Þjóðviljinn - 23.10.1943, Blaðsíða 4

NINI ROLL ANKER:
Úrborglnnt,
Næturlæknir er í Læknavarðstöð
Eeykjavíkur, sími 1530.
Næturvörður í Reykjavíkurapóteki
Ljósatími bifreiða ogr bifhjóla er
frá kl. 7 síðdegis til 5,40 að morgni.
Gefið gaum að börnum á akbraut-
inni, notið lítið flautuna, en verið
viðbúnir að stöðva bílinn samstund
is. Það er betra að aka ekkert, en
aka illa. Umferðin krefst hæfra
ökumanna.
Útvarpið í dag:
18,30 Dönskukennsla, 2. fl.
19,00 Enskukennsla, 1. fl.
19,25 Hljómplötur: íslenzk haust-
og vetrarlög.
20,20 Kvöldvaka:
a) Að vetramóttum: hugleið-
ing við missiraskiptin
(Gísli Sveinsson, forseti
sameinaðs Alþingis).
b) 20,45 Erindi: Á Njálsbúð
(dr. Einar Ól. Sveinsson
háskólabókavörður).
c) 21,10 „Takið undir!“ (Þjóð
kórinn — Páll ísólfsson
stjómar).
Nýlega hafa opinberað trúlofun
sina ungfrú Júlía Jónsdóttir, Ránar-
götu 21 og Guðjón Torfason, jám-
smiður.
Sunnudagaskólinn í Háskólakap-
ellunni byrjar á morgun, sunnudag
24. okt. Börn eru beðin að mæta í
forstofunni 10 mínútum fyrir kl. 10.
Alþýðan verður að —
Framhald af 1. síðu
þeir réðu verklýðshreyfingunni
þá væri ekki aðeins svo komið
að verklýðshreyfingin hefði
enga möguleika til þess að taka
forustu í sjálfstæðisbaráttu
þjóðarinnar, heldur myndu
þeir vera búnir að setja slíkan
smánarblett á verklýðshreyf-
inguna að margra ára baráttu
hefði þurft til þess að þvo hann
af. En til allrar hamingju hafa
þessir menn engu getað ráðið
um stefnu Alþýðusambands Is-
lands, Bandalags starfsmanna
ríkis og bæja og Fiskimanna-
og farmannasambandsins í
þessum málum. Stjórn Alþýðu-
sambandsins og þing Banda-
lagsins hafa eindregið lýst yfir
vilja verklýðshreyfingarinnar
til þess að gera ísland frjálst
sem fyrst. Og vitað er að far-
menn og fiskimenn vorir eru
ekki eftirbátar annara verka-
manna í sjálfstæðismálinu.
Verklýðshreyfingin stendur
— eins og hún alltaf hefur stað-
ið — í broddi fylkingar í bar-
áttu þjóðarinnar fyrir fullu
sjálfstæði sínu. Flokkur henn-
ar, Sósíalistaflokkurinn, hefur
staðið einarðlega á verði í þeim
málum og tók hiklaust upp
merki það, er Alþýðuflokkur-
inn lét niður falla 1939 eftir
fyrirskipun Staunings. Þess-
vegna hefur skjöldur verklýðs-
hreyfingarinnar í sjálfstæðis-
máli íslendinga haldizt hreinn.
Verklýðshreyfingin mun
aldrei yfirgefa sjálfstæðismál
íslendinga, heldur berjast fyr-
ir því í fremstu röð unz sigur
er fenginn. Skemmdarstarf
sundrungardrauganna mun
engu fá um þokað í þessum
málum.
NÝJA fAé
liáninn líður
(The Moon is Down)
[Stórmynd eftir sögu John'
ÍSteinbeck.
Bönnuð fyrir börn yngri en
16 ára.
Sýning kl. 7 og 9.
Börn fá ekki aðgang.
S!
I
Sýning kl. 3 og 5.
HEIMILISBÖÐULLINN
(Jennie).
VIRGINIA GILMORE
LUDWIG STOSSEL,
GEORGE MONTGOMERY
Aukamynd: INGRID BERG-
MAN segir frá Svíum í
Ameríku.
