Þjóðviljinn - 18.09.1949, Blaðsíða 5

• Sunnudagur 18. september 194&
ÞJftÐVILJINN
'r)
ALÞYÐUFLOKKUR GEGN ALÞYÐU
Liðhlaupaz eða
snýkjurdýr
Stundum er ég spurður að
því hvemig á því standi að við
sósíalistar séum svona vondir út
í kratana, jafnvel ennþá verri
e>n við sjálfan höfuðóvininn.
Þessu er fljótsvarað. Okkar ein-
falda skoðun á hægri foringjum
Alþýðuflokksins er sú að þeir
séu eitt hið ógeðsiegasta fyrir-
brigði sem er að finna í alvar-
legri þjóðmálabaráttu; ýmist
liðhlaupar sem svikið hafa sína
upphaflegu hugsjónabaráttu
eða snýkjudýr sem skriðið hafa
inn á brjóst verklýðshreyfing-
arinnar í eiginhagsmunaskyni.
Hinu er aftur á móti vandsvar-
að hvort fyrirlitlegra er.
Upphaflega bar Alþýðuflokk-
urinn náfn með rentu. Hann hóf
göngu sína sem einlægur sósíal-
ískur verklýðsflokkur og barð
ist skeleggri baráttu fyrir mál-
sta.4 alþýðunnar gegn auðvaldi
og afturhaldi. Á honum og leið-
togum hans dundu þá líka sam-
skonar svívirðingar og utan-
garðsóp frá vigstöðvum for-
réttindastéttanna sem nú dynja
á Sósíalistaflokknum og hans
mönnum. Grátbroslegt tákn um
hnignunarferil flokksins er
hans gamli eldlegi ofurhugi
Ólafur Friðriksson sem nú geng
ur, eins pg skrípi urn garða
kjálkagulra oddborgara við
Faxafen og þykist vera sjómað-
ur. .
Sameiningarflokkur alþýðu,
Sósialistaflokkurinn, er arftaki
hins gamla. og góða Alþýðu-
flokks. Þangað leitaði á sínum
tima allt það oddalið flokksins
sem trútt var hinum upphaflega
tilgangi hans og hefur haldið
þar áfram baráttunni af mikl-
um drengskap og sigursæld.
Þangað hverfa og jafnóðum all-i
ir þelr kjósencfur sem átta sig
á prettum og sþi5íiri.gu Alþýðu-
flokksforingjanna og láta mls-
skiida tryggð víkja fyrir nauð-
syn heiðariegra starfshátta.
Að þessu athuguðu er eigi
kyn þótt úfar rísi með þessum
tveim flokkum sem vera ættu
traustir samherjar ef allt væri
með felldu.
Fosdæmi bræSra-
flokkanKa
ÞJÖBIN MUN VERÐA LANGMINNUG Á FERIL
FYRSTU RlKISSTJÖRNARINNAR SEM ALÞÍÐU-
FLOKKURINN MYNDAÐI Á ISLANDI
löndum sínum. Það er nú eitti Alþjóðasamband verkalýðsíélagi til. Atlanzhafssáttmálinn er nú
helzta fangaráð kapítalismans
að skáka fiam þessum svikur-
um við málstað fólksins og láta
þá framkvæma þau hermdar-
verk sem jafnvel hann sjálfur
kinokar sér við — allt í trausti
á tryggð fólksins við ljúfar
minningar og fagrar stefnu-
skrá.
Ný hrottaleg dæmi blasa við
hvert af öðru þessu til sönmrn-
ar. 1 Bretlandi, höfuðvígi hægri
kratanna í Evrópu, lýstu útgerð
armenn yfir verkbanni á hafn-
arverkamenn vegna þess að
þeir neituðu að afgreiða verk-
fallsbrjótaskip sem atvinnurek-
endur í Kanada höfðu mannað
út í blóra við sjómannaverkfall
þar í landi. „Alþýðuflokksstjórn
in“ brezka snearist þegar til liðs
við útgerðarauðvaldið, lýsti yf-
ir neyðarástandi og bauð út
vopnuðu herliði til verkfalls-
brota rið Lundúnahöfn.
I Ástraliu hófu kolanámu-
menn verkfall til þess að knýja
fram kröfur sínar um styttan
vinnutíma, hækkað kaup og
þjóðnýtihgu kolanámumanna.
„AIþýðuflokksstjórin“ ástralska
keyrði þegar í gegnum þingið
einhver hinn svívirðilegasta
kúgunarlagabálk sem sögur
fara af, Ict samkvæmt honum
dæma helztu verklýðsforingj-
ana í ársfargclsi og geypisekt-
ir og bauð sáðan út vopnuðu
herliði til verkfallsbrota við
námurnar.
I Finnlandi dundu yfir víð-
tæk verkföll vegna gífurlegrar
dýrtíðaraukningar og kjara-
skerðinga. „Alþýðuflokksstjórn
in“ finnska svaraði með kylfu-
barsmíð, gasárásum og morð-
um, lýsti yfir neyðarástandi og
bauð út herliði til verkfalls-
brota og rak ýms helztu sér-
greinasamtökin úr Alþýðusam-
bandinu.
