Þjóðviljinn - 27.03.1947, Blaðsíða 5
Fiinmtudagur 27. marz 1947.
ÞJÓÐVI-LJINN
Bilið milli lýðræðis
verður æ dýpra i
og afturhalds
Bandaríkjunum
13 iiillljónir negra liiia við algert réttleysi
Hópur amerísltra kvenna kom fyrir skömmu til Stokk-
hólms -á Ieið til Ráðstjórnarríltjanna. Meðal þeirra var
einnig kunn negrakona, Vivian Mason. Blöðin áttu viðtöl
við Jiana og hafa þau vakið mjög mikla athygli. Hún
varpar í þeim birtu á liið bandaríska „lýðræði“ — en í því
felst algert réttleysi fyrir fólk með dökkan hörundslit,
hryðjuverk og löglegar mannaveiðar. Hér fer á eftir viðtal
hennar við fréttamanii norska blaðsins „Friheten“.
— Eru þær aftökur án dóms og hann er í nánd við Pul-
og laga, sem sagt er .frá í
fréttum um allan heim, að-
eins sérstæð, einangruð atvik
og undantekningar?, spyr
fréttamað'urinn.
, V
— Onei. Almenningur
um hekn v*it ekkert um hið
raunverul. ástand í Bandaríkj
unum. Menn þekkja og dást
aski, sem var miðpunktur
Ku Klux Klan hreifingarinn-
ar.
Ungur negri, 19 ára gamall,
sem var nýkominn heim eftir
úti' að hafa barizt þrjú ár á
Kyrrhafinu, fór með móður
9.24 dollarar. Árið 1944 voru
þessi framlög hækkuð, en
þannig að eitt negrabarn kost
ar 11.96, en það hvfta 75.65.
Þessi hlutföll eru allstaðar
hin scmu. Svartir ikennarar
hafa 20% lægri laun en þeir
hvítu, Skólahúsin okkar eru
lélegri o. s. frv.
Heimsókn á nóttu
— Hvernig er kosningarétt
ur negranna í framkvæmd?
— ,,Við skulum hjálpa negr
unum að kjósa. Við skulum
heimsækja þá nóttina fyrir
kosningarnar“. Þessi hótun
var sett fram opinberlega af
Vesturveldin hafa tekið sér miklar
skaðabætur af Þýzkalandi
sinni inn í viðtœkjasölu. Hún |hinum fasistiska þingmanni
bað um að fá að athuga nokk- j Bilbo frá Missisippi, trylltum
að risaframþróun am/eríaka i ur viðtœki en var svarc.ð með kyniþáttaofstækismanni, sem
Sonurinn [ { sífellu hamast gegn negrurn
kapítalismans, en hafa enga
hugmynd um það óíheyrilega
ranglæti og þjóðfélagsl. mis-
rétti, þær óendanlegu þján-
ingar, einkum gvarta kynþátt
arins, sem fylgja þessari þró-
■un. Bilið milli lýðræðis og
afturhalds verður æ dýpra í
Bandarákjunum og kynþátta-
vandamálið er notað — líkt
og í Þýzkalandi nazismans —
sem átylla til að rugla bar-
óttu verkalýðsins og beina
þjóðfélagsátökunum inn á
'brautir sem afturhaldið getur
fært sér í nyt.
Aftökur án dóms og laga
eru liður í fullkomnu kerfi' j
skipulagðrar, ruddalegrar
kynþáttakúgunar, þar sem
beitt er fasistasam.tökum eins
og Ku Klux Klan, og þar i
sem hvítir atvinnuglæpa-
menn hafa blessun stjórnar-
innar til að prédika blóðlbað
á negrum sem lausn á vanda-
málum þjóðfélagsins.
höggi í andlitið.
reyndi að koma
henni til og Gyðingum og lætur taka
hjálpar og það urðu nokkur
átök. Þetta leiddi til þess að
næsta dag hófust taumlausar
ræður sínar upp
fónplötur.
„Heimsókn á nóttu"
það
,lausn á vanda-
I Bandarflíjunum eru negramorðin talin
málum þjóðfélagsins.“
t ofsóknir í negrahverfunum. | merkir að negrar eru teknir
Hvítir menn œddu um með nauðugir og fluttir út í skóg
Lögreglan verndar hina
livítu morðingja
— Negri í Georgíu varð ó-
sáttur við bóndann, sem hann
vann hjá. Hann var tekinn
fastur. Eftir að honum hafði
verið sleppt a'ftur, vann hann
dag nokkurn á akri sínum á-
samt fjölskyldu sinni. Þrír
ibílar óku upp að hliðinu,
og vopnaðir hvítir menn, sem
ihcfðu verið leigðir til starfs-
ins, skutu hann ás'amt tveim
nagrakonum. Öil mótmæli
hafa veHð árangurslaus. Eng-
um hvítum manni hefur ver-
ið refsað. Þetta gerðist fyrir
fáeinum mánuðum.
