Þjóðviljinn - 27.04.1947, Síða 5

Þjóðviljinn - 27.04.1947, Síða 5
Sunnudagur 27. apríl 1947 ÞJÓÐVILJINN SS Svar til Árita Ketllbjarnar Herra ritstjóri. í blaði yðar 23. þ. m. er grein um freðfisksframleiðsluna und irskrifuð af herra Arna Ketil- bjarnar, og er greinin á þann yeg, að alveg er furðulegt að hún skuli vera birt i íslenzku Waði, því þeir, sem ekki eru þessum .málum kunnugir, geta ekki vitað það, að greinin er skrifuð af fullkomnu þekkingar- levsi á málefnum beim, sem hún fjallar um. Þar sem greinin snertir bein línis embætti mitt og mig sjálf- an persónulega. leyfi ég mér að biðia yður, herra ritstjóri, um rúm í heiðruðu blaði yðar fyrir nokkrar leiðréttingar. Eg hafði upphaflega hugsað mér að láta þessu ósvarað, þar sem slíkt er alveg óþarfi vegna þeirra, sem þekkia til þessa iðn- aðar, því þeir geta sjálfir dæmt um, en svo hefi ég nú ákveðið að leiðrétta greinina vegna þeirra, sem ekki þekkja til þess ara, mála svo og vegna grein- arhöfundarins siálfs, bví ef hann ætlar sér að vinna að þessúm málum, hefur hann gptt af því i byrjun að sjá á hvaða þekk- ingarstigi hann steqdur. og fær h-ann hér með „stílinn“ sinn leið réttan. Grein herra Árni Ketilbjarn- ar heitir: „Freðfiskframleiðsla Isien^inga á eftir tímanum". Þeg ar slíkri fullyrðingu sem þess- ari er slegið fram, er venjulega. tekin til samanburðar liliðstæð framleiðsla annarra þjóða - og sýnt fram á með einhverjum rökum að hvaða leyti og hvernig framleiðslan standi að baki ann- arra þióða. Sé aftur á móti talað um aðeins tíma, má segja með alla framleiðslu allra þjóða, að hún sé „á eftir tímanum“ vegna hinnar öru tækni. og efnisfram- þróunar vrorra tíma, bar sem all- ir hlutir verða á tiltölulega skömmum tíma úreltir. Þá er það sjálf greinin. Þegar greinarhöfundur hefur skrifað nokkuð um hið „hörmulega á- stand“ hraðfrystihúsanna, kem- ur hí^nn með nokkur einföld ráð frá sjálfum sér til úrbó.ta. Það fvrsta er bað að sett séu. flutn- ingabönd í hraðfrystihúsin, eða eins og hann orðar það „að unt 'sé að koma úrganginum frá með ' ódýrara mótí:“ Þctta ráð kemur of seint því að seint á árinu. 1945 var hafizt hana af ýmsum mæt- um mönnum um endUrskipulagn ingu á vinnukerfi hraðfrystihúsa, og hefur síðan verið unnið lát- laust að þessu í vaxandi mæli og -mörg hraðfrystihúsanna hafa kostað til þessa miklu fé. Það hefur verið unnið skipu- lega að fullkomnum flutninga- kerfum innanhúss, svo að allt flyzt, sem hægt er að flytja, en ekki aðeins beinin.eins og herra Árni talar um. Eg get einnig upplýst, að verið er að undirbúa flutningakerfi fyr ■ ir mörg hraðfrystihús og mun iþví verða haldið áfram. Við eig- um þegar til allmörg. flutninga- kerfi, sem standa jafnfætis því' IEK9K3S&SV bezta erlendis. Allir sem tekið hafa þátt í Annað ráðið er, að þvottavél-' verkalýðshreyfingunni síðustu Þuriiur Friðriksdóttir sextug er séu fyrirskipaðar. Ef greinar höfundur hefði nú kynnt sér reglugerð um freðsisksmat útg. 10. jan 1947, hefði hann getað lesið þar, að þvottavélar eru fyr irskipaðar, en þar sem vitað var, að ekki öll frystihúsin gátu feng 15-20 árin þekkja Þuríði Frið- riksdóttur, hinn