Þjóðviljinn - 23.10.1946, Blaðsíða 6

6
ÞJÖÐVTLJINN
MiðvLkudagur 23. okt. 1946.
Félagslíf
EoS. Selfoss
fer héðan föstudagskvöld þ.
25. þ. m. til Vestur og Norð-
urlands.
Viðkomustaðir:
Patreksfjörður
Bildudalur
Þ'ngeyri
Isafjörður
Siglufjörður
Akureyri
Húsavík
Vörumóttaka á miðvifcudag
og fimmtudaig.
H.f. Eimskipafélag
íslands.
Kápur,
Dragtir,
Kjólar,
Skíðadragtír,
Sportpils
Saumastofan
Sóley S. Njarðvík
Hverfisgötu 49
ARMENNINGAE!
Iþróttaæfingar í í-
þróttahúsinu í kvöld.
Minni salurinn:
Kl. 7—8 Glímuæfing drengir
— 8—9 Handkn.leikur —
— 9—10 Iinefaleikar.
Stóri salurinn:
— 7—8 Handkn.l., karla
— 8—9 Glímuæf., fullorðnir
— 9—10 I. fl. karla, fiml.
— 10—11 Frjálsar íþróttir.
I Sundhöilmni:
— 8,45 Sundæfing.
1.0. G. T.
Stúkan Mínerva nr. 172.
Fundur í kvöld kl. 8.30 í
Templarahöllinni. Kosning
embættiimanna. Ákvörðun
tekin um flclkkaskiptingu
innan stúkunnar.
Eftir fund verður kaffisam-
sæti í tilefni af fimmtugsaf-
mæli bróður Viggós Ander-
sens.
Fjölmennið og mætið rétt-
'stundis. Æt.
1
Societas Universitatis Islandiae academica:
CöIIVÍvIlISM Hep©SÍtliF€M°IIl
Academicum
in „Aedibus Iibertatis“ die Dominica XXVII. die
Octobris apparabitur a bibendo hora VIII. ad
tempus exordiens.
Codicilli in officina consilii academici die Jovis
et die Veneris, XXIV. et XXV. Octobris, liora ab
V. ad VI. venibunt.
VESTITUS"” FESTUS
PREAFECTI.
TILKYNNING
fil veiðiréttareigenda og veiðimanna.
Athygli veiðiréttareigenda og veiðimanna um
land allt skal vakin á því, að samkvæmt lögum nr.
112 1941 um lax- og silungsveiði, er vatnasilungur,
annar en murta, friðaður fyrir allri veiði nema
dorgar- og stangarveiði frá 27. september til 31.
janúar ár hvert. Samkvæmt sömu lögum er göngu-
silungsveiði aðeins leyfð á tímabilinu frá 1. apríl
til 1. september og laxveiði um þriggja mánaðar-
tíma á tímabilinu frá 20. maí til 15. september.
Mönnum er óheimilt að gefa, selja, kaupa, þiggja
eða taka við eða láta af hendi lax- og göngusilung
á tímabilinu frá 20. september til 20. maí ár hvert,
nema að sannanlegt sé, að þessar fiskitegundir hafi
verið veiddar á lögleyfðum tíma. Brot gegn um-
ræddum ákvæðum varða Sektum.
VEIÐIMÁL AST J ÓRI.
iU
ToroM Eister:
SAGAN UM liOTTUOB
og þeim. En hann er blindur. I
raun og veru fellur Ester í full-
komið sinnuleysi. Hún mælir
varla orð af vörum, vinnur eins
lítið að heimilisstörfum og
framast er unnt, les neðan-
málssögur og sorptímarit allan
daginn og gengur með þreytu
og dræmingi að skrifstofuvinnu
sinni.
Eg býst við, að stundum
detti Jonna í hug, að hægt væri
að hugsa sér ýmislegt á annan
) veg, en hann bolar burtu öllum
slíkum grillum með hinum
óbugandi draumi sínum um
ævintýraferðina stórkostlegu, I
sem þau ætla einhverntíma að
takast á hendur. Þegar þau
hafa sloppið úr þessum gráa
og þreytandi hversdagsleika,
mun Ester finna sjálfa sig að
nýju, og hann mun fá tækifæri
til að sýna, að hann er fæddur
til alls annars og betra starfs
en skrifa bankareikninga.
Hvert á að fara? Til Italíu,
Grikklands, Ameríku, Indlands,
Suðurhafseyja — og eflaust
á fleiri staði. Og það fljótt.
Jafnskjótt og kraftaverkið,
sem hann bíður eftir, hefur
gerzt. Ó, það getur svo margt
komið fyrir.