Nýlega kom annað dæmi
fyrir í bænum Columbia í
Tennessee; 'blöð einokunar-
hringanna og fréttastofurnar
hafa þagað fullkomlega um
það. Columbia er lítill, við^
■feldinn bær, líkur þeim sem
Thornton Wilder lýsir í leik-
riti sínu „Bærinn okkar" I
honum búa um 3000 negrar,
hríðskotabyssur og rifla. Lög-
reglan brauzt inn í hús undir
því yfirskyni að hún vœri að
leita vopna. Negrakofar voru
jafnaðir við jörðu í eyðilegg-
ingarbrjálœði. 101 negri var
tekinn fastur og tveir þeirra
William Gordon og James
Johnsen — voru skotnir í
fangelsinu, og síðan var hald
in sýning á þeim þar sem þeir
lágu í blóði sínu, til aðvörun
ar fyrir hina svertingjana.
Ennþá hefur engum verið
ref sað. Þannig
okkar í reynd.
er lýðrœðið
Svört börn fá sex sinn-
um minni kennslu
en hvít
— Hvemig er ástandið í
kennslumálunum?
— Það'kemur skýrt í ljós
af nokkrum tölum. Meðalút-
gjöldin til kennslu árlega á
hvert barn voru árin 1941—42
52,71 dollarar handa hvíturn
börnum. Handa svörtum
börnum var samsvarandi tala
ana og myrtir til þess að
hræða hina og kcma í veg
fyrir að þeir greiði atkvæði.
Negrarnir eru yfirheyrðir á
hinn fáránlegasta hátt: fá-
tækum negra er oft sagt að
þylja utanað kafla úr stjórn-
arskránni. Það getur hann
ekki og dæmist þá ólæs og
fær ekki að kjósa. Hvaða
hvítur maður getur það? Oft
ge.ta négrar, sem ekki hafa
einu sinni efni á að kaupa
sér skó, ekki borgað það gjald
sem þarf til að fá að greiða
atkvæði. Og þá fá þeir ekki
1 að greiða atkvæði.
Koss fyrir dauðann
í Suðurríkjunum hafa negr
ai'nir enga möguleika á að
leigja sér mannsæmandi íbúð
ir. 70/( af húsum þeirra hafa
hvorki vatn né ljós. Þegar á-
standið er þannig, er dánar-
tala' smébarna að sjálfsögðu
há. Árið 1940 var hún 85'í
meðal svartra barna á fyreta
Framh. á 7. síðu
BREZK OG BANDARÍSK blöð
(og útibú þeirra á Islandi,
Morgunblaðið, Vísir og Al-
þýðublaðið) hafa rætt mjög
skaðabótakröfur þeirra
landa sem verst urðu úti í
stríðinu, á hendur Þjóðverj-
um. Alþýðublaðið birti ný-
lega einn hinna brezk-banda-
rísku leiðara sinna um skaða
bæturnar, og furðaði ritstjór
inn sig mjög á mannvonzku
Rússa, sem krefðust 10 þús.
milljóna dollara skaðabóta
af veslings Þýzkalandi. Það
væri eitthvað annað með
vesturveldin, sem létu sér
hægt með skaðabætur, en
væru öll af vilja gerð að
reisa við atvinnulíf Þýzka-
lands. Auðvitað gleypir rit-
stjóri Alþýðublaðsins hráan
þann áróður að Bretar og
Bandaríkjamenn hafi lagt í
óhemju kostnað til að hjálpa
Þjóðverjum, án þess að fá
nokkuð fyrir snúð sinn.
EF BETUR ER AÐ GÁÐ, mun
sjást að Bretar og Banda-
ríkjamenn hafa þegar krækt
sér í skaðabætur frá Þýzka-
landi, sem eru mun verð-
meiri en 10 þús. millj. dol!-
arar. Fer hér á eftir útdrátt-
ur úr grein rússneska tíma-
ritsins Nýir tímar, er um
þétta fjallar.
Samkvæmt skýrslum
Wilkinsons ofursta, yfir
manns atvinnudeildar banda-
rísku hernámsstjórnarinnar
í Þýzkalandi, var ákveðið
að taka allmargar verksmiðj 1
ur í Vestur-Þýzkalandi til
fyrirfram skaðabóta í árslök
1946. Unnið hefur verið að
flutningi dýrmætra fram-
leiðsluvéla til Bandaríkjanna
og Bretlands, en jafnframt
var stöðvaður flutningur verk
smiðjuvéla til Sovétríkjanna.