skörulega for- mann Þvottakvennafélagsins Freyju. En það er ekki ein- göngu innan samtaka verkalýðs ins sem hún er velþekkt. Hún hefur einnig í mörg ár staðið framarlega í samtökuip kvenna ið þvottavélar strax og reglu- í Reykjavík, einkum kveimrétt- gerðin kom út, var gefin undan- þága með að framleiða þvotta- vélalaust, enda væri þá fiskur- inn burstaður með handburstum. Þvottavélarnar eru framleiddar hér heima og tekur dálítinn tíma að framleiða yf-ir 70 stk., þó indahreyfingunni. Hún hefir verið fulltrúi á flestum Lands- fundum kvenna, lengi verið með limur í K.R.F.l. og átti um skeið sæti í stjórn þess. Hún hefir og í mörg ár átt sæti« í Mæðrastyrksnefnd, og í j stjórn Barnaheimilis nefr.dar- eru nú. þegar flest framleiðslu jnnar Vorboði hefur hún verið mestu húsin útbúin þvott.'vvélum nm f0 ár. Hún á nú og sæti í stjórn Hallveigarstaða. Þessi margháttuðu félags- störf bera vitni um dugnað og hafa verið það þessa, vertíð og verður sennilega ekkert frysti hús án þvottavéla eftir nokkra mánuði. I Um. pakkningarnar er það að segja, að ekki er von ;il. ef i dæma á eftir grein höfundar, að sem er, vinnur sjáif hvert I hann geti skilið eða hafi hug-j félagsstarf af ýtrustu samvizku I mvnd um þá geysilegu fyrirhöfn 1 semi og áhuga, enda þolir hún Þuríður Friðriksdóttir Friðriksdóttir fyrir því ásamt nokkrum konum öðrum, að sem Þuríður var. Kom þá vel f ljós hvílíkum krafti og baráttu- kjarki þessi stórbrotna kona er' gædd — sem ekki lætur bugast þótt í móti blási — og óbifan- leg trú hennar á réttum málstað samfara góðum gáfum og vilja- þreki, — hvatti og örfaði fé- lagskonur til sameiginlegrar baráttu fyrir rétti sínum. Ég hef í þessari grein minni aðeins minnzt í stórum dráttum starfs Þuríðar Friðriksdóttur í Þvotta- kvennafélaginu Freyju og er þá . ógetið hlutverks hennar sem húsmóður á umsvifamiklu heimili um yfir 30 ár, við hlið í síns ágæta eiginmanns Þorláks j Ottesen og uppeldis 6 barna þeirra hjóna og væri sá þáttur henni ærinn til orðstírs. Á heim ili þeirra hjóna fer saman myndarskapur og rausn, hlý- leiki og glaðvæi’ð, sem laðar hennar og áhuga í félagsmálum, stofna Þvottakvennafélagið , »est °S gangandi, en gestrisni og kostnað, sem frystihúsaeigend , ur í gegnum umbjóðendur sína, Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna, j og S.Í.S., hafa lagt í sýnishorna j sendingar hinna ýmsu pakkninga j út um heim, og yfirleitt allia at- hugun á umbúðum, í landi þar | sem allt verður að kaupa erlend is frá, og alltaf verða að vera j nægar umbúðir til að bjarga framleiðslunni, þótt ekkert sé vitað um markaði, þegar hæst þessi Þuríður er alls staðar Freyju. Var hún kosin fyrsti meira en að nafninu til. Hún er formaður þess og hefur verið °i heilshugar og vakandi hvar j það síðan. Enda þótt Þuríður ætti að baki margra ára starf innan alþýðusamtakanna hér i bæ — hefst þó með stofnun þessa félags merkasti þáttur- inn í störfum hennar í verka- lýðsbaráttu reykvískrar alþýðu. Hún hafði löngu áður komið öðrum illa dugleysi og trassa- skap í þeim störfum, sem þeir hafa tekið ■ að sér. Getur þá trössunum stundum fundizt hún