Aðgöngumiðasala hefst
kl. 11 f. h.
Þ mMm&w&é <
Takld ondírj
(Priorities on Parade).
Amerísk söngva- og gaman-*
mynd.
ANN MILLER,
BETTY ROHDES,
JERRY COLONNA,
JOHNNY JOHNSTON.
AUKAMYND:
NORSKUR HER Á ÍSLANDI
(Arctic Patrol)
Sýnd kl. 3, 5. 7 og 9.
Sala aðg.m. hefst kl. 11 f. h,
SÍÐASTA SINN
ÁsKriftarsfmi Þjóðviijans
er 2184
>tM»X^*M>^<*^<*<‘^*'>*>*>*>W<**W*<
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR
„LÉNHARÐUR FÓGETI“
eftir Einar H. Kvaran.
Sýning annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasalan er opin frá kl. 4 til 7 í dag.
Leíkrítíð
Angel Street
verður leikið í New Tripoli Theater við Melaveg
laugardaginn 23. okt. kl. 8 e. h.
Allur ágóði rennur í barnaspítalasjóð Hringsins.
Aðeins fyrir íslendinga.
Aðgöngumiðar seldir í Bókaverzlunum Sigfúsar
Eymundsen, ísafoldar og KRON.
FRELSUN ALÞÝÐUNNAR
VERÐUR AÐ VERA VERK
HENNAR SJÁLFRAR.
Vér höfum nú talið þrjú af
höfuðskilyrðunum til þess að
alþýðan geti sótt fram til frels-
is og valda hér á landi.
Alþýðusamtök íslands þurfa
að kappkosta um að fullnægja
þessum skilyrðum sem allra
allra fyrst, því enginn getur
sagt hve fljótt kann til úrslita-
átakanna að koma við aftur-
haldið.
Frelsi og vald verkalýðsins
og annarra vinnandi stétta fær
aðeins unnizt fyrir atorku
þeirra sjálfra.
í veigamestu samtökum sín- .
um, verklýðssamtökunum, þarf
alþýða íslands í vetur að „vekja
oss eindrægni, vilja og þor,
þau vopn eru sverðunum betri“
— eins og Þorsteinn Erlingsson,
einn bezti brautryðjandi verk-
lýðshreyfingarinnar og baráttu
maður þjóðfrelsisstefnunnar á
íslandi, segir 1 einu eggjunar-
kvæði sínu.
Völd og áhrif alþýðunnar í
framtíðinni geta oltið á því að
hvert einasta verklýðsfélag Is-
lands geri skyldu sína í vetur.
Vísifalan 260
Kauplagsnefnd og hagstofan
hafa nú reiknað út vísitöluna
fyrir október og reyndist hún
260 stig, eða tveim stigum lægri
en í september.
Lækkunin stafar af verð-
lækkun á kartöflum, en að
lækkunin varð eigi meiri orsak-
ast af verðhækkun á kolum,
kjöti o. fl.
«»*»©<><><><><><><><><><><><><><>
Hringið í síma 2184 og
gerizt áskrifendur
TÍEET
NY EGG, soðin og hrá
Kaf f isalan
Hafnarstræti 16.
ooo<><K><yx><»oó<>o«><>«
Ölvaður maður í hitaveituskurði.
í fyrradag féll ölvaður maður í
hitaveituskurð á móts við Laugaveg
11. Hlaut hann skurð á hnakkann.
Var maðurinn fluttur á Landspítal-
ann og skurðurinn saumaður sam-
an.
ELÍ OG ROAR
Betri gjöf gæti enginn gefið henni, — hún hló við.
Hver vissi nema hún yrði svo dugleg að hún gæti sent
eitthvað á septembersýninguna; þau gætu þá lagt saman
í lárviðarkrans, haustið það!
Og um leið og hún sagði það, blossaði starfsáhuginn
upp í henni, hún athugaði vandlega snöggklippt höfuð
Róars.... Það var rétt hjá honum, gamla prófessorskarl-
inum, hún teiknaði ekki nógu djarflega. En það skyldi
lagast!
Og þó það yrði erfitt að kveðja París, og halda norður
á bóginn, höfðu þau bæði nóg að hugsa þegar heim kæmi.