Hann hækkar í tign í bankan
um, verður undirgjaldkeri og
leggur í kyrrþey peninga til
hliðar og býr sig undir ferðina
miklu, sem verður smám saman
einasta hugsun hans og hann
er upptekin af henni dag og
nótt. Á hverjum degi gengur
hann inn á feröaskrifstofurnar
og fær sér síðustu bæklingana,
og á kvöldin situr hann yfir
stóru . Andrétarkortabókinni
og fylgir með blýanti hinum
^dásamlegu ferðamannaleiðum.
I^Ester getur ekki afborið að
“horfa stöðugt á þetta, hún fer
A kvikmyndaliús eða gcngur
t snemma til hvílu með nýjan
ö glæpareyfara. Hún getur ekki
, afborið að hlusta stöðugt á
f hinar hreyknu úpphrópanir
^Jonna, þegar hann fær nýja
^hugmynd. Hún er dauðþreytt á
Jþessum eilífu draumórum og
f. bæklingunum, sem fylla allt
« húsið.
■QH
Svo var það dag einn — það
iyvar 19. febrúar 1934 — að þau
a'fara að skammast mjög óþægi-
^lega yfir morgunmatnum.
^Ester stendur upp í hálfnaðri
i= máltíð, nær sér í yfirhöfn og
t gengur sína leið. Allan fyrri
r hluta dagsins situr Jonni cins
jog í leiðslu á skrifstofunni og
vinnur verk sín illa. Þegar
* deildarstjórinn kemur til hans
v til þess að tala um vitleysu,
f sem hann hefur gert, svarar
* hann út í hött. Deildarstjórinn
Tgengur snúðugt inn til skrif-
í'stofustjórans til að kæra þetta.
jEn Andrés Lilja er ekki við-
^látinn. Það er keppni í bandí-
meistarafélaginu, og Lilja
' mætir þar fyrir I. K. í Krossa-
: 'nesi. Af þeim ástæðum er gefið
: leyfi á skrifstofunni eftir
hádegið, svo að fólkið geti séð
keppnina. Jonni hcfur aldrei
tekið þátt í neinu íþróttabrölti
og langar ekkert til þess að
fara, en hann langar heldur
ekkert heim til Esterar. Endir-
inn verður því sá, að hann
fylgist með hinum út á völl.
Andrés Lilja er orðinn mikill
maður. Hann er einn af
trúnaðarmönnum Straums og
hinn raunverulegi húsbóndi í
bankanum. Hann tekur einnig
þátt í stjórnmálum. Hann féll
að vísu við sveitarstjórnar-
kosningarnar síðustu, þegar
Straums-flokkurinn fékk
ekki einn einasta mann kjörinn,
en síðan hefur margt breytzt.
1 íþróttaheimi Gautaborgar er
hann potturinn og pannan, einn
af þeim allra beztu í knatt-
spyrnu og bandí og leiðandi
maður í félögunum.
Nú eins og áður ganga um
hann margar ótrúlegar sögur,
bæði um drykkjusvall hans,
ástarævintýri og hneykslanleg
tilsvör hans við ýms tækifæri.
Hann er þekktur sem sérstök
manngerð í peningaheimi Sví-
þjóðar, því að hann hefur varð-
veitt frjálsmannlega og stráks-
lega framkomu sína þrátt fyrir
virðingarstöður.
En það er samt sem áður
ekki úm að villast, að hann er
smátt og smátt að verða ráð-
settur og borgaralegur — í
klæðaburði, fasi og lífsreglum
— ef borið er saman við þá
tíma, er hann var með Ester
Elssen.
Það er auðséð, að hann er
ennþá veikur fyrir Ester, eða
ef til vill er það fremur aðdáun
og virðing fyrir gáfum hennar.
Og henni hefur aldrei verið
sama um Andrés — eða að
minnsta kosti langað til að
vekja athygli hans á sér. Hún
verður afar ánægð, þegar hún
sér, að hann er aftur farinn að
veita henni athygli á skrifstof-
unni —- smáglettast við hana,
þegar hann gengur í gegnum
salinn, segja henni eitthvað í
trúnaði þegar hann les henni
fyrir, gefa henni sígarettu-
pakka eða konfektkassa, sem
hann hefur komizt yfir af sér-
stökum ástæðum. Það kemur
líka fyrir, að hann býður henni
að borða með sér morgunverð.
Og nú er Lilja miðfram-
herji fyrir Krossanes.
Jonni tekur ekki mikið eftir
keppninni og leiðist ólýsanlega.
