Þjóðviljinn - 13.11.1951, Blaðsíða 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 13. nóvember 1951
35. DAGUR
ekki eins laginn og þessi umræddi Trone.
„Já, og svo á mánudagsmorguninn þegar við komum heim
var kluklcan næstum orðin fjögur og ég þurfti að fara á fætur
iklukkan sjö. Ég var alveg eins og karklútur. Ég hefði látið allt
sigla sinn sjó, ef fólkið í búðinni væri ekki svona prýðilegt,
isérstaklega herra Beck. Hann er yfirmaður í miimi deild og cg
er alveg að gera hann vitlausan, veslings manninn. Það er víst
hreint ekkert gaman að hafa mig þarna í búðinni. Einn daginn
kem ég of seint eftir hádegið, og ein af stelpunum stimplaði
mig inn og þá er hann niðri í gangi og sér hana og svo segir
hann við mig seinna um daginn: „Heyrið þér mig, ungfrú
Briggs“ (Hann kallar mig alltaf ungfrú Briggs, af því að ég
tek ekki annað í mál. Annars færi ihann að verða nærgöngull),
„það dugar ekki að láta aðra stimpla sig inn.Þér verðið að hætta
því. Þetta er ekkert fjölleikahús." Ég gat ekki anr.að en hlegið.
Honum sárnar stundum svo agalega við okkur. En ég var ekki
kreima við það. Hann er dálítið veikur fyrir mér, skiljið þér —
honum dytti aldrei í hug að segja mér upp. Og ég segi við hann:
„Heyrið þér, herra Beck. Þér megið ekki tala svona við mig. Ég
legg það ekki í vana minn að koma of seint. Og au'k þess get
ég víðar fengið vinnu hér í Kansas City. Ef mér leyfist ekki að
koma of seint einu sinni, án þess að fá áminningu, þá skuluð
þér bara segja mér upp, já.“ Ég vildi ekki koma honum upp á
þetta. Og hann varð auðvitað að smjöri, eins og cg vissi. Hann
sagði bara: „Jæja, ég er bara að aðvara yður. Ef til vill sér
herra Tierney yður næst og þá fáið þér áreiðanlega tækifæri
til að reyna fyrir yður annars staðar." Hann vissi vel að þetta
var bara röfl og ég vissi það líka. Ég gat ekki annað en hlegið.
Og svo sá ég að hann og herra Scott voru að hlæja nokkrum
mínútum seinna. Já, ég læt þá svei mér ekki vaða ofaní mig
þarna niður frá.“
Nú voru þau komin til Frissell og Clyde hafði ekki þurft að
segja eitt einasta orð ,honum til mikils léttis. Og í fyrsta skipti

Hafnarbíó Norsk Film A/S
Kranes kaffihús
Síðast liðinn föstudag frum-
• sýndi frú Guðrún Brunborg
norsku verðlaunakvikmynd-
ina Kranes kaffihús (Kranes
Konditori) eftir samnefndri
skáldsögu Coru Sandel. Mynd
þessi hefur undanfarið verið
sýnd á hinum Norðurlöndun-
un og hlotið verðskuldað lof,
og er þess að vænta að ís-
lenzkir kvikmyndahúseestir
meti hana að verðleikum.
F.ins og lesendum
vilians er kunnugt, gerist
mytid þessi í smábæ í Norð-
ur-Noregi. Hin fráskilda frú
Stordal (Rönnlaug Alten'
berst fyrir sæmilegri tilverj
tveggja barna sinna með
saumaskap, verkefnin hlaðatt
að henni, viðskiptavinirnir
og börnin gera tillitslausar
kröfur til hennar, og hún
finnur vanmátt sinn til nð
valda þessu hlutverkr. Loks
gefst hún upp, reynir að gera
uppreisn gegn þessu ljóta,
á ævinni hafði hann ánægjuna af því að leiða unga stúlku til borðs
á svona virðulegum stað. Nú var ihann farinn að reyna ýmislegt
sem var umtalsins vert. Hænn var utan við sig af fögnuði. Mat
hennar á sjálfri sér, fjálglegar lýsingar hennar á fólkinu sem
hún umgekkst, sem alltaf var að skemmta sér, gerðu það að
verkum, að honum fannst líf sitt einskis virði fram að þessu,
Hann fór að hugsa um allt það sem hún hafði sagt honum —
Burkett við ferjuna, skautahlaup og dans á ísnum — Charlie
Trone — imgi tóbaksafgreiðslumaðurinn sem hún hafði átt
stefnumót við í kvöld — herra Beck í verzluninni, sem var svo
hrifinn af hemii, að hann gat ekki fengið af sér að segja henni
upp. Og meðan hún pantaði það sem henni sýndist, án nokkurs
tillits til verðsins, renndi hann augunum yfir andlit hennar,
vöxt, hendur hennar sem gáfu til kynna ávala og mjúka hand-
leggi, þrýstin og vel þroskuð brjóst hennar, boglínur augna-
brúnanna, ávalar varirnar og ávala hökuna. Það var líka einhver
hreimur í rödd hennar sem bæði heillaði hann og gerði hann
ringlaoan. Honum fannst þetta dásamlegt. Ef bann gæti nú
unnið ástir þessarar stúlku.
