Þjóðviljinn - 09.05.1952, Side 5

4) — ÞJÓÐVILJINN
Föstudagur 9. maí 1952
Föstudagur 9. maí 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (5
þlÓOVILJINN
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason.
Blaðam.: Ari Kárason, Magnús Torfi Ólafsson, Guðm. Vigfússon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
19. — Sími 7500 (3 linur).
Askriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 18
annarstaðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
Auðvitað halda þeir sínum launum
Síðastliðinn vetur bjuggu íslenzkir verkamenn við al-
varlegra atvinnuleysi en nokkru sinni fyrr og eru þá
kreppuárin fyrir stríð ekki undanskilin. Þúsundum sam-
an liðu alþýðuheimili landsins skort, heimilisfaðirinn
fékk hvergi vinnu og heima biðu konan og börnin, vant-
andi nauðsynlegasta fæði og fatnað og oft í óupphituö-
um íbúðum. Þannig gengur það í löndum auðvaldsins;
með stuttu millibili skiptast, á styrjaldir og kreppur.
Það er hægt að fá öllum verk að vinna þegar auðmanna-
stéttin þarf á vinnuafli að halda til styrjalda og mann-
drápa, en þegar slíku er ekki lengur til að dreifa þá er
;-kyldu þjóðfélagsins við alþýðumanninn aflétt, þá er
leyfilegt og sjálfsagt talið að varpa honum út í réttleysi
og öryggisskort atvinnuleysis og eymdar.
Fátt sýnir jafn glöggt það djúp sem staðfest er milli
auövalds og sösíalisma en afstaðan til hins vinnandi
manns. í s2nu eigin þjóðfélagi skapar verkamaðurinn
sér lífskjör og öryggi, sém enn eru óþekkt í iöndum auð-
valds og kapitalisma, þar sem verkamaðurinn er algjör-
lega ofurseldur dutlungum einkabrasksins, atvinnu hans
lokið vegna erfiðs tíðarfars, aflaskorts o.s.frv. Eða hver
minnist þsss ekki að hafa heyrt valdamenn íslenzka
auðvaldsþjóðfélagsins afsaka atvinnuleysi síðasta vetrar
með frosthörkum og aflabresti?
Sigfús heitinn Sigurhjartarson ræddi nokkuð aðstöðu
verkamannsins í þjóðfélagi sósíalismans að því er þetta
atriði snertir í hinni afburða snjöllu ræðu, er birtist í
aukablaði Þjóðviljans 1. maí sl. í beinu framhaldi af frá-
sögn sinni um launakjörin í Sovétríkjunum komst hann
m.a. svo að orði:
„Og svo fer ég að athiíga ýmislegt í sambandi við þetta
Ýmislegt sem skiptir ákaflega miklu máli. Og nú verð ég
íyrir því einu sinni að ég ætla ómögulega að fá ungan
sovétborgara til að skilja mig, þegar ég er að spyrja
hann út úr. Ég er að horfa á byggingavinnu í Moskvu-
borg. Það er hörkufrost, og það er sjáanlega ekki hægt
að halda verkinu áfram. — Hvað gerið þið Við verka-
mennina? — Nú, hann verður alveg undrandi. Loksins
eftir miklum krókaleiðum skilst honum það, að ég sé
að spyrja liann um það, hvað verkamennirnir geri þegar
þeir fari úr byggingavinnunni. Hann rekur upp stór augu
og segir: Heldurðu að það sé verkamönnunum að kenna
að það er frost í Moskvu? — Nei, ekki hafði mér nú
hugkvæmzt það. — Nú, en auðvitað liggur málið þannig
fyrir frá oltkar siónarmiði, segir hann: Við erum að
byggja hús. Náttúruöflin banna okkur að vinna að stað-
aldri. Náttúrlega þarf verkamaðurinn bæði föt og fæði
og húsnæði þó það komi frost, og kannski heldur betur
vegna frostsins. Og þetta eru bara áföll þessa atvinnu-
reksturs að einhverja daga geti ekki alfir verkamennirn-
ir unnið. Auðvitað halda þeir sínum launum.
