsbrúnarmálíð
Rannsókn
langt komíð
Hínír ákaerðu enn í
haldí. — Alþýðublað~
ínu siefnf
Rannsökn sjóðjiurrðarmálsins hélt
áfrani í gær og anun henni pví sem
næst hafa verið lokið. Sakadómari
vildi þó ekki að svo stöddu gefa
blöðunum skýrslu um málið. Báð-
ir hinna ákærða eru, ann í varð-
haldi.
Annars er það eitt að frétta af
máli þessu, að Alþýðublaðið verð-
ur sér æ því meir til skammar
sem það skrifar jneira um það.
Það er þegar orðið að viðundri
fyrir þær fáránlegu tilraunir, sem
það hefur gert til að tengja þetta
sjóðþurrðarmál við Góðtemplara
regluna.
Ráðstafanir hafa verið gerðar til
að stefna blaðinu fyrir ^allt það
þvaður og mun á sínum tíma ekto
hallast á milli þeirra dóma sem
almenninguT og dómstólarnir kveða
upp. r
Skotæflngar
Skotæfingar fara frain í daln-
um fyrir ofan Litla-Geysi 1 Ölíusi
á næstunni. — Hefur verið komið
þarna upp„æfingastöð fyrir riffil-
skyttur.
Skotið verður í vesturátt til
fjalla. Þegar æfingar fara fram
þama, verður staðurinn merktur
með flöggum, og hermenn verða
á verði.
Stórskotaliðsæfingar fara fram
í Auðsholti í dag 3. september frá
kl. 2.30—4.30.
Skotið verður til marks, sem
valið hefir verið um 2 km. suður
af flughöfninni í Kaldaðamesi.
Vínnusfödvanín
Framhald af 1. síðu.
á sínum tlma uo, terðir til og frá
vinnu við hitaveituna hafa verið
brot á gömluon venjum, enda mjög
óheppilegir.
Það sem krefjast ber er því, að
héreftir verði þeim venjiMn haldið
að verkamenn fái aðra leiðina til
eða frá vinnu, ef um utaribæjar-
vinnu er að ræða. Þess má geta,
að þessi regla gildir í Bretavinnu
þeirri, sem ■ Höjgaard & 1 Schultz
hafa tekið að sér, og sýnir það að
þeim er þessi venja ekki með öllu
ókunn, þó þeir auðvitað hafi leit-
azt við, með árangri, að seanja
hana af sér verkamönnuntum til
tjóns.
ur Albertsson, ' ritari: Kristinn
Stefánsson, gjaldkeri: Sigurleifur
Vagnsson (endurkosinn), með-
stjórnendur: Gísli Guðmundsson
alþingismaður, Oddur ólafsson
læknir og Jón Rafnsson (endur-
kosinn). Varastjóm: Ásberg Jó-
hannesson, Maríus Helgason, Ár-
mann Guðfreðsson og Karl
Matthíasson.
Verrður sagt nánar frá þinginu
síðar.
Síldín
Framh. af 1. síðu.
4375. Freyja 493, 3295. Frigg 3Q1,
10412. Fylkir 272, 9622. Garðar 625,
3656. Gautur 198, 8018. Geir 643,
8609. Geir Goði 272, 7458. Glaður
361, 4263. Gotta 410, 7187. Grótta
957, 6261. Gulltoppur 594, 6030. Gunn
björn 243, 6530. Gunnvör 400 15592.
Gylfi 276, 5611. Hafþór 675, 1937.
Haraldur 402, 4956. Heimir 872, 7773
Helga 191, 9446. Helgi 100, 10374.
Hermóður 551, 5962. Hermóður
Reykjav. 512, 5841. Hilmir 355,5455.
Hjalteyrin 645, 4966. Hrafnke'1
goði 596, 7856. Hrefna 317, 10817.
Hrönn 588, 7679. Hugiun I. 13683.
Huginn II. 202, 12669. Huginn III.
14649. Hvítingur 284, 5356. Hösk-
uldur 194, 5158. Isleifur 394,4213.
Jakob 260, 4331. Jón |Þorláksson
337, 8572. Kári 450, 6359. Keflvík-
ingur 242, 9910. Keilir (385, 9584.
Kolbrún 552, 16816. Kristján '300,
12387. Leó 354, 7735. Liv 592, 7172.
Már 606, 8320. Marz 304, 3860.
Meta 226, 5053. Minnie ,692, 9301.
Nanna 971, 6678. Njáll 559, 4387.
Olivette 514, 5556. Pilot 327, 5249.
Rafn 11788. Sigurfari 449, 110878.
Síldin 203, 8601. Sjöfn %Í2, 5346.
