Þjóðviljinn - 02.04.1941, Qupperneq 3

Þjóðviljinn - 02.04.1941, Qupperneq 3
P J OÐ VIL JINN Miðvikudagur 2. april 1941. Það hallast ekbí á FramhaJd af 2. síðu. atburð, *og gefa síÖan mierki um að hgEí'tta væri í nánd bæði í Reykjavík *og í Hafnarfirði. Þá hefði almenningur verið kominn til húsa og á öruggustu staðina í húsunum, pegar skiothríðin hófst -og þar með verið afstýrt mikilli hættu á að menn hlytu sár -og bana af spr-engjubrotum frá loft varnabyssunum. Þegar þessu starfi Bnetanna lýkur, kemur sjálft varnarstarfíð, hinar virku varnir, og eru pær fólgnar i því að skjóta af loft- varnabyssum -og leggja til orustu við sprengjuflugvélarnar á or- ustufl ugvélum. Að sinni skal það ekki rætt hvernig þ-eir muni rækja þennain þátt skyldu sinnar, en lát ið nægja að slá því fram, að einnig á þessu sviði „sofi“ þeir á v-erðinum, og séu allar líkur til að þýzkar flugvélar geti kom- ið hingað hvenær sem er og hellt yfir okkur sprengjuförmum sínum og farið siðan á burt án þess að hafa orðið fyrir verulegu ónæði- Við skulum ekki ræða meira um jiátt Bretanna, en snúa okk- ur að þætti hinna innlendu stjórn- arvalda. Innlendu stjómarvöidiin eiga að annast hinn óvirka þátt loftvarn- anna. Þau eiga með öðrum orðum að gera það sem í þeirra valdi stendur til þess að verja líf og limi þegnanna. Sú staðreynd að lítið er hægt að treysta vörnum Bretanna, létt- ir ekki neinum skyldum af hinum íslenzku stjómarvöldum, eins og Morgunblaðið virðist vilja vera láta, heldur þvert á móti. En einmitt þar sem lítt er treystandi á varðstöðu Bretanna og á þeirra virku varnir, -er skylda innlendu valdhafanna að gæta vel hinna óvirku varna ennþá brýnini. — Þjóðviljinn vill -eninþá eiinu sinni benda á hversu allt hefur verið vanrækt á þessu sviði, og að nú má ei lengur láta við svo búið standa. Brottflutningur barna úr bæn- um verður að hefjast tafarlaust. Skyndibrottflutning megiíns þorra bæjarbúa, þarf að undirbúa með viti og festu af svo full- kominni inákvæmni að ekkert geti brugðizt í framkvæmd. Loftvarnabyrgi verður að reisa. • Slökkviliðið verður að efla miklu meira en gert hefur v-er- ið. Koma verður á löggjöf urn bæt ur til handa þeim, sem missa kunna fyrirvinnu sína af völdum loftárása, og bætur til þeirra er .verða fyrir eignatjóni. Verði nú ekki hafizt handa um allt þetta tafarlaust er verið að fremja glæp gagnvart þjóðinni, glæp, sem á enga afsökun. Daglega nýsoðin S VIÐ Kaffistofan. Hafnarstræti 16. Siglingarhættan og s)ómennirnir Það á að afhuga það, hvotrf gera bærí íslenzka á fískíxníðum Nýfundnalands Eftír Ísleíf 0Danska° deílan o$ hafnbanníð Manntjón það, sem sjómannfl- stéttin hefur beðið af völdum stríðsins og yfirlýsing nazisita um að þeir hefðu útvikkað hafnbauns svæðið yfir ísland allt til Græn- lands, hefur nú orsakað það, áð siglingar íslenzkra skipa um út- höfin hafa, sem að líkum lætur, stöðvazt m-eð öllu. Stöðvun sigltnganua hlýtur mjög bráðlega að hafa hin djúp- tækustu áhrif á allt Iif manna i þessu landi og verður það því að teljast furðulegt að blöðin, sem út koma daglega og eru fleyti- full af skrifum um allt milli him- ins og jarðar skuli v-art hafaí tæpt á tillögum til úrlausnar þessu I máli, hvað þá tekið tii alvarlegrar umræðu hvað( í þvi beri að gera. Það, sem hinir borgaralegu póli tikusar hafa alveg sérstakllega séð merkilegt við hafnbannsyfirlýs- ingu nazista, er „sú grófa móðg- un“, sem felst í yfirlýsingunni, þ. e. að nazistarnir þessir „merk- ismenn“, skuli hafa leyft sér að nefna hið „fullvalda" íslenzka ríki „dönsku eyjuna". Þegar þessir pólitísku vindbelgir þenja sig út vítt og breitt um sjáífstæðismál og fullv-eldi, virðist