Þjóðviljinn - 02.08.1952, Side 7

. Laugardagur 2. ágúst 1952 — ÞJÖÐVILJINN — (7

} Stofuskápar
Iklæðaskápar, kommóður og
fleiri húsgögn ávallt fyrir-
liggjardi. — Ilúsgagna
verzlunin Þórsgötu 1.
'(► Húsgögn
i1 Dívanar, stofuskáparj
'klæðaskápar (sundurtekn-í
iír), borðstofuborð og stól-)
>ar. — Á s b r ú, Grettis-J
)götu 54.
Daglega ný egg,
Psoðin og hrá. — Kaffisal-
*an Hafnarstræti 16.
Gull- og silfurmunir |
Trúlofimarhringar, stein-
íhringar, hálsmen, armböndi
Co.fl. — Sendum gegn póst-)
(kröfu.
GuIIsmiðir
Steinþór og Jóhannes
Laugaveg 47.
Minningarspjöld
Jdvalarheimilis aldraðra sjó-|
r manna fást á eftirtöldum^
) stöðum í Reykjavik: skrif-)
i stofu Sjómannadagsráðs.i
'■ Grófinni 1, sími 6710 (geng-j
rtð inn frá Tryggvagötu),)
(skrifstofu Sjómannafélagsy
(Reykjavikur, Alþýðuhúsinu,]
(Hverfisgötu 8-10, Tóbaks-
' verzlunúmi Boston, Lauga-I
'veg 8, bókaverzluninni Fróðá)
) Leifsgötu 4, verzluninni)
)Laugateigur, Laugateig 41, (
iNesbúðinni, Nesveg 39, Guð-
‘raundi Andréssyni, Lauga-í
>veg 50, og í verzl. VerðandiJ
VMjólkurfélagshúsinu. — l]
^Hafnarfirði bjá V. Long.^
Málverk.
illtaðar ljósmyndir og vatns-i
jjlitamyndir til tækifærisgjafa.J
Asbrú. Gréttisgötu 54

Raftækjavinnustofan
Líiufásveg 13.
Sendibílastöðin h.f.,
flngólfsstræti JJ. - Sími 5113.)
fOpin frá kl. ?,30—22. Helgi-]
fdaga frá kl. 9—20.
Kranabílar
(aftaní-vagnar dag og nótt.j
íHúsflutningur, bátaflutning-
'ur. — VAKA, sími 81850j
Útvarpsviðgerðir
[r A D I Ó, Veltusundi 1,J
*sími 80300.
Innrömmum
fmálverk, ljósmyndir o. fl.j
)A S B R tí , Grettisgötu 54.]
Ragnar ólafsson
fehæstaréttarlögmaður og lög-)
igiltur endurskoðandi: Lög-J
ifræðistörf, endurskoðun ogi
(fasteignasala. Vonarstrœti)
(13. Slmi 5999.
Ljósmyndastofa
Viðgerðir
á húsklukkum,
Wekjurum, nipsúrum o. fl.
(Orsmíðastofa Skúla K. Ei-
(ríbssonar, Blönduhlíð 10. —\
íSími 81976.
Sendibílastöðin Þór
SÍMI 81148.
Nýja
sendibílastöðin h.f.
1 Aðalstræti 16. — Sími 1395.
Munið kaffisöluna
í Hafnarstræti 16.
L o k a ð
(vegna sumarleyfa frá 20.(
(júlí til 5. ágúst. S y 1 g j a , <
Laufásveg 19.
Austan og vestan járntjalds
Framhald al 6. aíðu.
inu „kommúnisti'Y hefur því
reynzt gjörsamlega vonlaust að
afneita honum með öllu, enda
mim nafn þessa danska alþýðu-
sonar áreiðanlega lifa meðal
bókmenntanna löngu eftir að
búið er að gleyma flestum
TML
liggur lei&in
TO2SSÍSS2JS;SSSSSrSS!!SS8í22S2S8SSJ2^1!SS8^l2!^2!KS2S£SSS8S2X3282SSS2?SSSÍ2SSS2S2S2n;
ÞJÚÐVILJANN vantar unglinga til að leysa
aí í sumarleyfum við útburð blaðsins í nokkr-
um hverfum bæjarins. Talið við afgreiðsluna
í dag. — ÞJÓÐVILJINN, sími 7500.
JSSÍSSSSSSSiS£SSSSSSSSSSS2SÍSSSSS!SSíSiiSSS2SSSÍiSSSSSSSSSSS8S8S8S!iSSS2S£SSS2S2SSSS
>o«o*o«oéo»
Rafmagns-
takmörkun
Alagstákmörkun dagana 3.—10.