Og ég fer að spyrja um hafnarverkamennina. Þar er
breytileg vinna. Já, þeir eiga ansi erfitt með að skilja
mig. Loksins tekst það. Jú, þeir segja mér: Til þess að
afgreiða eina höfn undir venjulegum kringumstæðum
þurfúm viið t. d. 100 menn. Það geta náttúrlega komið
fyrir dagar, þar sem við þurfum ekki nema 90. Ekki
nema 50. — Eins og það sé verkamönnunum að kenna!
Auðvitað halda þeiiv sínum launum.“
Það afkomucryggi sem hér er lýst á einfaldan og skil-
merkilegan hátt er óþekkt fyrirbrigði í löndum hins
vestræna lýöræðis. Og skyldi þessi gífurlegi aðstööu-
rnunur ekki veröa mörgum íslenzkum verkamanninum
alvarlegt umhugsunarefni, þegar hugurinn hvarflar til
þess vetrar sem nú er að baki, með öllum hans
erfiðleikum og skorti. Ekki áttu íslenzkir bygginga-
og hafnarverkamenn fremur sök á frosthörkum hins ís-
lenzka vetrar 1952 en rússneskir stéttarbræður þeirra á
samskonar erfiðleikum í sínu heimalandi. En það sem
gc rir gæfumuninn er að þar hefur verkalýðsstéttin tekið
völd þjóðfélagsins í eigin hendur og skipulagt allan þjóð-
arbúskapinn með hagsmuni og velferð alþýðunnar sjálfr-
ar að leiðarljósi. Þess vegna fara lífskjörin sífellt batn-
andi í landi sósíalismans og þess vegna er örugg afkoma
aimennings þar trygg á hverju ssm gehgur.
Álahorgar og Kotka. TröUafoa'J
fór frá Rvík 7. þm. tií New
York. Foldin fór frá Rvík í gær-
kvöldi til vestur- og norður-
landsins.
Ríkisskip
Hek’a er í Rvík; fer þaðan á
morgun austur um land til Akur-
Brostnar sumarvonir - ÞjóSsöngurinn í Keflavík lrS'I
Fyrirspum til Máls og menningar
Skjaldbreið
Húnaflóa. Oddur var á Djúpavogi
í gær. Ármann fer til Vestmanna-
eilífðar smáblóm“, ætla að eyja i kvöid.
að verða einum of eilíft, þrátt . , .. . ...
„ . Rafmagnstakmorliunin í dag
fynr tilraumr yes-liðsins til Nágrenni Reykjavíkur, umhverfi
að slíta það upp og planta Euigaánna vestur að markalínu
því í Ameríku. Hvað spila ,frá fiugskálavegi við Viðeyjar-
þeir næst sern þjóðsöng Is- sund, vestur að Hlíðarfæti og það-
lendinga „She’ll be comin’ an tii sjávar við Nauthóisvík í
around t'he corner when she Fossvogi. — Laugarnes, meðfram
<< v Kleppsvegi, Mosfellssv. og Kjalar-
nes, Árnes- og Rangárvallasýslur.
Leikfélag Reykjavíkur sýnir Pi-
FANNSI SKRIFAR: Loksins-er
komið sumar, já það er á-
reiðanlegt. Lóan er komin og
krían kemur eftir tæpa viku.
Ungar stúlkur skarta björtum
litum og piltarnir fara úr
síðu nærbrókinni sinni og
loka hana oní skúffu. Og áð-
ur en langt líður skjóta
túlípanarnir við elliheimilið
upp hvanngrænum kolli.
Mamma og pabbi allra húsa, G. G. SKRIFAR: Bæjarpóstur pa_Ki T síðásta
comes
og barnlausu hjónin hinu
megin, sjást nú aftur í galla-
brók með pál og krók á kvöld
in, þau eru að róta í mold-
arrákunum kringum húsin. —
Og bráðum fyllist Rúnturinn
af glaðværum* verum alveg
eins og í fyrra og hitteðfyrra,
og einum og einum, tekst að
lokka eina og eina út af þes3-
um fastákveðna hring og þau
leiðast útí H1 jómskála og svo
frv. — Allt fyllist af birtu
og yl að manni finnst, og það
er svo létt að verða bálskot-
inn.
