Þjóðviljinn - 07.12.1945, Page 4

4
Þ JOÐVIL JINJN
enæsa
Æ'*a
Föstudagur 7. des. 1945.
0tgefandi: Sameiningarfiokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Sigurður Guðmundsson.
Stjórnmálaritstjórar: Einar Olgeirsson, Sigfús Sigurhjartarson.
Ritstjórnarskrifstofa: Austurstræti 12, sími 2270. (Eftir kl.
. 19.00 2184).
Afgreiðsla: Skólavðrðustíg 19, sími 2184.
Auglýsingar: Skólavörðustíg 19, sími 6399.
; Erentsmiðjusxmi 2184.
Askriftarverð: í Reykjavik og nágrenni: Kr. 6.00 á mánuðL
Úti á landi: Kr. 5.00 á mánuði.
Prentsmiðja Þjóðviljans h. í.
Neyðarkall íhaldsins:
Það var ekki ég, sem gerði það!
íhaldið reynir nú sem ákafast að sverja af sér fortíð sína
Lýðræðið og Landsbankiim
íslenzku þjóðinni er alvara um lýðræði sitt. Ijíún
ætlar sér að stjórna öllum sínum málum í samræmi við
reglur lýðræðisins: að meirihluti þjóðarinnar skuli ráða
og bera ábyrgð á þeirri stefnu, er hann framkvæmir.
Þjóðin hefur fylkt sér mæstum einhuga um nýsköpun
núverandi ríkisstjórnar- Vart mun nokkur stjórnarstefna
á ’íslandi hafa haft svo almennt fylgi þjóðarinnar sem
þessi. Þjóðin vill sameinast um Stærsta átakið, sem hún
héfur nokkru sinni gert í atvinnumálum sínum, til þess
að leggja grundvöll að öruggari og betri afkomu lands-
mánna og meira sjálfstæði þjóðarinnar í efnahagsmálum.
Þjóðin þarf á öllum sínum kröftum að halda til þess
að sigra í þessari efnahagslegu sjálfstæðisbaráttu sinni og
'hún þarf að beita öllu því viti og valdi, sem hún á til.
Ríkisstjórnin hefur þegar sýnt það með stórvirkum
framkvæmdum að ekki skortir þjóðina forustu á stjórn-
málasviðinu í þessari baráttu sinni. Kaup togaranna þrjátíu
er stórkostlegasta átak, sem íslenzka þjóðin hefur nokkru
sinni gert í atvinnumálum sínum.
•
En það er ekki nóg að ríkisstjórnin berjist hinni góðu
baráttu í samræmi við vilja þjóðarinnar. Þegar um svo
stórfelldar fjármála- og atvinnuaðgerðir er að ræða sem
nýsköpun atvinnulífsins er, er óhjákvæmilegt að þjóð-
bankinn og aðrir bankar þjóðarinnar starfi af heilum hug
í samræmi við vilja þjóðarinnar og vinni svo sem þeir
frekast mega að því að stefna þjóðarinnar nái fram að
ganga og það stórvirki, sem hún hefur færzt í fang, verði
unnið sem fyrst og verði sem flestum til blessunar og
þjóðinni í heild efnahagsleg lyftistöng.
Þjóðin á Landsbankann og það er tilætlun hennar að
hann starfi í samræmi við vilja þjóðarinnar. Landsbank-
inn á að vera lýðræðisstofnun .í þjónustu þjóðarinnar. —
ekki einræðisstofnun nokkurra embættismanna, sem líta
á sjálfa sig sem drottnara íslenzkra manna.
En hvernig hefur framkoma meirihlutans, sem ræður
Lándsbankaráðinu verið. — og hverskonar fulltrúi er þessi
meiri'hluti fyrir þjóðina og vilja hennar?
Það vakti almenna reiði, er Jón Árnason var ráðinn
bankastjóri við Landsbankann nýlega. Þessi ráðning var
skilin sem hnefahögg framan í þjóðina, sem stríðsyfirlýs-
ing fjandmanna nýsköpunarinnar við stefnu rikisstjóm-
arinnar.
Og hver var bankaráðsmeiri'hlutinn, sem framdi þetta
hneyksli?
Það voru þessir fínu herrar:
.Jónas Jónsson, sem enga tiltrú hefur lengur hjá Fram-
sóknarflokknum, sem setti hann þarna inn, — að því er
formaður Framsóknar segir.
Hermann Jónasson, sem sífelt er að missa fylgi meðal
bænda, að því er Jónas Jónsson segir.
Jónas Guðmundsson, sem ekki er lengur fulltrúi
Alþýðuflokksins, — og hvergi hefur neina tilfrú.