Sjöstjarnan 916, 6564. Sleipnir 7230
Snorri 351, 5002. Skaftafell 397,
7158. Stella 259, 8888. .Súlan 245,
14002. Sæbjörn 256, 8849. Sæfinn-
ur 15076. Sæhrímnir 505, 11585. Sæv
,ar 344, 5800. Valbjörn v 716, 7343.
Vébjörn 552, 8649. Vestri 762, 4892.
Víðir 432, 4293. Vöggur 201, 5667.
Þingey 405, 4424. Þorgeir goði 427,
5565. Þórir 522, 5159. Þorsteinn
434, 10717. Dagsbrún 564, 1835. Guð-
ný 349, 2561. Valur 763, 1408. Sæ-
unn 559, 5171. Sævar 559, 3402.
Mótorskip 2 am nót:
Aage-Hjörtur’ Pétursson 620, 5542.
Alda-Hilmir 5848. Alda-Stathav
721, 5544. Anna-Einar þveræingur
653, 6727. Ásbjörg-Auðbjörg 419,
7324. Baldur-Björgvin 687, 5840
Barði-Vísir 473, 7919. Bjarni Ólafs-
son-Bragi 564, 5835. Björg-Magni
436, 5155. Björn Jörundsson-Leifur
648, 8909. Bliki-Muggur 325, 6551.
Brynjar-Skúli fógeti 685, 3098. Krist
iane-Þór 316, 6511. Eggert-Ingóifur
839, 8654. Einar-Stuðlafoss 325,
4688. Erlingur I.-Erlingur II. 698,
8921. Freyja-Skúlifógeti 609, 6273.
Frigg-Lagarfoss 660, 7838. Fylkirj
Gyllir 120, 5826. Gísli Johnsen-Veiga
598, 8351. Gulltoppur-Hafalda 232,
6302. Haki-Þór 142, 2317. Hannes
Hafst.-Helgi 388, 6564, Hvanney-
Síldin 788, 3206. Islendingur-Kristj-
án 444, 5663. Jón Finnsson-Víðir
639, 7605. Jón Stefánsson-Vonin 721,
7948. Karl-Svanur 262, 1391. Mun-
inn-Þór 1138. Muninn-Ægir 680,
7116. Óðinn-Ófeigur 187, 8331. Reyn
ir-Víðir 679, 4448. SnarfarirVilli 631
7725. Stígandi-Þráinn 709, 5376.
MATREIÐSLUBÓK eftir Helgu
Thorlacius er nýkomin út. Bjarni
Bjarnason læknir ritar formála fyr
ir bókinni og telur m. a. að hún
verði brautryðjandi, að því leyti
„að hún kennir þeim, sem lesa hana
að nota islenzkar nytjajurtir
íneira ien tíðkast hefur, bæði með
því að blanda þeiin öðrum fæðuteg
undum og búa til úr þeim sjálf-
stæða rétti og drykki“.
2
* i
Krypplingurinn
Eftir Henri Conti
ii.
„Nei, læknir, ég hef ekki hug til
að segja henni það. Gerið þér þáð
fyrir mig, að segja henni það sjálf-
ur. Blessað barnið mitt! Þér vitið
að hún verður alltaf fötluð? —“
„Því miður, ég veit það alveg
með vissu, frú min góð. Eins og
ég sagði yður, er erlgin hætta á, að
nauðsyn beri til þess að taka fót-
inn af. En þó ekki sé gert annað
en það, sem gera varð í gær verður
dóttir yðar ævinlega hölt“.
Þetta var áköf hugraun fyrirmóð
urina, en hún stillti sig tafarlaust,
fór með lækninum og lét ekki á
því bera, að henni væri neitt órótt.
„Jæja, hvernig líður okkui' þá i
dag, ungfrú góð,“ sagði Claude.
Málrómurinn var föðurlegur, alvar-
legar og örfandi, eins og læknuni
og prestum er titt, þegar þeir tala
við sjúklinga.
„Mér líður bærilega rétt sem
stendur, en kvölin kom aftifr) í molig
un og var æði-sár,“ mælti stúlkan.
Hún reyndi að brosa ástúðlega, en
henni veitti það örðugt.
„Einmitt það! Nú skulum við sjá
hvemig það hefst við,“ sagði Claude
og lyfti upp jaðrinum á rekkju-
voðinni. Hann fór þegar að losa
uimbúðirnar af vinstra fætinum með
mestu varúð og var lengi að skoða
sárið, hvessti á það augun, hnykl-
aði brýrnar og notaði sárakannann.
„Eimnitt það,“ sagði lianu alvar-
Iega og hristi höfuðið.