★
OG TJÖRNIN þessi stóri
drullu-pollur verður að dá-
samlegasta augnayndi ungra
elskenda, og það jafnvel svo
að suma langar til að faðma
hana að sér og gera það, sem
sé stinga sér til sunds af
eintómri sumargleði. — End-
urnar stórmóðgast og trítla
vaggandi upp á bakkann,
þær héldu nefnilega að þær
kvöld.
goður! Viltu korna eftirfar- Hefur leikritið hlotið gífurlegar
andi fyrirspurn á framfæri vinsæJdir, og hefur verið sýnt
við. Mál og menningu: — Á um 40 sinnum. Sleppið ekki sið-
einni af fyrstu bókmennta- tækifærinu.
kynningum Máls og menning- _ _ . , . T ....
íngár a siðastuðnum vetn, simi 1330
ikomst eitt atriðið, sem aug-
lýst hafði verið ekki að, SÖk- Læknavarðstofan Austurbæjarskól-
um þess, hve húsið var leigt anum. Sími 5030. Kvöldvörður og
til skamms .tíma, það var upp- næturvörður.
lestur Þórbergs Þórðarsonar. _ K1 lgl5 Fram_
Mér er kunnugt um, að þetta JVT burðark. í dönsku.
varð mörgum sár vonbrigði; 18.30 lslenzkuk.; I.
þar sem Þórbergur er ejnn fl- 1900 Þýzkuk.;
af vinsælustu rithöfundum 7 - \ \ II. fi. 19.30 Tón-
þjóðarinnar. Nú vildi ég leikar: Harmoniku
spyrja: Telur Mál og menn- lö= (pi.) 20.30 Kvöidvaka Breið-
ing sér ekki fært að halda **««««“•“£ ’
eina bófemenntakynningu enn,
sem sérstaklega væri helguð SVTlcn,r. Gunnar Sigurgeirsson
Reykjavík: a)
Ávarp (Friðgeir Sveinsson form.
félagsins). b) Breiðfirðingakórinn
syngur;
Þorbergi ? Mér er nær að stjórnar, c) Ræða (frú Steinunn
halda að það yrði húsfyllir. Bjartmarz). d) Einsöngur (Ást-
Vinsamlegast. — G. G. va’dur Magnússon). e) Frásögu-
þáttur (Oscar Clausen rithöf.)
f) Kvartettinn „Leikbræður" syng-
ur). g) Frásöguþáttur: Voðaleg
nótt, (Jéns Hermannsson kennari).
h) Kvæðalestur (Jón Þorsteins-,
son). 22.10 „Léynifundur í Bag-
dad“, sága eftir Agöthu Christie
(Hersteinn Pálsson ritstj.) 22.30
Tónleikar ,(pl.): „Gátutilbrigðin“
op. 36 eftir Elgar (Hallé hljóm-
sveitin leikur; Sir Hamilton Harty
Föstúdagur 9, maí (Kóngsbæna- stjórnar). Dagskrárlok kl. 23.00.
dagur). 130. dagur ársins. — Fullt
tungl kl. 19.13. — Árdegisflóð kl.
kl. 4.45. Siðdegisflóð kl. 17.04. —
Lágfjara kl. 10.57 og 23.19.
hefðu átt polhnn einar, og
Lestrarfélag kvenna
Konur, er hafa bækur að láni
úr bókasafni kvenna, Laugav. 39,
eru beðnar að gera skilagrein hið
fyrsta í útlánstímum safnsins,
mánudaga, miðvikudaga og föstu-
daga, kl. 4—6 og 8—9.
