Þjóðviljinn - 16.04.1943, Blaðsíða 4

þJÓÐVILJINN
Næturlaeknir er í Læknavarðstöð
Reykjavíkur í Austurbæjarskólan-
um.
Næturvörður er í Lyfjabuðinni Ið-
unni.
Jóhannesarpassían. Tónlistarfélag-
ið sýnir Jóhannesarpassíuna eftir
Joh. Seb. Bach n.k. sunnudag kl. 4%
e. h. í Fríkirkjunni.
Happdrætti „Jaðars“.
Enn hefur ekik verið vitjað eftirfar-
andi vinninga:
Nr. 961, 2819, 5065, 5826, 6639,
2687, 3055, og 701.
Vinninganna sé vitjað nú þegar á
skrifstofu Hjartar Hanssonar, Banka
stræti 11.
MENNTASKÓLINN
Framh. af 1. síSu.
Rektor gekk meS blaSa-
mönnum um kennslustofur
og Iþöku. Skólinn var byggS-
ur fyrir nærri 100 árum og
ætláSur upphaflega 100 nem-
endum. ÞaS ber vott um stór-
hug þeirra sem byggingunni
réSu aS nokkur leiS skuli vera
aS kenna í húsinu enn — og
þaö ekki hundraö heldur hátt
á þriSja hundraS nemendum.
En aS sjálfsögSu eru þrengsli
til baga. Rektor telur aS
minnsta viSbót sem hægt
væri aó koinast af meS séu
bekkir og vinnustofur fyrir
alla stærSfræSideildina, leik-
fimisalur, bókasafnshús og
samkomusalur til aS létta á
hátíSasalnum. 1
Happdrætti, hljóðfæri,
rafstöð.
Nemendur Menntaskólans
hafa hafizt handa um fjár-
söfnun til kaupa á vönduöu
hljóöfæri í hátíöasalinn, og
selja í dag happdrættismiöa
í þessu skyni. I happdrætti
þessu eru ágætir vinningar
svo sem ferö til Ameríku og
til baka ásamt 50 dollurum í
peningum, málverk éftir Finn
Jónsson, tveiv mioar aS 25
frumsýningum í Tjarnarbíó,
vikudvöl á Laugarvatni, fiug-
ferö til Akureyrar, allur viö-
leguútbúnaSur o. fl. ■ Fé því
sem inn kemur veröm’ einn-
ig variö til aö standast kostn-
aö af vindrafstöö, sem nem-
endur hafa sjálfir komiö upp
í skólaseli Menntaskólans.
Veröur dregiö i happdrættinu
17. júní. Reykvíkingum er
Menntaskólinn kær, og er
óþarfi aö hvetja bæjarbúa til
aö styöja þessa þörfu viö-
leitni nemendanna.
1. maí-nefnd.
Framh. af 1. síðu.
lags Reykjavíkurbæjar ákvaö
þann 12. þ. m. aö fallast á
þá ákvöröun er stjórn B. S.
R. B. hefur gert, aö taka þátt
í 1. maí hátíöahöldum full-
trúaráös verklýösfélaganna.
íþróttaþjálfun Finna
Framh. af 3. síðu.
hefur hann það sem eftir er
af sumrinu.
Ef til vill gæti þetta vei’iö
einskonar leiðarvísir fyrii’
okkar frjáls-íþróttamenn séi*-
staklega langhlaupara, svo
þeir gætu með eigin reynslu
og þessara, samiö sér gott'
þjálfunar-„program“.
NÝJA BÍÓ
,Gdg og Gofefee^
í hernadi
(Great Guns)
Fjörug gamanmynd með
STAN LAUREL og
OLIVER HARDY
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Leikfélag Reykjavíkur sýnir Óla
smaladreng kl. 5 í dag og Fagurt er
á fjöllum kl. 8 i kvöld. -— Aðgöngu-
miðasalan er opin frá kl. 2 í dag.
TJARNABBtÓ
Póstferd
(Stagecoach)
Amerískur sjónleikur, frá
gresjunum í Arizona.
CLAIRE TREVOR
JOHN WAYNE
JOHN CARRADINE
LOUISE PLATT.
Fréttamynd:
Þýzki herinn gefst upp við
Stalíngrad.
Sýning kl. 3 — 5 — 7 — 9.
Bönnuð fyrir börn innan
12 ára.