hvassari í orði en þægilegt er' auga á, ef ég mætti svo að orði kveða, þessa stétt kvenna hér í bæ, sem varð f jölmennari ár frá að þola. Ekki myndi ég treysta mér til að fá Þuríði til að fylgja mál- stað, sem henni tyndist ekki fullkomlega réttur, en því sem hún veit sannast og réttast, skortir hana aldrei einurð til að halda fram hvort sem hún hef- stendur með framleiðsluna. enda ur fyrir lof eða last, og hverj- ' reyni ég ekki. að upplýsa herra um þejm máístað, sem hún veit Árna um það í stuttri grein. Um það að flökin séu ekki.brotj ári en sem ekki átti sér nein samtök og bjó því við hin hrak- legustu kjör. Enginn virtist gefa þessum verkakonum gaum. Að vísu muíi því hafa verið hreyft innan Verlcakvennafélagsins Framsóknar að láta eitthvað til sín taka um kjör þessara kvenna, en úr því varð þó ekki og því slegið föstu að í þeim fé- og hjálpfýst þeirra er alkunh mun á stundum hafa verið þar meira hjartarúm en hús- rúm. Ég læt hér staðar numið og vil bera fram þá ósk, sem ég bezta veit henni til handa frá okkur ,,Freyju“-konum að Þvottakvennafél. Freyja megi á ný bera merkið hátt og vinna mar.ga nýja sigra í baráttunní fyrir bættum lífskjörum þvotta- kvenna hér í bæ. Lifðu heil! Petra Pétursdóttir ir fylgi sitt, er betur borgið en ella, því hún er liðtæk vel, hvort sem um er að ræða að safna fé I lagsskap ættu þær ekhi heima. , ;in tvöföld, er það að segja, aí|.U góðgerðastarfs eða flytja |Þvi vai\ það að þvottakonur ; írá byrjun þessa árs hafa öli mál af ræðustój. , stofnuðu sitt eigið félag og fólu j Gamla Bíó: flök, sem fryst bafa verið. verið sfeorin í liæfilegar lengdir eftir umbúðunum, sem þeim er pakk- Hafðu þakkir Þuríður fyrir i Þuríði Friðriksdóttur forystuna j ósérplægni þína í stapfi og ein- urð í orði. óska ég að enn. megi að í, enda ekki ólíklegt að grein orka þín lengi endast til gagns fyrir góð málefni. Undir þá ósk munu margar konur taka. K.P. -k Sextugsafmæli á í dag Þui'íðt- ur Friðriksdóttir, ein af merk- ustu forvígiskonum verkalýðs- samtakanna hér í bæ. Þess er ekki kostur í stuttri nauðsynlegt muni vera að senda j blaðagrein að minnast allra inenn útum landið til þess að, Þeirra margvísl'egu trúnaðar- starfa, sem hún hefur gegnt í þágu verkalýðsmála, mannúðar- mála og kvenréttinda, nú um 30 ára skeið og vil ég því að sinni aðeins minnast starfa hennar í arhöfundur hafi séð það einhvers staðar og fengið þá skýringu að það væri betra. Þau ummæli greinarhöfundar að gefa mér frí frá stöijfum læt ég mér í léttu rúmi liggia og læt útrætt um það. Þá segir greinarhöfundur, að Þvottakvennafélaginu Freyju. Árið 1932 gekkst Þuríður öðlast þekkingu á þessum mál- um, þá. skuluð þér athuga það, að þér verðið að byrja á byrj- um sín mál. Það kom brátt í Tvíbtn&sysSur (Twice blessed). þessari „gamanmynd' Ijós að stofnun þessa félags var j (gæsalappir undirstrikast) ekki nafnið tómt. Þegar á næstu koma fram nokkrar vanga- árum tókst því að bæta kjör j velíur um það, hverja þýðingu meðlima sinna verulega og að ! „jitterbug“-dans getur hamt fyr gera rétt sinn gildandi sem: ir framtíð ungra stúlkna (í al- samnmgsaðili þvottakvenna