4-fi-$rrCCnnM
Skipadeild S.I.S.:
Hvassafe'l er í Kotlta. Arnar-
þær geta ekki hugsað sér -ið fell fór frá Kotka 7. þm. til ís-
deila honum við þessar ó- lands. Jökulfeil er væntaalegt til
fleygu sundfitalausu verur, Rvikur a morgun fra New York. Happdrætti Háskcjlans
og hver ætti þá að koma með Flugfélag lslands Dregið verður á morgun, og er
brauðmola ? — En lögreglan I dag verður flogið til Akureyr- pvi síðasti sþludaigur i dag. Vinn-
tekur glaða manninn og end- ar, Vesbmannaeyja, Klausturs, lnSar 1 5. flokki eru 650 óg 2
urnar fyrirgefa fyrr en þær Fagurhóismýrar og Hornafjarðar. aukavinningar, samtals 295.800 kr.
sjálfar grunar, og þær synda Á rporgun til Ak., Ve., Blönduóss,
út á tjöm og setja upp rass- Sauðá,króks °» Isafjarðar.
inn. — Það kvöldar og rauð- Eimskip
bjarma slær á allt Og alla, Bruarfoss fór frá Vestmanna-
allir halda heim með bjartar eyjum 6. þm. til London, Ham- Málverkasýning Hjörleifs Sigurðs-
vonir Ókominna sumardaga. borgay og Rotterdam. Goðafoss SOnar er opin daglega ki. 1—10.
— Sofna vært og dreymir fór,frá London í gær til Ant-
sætt en vakna að morgni werpGn og Hull. Guilfoss, Lagar- Frá Slysavarnafélagi Islands
rneð kvef. Opna sína skúffu foss SelfosS eru í Reykjavik. Börn þau sem ætla að selja
og fara í síða brók og þykka Reykja£oss fór frá Rv!k ! gær t!1 Framha,d á 6‘ aíðu-
sokka. — Svo er nú það, svo
er nú það. — . „Fannsi’A
„LADIKS AND gentiemen
the Icelandic naiional ant
hem“ heyrðist í dæguriaga
maskínunni í Kéflavík nú urt
kvöldið. Þeir þar syðra haf;
jafnan sýnt okkur þá virð
ingu að enda „hopsadaisy“-
dagskrá sína með íslenzkr
þjóðsöngnum, og þykjast vísl
alldemókratískir í garð litlf
bróður. En nú bar sví
við, að kom eitthvert lag seir
alls ekki var þjóðsöngur Is-
lendinga. Að vísu yar þa<
sungið af kór á íslenzku er
lagið hef ég ekki heyrt fýrr
Skyldi nú sérfræðingurinn !
íslenzkri menningu, elsku
krúttið hann MacGaw, hafa
fundið hjá sér hvöt til að Karlniennirnir sváfn *ða
, t . . . , „ vio matargerö. Nokkrir satu umhverfis
skenkja vini smum Bjarna tekatIana og mosugu. Þeir eru synilega
nýjan þjoðsöng, um leið og öUum hnútum kunnugir hér, hugsaði
hann kyssti hann að skilnaði. Hodsja með sjálfum sér.
Kannske. honum finni3t „eitt
Eins og vikið var að í Uu-
um frá Lundúnum fyrir nokkru
benti ýmislegt til þess, að
Verkamannaflokknum mundi
bráðlega snúast hugur um her-
væðingu Þýzkalands. Það hef-
ur nú gerzt. Á fpndi miðstjórn-
ar Verkamannaflokksins . 30.
apríl var samþykkt að hverfa
frá afstöðu Bevins sáluga til
Þýzkalands og aftur til and-
stöðu við hervæðingu Þýzka-
lands, eins og hún er nú fyr-
irhuguð. Hins vegar er Verka-
mannaflokkurinn fylgjandi her-
væðingunni að uppfylltum hin-
um gömlu skilyrðum hans.
Jafnframt lýsti Verkamanna-
flokkurinn sig fylgjandi fjór-
veldaráðstefnu um Þýzkaland.
YFIRLÝSING VERKA-
MANNAFLOKKSINS.
I yfirlýsingu miðstjórnar
Verkamannaflokksins segir:
„Stjórninni ber að gera þegar
ráðstafanir, í samráði við rík-
isstjórn Bandaríkjanna og
Frakklands, til þess að boða til
fjórveldaráðstefnu ásamt Ráð-
stjórninni, fyrst og fremst í
því skyni að ræða möguleika á
frjálsum kosningum um ger-
vallt Þýzkaland og á hvern hátt
iþess háttar frelsi verði tryggt
þýzku þjóðinni.“
Yfirlýsingin heldhr áfram:
„Miðstjórnin lýsir því yfir, —-
í því skyni að fullnægja hinum
fjórum skiiyroum (þ.e. gömlu
skilyrðunum), sem sett vcru
af Attlee af hálfu Verkamanna
flokksins —• nefnilega, að áður
en hafizt er handa um hervæð-
ingu Þýzkalands á nokkurn
hátt, verði ^amkomulag að
nást milli Þjóðverja sjálfra og
enn fremur verði að halda nýj-
ar kosningar í Vestur-Þýzka-
landi, áður en stj. Adenauers
takist nokkrar skuldbindingar
á herðar varðandi þátttöku
Þjóðverja í Evrópu-hernum".