Hugheilar þakkir fyrir margskonar vinarhug er
mér var sýndur á fimmtugsafmælinu 12. þ. m.
Kristófer Grímsson
Hraunteig 10.
LEIKFÉLAG REYKJAVIKUR.
„ÓLI SMALADRENGUR"
Sýning I dag kl. 5.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 2 í dag.
„FAGURT ER Á FJÖLLUM“
Sýning í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 3 í dag.
á bfejarstjórnarfundí
Fi’amh. af 1. síðu.
mn á húsnæðinu, sem bent
heföi verið á, enda heföi þaS
þegar verið í undirbúningi
Kaupir bærinn hús
Heigu Nielsdóttur
Húsin eru tilvalin fyrir
vöggustofu og bamaheimili
Helga Níelsdóttir hefur boðið
bænum hús sín á horni Hring-
brautar og Eiríksgötu til kaups.
Bæjarráð hafði samþykkt að
hafna þessu boði. Katrín Páls-
dóttir hóf máls á því á fundi
bæjarstjórnar í gær að æskilegt
væri að bæjarráð tæki þessa af-
stöðu til endurskoðunar, þar
sem húsin væru mjög vel fallin
fyrir vöggustofu og barnaheim-
ili. Katrín bar fram eftirfarandi
tillögu, sem var vísað til bæjar-
ráðs:
„Bæjarstjórn Reykjavíkur á-
kveður að leita samninga við
Helgu Níelsdóttur um kaup á
húseignunum Eiríksgþtu 37 og
Hringbraut 78 í Reykjavík.
Garðlönd fyrir bæjarbúa
Katrín Pálsdóttir gerði fyrir-
spurn til borgarstjóra um hvað
hæft væri í því sem skýrt var
frá í einu blaði bæjarins ný-
lega að fjöldi bæjarbúa gæti
ekki fengið garðlönd til rækt-
unar, þrátt fyrir ítrekaðar ósk-
ir.
Borgarstjóri skýrði fi’á því að
garðyrkjuráðunautur bæjarins
hefði ekki skýrt sér frá því að
skortur væri á garðlöndum fyrr
en í gær,-en nú kvað hann liggja
fyrir tillögur um hvaða lönd
yrðu tekin til þessara nota, og
yrðu þær teknar fyrir á fundi
bæjarráðs í dag.
Kosið í húsaleigunefnd
Steinþór Guðmundsson og
Ragnar Þórarinsson voru kosnir
í húsaleigunefnd, en til vara
Haraldur Bjarnason og Þorleif-
ur H. Eyjólfsson.
Ríkisstjórinn hefur skipað
Guðmund R. Oddsson og Einar
Erlendsson. •
Hæstiréttur skipar formann
nefndarinnar. Hann ér enn ó-
skipaður.
Sumardvöl barna í sveit
Skýrt var frá því að fimm
manna nefnd myndi annast fyr-
irgreiðslu fyrir dvöl barna í
sveit í sumar. Mundi bæjarráð
tilnefna tvo, ríkisstjórnin tvo og
Rauði krossinn einn.
ÍVS.
DREKAKYN
Eftir Pcarl Buck
og heyrði hvernig fólk þjáðist erlendis, og hvernig það
hafði orðið fyrir sömu skelfingunum og þjóð hans, og hann
heyrði hvernig reiðin óx meðal þjóðanna og um æði leið-
toganna. Þegar því var lokið, fór hann í rúmið, hálfringl-
aður af öllu því, sem hann hafði heyrt, titrandi af vitneskju
um hina miklu tíma.
kostleg styrjöldin var. Maðurinn sagði honum, að stríðið
hér væri aðeins einn þáttur styrjaldarinnar, og sá tími
mundi koma, að ekkert land yrði utan við stríðið, og hann
varp öndinni mæðilega er hann sagði þetta,-
Löndum mínum líkar það vel, sagði hann Vú Líen. Þeir
sjá í því tækifæri til að verða auðugir og voldugir, hver
um sig. En ég óska mér ekki slíks. Ég vildi fara heim í borg-
ina mína, sem er lítill rólegur staður á sjávarströnd, og
mega lifa þar með konu minni og böi’num og foreldrum
mínum öldruðum. Annars óska ég mér ekki.
Það nægir manni, samþykkti Vú Líen.
Það virðist til of mikils mælzt á þessum tímum, sagði
maðurinn dapurlega.
