Þjóðviljinn - 30.06.1951, Blaðsíða 7

Laugardagur 30. jýni 1951 — ÞJÓÐVILJINN
(7
w
Ödýr
loítljós
Iðja h.f., Lækjargötu 10.
Gólíteppi
keypt og tekið í umboðsölu.
sími 6682. Fomsalan Lauga-
veg 47.
Kaupum — Seljum
allskonar verkfæri. Vöruvelt
an Hverfisgötu 59, sími 6922
Almenna
Fasteignasalan,
Ingólfsstræti 3. Sími 81320.
Kaup — Sala
Umboðssala:
Útvarpsfónar, útvarpstæki
gólfteppi, karlmannafatnað-1
ur, gamlar bækur og fleira.
Verzlunin Grettisgötu 31,
Sími 3562.
Daglega ný egg,
Boðin og hrá. — Kaffisalan,
Hafnarstræti 16
\*b
or
ái
Herraíöt — Húsgögn
Kaupum og seljum ný og
notuð húsgögn, karlmanna-
föt o. m. fl. — Sækjum —
Sendum. — Söluskálinn,
Klapparstíg 11, sími 2926.
Munið kaffisöluna
I Hafnarstræti 16.
Ekta bréf...
Framhald af 8. síðu.
læra, einkum um sögu skjala-
gerðar hér á landi.
Annað bréfið, sem dr. Han-
son hefur gefið, er kaup- og
máldagabréf fyrir Reykjum í
Tungusveit, dagsett 29. októ-
ber 1520. Það er prentað í ísl.
fornbréfasafni, VIII, 754—5,
eftir frumritjnu, og fékk útgef-
andi það lánað hjá sama manni,
sem nú gefur það. Þó áð bréfið
sé áður prentað, er eigi að síð-
ur mikilsvert að hafa fengið
frumrit þess, svo mikils vert
frumbréf um eitt af höfuðból-
úm landsins er góður gripur í
skjalasafni.
Þriðja bréfið, lögmannsdóm-
ur um landamerki Reykja, dag-
sett 4. maí 1621, prentað í Isl.
fornbrófasafni, VIII, 756—8,
er að vísu falsbréf, — mun
vera frá 18. öld að áliti dr. Jóns
Þorkelssonar, — en fengur er
samt í frumriti þessa bréfs.
Falsbréf geta haft þýðingu í
ýmsum rannsóknum."
Menntamálaráðuneytið hefur
afhent Þjóðskjalasafninu hand-
rit þessi.
(Menntamálaráðuneytið, 29/6
1951).
iUIgggKl
Húseigendur
'tek að mér allskonar tré-
Ssmíðavinnu. — Ákvæðisvinna
! ef ósskað er.
Símj 6236
SeEfðjægari
Sendibílastöðin h. f.,
I Ingólfsstræti 11. Sími 5113.
: Saumavélaviðgerðir-
: skrifstofuvélaviðgerðir
S y 1 g j a,
; Laufásveg 19. Sími 2656.
Lögíræðingar: ;
Áki Jakobsson og Kristján''
Eiríksson, Laugaveg 27, 1.
hæð. ■— Sími 1453.
Viðgerðir
á allskonar stoppuðum hús-
gögnum. — Húsgagnaverk-
/smiðjan Bergþórugötu 11.
Ragnar Ölafsson
hæstaréttarlögmaður og lcg-
giltur endurskoðandi: —
Lögfræðistörf, endurskoðun
og fasteignasala. -— Vonar-
stræti 12. Sími 5999.
Gúmmíviðgerðir
Stórlioiti 27.
Móttaka einnig í Kamp Knox
G-9.
Útvarpsviðgeiðir
Radíóvinnustofan,
Laugaveg 166.
Nýia sendibílastöðin
Aðalstræti 16. Sími 1395
'v Farmannasamitinchmir
Frarnhald af 8. síðu.
og hefir málinu verið vísáð til
sáttasemjara. Enginn fundur
hefur enn verið haidinn með
deiluaðiljum. Eru samningarnir
sem fyrr segir gengnir úr gildi
frá og með miðnætti í nótt og
farmenn samningslausir.