ÁÐDRAGÝNDI STEFNU-
BREYTING A RINNAR.
Miðstjórn Verkamannaflokks
ins tók þessa ákvörðun sína
eftir að hafa hlýtt á skýrslu
Hugh Dalton og förunauta
hans frá viðræðum þeirra við
sósíaldemókrata í Frakklandi
og Þýzkalandi. Umræðuefnið
var hervæðing Þýzkaiands og
sámræming stefnu sósialdemó-
krata í Evrópu. Þýzku sósíal-
demókratarnir höfðu tekið ein-
dregna afstöðu gegn. fyrirhug-
aöri hervæðingu Þýzkalands.
Andstaða þeirra var þó býggð
á þeirri forsendu, að hún væri
svo lífil, að hún væri gagns-
laus. Auk þess treystu þeir
ekki stjórn Aclenauers fyrir
herstjórn. Frönsku sósialdemó-
kratarnir höfðu ekki haft
neina ákveðna stefnu í þessum
efnum í reynd. I orði voru þeir
HARALDUR JÓHANNSS0N:
LÍNUR FRÁ LUNÚNUM
Verkamannaflokkurmn snýst gegn fyr
irhugaðri hervæðingu Þýzkalands
þó alltaf mótfallnir hervæð-
ingu Þýzkalands. Á þingi
greiddu þeir ýmist atkvæði
með eða á móti henni, allt eft-
ir því, hvernig vindurinn blés
í hvert sinn.
Vinstri armur Verkamanna-
flokksins hafði hins vegar allt-
af verið mótfallinn hervæóingu
Þýzkalands, að mirms.ta kosti í
nákini framtíð. Þegar Hugh
að orði: „(Andstæðingar her-
væðingarinnar) gátu þó ekki
náð stuðningi Verkamanna-
flokksins, fyrr en bersýnilegt
varð, að ríkisstjórnir Bretlands,
Frakklands og Bandaríkjanna
bjuggust til þess að setja á
stofn Evrópuher, hvað sCm
tautaði, og áður en viðræður
ættu sér stað milli vesturveld-
anna og Rússa.“ Spenna má
NAZIZTA-HERDEILD Á GÖNGU
Dalton og aðrir þeir, sem
reýnt hafa að „sætta" hægri
og vinstri arm Verkamanna-
flokksins, snerust gegn hervæð-
ingunni, eins og hún. er nú fyr-
irhuguð, vantaði aðeins herzlu
muninn til þess, að Verka-
mannaflokkurinn gerbreytti
um stefnu gagnvart hervæð-
ingu Þýzkalands.
Að sögn brezku blaðanna
reið það baggamuninn, að Ache
son neitaði afdráttarlaust að
taka til yfirvegunnar samein-
ingu Þýzkalands án þess að
það gengi í lið með Atlanzhafs-
bandalaginu og hefði rétt til
þess að hefja ótakmarkaða
vopnaframleiðslu. Manchester
Guardian 1. maí kemst t.d. svo
bogann svo hátt,
bresti í sundur.
að hann
VINSTRI ARMUR VERKA-
MANNAFLOKKSINS OFAN Á
I FYRSTA SINN.