Á snöggri breytingu, sem varð á
TÓmlaginú, varð stúlkan þess á-
skynja, að slæm tíðindi væru á
ferðum; hún einbltndi á læknmn
með viðkvæmni og óróleik, er
sýndi, að hún þráði að komast að
sannleikanum.
„Ójá, það er meira en lítið al-
varlegt,“ svaraði Charlie þeasari
þögulu spurning, hann las út úr
lienni hugrekki og þolgæði.
„En, en —“ stamaði stúlkan og
varð allt í einu náföl; þér ætlið
ekki að taka hann af?
„Ó mei, nei! En —
„Eg verð líklega æfinlega hölt?“
Móðirin snökkti, þar sem hún
stóð við fótgaflinn á rúminu. Stúlk
an skildi; tár hneig uiður kinn
hennar.
„Aumingja Louise!“ sagði móð-
irin og tók hönd barnsins og beygði
sig niður til að kyssa liana á enn-
ið og dylja tárin.
„Vert þú ekki sorgbitin, móðir
min, ég ætla að biðja þig þess! Ef
ég verð hölt má ég því oftar til að
grípa i liaiullegginn á þér og með
því móti verð ég hjarta þínu nær“,
Þetta var mælt af ósíngirni svo
mikilli óg viðkvæmni, að Charlin
gat ekki annað en komizt við. Hve
tilfinningarnæm hún hlýtur að \era
þessi stúlka, og hve göfugt hjarta
lag hún má hafa, til að geta gleymt
svona eigin sorgum sínuni og sýnt
öðrum svo mikið ástríki! Það varð
djúp þögn fáein augnablik. Þess-
ar tvær konur fengu engu orði upp
komið og Charlin komst jafnvel i
mikla geðshræring. Hann sagði við
móðurina um leið og hann stóð á
fætur til að fara:
„Nú þarf mín ekki lengur við frú
min góð. Samt ætla ég með leyfi
yðar að koma við og við, til þess
að vita, livernig þessari uingu stúlku
liður“.
Móðirin misskildi , hyað átt vai
við með þessum orðum, stóð hik-
andi og óttaðist háa skuldareikn-
inginji, sem heimsóknir hans inundu
liafa í för með sér; þá sagði hann:
„Ég bið um þessa greiðvikni eins
og vinur, ég hef valdið nógum sárs
auka eins og iæknir“.
Það Ieið ekki á löngu áður Claude
Charlin kom aftur. Að tveim dögum
liðnum var hann þar. Þrem dögum
þar á eftir kom hann enn; svo kom
hann annanhvern dag, síðan á
hverju kvöldi. Hann gekk inn bros-
andi, og sagði: „Gott og vel! Hún
er með glöðu bragði í dag“. Svo
gekk hann beint að rúminu, þreif-
aði á æðinni, breytti uin umbúðir,
mælti nokkur glaðvær hughreyst-
ingarorð, sem gáfu góðar vonir,
og settist að lokum á stóra hæg-
indastólinn, við tebollanai sem guf-
una lagði upp úr. Þá hvarf lækn-
irinn með öllu. Það var ekkert eft-
ir af Charlin lækni, heldur var þar
aðeins lítiil maður með gáfulegl
andlit; einlægnin og mannvitið
skinu framan í hoinum, þessum
litla manni, sem masaði í sífellu,
glaður eins og fugl.
Ósjaldan, þegar hanm hafði ver-
ið sem fjörugastur að masa, leit
frú Barenne upp úr hainnyrðunum
og sagði brosandi með góðlátlegri^
gletni:
„Mikill ágætis lögfræðingur hefð
ir þú getað orðið Charlin“.
Hann brosti, Louise brosti, svö
varð þögn; þau voru ,ánægð. Pá
kom eitthvert nýtt hnittiyrði ,frá
sæng sjúklingsins, sem v,a,'r í aftur
bata, — nýtt sjónarmið, inýtt sönn-
unargagn, ef til vill. Hún talaði
eins og alvörugefin kona, vel menni
uð, laus við alla tilgerð og tepru-
skap, og- hvessti augun. á hann, er
hún var að tala við. Lund hennar
var eins og Claude liafði þegur gert
þér í hUigarlund, .ósérplægin, áköf,
full örgeðja ástríkis.
Og svona var talað, þangað til
klukkan tíu, stundum lengur; öll
þrjú voru ánægð i þessu samúð-
ar-loftslagi, sem nærri því breytt-
ist í viðkvæmni; því öll þrjú voru
1 blátt áfrain, einlæg, grimulaus. Ef
, tii vill er það of mikið sagt, að
I þau hafi verið grímulaus, að
' minnsta kosti þar sem læknirinn
c