Það vekur ekki litla furðu,
bæði farmanna og annarra, að
þótt samningarnir séu gengnir
úr gildi og útgerðarfélögin neiti
að verða við sanngjörnum kröf-
um farmannanna um kjarabæt-
ur, hefur stjórn Sjómannafé-
lagsins ekki enn boöað vinnu-
stöðvun á flotanum og yfirleitt
engar ráðstafanir gert til að
knýja fram nýja samninga.
Það er því engin fu.rða þótt
farmennirnir spyrji: Hvað ætl-
ast stjórn Sjómannafélags
Reykjavíkur fyrir í sambandi
við deiluna? Ætlar hún að
draga málið á langinn og láta
hagfelldasta tímann, tii að
knýja fram kjarabætur, ganga
sér úr greipum? Vissulega er
seinagangur sjómannafélags-
stjórnarinnar tortryggilegur og
áreiðanlega öruggast fyrir far-
mennina að fylgjast vel með
gerðum hennar. Allur dráttur á
Framhald af 8. síðu.
lándsísinn á s.l. vetri og var
afiinn 13 þús. selir þar af 3
þús. hvítingar, en af þeim eru
skinnin verðmest. Verð þessara
skinna var í vetur kr. 195 norsk
ar fyrir stykkið. Verðmæti afl-
ans nam rúmlega 940 þús. krón
um norskum. Norðmennirnir
sögðu selveiðina óhemjumikla á
öllum veiðisvæðum íshafsins í
ár, og i fyrra hafði einnig verið
ágæt selveiði. Þeir undruðust
það mjög, áð við Islendingar
hagnýttum okkur ekki þessa
veiði.
Polarís hefur enga geyma
undir selspikið, heldur bara
tvær stórar lestar, þangað nið-
ur eru svo selkápurnar settar í
heilu lagi og geymdar í frosti
þar til að lokinni veiðiför, þá
eru þær teknar upp og skinnið
flegið af spikinu. Þetta fyrir-
komulag tryggir 'líka fyrsta
flokks lýsi.
Skipshöfn selfangarans var
nú 14 menn, en þegar hann er
að selveiðum þá eru skipverjar
37, þar af 24 veiðimenn og 3
skyttur. Ibúðir skipverja voru
allar hinar glæsilegustu. Veiði-
menn (hásetar) búa í björtum
og rúmgóðum tveggja og
þriggja- manna herbergjum og
hafa stóran matsal. Gúmmí-
■svampdinur voru í öllum rekkj.
um.
Norðmenn eru nú farnir að
byggja sína selfangara úr stáli,
sérstaklega þá sem ganga í Ný-
fundnalandsísinn. Annars 'Sögðu
þeir að stálskip hefðu einnig
stundað selveiði í Vesturísnum
s.l. vetur með ágætum árangri,
en þar er isinn mikið harðari
heldur en við Nýfundnaland.
Pólarís er annar stærsti sel-
fangari Norðmanna. Sá stærsti
heitir Jopeter og er stærð hans
485 smálestir. Það er líka stál-
skip.
Eins og sagt var í upphafi, er
þetta glæsilegt skip og hefur
verið til alls vandað við smíði
þess. Þykkt á stálplötum í byrð
ing er 16 mm. og rúm þver-
hönd á milli banda í kinnung-
um skipsins. Byrðingur og
bönd eru hvorttveggja rafsoðin.
Á gömlu selföngurunum var
tunna í toppi á framsiglutré,
og var mikil þrekraun að
standa þar í stórhríð og gaddi.
I stað hinnar opnu tunnu er nú
komið lokað upphitað skýli á
þessum nýja selfangara, og er
þaðan sími aftur í stýrishús.
raunhæfum aðgerðum í deil-
unni er atvinnurekendunum í
hag en veikir aðstöðu farmann-
anna. Sumarið er sá tími sem
örðugast er fyrir útgerðarfélög-
in að stöðva farskipin. Því ber
nú að nota tækifærið strax og
gera þær ráðstafanir, sem sjó-
mennirnir sjálfir telja líklegast-
ar til að færa þeim nýja og við-
hlítandi samninga um kaup og
kjör.
