Þjóðviljinn - 26.08.1952, Side 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Þríðjudagur 26. ágúst 1952
Þriðjudagur 26. ágúst 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (5
llJÓÐViUINN
Ö'íjge?ancli. Saiaeinmgarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn,
Kítstjórai': Hag-nús Kjartansson, SigurSur Guðmimdsson (éb-).
Frét.taritst.ióri: Jón Bjarnason.
Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Magnúa Torfi Ólafsaost,
Guðmundur 'V'igfússon.
Auglýsing^astjóri: Jónsteínn Haraldsson*
Hitstjórn. afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
1S, —• Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarve,rð kr. 18 á mánuði í Reykjavik og nágrenni; kr, U
ajBæarstaSar á iandinu. Lausasöluverð 1 kr. eántakið,
Prentsnaiðja Þjóðviljans h.f.
sins.
í forustugrein Morgunblaösins síöastliðinn laugaidag
er rastt um fjárreiður Reykjavíkur og er tilefnið reikning-
ar bæjarins og stofnana hans fyrir árió 1951.
Eins og jafnan áður kemst Morgunblaðið aö þeirri nið-
urstöðu áð fjárhagur bæjarins standi „traustum fótum“
og að fjármálastjórn íhaldsmeirihlutans sé til mikillar
fyrírmyndar.
Morgunblaðið byggir þessa staöhæfingu sína á því áð
greiðsluj öfnuöur hafi orðiö hagstæður á árinu og áð
skuldir bæjarins verði aö teljast litlar þegar á það er litið
„hversu stórfelldar framkvæmdir hafa veriö unnar á hans
vegum undanfarin ár.“
Og að lokum dregur Morgunblaöiö þessa ályktun af
staðhæfingum sínum:
„Það sannast því nú sem fyrr, aö forusta Sjálfstæðis-
manna um stjórn höfuðborgarinnar er hin gæfusamleg-
asta og öruggasta. Skynsamleg og raunhæf fjármála-
stefna. miklar framkvæmdir og umbætur eru höfuðein-
kenni hennar.“
Það er ekki úr vegi áð athuga þetta örlítið nánar.
Greiðslujöfnuðurinn ssm Morgunblaðið er aö státa af
fyrir hönd bæjarstjórnaríhaldsins reyndist aðeins 840
þús. kr. þótt tekjurnar færu 13. millj. kr. fram úr upphaf-
legri áætlun. Á árinu 1951 fékk íhaldið í hendur 88,2
millj. kr. eöa miklum mun hærri fjárupphæö en nokkru
sinni fyrr f sögu bæjarins. Fjárfestingin reyndist hinsveg-
ar áöeins rúmar 13 millj. kr. og hafa því um 74 millj. kr.
horfiö í eyösluhít bæjarrekstursins.
Þegar þess er gætt live gífurlegar fjárhæðir íhaldiö
sótti í vasa bæjarbúa og að tekjurnar fóru langt fram úr
því sem áætlaö var, hefði vissulega mátt vænta þess að
greiöslujöfnuður bæjarins hefði orðið hagstæöari en raun
varð á. Og þaö hefði heldur ekki verið fráleitt að ætlast
til að skuldir bæjarsjóðs heföu lækkað, eða a. m. k. frek-
ari skuldasöfnun hindruð. En hvorugt gerðist. Greiöslu-
hagnaöur varð sára lítill og skuldir bæjarsjóðs jukust um
2 millj. kr. og eru nú rúmlega 18 millj. kr. hærri en fyrir
tveimur árum. Þessi er útkoman af „gæfusamlegri og
öruggri“ forustu íhaldsins í fjármálum bæjarins 1951.
Og þannig er ekki komið af þeirri ástæðu að ,.forustan“
hafi einkennzt af stórstígum verklegum framkvæmdum,
eins og Morgunbl. vill Vera láta. íhaldsmeirihlutinn heíur
gætt þess vandlega að gatnagerð bæjarins og aðrar verkr
legar framkvæmdir sem skapa" verkamönnum atvinnu
íengi ekki aukin fjárframlög í samræmi við vaxandi dýr-
tíö. Þvert á móti hafa fjárveitingar í þessu skyni veriö
skornar stórlega niöur tvö síðustu árin, og um hvorki
meira eða minna en 19% við afgreiöslu síöustu fjárhagS'
áætlunar. Og það er vissulega táknrænt fyrir viðhorf
Sjálfstæðisflokksins í þessum efnum að einn af þeim ör-
lau liöum reikningsins fyrir 1951 sem er lægri en árið
áður er gatnagerð og umferð. Þessum lið gat íhaldsmeiri-
hlutinn haldið niöri á sama tíma og kostnaðurinn við
stjórn bæjaríns fór um 700 þús. kr. fram úr áætlun og
er nú kominn á aðra millj. kr. fram yfir þáð sem áætlaö
var fyrir tveimur árum.