ágúst frá kl. 10,45—12,15:
Sunnudag 3. ágúst. 3. hluti.
Mánudag 4. ágúst . 4.. hluti." "
Þriöjudag 5. ágúst . 5. hluti.
Miðvikudag 6. ágúsú 1. hluti.
Fimnitudag 7. ágúst __ 2. hluti.
Föstudag 8. ágúst . 3. hluti.
Laugai-dag 9. ágúst.......... 4. hluti.
Straumurinn verður rofinn samkvæmt þessu
þegar og að svo miklu leyti sem þörf krefur.
Sogsvirkjunin.
Sjóbirtingur
Lotx
Tryppakjöt
Lundi, hcimllettur
Blómkól
LMbrfHÉáá1
nóbelsverðlaunahöfundum aft-
urhaldsins.
Annars er Nexö síður en svo
sjaldséður gestur á þessum
slóðum. Hann fer oft. á ári
hverju til Austur-Þýzkalands
og hefur að jafnaði aðsetur á
fögrum kyrrlátum stað í nánd
við Dresden.
Svo kvöddum við Þýzkaland.
Dvöl okkar í því landi hafði
verið óslitinn viðburður, lær-
dómsríkur og skemmtilegur.
Við sömu bryggjuna og okkur
hafði verið fagnað við komu
ok-kar, vorum við nú kvaddir —
af þeirrí æsku, sem hafði gert
okkur bjartsýnni á framtíðina
en við höfðum áður verið.
Skólavörðustíg 12
Sími 1245 og 2108.
Vesturgötu 15
Sími 4769.
.niii xmioi liecf is jiy\ po nijqiia irmbí*. 890- fi
1 Danmörku.
Viðtökumar í Gedser í Dan-
mörku voru þá dáldið öðruvísi.
Við komum þangað árla dags,
og þar var engin sála til að
taka á móti okkur, ekki einu
sinni starfsfólk venjulegra við-
komustaða á almenningsleiðum,
að undanskildum tollurmn og
passaskoðunardrengjum; eng-
inn veitingastaður, engin setu-
stofa fyrir ferðamenn, enginn
svefnstaður heldur, og þó urð-
um við að bíða marga klukku-
tíma eftir lestinni til Kaup-
mannahafnar. Eins og óvelkom
inn betlilýður urðrnn við að
skreiðast uppí kalda, mannauða
jámbrautarvagna, sem af ein-
hVerri miskunn máttarvaldanna
höfðu verið skildir eftir ólæstir
iþessa regndöpru nótt. — Það
er varla hægt að hrósa Dönum
fyrir uppörfandi móttökur, þeg
ar maður kemur til þeirra vest-
urfyrir járntjaldið.
Hvemig var svo að vera
kominn til Danmerkur aftur?
Jú, Danir em ágætisþjóð, og
það er alltaf á vissan hátt gam-
an að vera kominn til staðar,
sem maður fjnniir. sig þekkja og
hefur auk þess upp á margt
að bjóða — þ.e.a.s. svo lengi
sem maður á kapítal. Hinsveg-
ar er það alltaf fremur leiðin-
leg reynsla að heyra skynsamt
og hrekklaust fólk koma með
heimskulegar spumingar, sem
oft og tíðum nálgast að vera
fremur fullyrðingar en spum-
ingar, um hluti, sem það hefur
ekki séð eða heyrt. Það er eins
og þannig fólk verði stundum
ögrandi og storkandi einmitt í
krafti sjálfrar fáfræðinnar. Það
segir: Við lásum hér í blöðun-
um, að þið hafið ekkert fengið
áð borða þarna í Berlín — þetta
er náttúrlega satt, eða er ekki
svo? — Maður verður í senn
undrandi og sár — og þó er
spumingin óneitanlega brosleg
í aðra röndina; og maður svar-
ar ofur iþolinmóðlega: Það er
nógur matur i Berlín, — og
hvarvetna sem við komum í
Þýzkalandi, fenguín við nóg að
borða og höfðum beztu að-
hlynningu.
En Þjóðverjar vilja náttúr-
lega stríð, segir fólkið þá. Hér
í blöðunum lesum við um vænt-
anlegt stríð við Þjóðverja og
Rússa. Austurþýzka lögreglan
er ekki annað en dulbúinn her.
Ekki gátum við séð nein
meiki þess. Og það var hvergi
reynt að ala á óvild til ann-
arra þjóða — ekki einusinni
varð maður var við óttann við
stríð, sem allir eru haldnir af
hér véstanvið ,,járntjaldið“. Þó
hljóta Austurevrópuþjóðirnar
að vita, hver hætta stafar -af
éndurvopnun , Vestui'evrópu,
ekki hvað sízt Vesturþýzká-
lands.