VILHJALMUR OLAFSSON
frá Múla í Vestmannaeyjum andaðist 29. þ.m. að
heimili sínu, Nönnugotu 3, Reykjavík.
Fyrir hönd vandamanna
Guölaug Vilhjálmsdóttir
Guðmundur Runólfsson.
Yfirlýsing sakadóraaEa
Framhald af 3. síðu.
Um þá meðferð, sem á þessu
var höfð, fórust landlækni að
gefnu tilefni m. a. þannig orð
í bréfi til dómsmálaráðuneytis-
ins 12. október 1949:
„1. Það er hvarvetna dagleg-
ur viðburður, enda iðulega ó-
hjákvæmilegt, að einn læknir
taki við af öðrum um að stunda
sjúkling, hvernig sem á stendur
og án þess, að talið verði til
áhættu, ef sá, er við tekur, er
góður og gildur og allt liggur
skilmerkilega fyrir um ástand
sjúklingsins og hvað við hann
hefur verið gert, svo sem vera
ber á hverju sómasamlega
reknu sjúkrahúsi.
2. Ekki er unnt að draga í
efa, að Bjarni Bjarnason lækn-
ir, sem við tók að stunda sjúk-
linginn, hafi verið til þess hæf-
ur, enda átti þess auðvitað kost
að velja ur sérfræðingum bæj-
arins til ráðuneytis, svo og
mátti hafa fullnægjandi sam-
band við kærandann til að taka
leiðbeiningum og fyrirmælum
hans. Um hæfni Guðmundar
Thoroddsens prófessors þarf
ekki að ræða“.
Með orðinu ,,kærandann“ er
hér átt viö Jónas lækni Sveins-
son.
Jónas Iæknir var látinn laus
úr gæzluvarðhaldinu 1. maí 1949
Og var því í þetta sinn ekki í
gæzluvarðhaldi nema sem næst
fimm sólarhringa.
Sakadómarinn í Reykjavílt,
29. júní 1951. — Valdimar Ste-
fánsson.
Hér með vottast áð ofan-
skráð frásögn er rétt varðandi
okkur.
Reykjavík, 29. júní 1951. —
Páll Sigurðsson, Guðmundur
Thoroddsen, Bjarni Bjarnason.
íónþinglð
Framhald af 8. síðu.
létt með öllu. svo fljótt sem
unnt er.Telur þó að nokkuð hafi
áunnist i þessa átt, með frí-
listum þeim sem gefnir hafa
verið út. Hinsvegar telur þing-
ið að komið sé inn á varhuga-
verðar brautir með svo nefnd-
um bátagjaldeyrir, er virðist
löghelga svartan markað og
gengisfelling dulbúna. Heil-
brigt ástand í gjaldeyris- og
innfl.-málum þjóðarinnar skap-
ast af því að gjaldeyris jöfnuð-
ur sé hagstæður og því að fjár-
festing sé ekki meiri en spari-
fjársöfnun svarar. Gjaldeyris-
eftirlit telur þingið bezt komið
eins og áður var í hundum bank-
anna, en stjórnskipuð nefnd að-
eins óþarfur mjlliliður, er ekki
hafi náð tilgangi sínum eftir
reynslu undanfarinna ára. Tel-
ur iðnþingið að leggja ætti nið-
ur störf f járhagsráðs, með und-
irstofnunum, svo sem verðlags-
stjóra, verðgæzlustjóra og
skömmtunarskrifstofu ríkisins
og á þann hátt spai'a þjóðar-
heildinni stór fjárútlát til lítt
þarfra starfa og losa mikla
■starfskrafta er notast ættu til
þarflegri starfa í þjóðar þágu.