Þegar ákvörðun þessi var
tekin, var hægri armur Verka-
mannaflokksins borinn ofurliði
í fyrsta sinn, síðan H. heims-
styrjöldinni lauk. Af þeim sök-
um verður stefnuyfirlýsing
þessi að teijast stórsigur fyrir
vinstri arminn. Hitt er annað
mál, að stefnuyfirlýsingin er af-
leiðing máiamiðiunar. Hvað;
efni og orðalag snertir, ber hún;
fremur svip þeirra Daltons en;
vinstri arms Verkmannaflokks-.
ins. Verkamannaflokkurinn
snýst aðeins gegn hervæðingu
Tveir menn vöktu einkum athygli hans;
annar sköUóttur, hinn skeggjaður. Þeir
lágu á nakinni jörðunni, hvor undir sinu
hálmþaki; og milli þeirra stóð beinhoruð
hvlt geit er nagaði stólpann, sem hún var
bundi.n við. ;
Hodsja Nasrcddín varð forvitinn. Er langt
síðan þið gerðust sígaunar? spurði hann.
Farðu ekki með dár, ókunni maður, við
erum engir sígaunar heldur múhameðs-
menn ekki síður en þú.
Hversvegna sitjið þið þá hér framán við
höllina. Eftir hverju bíðið þið? spurði
Hodsja Nasreddín. Við bíðum eftir réttlát-
um og náðarsamlegum dómi emirsins, hans
sem í dýrð sinni varpar skugga á sjálfa
sólina.
Þýzkaiands, eins og henni er
nú háttað. Hins vegar ef geng-
ið er að skiiyrðum hans fellst
hann á hervæðinguna, sem þá
hæfist eftir tvö til þrjú ár.
Vinstri armur Verkamannafl.
hefði viljað ganga mun lengra.
I meginatriðum er hann fylgj-
andi tillögum Ráðstjórnarinnar
um sameiningu Þýzkalands.
Þótt afstaða vinstri armsins sé
ólikt skeleggari en hins hægra
í utanríkismálum, ber þó að
hafa hugfast að tvískinnungs
kennir einnig í afstöðu þeirra.
Að öðrum kosti væru þeir ekki
sósíaldemókratar.
NÝR ÞVERBRESTUR I AT-
LANZHAFSBANDALAGINU.
Eftir þessa ákvörðun Verka-
mannaflokksins, nýtur hervæð-
ing Þýzkalands aðeins stuðn-
ings ríkis&tjórna í Vestur-
Evrópu, sem eru í minnihluta
meðal þjóða sinna. Allar búa
þær við nauman þingmeirihluta.
Allar eru þær valtar í sessi.
Attlee hefur varað við því,
að nýjar kosningar i Bretlandi
kunni ebki að vera langt und-
an, — þ.e. seint á þessu ári
eða á næsta ári. Ýmsir búast
við kosningum eftir krýninguna
í júní næsta sumar. Gert er
ráð fyrir, að Churchill, kom-
inn hátt á áttræðisaldur, dragi
sig þá í hlé úr stjórnmálum.
Meðal annarra hefur Prisbug,
sem á sæti í miðstjórn Verka-
mannaflokksins, minnzt á þess-
ar horfur í dálkum sínum í
Reynolds News. Eftir hina
miklu sigra Verkamanaflokks-
ins i sveitastjórnarkosningun-
um í apríl, virðist flest benda
til sigurs hans í næstu þing-
kosningum.
Innan Verkamannaflokksins
er vinstri armurinn að vinna á.
Það kom giögglega í ljós á þing
um margra verkalýðsfélaga um
páskana og á þingi samvinnu-
manna, að vinstri armurinn
hefur eflzt mjög að fylgi sið-
ustu mánuðina. (Bæði verka-
lýðsfélögin og samvinnufélögin
eru innan Verkamannaflokks-
ins.) Hvað sem verður ofan á
endanlega á ársþingi Verka-
mannaflokksins í haust, mun
stefna hægri armsins, — stefna
flokksins siðustu ár, — vafa-
iaust verða endurskoðuð að
verulegu Ieyti, einkum hvað ut-
anríkismál snertir.
Jafnvel í Bandaríkjunum
kann svo að fara, að stefna
þeirra í utanríkismálum verði
helzta deilumálið í forsetakosn-
ingunum i haust. Ýmsir áhrifa-
miklir stjórnmálamenn vilja
hverfa aftur, að nokkru leyti
að minnsta kosti, til stefnu
þeirrar, sem oft er ranglega
nefnd einangrunarstefna. Jafn-
framt því sem vaxandi ágrein-
ings gætir þannig innan At-
lanzhafsbandalagsins, vex þeim
öflum, sem vinna gegn styrj-
aldarundirbúningnum, ásmegin
um þessar mundir.