Ekki þarf að taka það fram
að enda þótt þvi sé .stöðugt hald
ið fram að kommúnistar séu
gersamlega áhrifalausir i Bret-
landi og Ástralíu urðu það nú
Nú er ekki svo að skilja að | ^ j ejnu þsir sem stjórnuðu
þessum verkföllum tugþúsund-
anna og þá vitanlega í því
skyni að „eyðileggja þjóðfélag-
ið.‘

þessi umveuding íslenzkra
hægrikrata gegn sósíalismanum
sé neitt einsdæmi í veraldarsög
unni. Fordæmin glansa í hverju
auðvaldsríki heims. Ýmgir von-
uðu að samfylkingin gegn |
fasismaijum í síðustu styrjöldj
rnundi opna augu þessarar ó-l
gæfusömu öianntegundar. Enl Þessa þróun hægrikratanna
útkoman hefur einmitt orðið| um heim allan er nauðsynlegt
þveröfug: tólí sósíaldemókraf-! að hafa í huga þegar rætt er
ar hafa að undaiifömu trónað; uni íslenzka Alþýðuflokkinn.
í forsætisráðherrastólum auð- Þeir eru sem sagt orðnir eins-
vaidsríkjanna sem uppkeyptir | konar alþjóðasainband verkfalis
mútuþrælar ameríska nýfasismj brjóta í þjónustu harðsvírað-
ans og böðlar alþýðHnnar í, asta atviimarekendavaidsins.
anna sem stofnað var í stríðs-
lok við mikinn fögnuð og ein-
ingarhug heimsalþýðunnar hafa
þeir þegar reynt að að kljúfa
og stukku snúðugir brott úr
því þegar það ekki tókst. Er nú
í undirbúningi stofnun nýs
hægrikratasambands og hafa
auðkóngar Bandaríkjanna þeg-
ar varið að minnsta kosti 50.000.
000 dollara til aðstoðar þeirri
ráðagerð.
Slíkt er þá hið elskaða sálu-
félag þess manns sem nú er
formaður Alþýðuflckksins og
forsætisráðherra á voru landi
íslandi. Vafalaust þarf ekki að
saka Stefán Jóhann um svik við
hugsjón sósíalismans — hann
Eftir
Jóhnnes
úr Köflum
hefur aldrei annað verið en risa
vaxinn sýkill sem strax settist
að í hjarta flokksins þegar spDl
ing forustunnar var komin á
nægilega hátt stig.
Ferill hans er harla minnis-
stæður. Það var hann sem
sveili sameiningarlista verklýðs
félaganna við bæjarstjórnar-
kosningarnar 1938, þar sem
hann var sjálfur í efsta sæti.
Það var hann sem kvað „enga
HÆTTU á kauphækkunum“
þegar verklýðssamtökin voru
að undirbúa sóknina fyrir hinum
miklu launabótum sem feng-
ust 1942. Það var hann sem
sölsaði eignir verklýðsfélaganna
undir sig og sína þe'gar flokkur
hans missti yfirráðin yfir Ai-
þýðusambandinu. Það var hann
sem stofnaði Sölusamband
sænskra framleiðenda þegar
fyrrverandi ríkisstjórn sæmdi
hann' trúnaði sem formanni
nefndar til að gera viðskipta-
samning við Svía. Og það var
hann sem stóð við stjórnarvöl-
inn þegar Island var gert að
HERNAÐARLEGU LEPPKÍKf
ameríska nýfasismans áttunda
dag síðastliðins einmánaðar.
Þann dag, 30. marz, sannaði
þessi maður með kylfubarsmíð
og gasárásum á reykvíska ali
þýð’u að hann er dyggur læri-
sveinn flokksbræðra sinna er-
lendis og mundi þó enn betur
ef hann hefði fyllra bolmagn
genginn í gildi og fjölgar þá
væntanlega starfsliði Banda-
ríkjaiuia bér I þessu stríðslandi.
Má þá svo fara, ef allt gengur
að óskum og stjórnarflokkarnir
skríða saman aftur að haust-
kosningum loknum, að Stefán
Jóhann geti státað með HER-
tíTBOÐI tál að knýja fram þá
GENGISLÆKKUN sem hann
berst nú svo „heils hugar“ á
móti FYRIR kosningar.
ástvinsr
áeiidsalazma
Eimil Jónsson heitir flokks-
bróðir Stefáns Jóhanns í ríkis-
stjórninni og hefur ráðið yfir
viðskiptamálunum í hennar tíð.
Afstöðu hans til lífskjara verka
lýðsins verður bezt lýst með
hinum frægu orðum hans’
sjálfs: „Eg kalla það GLÆP-j
SAMLEGT að ætla nú að knýja
fram (kaup)HÆKKANIR“. Eitt
af hans helztu afreksverkum
varð líka það að lögbinda kauþ-
gjaldsvísitöluna við 300 stig.