Meðan ekki fást þær breyting-
ar sem að framan greinir, þá
leggur þingið mjög sterka á-
'herzlu á, að efnivörur og á-
höld til iðnaðar og iðju verði
ekki gerð dýrari en þarfir
standa til, svo sem nú á sór
stað, með þátagjaldeyris kvöð-
um eða slikum dulbúnum tolla-
og ‘skattaálögum.“ ,,
Ftá NcEofirði
Framhald af 5. síðu.
' f- »4» v.r*,)
Mér var labbað þangað dag
nokkurn til þess að líta á gróð-
urinn. Trjágróður virðist yfir-
leitt hafa þolað vel harðindin,
en nokkur tré hafa sligazt und-
an snjónum. I skógræktargirð-
ingunni hitti ég fyrstan manna
sóknarprestinn, Guðm. Helga-
son, méð haka í hendi. Hann
vann þar að gróðursetningu á-
samt þremur þorpsbúum. Eins
og mönnum mun kunnugt, er
séra Guðmundur nýkominn frá
Ráðstjórnarríkjunum, en þar
sá hann firnin öll af prestum,
skógum og fögrum jarðargróðri,
því að Rússar eru miklir trú-
menn á framtíðina og keppast
um að græða landið sitt. Séra
Guðmundur var auðvitáð góður
trúmaður, áður en hann fór
austur, en sannfærðari er hann
nú en nokkru sinni fvrr um
það, að menningin vaxi bezt í
lundum nýrra skóga.
*Þ.ótt hagur manna á Nes-:
kaupstað sta.ndi með allmiklum
blóma. þá er þungt í álinn fram-
undan, því aá* þeir eru áðeins
lítið bæjarfélag, sem hefur sam-
stillt kraftn sína til þess a.'ð
ráða bót á göllum ríkjandi.þjóð-
skipulags. Þeir eru djarfhuga-
menn og áræðnir og hafa ekki
hikáð við að leggja inn á nýjar
’oiðir og reisa ný atvinnufyrir-
tækí Sjómannastéttin er sér-
staklega ötul og dugleg, en á
henni byggist afkoma alls bæj-
arfélagsins. StjórnarvölSdin í
landinu hafa vægast sagt lít-
;nn hug á þvd, að Norðfirðing-
um takist allt giftusamlega.
Pálrai Lcffssoirt
Framhald af 3. síðu.
öldruðum verkamanni og hlýddi
hann tafarlaust skipuninni um
brottreksturinn.
Pálmi Loftsson þóttist þurfa
með löngu yfirklóri i Tímanum
að réttlæta framkomu sína í
þessu máli, en fórst það ó-
hönduglega sem vonlegt var,
þykist meira að segja verð'a að
grípa til þess að ,,hagræða“
tölum.
Þetta er aðeins eitt dæmi um
frekju og ósvífni þessa Fram-
sóknarknrfs við reykvíska
verkamenn, og er Skipaútgerð-
inni til háborinnar skammar.
Það er elcki í fyrsta sinn að
þessi maður, sem troðið var alls
óhæfum i mikilvæga stöðu
vegna pólitískrar þægðar við
Hriflu Jónas, sýnir innræti sitt
í, garð verkalýðsins. Skaðabóta-
krafa verkamanns, sem slasast
við vinnu hjá útgerðinni er
þvælt um alla dómstóla lands-
ins. Vonandi er hugsað jafnvel
um hag fyrirtækisins og ríkis-
íng í lúxusflakki forstjórans,
kaupum á mahonívarðskipum og
í pólitískum snatttúrum skip-
anna. Kannski sé hægt að snúa
við fullum farþegaskipum um
langa leið ef kaupfélagsstjóri
verður strandaglópur ? Hver
veit nema Pálmi sé nýfarinn að
iðrast!
Reykvískir verkamenn þekkja
þessa karla, þekkja hroka
þeirra og ósvífni, þekkja hug
þessa Hriflu-jónasardindils til
Reyjrvíkinga. Svo gæti farið að
þeim verði ekki liðið það lengi
að þjóna lund sinrn á öldruðum
reykvigkum verkamönnum.
I.