við j vöru talað). Myndin fjallar um f jölda stofnana hér í bæ svo sem allar ríkisstofnanir o. fl. En nokkrum árum síðar, eða 1938 er félagið mótmælti haro- lega vinnulöggjafarfrumvarp- inu, sem þá var á döfinni — verður það fyrir svæsnum árás- um þeirra óhappamanna innan verkalýðshreyfingarinnar, sem léðu þessu frumvarpi fylgi sitt. Þáverandi stjórn Alþýðusam- bandsins fékk því framgengt að félaginu -var fyrir engar sakir brýna fyrir framleiðendum og; fólkinu.að vöruvöndunar sé gætt til hins ýtrasta. Honum er eftir1 þessu ekki kunnugt um að freð- fisksmatsstjóri hefur í þjónustu sinni* fimm yfirmatsmenn, sem j ferð.ast stöðugt um landið til eft- irlits og auk þess hefur S. H. einn mann og S.Í.S. einn. AlÍir þessir menn hafa góða þekkingu á starfi sínu. Síðast kemur svo rúsínan h.já hcrra Árna. Hann hefur ,,komið“ | kemur smátt ,og smátt með j skammt að bíða að félagið fái í mörg hraðfrystihús á Suður- Vestur- og Norðurlandi. Okkur, sem höfum unnið við þennan iðnað frá því hann varð til hér á landi, finnst að þurfi meita en „koma“ í nokkur hraðfrysti- hús til þess að fá einhverja. þekk- ingu á þessum málum. Sé það- nú svo,. herra Árni Ket- ilbjarnar, að yður langi til að tvíburasystur, sem eru alveg eins, og foreldra þeirra, seiri hafa skilið í fússi fyrir mörg- um árum, vegna þess að skoöar. ir þeirra um uppeldismál voru tveir andstæðir pólar. Móðirin hefur alið aðra dótturina upt í svo miklum vísdómi, að hún. veit bólistaflega allt. (Þar eru ekki allar gáfur í andliti fólgn- ar). En faðirinn hefur látið hina dótturina alast upp við svo mik ið „liíf og swing og jitterbug“. uninni, eins og aðrir sem nú eru; fyrir æðsta dómstóli íslenzkrar starfandi við þetta. Þekkingin | alþýðu — og er þess að vonum vikið úr sambandinu og svipt að hún veit bókstaflega ekki samningsrétti sínum. Ég mun neitt. (Meira er þar upp úr and- ekki víkja nána.r að þess.um ! iitinu að leggja.). málum hér, enda hafa þau rétt-1 Skyndilega brenglast systur arbrot, sem þá voru framin á j og veit enginn, hvor er hvoi þessu félagi, hlotið dóm sinn |,og hvor er ekki hvor. Allt fer samt vel að lokum. Báðar ná sér í rnestu myndarkærasta; reynslunni, og það tekur ekki I aftur í sínar liendur samnings- ; hUg , , , . ■ rétt sinn óg að allar þvottakon- ’ nema nokkur ar að oðlast sæmi- ö 1 ur sameinist innan vébanda lega þekkingu á þessum efnum, ef þ.ér eruð áhugasamur- Eg sé ekki ástæðu til að ræða þefta mál frekar við yður. herra Árni Ketilbjarnar. Með þökk fyrir birtinguna. Reykjaviík,. 23. apríl 1947 Bergsteiim Á. Bergsteinsson. þess. * Ekki var laust við að nokk- urs kvíða gætti meðal félags- l^venna um framtíð og starfs- möguleika félagsins, þegar svona var málum komið, en þá átti félagið hauk í horni þar önnur með því að kunna „jitter liin með því að kunna ekki „jitterbug“. Þetta sannar, að „jitterbug" getur — hvernig sem á málin er litið — haft úrslitaþýðingu um framtíð ungra stúlkna. Tvíburasysturnar Lyn og Lee Wilde leika tvíburasysturn ar. Mikill kostur, að þær skuli ekki vera þríburar. Prest- Framh. á 7. síðii)

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.