Þjóðviljinn - 19.07.1947, Síða 3

Laugzrdag-u
1947.
ÞJÓÐVIL-JINN
3
MÁLGÁCN ÆSKULÝÐSFYLKINGÁRINNAR
SAMBÁNDS UNGRA SÓSIÁLISTÁ
„Eg hefi tekið afstöðu44
@@§uir Wmml ffldÞÍÞeson
„Einhverjir okkar verða að hefja upp
raddir sínar og skírskota til fólksins um að
virða hin frumstæðustu mannréttindi ann-
arra. Eg virðist nú neyddur til að hef ja mína
raust, en í þetta skipti ekki til að syngja
falleg og þýð smálög.“
Paul Robeson
•Hinn heimsfrægi söngvari
og leikari, Paul Robeson, sem
fyrtir löngu er orðinn al-
kunnur fyrir sön'g sinn í
kvikmyndum og útvarpi, hef-
ur ákveðið að yfirgefa leik-
sviðið og fconsertsalinn um
tveggja ára bil til þess að
helga sig allan baráttunni
gegn kynþáttaofsóknunum í
Bandaríkjunum.
Paul Robeson hefur í mörg
ár verið meðlimur Kommún-
istaflokks líandaríkjanna.
Hann he-fur alltaf tekið virk-
an þátt í baráttunni fyrir
frelsi. Sá skerfur, sem hann
lagði fram til styrktar bar-
áttu spánskrar aiþýðu gegn
fasismanum í borgarastyrj-
öldinni á Spáni, er flestum
kunnur. Sjálfur segir hann.
Paul Robeson .
„Eins og hver heiðarlegur
listamaður hefi ég viljað láta
hæíileika mína koma mann-
kyninu að gagni á ótvíræðan
hótt. Sérhver listamaður og
sérhver vísindamaður verð-
ur að gera út um afstöðu
sína. Það er ekki til neitt
„bæði - og“. Maður má ékki
hefja sig upp yfir fólkið og
verða áhorfandi að baráttu
þess. Það er ekki rúm fyrir
hlutlausa óhorfendur. Hin
glæpsamlega tilraun Hitlers-
Þýzkalands til að leggja í
rústir hið bezta í arfleifð
mannkynsins með því að
reka blindan áróður fyrir
röngum kenningum um yfir-
burði einstakra kynflokka og
þjóða hefur þrátt fyrir psig-
ur nazismans skotið upp koll-
inum á ný hjá hinum fasist-
isku afturhaldsöflum í föður-
landi mínu. Þetta býður
hverjum listamanni, vísinda-
manni og rithöfundi út til
virkrar baráttu.
Baróttan fer einnig fram í
kennslustofum skóla vorra,
æðri sem lægri. Vígstöðvai'n-
ar eru alls staðar, það eru i
engin friðarsvæði til.
Við Verðum að tafca þessu
útboði. Rás sögunnar er ekki
hægt að breyta, og hún verð-
ur ekki stöðvuð. Tíminn bíð-
ur ekfci. Aftunhaldsöflin
leitast við að gjöreyða þeirri
menningu, sem fyrir skömmu
var forðað frá toi’tímingu
með harðri bai'áttu. sem
krafðist sársauka og þján-
inga, en driffjöður þessarar
bai’áttu var hinn óbugandi
frelsisivilji og björt trú á
framtiðina.
Hið frelsisunnandi og fram
farasinnaða mannkyn verður
nú að heyja harða bai’áttu til
að koma í veg fyrir, að ný
holskefla eyðileggingar skelli
yfir heiminn.
Hin eyðileggjandi aftur-
haldsöfl virða mannkynið
einskis. I þeirra augum er
starf'og köllun einstaklings-
ins einskis virði. Tími er
kominn fyrir hvei’n lista-
mann að taka sina afstöðu.
Hann verður nú að velja
milli þess . að berjast fyrir
frelsið eða verða hnepptur
í þrældóm. Eg hefi tekið af-
stöðu. í mínum augum er
ekki til neitt bæði og.
Eitt einkenni vorra tíma er
niðurlæging kynflokks rníns.
Fólki af mínum kynstofni
hefur verið bannaður að-
gangur að menningunni. Því
er neitað um vernd laganna.
• Því er neitað um þann sess,
sem því ber meðal mann-
kynsins.
Það er ekki nein tilviljun
að ég skipa xnér í raðir
Kommúnistaflokksins, heldur
vegna þess að ég hef tekið
skýra afstöðu. Eg vil aftur
leggja ríka áherzlu á þetta.
Sérhver sannur listamaður
verður að taka sína afstöðu,
hann getur ekki staðið utan
baráttu dagsins í dag.“
Frá því er stríðið hófst hef-
ur aftuifcaldið alltaf reynt að
slá sér upp á því, að það
væ.ri að berjast gegn dýrtíð-
inni. Allar kaupkúgunarráð-
stafanir hafa af þess hálfu
verið afsakaðar með marg-
tuggnum dýrtíðarslagorðum.