Þessi meirihluti bankaráðsins, sem framið hefur
hneykslið,. er því alls enginn fulltrúi méirihluta þjóðar-
innar, heldur þvert á móti. Hér er lítil einræðisklíka að
misnota vald, sem hún veit að þjóðin er að taka af henni,
til þess að vinna skemmdarverk áður en hún er sett frá.
• En þjóðin getur -ekki þolað slíkar aðfarir. Hver dag-
ur.-er oss dýrmætur óg t-afix á framkvæmd' k stefnu rikis-
íhaldinu er það nú fyllilega
ljóst að stefna þess: íhald,
afturhald, kyrrstaða og alls-
konar „leysi“, er nú að
ayngja sitt síðasta vers og á
ekki lengur fylgi meðal bæj-
arbúa. Og þar sem íhaldið
— „úrélti flokkurinn“ — á
engin önnur mál, enga stefnu
fyrir framfíðina aðra en „ó-
breytt ástand“ hefur það val-
ið að flýja frá bæjarmálun-
um, ræða um „Balkanlýð-
ræði“, þegar Reykvíkingar
krefjast bæjarútgerðar, og
hrópa: „Stalin er verri en
Hitler“, þegar krafizt er bygg
inga yfir húsnæðislaust fólk.
Þess á nillli hefur það þúið
til forsendur — smíðað hækj-
ur — og skrifað langhunda
samkvæmt þeim og jafn-
framt birt falsmyndaseríu af
framkvæmdum sem þáð hef-
ur verið neytt til að gera.
Ber að þakka Morgunblað-
inu þann mikla þátt, sem
það hefur átt í því undanfar-
ið að sópa fylginu frá Sjálf-
stæðisflokknum, með þessum
síðustu skrifum sínum.
Nýjasta f jólan i útfarar-
kranz íhaldsins
Nýjustu fjóluna í útfarar-
kranz íhaldsins gaf að líta á
annarri síðu Morgunblaðsins
í gær undir fyrirsögninni;
1 „Reykvíkingar vilja ekki aft-
ur sama ástand. og var fyrir
strið. Þess vegna kjósa þeir
Sjálfstæðisflokkinn.“
Af öllum hjákátlegum rök-
semdafærslum Morgunblaðs-
ins er þetta sú allra hlægi-
legasta.
Ihaldið stjómaði Reykjavík
fyrir stríð, sú stjórn þess var
með þeim endemum að eng-
inn vill slíkt ástand aftur. —
Og svo segir Morgunblaðið

ATHUGASEMD FRA BIF-
REIÐASTÖÐ STEINDÓRS
Vegna ummæla H. B. í Bæjar-
póstinum 5. des. óska ég undir-
ritaður að birt verði eftirfarandi1
athugasemd:
Eg átti tal Við H. B., er hann
kom á Bifreiðastöð okkar, og
óskaði eftir vinnu við bifreiða-
akstur og sagðist hann þá háfa
nýlckið meiraprófi í akstri. Eins;
og venja mín er, þegar nýir
menn æskja eftir atvinnu, lét ég
hann aka með mér til reynslu
einni af bifreiðum okkar, sem
var Dodge model 1940, sömu
tegundar og bifreið sú, er hann
síðar ók. Eftir þessa reynsiuferð
komst ég að raun um, að hann
var mjög óvanur að aka slíkri
bifreið og furðaði ég mig á því,
þar sem maðurinn var nýkominn
úr meiraprófi og lét ég hanh
heyra það á mér. Sagðist hann
þá aldrei hafa ekið slíkri bifreið
fyrr, en vonaðist til að það lag-
aðist méð tímanum. Byrjaði hann
síðan aksturinn til reynslu og
voru ekki gerðar aðrar kröfur til
hans en byrjanda, ekur hann síð-
an nokkra daga án þess að
kvarta að nokkru að bifreiðin sé
ekki í nothæfu standi, því að af
minu áliti var bifreiðin í not-
hæfu standi, er hann tók við
henni.
Svo vill bað til að sl. sunnudag
hringir til mín H. B. og tjáir
mér að bifreið sú, er hann aki,
sá ekki í lagi og því ekki hæf til
aksturs vegna lélegra hemla. Eg
læt strax athuga hvað hæft sé
í þessu og komst að raun um,
að það sem var í ólagi var ekki
lélegar hemlur, heldur að urn á-
keyrslu var að ræða og því kennt
um að hemlar bifreiðarinnar hafi
ekki veri’ð í lagi. Þetta yfirsást
H. B. að geta um í grein sinni.
Frambretti bifreiðarinnar var
skemmt og lét ég gera við það
samstundis, og hefur bifreið
þessi verið í akstri síðan og ekki
iálitin ónothæf. Hvað viðkemur
því, sem H. B. segir um að við-
vaningar séu látnir á verstu
vagnana, er því til að svara að
um aðra vagna en Dodge 1940
var ekki að ræða, þegar H. B.
sótti um vinnu við bifreiðaakst-
ur, og voru þær eins og áður
segir, að mínu áliti i nothæfu
standi, enda teknir um sama
leyti og H. B. nokkrir menn,
sem komu úr meiraprófinu, og
settir á vagna sörrtu tegundar.