Einkum hafa geysiverðmæt-
ar verksmiðjuvélar verið
fluttar frá bandaríska her-
námssvæðinu. Aðeins hluti
þeirra hefur verið metinn til
fjár. af sérfræðingum á 262
milljónir marka. Meðal þess
sem flytja á burt eru allar
nikkelverksmiðjurnar, 90%
af flugvélamótoraverksmiðj-
unum, 70% verksmiðja er
framleiða mótorhjólavélar og
verulegur hluti vélafram-
leiðsluverksmiðjanna. Auk
þessa opinbera verksmiðja-
flutnings hafa hérnámsstjórn
ir vesturveldanna ekki verið
feimnar við að taka skaða-
bætur af framleiðslu þýzkra
fyrirtækja, þó stjórnmála-
menn Breta og Bandaríkj-
anna telji slíkt frámunalega
vítavert athæfi af sovétyfir-
völdunum. Mestur lil. þessara
„ósýnilegu skaðabóta“ eru
útflutningsvörur frá Þýzka-
landi á óeðlilega lágu verði,
sem hernámsstjórnirnar á-
kveða. Samkvæmt opinber-
um skýrslum voru fluttar
vörur frá Bayern árið 1946
fyrir 20 milljónir dollara,
mikið af því sjálfsagt „ósýni-
legar“ skaðabætur.
SALA þýzkra einkaleyfa er
önnur aðferð Breta og Banda
ríkjamanná til að ná sér í
skaðabætur. Hernámsstjórn-
ir þeirra hafa tekið sér rétt
á 200 þúsund þýzkum einka-
leyfum. Verðmæti þeirra er
gífurlegt, má nefna sem
dæmi að bandarískt fyrir-
tæki hefur boðið 20 milljónir
dollara fyrir réttinn að einni
framleiðsluaðferð, sem
vernduð er þýzkum einka-
leyfum.
AUK ÞESSA hafa Bretar og
Bandaríkjamenn tekið mest-
an hluta þýzka gullforðanö
(160—170 tonn), er nazistar
fluttu vestur skömmu fyrir
stríðslok og fannst á her-
námssvæði Bandaríkja-
manna. Svissneska stjórnin
hefur ákveðið að afhenda
Bretlandi og Bandaríkjunum
þau 50 tonn af þýzku gultt
er voru þar í landi, og
sænska stjórnin er reiðu-
búin að afhenda þeim 7 tonn
í viðbót. Bretland og Banda-
ríkin hafa þannig fengið yfir
200 tonna þýzkan gullforða.
Loks má geta þess að Banda-
ríkin, Bretland og samveld-
islöndin og Frakkland hafa
fengið þýzkan skipastól að
stærð 470 þúsund tonn.
ÞESSAR TÖLUR gefa nokkra
hugmynd um þær skaðabæt-
ur er Bretar og Bandaríkja-
menn hafa skammtað sér af
þýzkum eignum. Við þetta
bætast svo eignir Þjóðverja í
hlutlausum löndum, Banda-
ríkjunum og Bretlandi, sem
eru mikið verðmæti.
SAMKVÆMT opinberum skýrsl
um frá 19. júní 1941 nam
þýzkt fjármagn 1 bandarísk-
um fyrirtækjum 105 milljón,-
um dollara. Allt það fjár-
magn hefur verið fært yfir
á bandarísk fyrirtæki. Þjóð-
verjar áttu mjög mikið fjár-
magn í fyrirtækjum í Sví-
þjóð, Sviss, Spáni og fleiri
löndum. Opnberar skýrslur
herma að þýzkt fjármagn í
Svíþjóð og Sviss hafi numið
232 milljónum dollara, og í
Svíþjóð 100 milljónum doll-
ara. Bandarísk yfirvöld h’afa
■tilkynnt að Þjóðverjar hafi
átt 58 fyrirtæki í Portúgal,
112 á Spáni, 233 í Svíþjóð,
214 í Sviss, 35 í Tyrklandi og
98 í Argentínu.
Bretland og Bandaríkin hafa
krafizt allra eigna þessara
fyrirtækja sem skaðabóta. •
BERLlNARB'LAÐIÐ TRIB-
UNE hefur áætlað verðmæti
þeirra skaðabóta, sem Bretar
og Bandaríkjamenn hafa þeg
ar fengið. Erlendu innstæð-
urnar eru metnar 3300 millj-
ónir dollara, þýzki SkipaStóll-
inn sem vesturveldin hafa
tekið er 2200 milljón dollara
virði, en gullforðinn, þýzku
einkaleyfin og uppgötvanir
eru metnar á 5000 miljónir
dollara. Þar eru komnar
10.500 milljónir dollara og
er þó ekki tekið með það
verðmæti sem fengist hefur
af framleiðslu eða það sem
felst í þýzkum verksmiðjum
er Bretar og Bandaríkja-
menn hafa tekið eignarnámi
eða keypt á sjálfgefnu lágu
verði.
OFAN Á ÞESSAR skaðabætur
gera vesturveldin margvís-
legar ráðstafanir til að ná
raunverulegum völdum í at-
Framh. á 7. sið*