Síðan hefur útreikningur henn-
ar verið falsaður sem áður,
meðal annars með þiu' að
fleygja slatta ódýrara kjöts og
jarðepla á markaðinn daginn
sem vísitalan er reiknuð út.
Allir vita að raunvcruleg visi-
tala er löngu komin yfir 400
stig.
En þótt ráðherra þessi hafi
fordæmt hækkun launa sem
glæp, hefur öðru máli gegnt um
hækkun útgjalda almennings.
Tollar og óbeinir skattar hafa
í hans tíð HÆKKAÐ UM 120
MILLJÓNIR KRÓNA, þar áj
meðal vörumagnstollur um
200% og verðtollur um 65%.
Þannig hefur því atriði stefnu-
skrárinnar verið framfylgt.
Um krossmessuleytið í vor
hafði verð eftirtalinna tegunda
neyzluvöru HÆKKAÐ frá ára-
mótum 1947 sem hér segir (tal-
ið í au. á kg. eða 1.): mjólk 15,
rjómi 160, smjör 200, mjólkur-
ostur 160, mysuostur 50, egg
300, mör 250, kindakjöt 65,
nautakjöt 300, saltkjöt 115,
ýsa og þorskur 15, koli 35,
harðfiskur 140, fiskfars 125,
fiskibollur 75, smjörlíki 175,
hveiti 34, kartöflumjöl 28, hrís-
grjón 25, hrísmjöl 43, strásyk-
ur 21, molasykur 48, sítrónur
150, saft 300, kaffi 80, sígarett
ur 215, Hér við bætast þær
hækkanir á Iandbúnaðarvöru
sem nú hafa verið -ákveðnar
sem kosningagjafir til neyt-
enda.
Benzínokrið hefur aukizt um
68%, brennivinsgróðinn um
1S5%. Verðhækkun á vefnaðar-
vcru, skófatnaði, búsáhöldums
og öðrum þvílíkum nauðsynjum
hefur orðið gífurleg — meðal
annars er talið að fullbúinn
karlmaður beri utan á sér 650
kr. í Alþýðuflokkssköttum. Þeg:
ar hér við bætist eignakönnun-
arskattur, svipting kjötuppbót-
ar, svartamarkaðsokur og aðr-
ar náðargjafir þessarar stjóm-
ar SEM MYNDUÐ VAR TIL
ÞESS AÐ LÆKKA ÐÝRTÍÐ-
INÁ, þá ætti að vera nokkurn^
veginn auðvelt að gera sér í hug
arlund hver kjör sú aiþýða hef-
ur átt við að búa sem ráðherr-
ann taldi til glæpahyskis ef hún.
dirfðist að nefna launahækk-
anir.
Erindi Emils Jónssonar £
fyrstu ríkisstjórn Alþýðuflokks
ins var heldur aldrei það að
vemda og bæta hagsmuni al-
mennings í landinu, heldur var
hann þangað sendur íyrir tfl-
stilli heildsalavaldsins í Reykja
vík og hefur sú þjónusta ekki
látið sig án vitnisburðar. Fyrir
tveim árum talaði ráðherrann £
útvarpið á frídegi verzlunar-
manna. og ummæli eins heild-
salans í tilefni af því standa
stöðugt í landsölumálgangni
Jónasar frá Hriflu:,, SÚ RÆÐA
HANS VAR BYGGÐ Á SANN*
GIRNIOG SKILNÍNGI OGHÚN
SÝNDI VEL AÐ SÁ MAÐUR
KANN GÓÐ SKIL Á RÉTT-
LÆTl OG SANNLEIKA ..
Krafan miMa
ssa 2%
Til þess að ná sem fullkomn-
ustu kverkataki á verkalýðn-
um í landinu taldi hin ameríska:
leppstjóm Stefáns Jóhanns það
eitt sitt helzta nauðsynjamál
að fcrjóta undir sig höfuðvígi
hans, Alþýðusamband íslands,
og tókst það með ofbeldisfullri
breiðfylkingu stjórnarflokk-
anna allra. Gerðist síðan það
eftirtektarverða tímanna tákn
að gamall verkfallsbrjótur vest
an af fjörðum var dubbaður-
upp sem forseti sambandsins,
en gamall klofningserindreki
innan samtakanna hinsvegar
gerður að framkvæmdastjóra
þess.
En þótt meirihluti miðstjórn-
ar ASÍ væri þannig orðið þægt
verkfæri ríkisstjornarinnar, og
þar með atvinnurekenda þeirra
og heildsala sem bak við hana
stóð, hélzt áfram forustu sósí-
alista í stærstu og þýðingar-
mestu verklýðsfélögum lands-
ins. Þetta gerði það að verkum.
að enda þótt sambandsstjóm
ætti lengi vetrar í makki við
ríkisstjómina um að koma í veg
fyrir kauphækkanir — „glæp-
inn“ sjálfan þá vissi hún að
þeirra mundi verða krafizt af
fullum þunga hvað seni hún
segði eða gerði og fékk því að
lckum leyfi til að hvetja til upp
sagnar á gildandi samningum.
Framhald á 7. siðu.