með öllu stol- ið úr minni þeirra, að land vort ‘ er hérnumið og mótmæli við naz- istan-a v-egna „móðgujnarininiar" hef ur viðlíka þýðingu og að st-ökkva vatni á gæs. Það sem rnáli skiptir á líðándi stund er auðvitað ekki þessi „móðgun", heldur vandræði þau sem nú steðja að sjómönlnu'm og öllum landslýð af völdum ófrið- arins. Siglin$ar með fisk til Bretlands Spursmálið ium það hvort hál-da beri áfram að sigla mieð ísvarlnn fisk til Bretlands, er ekki aðeinS spursmál um öryggi sjómanna og skipanna, sem þeir sigla, heldur og spursmál um það hvað þess- pr siglingar gefa, í aðra- hönd. Innstæður banka, útvegsmalnina og fiskkaupmanna í Br-etlandi mun nú vera komið á annað hundrað milljónir króna. Þessi mikla innelgn hefur myndazt af óeðlilega háu fiskverði á brezk- um markaði. Þetta háa fiskverð h-efði Bnetum verið mjög auðvelt að hemja með einfaldri reglugerð, því Svo víðtækt er vald stjómar- innar nú -orðið. Ein í þ-essu efni hefur brezka stjómin hagað sér mjög klókl-ega. Fisk þurfti hún að fá og sem allra mestan. Háa verð- ið borga n-eytendurfisksins í Bret- landi, svo að ekki eykur það hem aðarútgjöldin. Hinsvegar er hlð h-áa fiskverð hinn ákjósanlegastí spori á gróðafíkn útvegsmanma á íslandi -og bafa þeir lagt alla sína orku í það að drífa útgerð- ina með eins miklu kappi og frek- ast var unnt. Hver einasta fleyta, hve gömul og ónýt sem hún var, hefur verið skinnuð upp og send með ísvarinn fisk til Bretlands. Þó að vöruverðið sé stöðugt stígandi í Bretlandi, ber tvennt til þ-ess, að íslenzka innstæðuféð þar, ætti að g-eta enzt oss tals- verðan tíma til vöruinnkaupa frá Bretlandi, þótt ekkert væri þang að flutt af útflutningsvömm. 1 fyrsta lagí það, ab innstæðu þess- ari fáum vér -ekki bneytít í frjálsan j gjaldeyri — dollara! ! öðru lagi minnkar vöruúrval það sem vér jgetum kleypt í Bnetlandi írftð hverj um mánuðinum sem líður. Um kaup á matvönum þaðan, öðm en kryddi, -er ekki að ræða og vörur s-em Bnetar þurfa til eigin hem- aðarþarfa, -og þá sérstaklega vél ar, v-erður æ erfiðiara að fá. Þáð er því augljóst, að litið er leggj lándi í hættu og frál-eitt leitt ein- asta sjómarinslíf, til þess að halda þessurri ísfiskútflutningi áfram. Á hinn bóginin má þjóðiln ekki við því að leggja árar í bát og hætta fiskv-eiðum fyrir erlendan markað- Kemur þá til álita á hv-ern hátt oss væri hagkvæmast að haga fiskveiðunum með það fyrir augum að koma aflarium I verð í frjálsum gjaldeyri, sem kaupa mætti fyrir matvæli og aðrar lifsnauðsynjar, sem Bnetajr -eru ekki færir að láta af heridí út á inneignllná. Úfgerð fslendínga frá Nýfundnalandí Til athugunar er hér sett fram tillaga um að gena út íslenzka togaraflotann allán eða nokkum hluta hans til veiða á fískimið-um Nýfundnalarids, með bækistöðvum í arineriskum höfnum. Skámmt suður af austurodda Nýfundnalands taka við hin geyp! víðáttumiklu fiskimið Kanáda- manna iog Nýfundnalaridsm-anin&' Grand Banks- Mið þessi ná yfir á að gizka 16000 fermílna haf og eru ein hinna fengsælustu í heimi. Fisk- urinn, sem þama áflast er mest þorskur og ýsa. B-otninin er eggsléttur sandbotn og dýpið á öHum miðunum er hér um bil 30 faðmar — og því mjög hentugt botnvörpuveiðum. Fyrir stríðið stunduðu sjómenin ýmsra Evrópuþjóða fiskveiðar á Grand Bank: Frakkar, ítálir, Port ugalar og Spánverjar. Söltuðu þeir fiskinn í skip sín og fluttu m-eð sér til Evrópu. Auk þess var nokkur útgerð frá Kanada, bæði átogurumog mótorskipum. Fluttu Kanadamenn fiskinn tíl hafna á Nýja Skotlandi (Nova Scotia) og þá helzt til Halifax. í Halifáxj eru hin ágætustu nýtízku IöndUJnar- skilyrði. ÞaT eru stór hraðfrysti- hús og v-erksmiðjur til