Þannig atvikaðizt það, að Vú Líen fékk kassa handa sjálf-
um sér, því að skömmu síðar færði þessi óvinavinur hans
honum slíkt tæki að gjöf. Vú Líen hafði kassan 1 herbergi
sínu og lét röddina lifa oft langt fram á nótt og hlustaði.
Stundum heyrðist ekkert úr kassanum, stundum einhver
vitleysa, einkennileg tónlist og óþörf orð, en stundum kom
rödd sannleikans úr tækinu. Þá hlustaði hann með athygli,
Illt og bölvað, muldraði hann, það er allt saman illt og
bölvað.
Hvað er að þér? spurði kona hans nótt eina. Það er sjálf-
sagt súpan, sem þú drakkst. Mér fannst vera einhver lykt
af henni.
Hann andvarpaði bara, því hvernig er hægt að gera-
konu það skiljanlegt, að heimurinn sé að farast? Hann
sökkti sér enn dýpra niður í sjálfan sig, því nú vissi hann,’
að friðurinn var svo langt undan, að menn gátu gleymt
honum eins og draum, sem mann hefur dreymt fyrir löngu,
og unga fólkið mundi ekki vita hvað friður var, því það
hefði aldrei þekkt hann.
Einn dag, er hann var að hlusta á kassann sinn, og það
gerði hann nú oftar og oftar, kom gamli frændinn hans
Ling Tans þangað með fréttir sínar, og er hann sá, að Vú
Líen var að hlusta, spurði hann, hvað það væri. Vú Líen
sagði honum það, og var svo uppfullur af því, sem hann
hafði verið að hlusta á, að hann gat ekki stillt sig um að
segja karlinum, að allur heimurinn ætti í styrjöld. Þegar
karlinn spurði, hvernig hann hefði komizt að því, sýndi
hann honum hvernig ætti að fara með kassann til þess að
röddin heyrðist. Svo stóð á, að ekkert heyrðist nema músík,
en það var nóg til að vekja óhreinar hugsanir í huga
karlsins.
Hann var hreint ekki eins heimskur og hann leit út fyrir,
en hafði verið undirokaður allt sitt líf, fyrst af móður sinni
ög síðar af konu sinni, og ást hans á fræðum mitt á meðal
manna, sem engin fræði kunnu, höfðu gert honum svo ó-
hægt fyrir, að hann hafði aldrei komið neinu því fram,
sem hann vildi. En nú hafði ópíumnautnin gert úr honum
nýjan mann. Síðan hann fór að reykja ópíum að staðaldri
og halda því leyndu, fannst honum hann vera í slíkri hættu
hvort sem var, að hann var til í allt, bara að hann fengi
daglegan skammt af ópíum. Þessi maður, sem fram til þessa
hafði varla vogað að lyfta höfði frá kodda til að skyggnast
eftir rottu í svefnherberginu, varð nú ósvífnari og sam-
vizkulausari með hverjum degi, án þess að nokkur breyt-
ing yrði á hinni undirgefnislegu framkomu hans. Hann stal
öllu, sem hann náði í, af búðarborðinu og seldi það, og hann
tók spariflíkur konu sinnar og veðsetti. Þegar hún tók eftir
missinum og fór að óskapast, lét hann ekkert á sig ganga
og lézt verða steinhissa á þjófnaðinum. Allt. sem hann
hafði, fór til kaupa á ópíum. Margan dag laug hann að konu
sinni og sagði, að Vú Líen hefði ekki borgað honum neitt,
og hafði þá eytt allri borguninni. Hann reykti áður en hann
fór til Vú Líen til þess að sækja í sig kjark til að sjóða sam-
an einhverjar lygafréttir, og hann reykti eftir að hann
kom frá Vú Líen, vegna þess að hann var með tvo smá-
skildinga í vasanum, og hann varð hugaðri eftir því sem
ílöngunin óx.
Þennan dag, er hann hlustaði á kassann, flaug honum í
hug,’að ekki væri ónýtt að háfa svona kassa, sem hann gæti
geymt í leyniherbergi, og koma svo í tekrárnar og láta fólk
borga sér fyrir að segja því fréttir. Með þá peninga gæti
hann farið eins og hann vildi. Honum hefði varla komið
slíkt til hugar, ef hann hefði verið með sjálfum sér, því