En það varð auðveldara en Elí hélt að hafa sig af stað.
Dag nokkurn, er Elí kom heim af málaraskólanum,
var íbúðin mannlaus. Á gólfinu í svefnherberginu stóð
gúmmíbalinn, sem Róar notaði á morgnana er hann
hellti yfir sig kalda vatninu. Gólfið allt rennandi í vatni,
sápa og handklæði sitt í hvorri áttinni, allt benti til að
hann hefði þotið 1 flýti.
Hún stóð forviða og hálfleið yfir þessu róti þegar
hann k^m. Hlæjandi sagði hann henni hvað gerzt hafði.
Hann var nógu lengi búinn að ergja sig yfir skítuga
stráknum húsvarðarins, sem bar upp eldivið til þeirra og
fór sendiferðir, í dag hafði hann ákveðið að þvo honum
í eitt skipti svikalaust. Stráksi var til í það fyrst, en hann
var ekki fyrr kominn í balann, en það þurfti að halda
honum þar með valdi. Og svo .......
Róar skellihló.
Heldurðu ekki að hann hafi smogið um greipar mér eins
og fiskur, Elí! Æddi út, allsber, og hljóp heim. Ég á eftir
með fötin, og fékk heldur en ekki viðtökurnar! Strákur-
inn æpti og kerlingin skammaðist, ég skildi ekki auka-
tekið orð, en þess þurfti heldur ekki, maddaman var svo
reið að hún hrækti á mig. Það hefði ekki látið verr þó
ég hefði ætlað að drepa krakkann! En þegar ég loksins
gat komið fyrir mig orði, komið henni í skilning um að
ég hefði gert þetta í beztu meiningu, og tók upp tíu
fránka seðil, lét hún sér segjast ....
Elí gat ekki annað en hlegið með honum. Þú mundir
ekki hika við að þvo öllum Parísarbúum upp úr græn-
sáu, ef þú gætir, villingurinn þinn — annar eins þvotta-
björn!! Geturðu ekki látið fólk í friði þegar þú sérð hvað
það kann vel við sig óhreint?
Seinna um daginn þurfti hún í búðir. Á leiðinni mætti
hún madame Dupére. Og þessi stóra og góðlynda kona
tók varla undir kveðju hennar. Elí stanzaði.
Þér eruð þó ekki reið við okkur, madame? hún rétti
fram höndina.
Konan tók ekki í hana, — litlu brúnu augun urðu
harðleg.
M’sieur gerði það í beztu meiningu, madame, sagði hún.
Ég skil. M’sieur á sjálfur syni.
Já, — Elí roðnaði, þótti það leitt, og varð enn rauðari.
M’sieur er skilinn.
Já, madame. Það kemur líka fyrir í París að hjón
skilja.
Digra konan yppti öxlum, horfði fyrirlitlega á ljós-
klæddu konuna.
Ríka fólkið kannski, sagði hún. — Ekki heiðarlegar
manneskjur. — Hún sneri sér snúðugt við og tifaði sína
leið.
Elí gekk hægt upp að bakaríinu.
Róar hafði sagt madame Dupére frá börnunum. Hann
hafði gert það til að gera skiljanlegt tiltæki sitt. Hann
hafði verið spurður og svarað greiðlega. Því hann þurfti
engu að leyna ......
En þegar hún var búin að koma í búðirnar sem hún
var kunnug í, vissi hún að húsvarðarkonan hafði látið
fréttina ganga boðleiðina; hálfgerður kuldi mætti henni
hvar sem hún kom. —
Nokkrum dögum áður en hún lagði af stað heim var
hún að bursta föt Róars við opinn glugga. Þá flögruðu
allt í einu ótal lítil bréf úr frakkavasa hans, svifu niður
og settust á grasið í garðinum. Hún varð að hlaupa niður
og tína þau saman, — það voru símskeyti, stíluð á L’-
Institut Pasteur ...
Það hafði hann gert til að hlífa henni ......
Víst var það gott, að þau voru á förum heim. Það var
ekki seinna vænna að hún fengi hlutdeild í öllu, sem
hann átti.