Og inni jafnt sem úti hélt hún áfram að rausa um sjálfa
sig og virtist alls ekki falla í stafi yfir að borða á þessum stað,
sem honum hafði fundizt svo tilkomumikill. Þegar hún var ekki
að horfa í spegilinn, las hún matseðilinn og valdi úr — lamba
steik — ekki eggjakök.u, ekki buff — nei, lambafilet með svepp-
um. Loks lét hún sér nægja það ásamt selleríi og blómkáli. Og
hvort hún vildi kokkteil? Já, ójá, Clyde hafði heyrt Hegglund
—oOo-
—oOo-
—oOo----oOo—
miskunnarlausa umhverfi o"
skilning og samúð finnur hún
loks hjá hafnarverkamannf,
„Harðkúluhattinum" (Er:k
I-Iell), sem einnig er einmana
og lítils virtur.
Leikur þeirra beggja er með
ágætum og sama má segja
um leik annarra leikenda.
Persónurnar eru eðlilegar og
svo sannar, að þær gætu al’-
ar verið nágrannar okkar og
kunningjar, og þær eru blc-.ss-
unarlega lausar við hið vellu-
lega sætsúpufas sem ein-
kennir persónur flestra þeirra
bandarisku kvikmynda setn
við eigum völ á.
Þarna er svipmynd af líf-
inu eins og það er, smábæi -
arbragnum er vel lýst, hnvsn-
inni, illgirninni, kjafthættin-
um, og aðalvettvangurinn er
Krane kaffihúsið, „fína” kaffí-
húsið í bænum.
Mynd þessa ætti enginn að
láta fara framhjá sér f
henni fer saman afbragðs
leikur og efni sem í lá/.Ijysi
sínu og einfaldleik hlýtur að
verða öllum minnisstætt.
•A. K.
BARNASAGAN
Himinbjargar saga
2. DAGUR
býsn mundu fylgja hennar þarkomu. En með því
kóngi leizt konan vel, tjáði eigi þess að letja, og
veitti kóngur henni viðtöku. Var Himinbjörg þar
með kóngi og kom sér við hvern mann vel, og svo
kom, að kóngi féllust hugir til hennar. Gjörði hann
það opinbert fyrir sínum mönnum, að hann vildi
taka hana sér til drottningar. Þetta þótii öllum
vel til fallið, og með ráði hinna beztu manna varð
það framlengt, að kóngur tók Himinbjörgu sér
fyrir drottningu. Drakk hann brúðkaup til hennar,
og stóð sú veizla með hinni rnestu virðingu. Lét
kóngur þá af öllum harmi. eftir drottningu, og
glöddust við það allir hans menn. Ekki gaf Sig-
urður sig um þetta. Var honum jafnan eitt í hug
um fráfall móður sinnar og hélt oftasí til á leiði
hennar. Var kóngi og vinum hans að þessu skap-
raun miki.1, en fengu þó eigi við gjört.