Lundúnum, 1. mai 1952.
Ilaraldur Jóhannsson.

•&• Samkvæmt kenningu
benjamínsins veóða milijónir
rússneskra launþega að lifa af
kaupi sem samsvarar 300—400
krónum íslenzkum á mánuðs.
Sama benjaminið fræðir okkur
á því að allt verðlag sé mikí-
um mun hærra í Rússlandi en
hér og samkvæmt talnavísind-
um þess kostar smjörkllóið lijá
Rússum kr. 130,07. Samkvæmt
því getur verkamannaf jöl-
skylda í Sdvétríkjunum keypt
sér í mesta lagi 3 kiló af
smjöri á mánuði og þá enga
aðra vöru hverju nafni setn
nefnist.
-jr Og vitanlega skjlsir
benjamínið að þetta muni ekki
þykja sem trúlegast. Og það
stendur ekki á skýringnnni:
Þeir þa/na austur frá nærast
Framhald á 6. si5u.
svar

1 síðasta tbl. Mánudagsblaðs-
ins birtist grein með fyrirsögn-
inni Bindindismenn í banni. Er
•þar fjallað um greinar tvær,
sem birtust í Hvöt fyrir
skömmu, — Vöktu þær miklar
deilur í Menntaskóla Reykja-
vikur, þvi að í greinum þessum
er sums staSar hvasslega að
orði komizt. Andstæðingar bind
indismanna gerðu sér nmt úr
þessu. Létu þeir boða til skóla-
fundar og var þar mótmælt
skrifum Hvatar. Mánudagsblað-
ið liefur fengið einhvem pata
af þessum atburðum 'og spinn-
ur og spinnur um þá stórorða
æsifregn. Eru birtar orðréttar
einstakar setningar úr Hvöt.
En þær eru slitnar úr samhengi
og ýmsu bætt við. Þannig verð-
ur frásögnin að sjálfsögðu
mjög villandi. —— Þar eð blað
þetta er þekkt fyrir óvandaðan
málflutning, þykir mér óþarft
að ræða greinina í heild, nema
frekara tiiefni gefist. Mun ég
því aðeins víkja að því atriði
þar sem rangfærslur MAnudags
blaðsins eru stórfelldastar. Eru
þær varðandi skrif Hvatar um
drykkjúskap xnenntaskólanem-
enda. Verður þei.rri frásögn
blaðsins bezt svarað með því
að birta í heild síðasta kaf.a
greinarflokksins Or skúmaskot-
Mudagsöladsms
um, sem ber heitið Ölstyggir
menntskælingar:
„Af frásögn leikarans kynni
einliver að ætla Menntskælinga
og lærifeður þeirra ölkæra
menn með afbrigðum og vín-
gráðuga úr hófi fram. Það er
þó ekki alls kostar rétt. All-
flestir nemendur fortaka að
dreypa á hinum gulinu velg-
um Bakkusar ,og eru .því and-
styggð hinna góðu og heigu
postula vínguísins. Sérstaklega
kom þetta fram á fundi, sem
haldinn var í skólanum skömmu
fvrir barnahátíðina í vetur.
Þar yar um það deilt, hvbrt
’eyf^ sku’i íslenzkum mönnum
að heíla oní sig áfengum drykk,
sem bjór nefnist. Bakkusdýrk-
endur héldu mjög fram miði
bessum og létu illum látum.
Báru þeir fram tillögu eina
mikla, þar sem þeir skoruðu á
Alþingi Islendinga að leyfa
bruggun og söiu bjórsins. En
málum þessum lyktaði r,vo. að
bindindisiddjótin urðu leið á
bæxiagangl bjórmanna og
felldu tillöguna. Ýmsa furðaði
á því, að svo menntaðir mann
skyldu hafna og hundsa á svo
svívirðilegan hátt tízku, sem
ríkjandi er meðal hinna mestu
menningarþjóða veraidarinnar
Framhald á 7. síðu.