Reynt hefur verið að telja al-
þýðunni trú um, að henni
bæri að „fórna“ fyrir lækk-
un dýi’tíðarinna.r. Ríkisstjórn-
ir hafa verið myndaðar utan
um það höfuðtakmai’k að.
■vinna bug á dýrtíðinni. Senni
lega hafa verðlagsmál aldrei
verið gei'ð að slíkri megin-
„hugsjón“ þjóðmálanna. Með
þessa „hugsjón“ að pólitísku
bitbeini tókst afturhaldinu
um áralbil — eða þar til ný-
sköpunarstjórnin tók við
völdum — að svæfa vitund
fólksins um lifsnauðsyn ým-
issa framfaramála, svo sem
nýsköpun atvinnuvega og
menntamála. Þessi „bai'átta
gegn dýrtíðinni“ minnir ann-
ars helzt á þjóðsögur um upp
vakninga, er urðu uppvekj-
endum sínum helzt til erfið-
ir. Auðvaldið hleypti dýrtíð-
inni af stað í gróðaskyni og
magnaði hana stig. af stigi.
En þegar borgai’arnir sáu, að
alþýða landsins snerist til
varnar gegn því, að lífskjör
hennar yrðu skert með verð-
hækkunum, og þessi vörn
snerist upp í sókn fyrir bætt-
um lífskjörum og meira ör-
yggi, upphófust hin ámátleg-
ustu dýrtíðarramakvein úr
herbúðum borgaranna. Ó-
þarft er að rekja hér þjóð-
stjóimar- og þrælalagaferil
aftui'haldsins, er notaði „bar-
áttuna gegn dýrtíðinni", sem
skálkaskjól fyrir tilraunir
sínar til að búa alþýðunni
eymdai'kjör, samtímis því er
þeir rökuðu að sér blóðugum
stríðsgróðanum.
Meðan nýsköpunarstjórnin
var við völd lágu þessar árás-
ir afturhaldsins niðri, sæmi-
legur vinnufriður hélzt og
dýrtíðin hækkaði ekki til
neinna muna. Aftur á móti
var unnið markvisst að stór-
felldustu endursköpun at-
vinnuveganna, sem þekkst
hefur á íslandi. Stofnun
þeirrar stjórnar, er nú situr,
boðaði afturhvarf til hins al-
ræmda þjóðstjórnaraftur-
halds. Eðlilega skreytti
stjórnin sig með stolnum ný-
sköpunarfjöðrum, öði'uvísi
treysti hún sér ekki til þess
að koma fram fyrir alþjóð.
Hvað nýsköpunina snertir,
lifir stjói'nin þó algerlega á
verkum fxá.farandi ríkis-
stjórnar og hefur ekki sýnt
neinn lit á því að hefja sjálf-
stæðar nýsköpunai'fram-
kvæmdir. Annars var barátt-
an »gegn dýrtíðinni“ aðal-
Framh. á 7.
HAFIÐ ÞIÐ ATIIUGAÐ
livernig ástatt er með mann-
j inn, sem lýsti kröfum verka-
manna um kaup sem þeir
gætu iifað af, sem glæp?
Þessi maður, Emil Jóns-
son, samgöngumálaráðherra,
fyrrv. vitamálastjóri og einn
af aðaleigendum h/f Rafha,
telur sig vera sjálfkjörinn
foringja alþýðunnar, enda
er hann í Alþýðuflokknum.
Hann á lieima í Hafnarfirði,
og samkvæmt heirnildum „A1
þýðublaðsins“, er liann einn
af liæstu skattgreiðendum
þar. Á hann persónuiega eru
lagðir skattar að upphæð kr.
25175.00 — tuttugu og fimm
þúsund eitthundrað sjötíu og
fimm krónur — en auk þess
hefur svo eitt af þeim fyrir-
tækjum sem hann á í kr. 131.
390.00 í skatta.
Dagsbrúnarmaður, sem
vinnur hvern dag ársins hef-
ir í árslaun kr. 19.728.80 eða
kr. 5447.00 minna en Emil
greiðir í persónu skatta! Eí
Dagsbrúnarmenn eru „glæpa
menn“, fyrir að hafa þessar
tekjur, hvað skyldi þá Emil
vera ?
ETT’ANN SJÁLFUR !
Þegar hinir frægu samn-
inganefndarmenn rikisstjórn
arinnar í Dagsbrúnardeilunnl
voru spurðir livort þeir
treystu sér til að framfleyta
f jölskyldu af 1644 kr. á mán
uði svöruðu þeir allir NEI
— í einum kór, en eftir and
artaksþögn tók hetjan Guðm
í Guðmundss. sig á og
sagði: „Verkamenn geta étið
smjörlíki og tros“. Guðmund
ur I. er einn af foringjum
Alþýðuflokksins!
|
..... .................