hagnýtirig- ar aflans. Verð fisksins var s. 1. i sumiar nál. 4 cerit enskt putíd (53 [ Högnason aura kíló) fisks. Var þá hægt að selja fisk fyrirfram um lengri tíma fyrir fast ákv-eðið verð. Síðan í fyrrasumar hefur út- gerð minnkað af völdum stríðsins, veiðiflotinn tekitxn, í þjónustu þess og em því miklar líkur fyrir því að bæði eftirspurn og verð hafi hækkað síðan. Þó að íslenzkum sjómönnum væri það ekkert þrekvirki að reka botnvörpuv-eiðar á Grand Bank all an ársins hring, er veiðitimi Kan- adamanna og alnnarra, sem þang- að hafa sótt fisk frá því í marz Ög þangað tíl í nóvembermánuði. Þá væru og verðir athugunar mögul-eikar á þvi að fá leyfi Breta til þ-ess að leggja upp saltfisk’ úr togurum veiddum á Grand Bank í höfn nokkurri á suðurströnd Nýfundnalands, en það er St- John. Þar er nú verið að byggja stórt hraðfrystihús, en atvinna og afk-oma eyjaskeggja hefur alit fram til síðustu tíma verið mjög bágborin. Þessi höfn er miklu nær fiskimiðuniim -en t. d. Halifax. Saltfiskinn mætti án efa selja Bretum, sem þarna ráða ríkjum,, eða til Bandaríkjanna. Aðieins I yrði að setja það að skilyrði að aflinn yrði greiddur í gjaldgengri mynt á amerískum mörkuðum. Ófriðarhættan á fiskimiðum Grand Bank er enn siem komið er lítil sem engin. Aðalókosturinn við fiskveiðar fogara úf ffl veíða o Isl’eifur Högnason þarna er sá að sjómenn hlytu að v-erða langdvölum fjarri fjöl- skyldum sínum. Þó ber þess að gæta, að frá Reykjavik til St. John er ekki nema rösk 5 daga sigling eða álíka og til Hull á Englandi. Myndi því ekki ógerlegt að skipta um skipshafni'r við og við, auk þess, ef það álitíst ekki Tært, eru fiskveiðar þarna hugs- aðar s-em bráðabirgðaráðstöfun, meðan stríðið geisar í Evrópu, sv-o að varla væri þessi ókostur sv-o mikill að í hann væri horf- andi. Auðvelt mun að fá fljótar og góðar upplýsingar um allt sem máli skiptír í þessu efni, ef það er rétt, sem ein útvarpsmálpíp- an sagði fyrir skemmstu, að ís- lendingar ættu jafnmarga erind- fteka í Kanada og þar eru margir, sem af íslenzku bergi eru brotnir. Verðsbrá Meistarafélag hárgreiðslukvenna í Reykjavík samþykltti á fundi félagsins þann 31. marz 1941 eftirfarandi verðskrá, sem öðlast gildi nú þegar: „PERMANENT -HARLIÐUN í allt hárið og í kring................. kr. 30.00 Við íslenzkan búning ................... — 18.00 Við drengjakoll ........................ — 25.00 Liðun neðan í hár ...................... — 25.00 Liðun, einstök spóla ................... — 2.00 Permanent fyrir herra .................. — 10.00—15.00 HARGREIÐSLA og þvottur Vatnsliðun, fullkomin .................. — 3.00 Vatnsliðun, drengjakollur og peysuföt ... — 2.50 Vatnsliðun, án þurrkunar . ............. — 2.00 Þvottur einstakur ........................ — 1.00 Þvottur með þurrkun .................... — 1.50 Hárliðun með járnum .................... — 3.00 Hárliðun með jámum, langt hár án uppsetn. — 2.50 Hárliðun með jámum, langt hár m. uppsetn. — 3.00 Pappírskrullur ..................... — 6.00 Uppkrulling neðan í hár ................ — 2.00 yppkrulling allt í kring ............... — 3.00 ÖNNUR VINNA Andlitsböð algeng ...................... — a3.00 — 5.00 Handsnyrting ............ .............. — 3.00 Augnabrúna- og augnaháralitun .......... — 4.00 Augnabrúnir litaðar .................... — 2.50 Augnahár lituð ......................... — 2.50 Kvöldsnyrting .......................... — 3.00 Fyrir vinnu í heimahúsum 50% álagning. Vegna vaxandi erfiðleika við innheimtu sjáum við okk- ur ekki fært að lána vörur eða vinnu. MEISTARAFÉLAG HARGREIÐSLUKVENNA í REYKJAVÍK STJÓRNIN

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.