Og mérin hálöa áfram að
komá‘ 'ineð ■> fuí-ðtilegusit'ft 'iaf.áð1
hœfkignri.ív Þegar. .<f spuramgar að.
þeirra fá svo ekki þau svör,
sem þeir vilja fá, þá þykjast
þeir ekki þurfa að spyrja leng-
ur. Þá kemur oft í lokin þessi
prýðilega setning, sögð af dá-
lítið misjafnri góðsemi eftir
því hver í hlut á: Nújá, þú ert
náttúrlega einn af þessum
blindu og forhertu; og við þig
þýðir ekki að tala. Ég les held-
ur mitt ,,Politiken“ og Berl-
ingske.
En daglega blasa við manni
í sjálfri auðvaldspressunni
staðreyndir um ástandið í hin-
um kapítaliska heimi. Ef hægt
er að verða sovétvinur og auð-
valdsandstæðingur af nokkurri
einstakri ástæðu, þá er það
hægt með því móti að lesa að
lesa að staðaldri dagblöð auð-
valdsins sjálfs. Jafnvel fyrir-
sagnirnar einar, þær nægja.
Þær tala sínu ófeimna máli um
það, hvoru megin járntjalds
það er, sem stríðsundirbúning-
urinn er mestur, hagur alþýðu
ótryggastur og viðleitni sannr-
ar menningar í bráðri hættu. 1
dönskum blöðum frá því í sept-
sl. gaf að líta fyrirsagnir eins
og þessar: „Nýr stór flug-
völlur á Norður-Grænlandi.
Bráðnauðsynlegur Bandaríkj-
unum, bæði til varnar og á-
rásar“ (B.T.). „Sundrung með-
al kappgönguiþróttamanna sök-
um þáttttöku í Berlínarmótinu“
; (B.T.) (Þekktur danskur kapp-
göngumaður vildi ekki keppa
við menn, sem verið höfðu í
Berlín!!). „Eindregin mótmæli
gegn áætlun um hernaðarmann-
virki í liinu fagra landslagi
Norður-Sjálands“. (Politiken).
„Samkomulag í Washington um
Evrópuher“ (Politiken). „40.
000 verzlunarmenn mótmæla
sköttunum“ (Ekstrabl.). ,.Að-
eins 1550 gamalmenni njóta
þeirra forréttinda að komast á
elliheimili, en 50.000 þurfa þess
nauðsynlega.“. (Ekstrabladet).
—- Fyrirsagnir sem þessar eru
gripnar af handahófi úr þeim
dönskum blöðum, sem slæddust
heim með mér. Þær eru síður en
svo úrval, en þær tala sínu
máli. Og fjarri fer því, að
dönsk blöð hafi ein fregnir af
þessu' tagi. Ekki er ástandið
glæsilegra í Bretlandi eða öðr-
um auðvaldslöndum.
Og að lokum nokkur orð um
. stríðsundicbáuingitui. O lrtú.Af
Meðan ég var í Þýzkalandi,
sá ég þess hvergi merki, að
unnið væri að vígbúnaði eða
svo mikið sem vörnum gegn yf-
irvofandi árás. Viðliorfin kunna
að hafa breytzt síðan; og mað-
ur skyldi ætla, að Austur-
evrópa hafi einkis góðs að
vænta af Evrópuher, sundrungu
Þýzkalands og þvílíku. En liins-
vegar sá ég mór til leiðinda, að
í jafn friðsömu landi og Dan-
mörku, þar er óneitanlega gert
ráð fyrir styrjöld. Gleggsta
sönnunin, og sú sem hrópar til
manns daglega, er smíði hinna
mörgu og' öflugu loftvama-
byrgja hvarvetna í Kaup-
mannahöfn. Það sem rífið var
niður eftir styrjöldina — ljótu-
hálfniðurgröfnu byrgin, sem
maður sá hverfa eitt af öðru
á árunum 1946—’49 — þetta er
verið að smíða á nýjan leik,
rammefldari en nokkru sinni
fyrr. Götur miðbæjarins og út-
hverfanna eru sumsstaðar eins
og flakandi holundarsár, þar
sem verið er' að útbúa þessar
hvimleiðu vistarverur friðsamra
borgara í væntanlegum hildar-
leik. Rósenborgargarðurinn,,
sem að vísu hefur að nokkru
lleyti véríð æfingarstaður fyrir
tiltöliilega meinlausan danskan
liér, hann er nú allur undirlagð-
ur þessar moldvörpufram-