-Hvað viðkemur broti á bifreiða-
lögunum, þá finnst mér í alla
staði óeðlilegt, að menn, sem
koma úr meiraprófi, geti ekki
ekið skammláust venjulegri 5
manna farþegabifreið, Dodge
1940 í nothæfu standi. Ajinars
finnst mér H. B. sínu minni
maður en hann þó var við akst-
urinn, eftir að hafa hlaupið með
þessa st,aðláusu grein í biöðin,
og héfur hann eflaust ekki farið
eftir þeirri gullvægu reglu, að
geyma skammagrein sína yfir
nóttina, til þess að hún við nán-
ari athugun yrði rifin og sett í
ruslakörfuna að morgni.
Með þökk fyrir birtinguna.
Sigurður E. Steindórsson.
stjórnarinnar af völdum fjandsamlegra afla geta orðið
oss dýrkeyptar.
Það verður því að breyta þannig um að einræðisklíka
j bankaráði Landsbankans geti -ekki tafið framkvæmdir
á þeim stórvir-kjum,. sem ísienzka-' þjóðin i krafti 'lýöræðis
jsínsihefur áki’aðið. að ivuma-og-.skál vinna.
að einmitt þess vegna muni
menn kjósa þetta sama 1-
hald!!
Ef þið viljið ekki fá aft-
ur atvinnuleysið frá
valdadög'um íhaldsins,
þá kjósið íhaldið aftur!
Morgunblaðið segir við
verkamenn: Ef þið viljið ekki
fá aftur atvinnuleysið, sem
óstjórn íhaldsins og einka-
framtaksins leiddi yfir ykkur
fyrir stríð, þá blessaðir kjós-
ið íhaldið aftur!!
Ef þið viljið ekki að það
tímabil í valdasögu íhaldsins
þegar þið genguð hundruðum
saman atvinnulausir niður
við höfn og fenguð ekki
vinnu, nema þið hefðuð miða
frá atvinnurekandanum (en
fyrir slíkan miða urðuð þið
að selja sannfæringu ykkar),
ef þið viljið ekki endurtekn-
ingu á þe^u, já, þá blessaðir
kjósið þið íhaldið aftur!!
Skelfing heldur Morgun-
blaðið að verkamenn séu ein-
faldir!
Ef þið eruð á móti kaup-
lækkunartilraunum í-
haldsins, þá blessaðir
kjósið íhaldið aftur!
Morgunblaðið segir við
verkamenn: Ef þið viljið ekki
fara aftur í klakahöggið, sem
íhaldið sendi ykkur í á at-
vinnuleysisárunum, — já þá
blessaðir kjósið íhaldið aft-
ur!
Ef þið viljið ekki að komið
verði á atvinnuleysi og það
síðan notað til þess að reyna
að lækka kaup ykkar, eins og
íhaldið gerði 9. nóv. 1932 —
já, þá blessaðir kjósið íhald-
ið aftur.
Ef þið viljið ekki búa
áfram í bröggunum, sem
íhaldið flutti ykkur í —
þá blessaðir kjósið íhald-
ið aftur!
Morgunblaðið segir við
braggabúana: Ef þið viljið
ekki vera lengur í bröggun-
um, sem íhaldið flutti ykkur
í, þá er til gott ráð v.ð því,
og það ér: blessaðir kjósið
þið haldið aftur!
í fám orðum sagt, heilræð-
ið, sem Morgunbláðið gefur
Reykvíkingum er þetta: Fyr-
ir ykkur öll, sem eruð á móti
óstjórn íhaldsins á undan-
förnum árum er aðeins eitt
ráð til og það er að kjósa í-
haldið aftur!!
\ „Það var ekki ég sem
gerði það!“
En Morgunblaðið er ekki
svo einfalt, að það segi kjós-
endum þetta hreint og beint.
Það er ennþá vitlausara og
segir: Óstjórnin á undan-
gengnum valdaárum íhalds-
ins var ekki íhaldinu að
kenna — heldur ,;rauðu fylk-
ingunni“!
Það var ekki íhaldið. sem
lét verkamenn gánga atvinnu
lausa við-höfntna húndruðum
saraan; — það var ekki í-
haidið, sem ýmist neitaði
Framhald á 8. síðu