En þegar flokkur Lilju sigrar
að lolcum með 7 gegn 1 hrífst
hann þó með mannfjöldanum
og hrópar og öskrar eins og aðr
ir. Þetta er þó alltaf heiður
bankans.
Vitanlega er nauðsynlegt að
fa.gna sigrinum á einliverju
kaffihúsi.
Jonni hefur næstum því aldrei
komið á veitingahús, og má
heita, að hann hafi aldrei
bragðað áfengi. Enginn finnur
upp á því að spyrja hann hvort
hann vilji vera með, hann
fylgist aðeins með straumnum
gegnum bæinn til þess að draga
á langinn að koma heim. Þeir
nema staðar fyrir utan hús,
hann tekur ekki eftir, hvað
það heitir eða hvar það er.
—- Jæja, blessaðir.
— Blessaður. Ætlarðu nú
heim til að hlusta á skammir
konunnar ?
Þeir hlæja allir.
— Láta konuna klóra þig?
-— Þú Jonni, svo áð við tölum
um dálítið annað, þú getur lík-
lega ekki lánað okkur nokkrar
krónur?
— Krónur? jú, ég hef fáeinar
á mér.
Hann fyllist allt í einu göfug-
mennsku.
-— Ágætt, þú getur fengið
þær aftur í næstu viku.
— Annars, komdu meS inn
fyrir og fáðu þér eitt glas, það
er betra en koma b Jm íil skap-
illrar kerlingar, er það ekki?
Vond öfl toga i Jonna. H.’að
á hann að gera?
Ester og Jonni eru búin að
vera gift í þrjú ár. Þau hafa
fengið tveggjaherbergja íbúð í
Krossanesi og eiga nú eins og
kallað er snoturt heimili. Ilann
er að minsta kosti ánægður
með það. Þau eiga hálfan lítinn
garð, se mlítur út eins og hundr
að aðrir litlir garðar í þorpinu.
Ester skiptir sér ekkert af
garðinum. Þau eiga góða
nágranna, sem á hverjum
morgni ganga sömu leið til
sama staöar, einhverjir upp á
teiknistofurnar, nokkrir í verk
smiðjuna, nokkrir á bæjarskrif
stofuna, nokkrir til síns eigin
fyrirtækis — það er að segja
Straums. Þeir eiga sameiginleg
áhugamál: íþróttafélagið K.I.K.
fyrirtækið og yfirmaðurinn. Og
hver og einn á sína flaggstöng
þar sem þeir draga upp hinn
blágula fána við hátíðleg tæki
færi og þegar gott er veður.
Þessi ár eru uppgangstími
Krossaness. Veldi Straums
eykst og eykst, milljónir velta,
og nokkur hluti þeirra lendir
hjá þúsundum verkamanna
hans og skrifstofufólks. Nýjar
verksmiðjur rísa í allri Sví-
þjóð, í allri Evrópu, Suður-
Ameríku, Japan, allsstaðar —
) verksmiðjur, sem gjósa úr sér
nýjum og betri gerðum af vél-
byssum, loftvarnabyssum,
sprengjuvörpum, tundursendl-
um og sprengjum. Einnig bíl-
um, landbúnaðarvélum, verk-
stæðisvélum og smám saman
öllu, sem nafn má gefa: papp-
írsvörum, vefnaðarvörum, með
ulum, sem einkaleyfi eru gefin
á, tímaritum, dagblöðum, al-
alþingism., prestum og liðs-
foringjum. Þetta alþjóðafyrir-
tæki vefur sig fastar og fastar
um alla jarðkringluna. Þúsund
verksmiðjur í stál- og þunga-
iðnaðinum í öllum heiminum
eru undir, yfirstjórn Straums.
Hann selur vopn til Chang Kai
Cheks og kínversku kommún-
istanna, síðar til Japan og
Chang Kai Cheks, til Bolivíu og
Paraguay. Og á undan hverri
járnbrautarlest hláðinni byssum
og skotfærum fara pólitískir
sendlar Straums og reyna að
koma af stað óeirðum, hlúa að
hreyfingum og andstöðuhreyf-
ingum, flokkadráttum og morð-
um, stjórnlagarofum og bylting
um.
Venjulegur maður hefur ekki
hugmynd um neitt af þessu.
Við og við eru blöð eða bækl-
ingar að ljóstra einhverju upp,
en það er ávalt þaggað í fæð-
ingunni og höfundurinn dreg-
inn fyrir lög og dóm. Þorpið
Krossanes stækkar og verður
auðugra og auðugra. Það fær
lystigarð og bað, íþróttavöll og
kvikrnyndahús. Villurnar verða