Eina nótt lá Sigurður úti á leiði móður sinnar,
og er á leið nóttina, sofnaði hann. Hann dreymdi,
að móðir hans kæmi til hans og leit til hans
heldur illúðlega. Hún mælti: „Hér liggur þú, Sig-
urður, og er undarlegt um þína hagi. Þykir mér
ráði þínu komið í ónýtt efni. Þú gjörir þig að undri
miklu, liggur hér úti hverja nóít sem þorparar með
víli og harmi og gjörir mér með því stórar ónáðir,
enda skaltu nú þess nokkrar menjar hafa. Legg ég
það á þig, að þú skalt enga ró hafa, fyrr en þú
heíur komið úr álögum einni kóngsdóttur, sem er
Þjóðviljahátíðin ' íif®
Framhald af 8. síðu.
gjafir sem raun ber vitni fyrir
afmælishátíðina gerðu þeir ekki
endasleppt við hann. Þvotta-
kvennaféiagið Freyja færöi
blaðinu 1000 krónur að gjöf á
afmælinu. Ólafur Tryggvason,
bóndi, kvaddi sér hljóðs á há-
tíðinni, flutti forustumönnum
flokksins og blaðinu mjög hjart
anlega og þróttmikla kveðju og
gaf blaðinu einnig 1000 krón-
ur. Frá Akranesi bárust 1035
krónur, frá Selfossi 500, frá
Hafnarfirði 750 og frá Sauðár-
krók 150. Þá var púðinn góði
sem áður hefur verið sagt frá
seldur í happdrætti á hátið-
inni og seldust miðamir á auga
bragði. Eftir þessar stórgjafir
er heildarupphæðin komin upp
í kr. 67,975, og er það miklu
glæsilegri árangur en nokkurn
óraði fyrir- Og áskrifendur
bættust alls við 346 en mark-
mið það sem flokkurinn setti
sér var 150!
I lok hátíðarinnar afhenti
Eggert Þorbjarnarson þeim
sem beztum árangri náðu í
söfnununum báðum ávísanir á
verðlaun sín, en verðlaunahaf-
arnir voru hylltir innilega.
Að lokum var sungið og
dansað af miklu fjöri til kl.
2 og menn héldu heim með
endurminninguna um eina á-
nægjulegustu skemmtisamkomu
sem haldin hefur verið á veg-
um flokksins.
Söngskemmtun J
Framhald af 8. síðu.
berg, og „Rose Marie", eftir R.
Friml.
Undanfarið hefur unga fólkið
yfirleitt ekki sótt söngskemmt-
anir þar sem flutt hefur verið
sígild tónlist. Á þessari söng-
skemmtun þeirra Guðrúnar og
Guðmundar verða ekki aðeins
flutt sígild tónverk, heldur einn
ig létt, en þó tilkomumikil ó-
perettulög. Það er því ekki ó-
líklegt að unga fólkið, sem flest
kýs að hlýða á létta tónlist,
sæki einmitt þessa söngskemmt
un, engu síour en þeir, sem
kjósa sígilda tónlist.
Happdiælfi Víhings
Framhald af 8. síðu.
hefur hlotið, þar sem ekki verð
ur dregið um hvaða vinningur
fær á hvert númer fyrr en happ
drættinu er lokið, sem verður,
eins og áður er sa.gt, í síðasta
lagi eftir einn mánuð. Ve.ði
hinsvegar uppselt innan máuað-
ar, verður að sjáifsögðu dreg*
ið strax um það-
Um Kaupmannahafnarferðirn-
ar mcð E/S Gullfoss verður
hinsvegar dregið þann 15. des-
ember n.k. og verður því um
tvennskonar möguleika að
ræða: fyrst að vita sámstundis
hvort vinningur hefur komið
upp í leikföngunum, og svo
möguleikann til Kaupmanna-
hafnarferðanna með E/S Gull-
fossi stuttu síðar.
Sa!a miðanna.
Miðarnir kosta tvær krónur
og verða beir seldir í verzlun-
inni Stálhúsgögn, Laugaveg 45,
kl. 10—6 og byrjar sala þeirra
í dag. Munirnir eru þar einnig
til sýnis.
EæSa Svems
Framhald af 5. siðu.
hann svo, að hann megi fram-
vegis verða það, sem hann hef-
ur verið frá upphafi vega
sinna: sverð og skjöldur hins
vinnandi msnns í landinu, Sú
stund kann að renna upp, að
líf Þjóðviijans verði sómi vor.
Svo mikið er í húfi. Að svo
mæltu vil ég biðja alla, sem
viðstaddir eru, að standa upp
úr sætum sínum og hrópa fer-
falt húrra fyrir afmælisbarni
dagsins, Þjóðviljanum.