Sannleikurinn er sá að sú fjármálastefna sem Sjálf-
stæöisflokkurínn markar í bæjarmálum einkennist af
allt öðru en Morgunblaöiö heldur fram. Höfuðeinkenni
hennar eru sívaxandi álögur á almenning, hóflaus eýðsla
í skrifstofubákn og luxus en samdráttur verklegra fram-
kvæmda. Þannig stjórnar meirihluti Sjálfstæðisflokksins
í bæjarstjórn málefnum hcfuöstaðarins á einum alvarleg-
ustu erfiðleikatímum sem yfir almenning 1 bænum hafa
gengiö. Og einmitt þessvegna er nú svo komiö aö jafnvel
borgarstjórinn kemst ekki lengur hjá aö játa að bærinn
eigi við alvarlega f;járhagsörðugleika að stríða og aö horf-
urnar séu uggvænlegri en þær hafa. verið lengi.
HreysUyrði Mcrgunblaðsins breyta ckki staörsyndum
nm fjármálastjórn Sjálfstæðisflokksins i Reykjavík. Þaö
sem hágsmunir almennings í bænum ki-efjast nú er aö
snúið 'sé við á braut vaxandi skattpíningar og eyðslu í
bæjarrekstrinum en öll áherzla á það lögö að haida uppi
ittvinnu og vcrklegum íramkvæmdum.
Útlend nöín og innlend — Lélegt útvarp
— Miðgarður
1 VlSI ÞANN 20. þ.m. greinir
frá nafnbreytingum nokkurra
útlendinga, sem hafa fengið
íslenzkan ríkisborgararétt-
Þessar nafnbreytingar munu
vera framkvæmd nýrra fyrir- NÚ HEFUR Miðgarður opnað
mæla, sem skylda erlenda aftur og kaffisvelgir geta
Þeir sem standa fyrir svona
dagskrá ættu í alvöru að taka
sér hvíld.
★
menn, er öðlast íslenzkan
borgararétt, til að taka sér
íslenzk nöfn. Af því að þetta
er hið eina, sem núverandi
stjórnarvöld liafa tekið sér
Liltla golfið.
við Rauðarárstíg er opið kl. 10—
10 á helgidögum og 2—10 á
virkum dögum.
GENGISSKRÁNING,
1 £ kr. 45.70
100 norskar kr. kr. 228.50
1 $ USA kr. 16.32
100 danskar kr. kr. 236,30
100 tékkn. kr. kr. 32.64
100 gyllini kr. 429.90
100 svissn.fr. kr. 373.70
100 sænskar kr. kr. 315.50
100 finnsk mörk kr. 7.00
100 belsk. frankar kr. 32.67
1000 fr. frankar kr 46.63
„Hinn tollvernd-
aði iðnaðnr er
eitt stærsta
vandamál iðnað-
arins“, segir Ben-
jamín í stjórnar-
dregið andann léttar. Er hann
í nýjum búningi og stúlkurn-
ar í spánýjum kjólum. Allt er
þar með miklum myndarbrag Wöðunnm. já l>að er svo sem eng-
in furða þótt á ýmsu velt.i í benj-
amínskunni, þegar lilutirnlr sjálf-
svo að Miðgarður er nú ein
fram um að §era til styrktar vistlegasta kaffistofa bæjar- u. íara að ^ sín ei Jn vanda.
íslenzkri tungu, er ekki ur lns. Þar vantar og ekki hly- mál
legt viðmót, en nýsköpunin
þarf bara að ná fram í eld-
húsið- Elskurnar mínar í eld-
húsinu, látið þið nú gamla
kaffikarla fá nýjar kökuteg-
undir.
er ekki ur
vegi að líta nánar á þessa ein-
stæ'ðu málverndarráðstöfun.
Vera má að einstaklingarnir,
sem bér eru skírðir upp á
fullorðins- eða gamals aldri,
sætti sig við hiriar nýju nafn-
giftir, þótt ætla mætti, a,ð ein-
hverjum þeirra væru kærari
en svo þau nöfn, sem þeir
hafa borið frá barnæsku. En
hér virðist nokkuð bresta 'á
samkvæmnina. Alíslenzkum
möunum, sem heita útlendum
nöfnum er hvergi boðið áð
leggja þau fyrir óðal og taka
sér islenzk í staðinn. Og hvers
vegna leggur reglugerðin ekki
bann við því að skíra börn af mánuður byrjar
innlendu foreldri nöfnum, sem suðri ki. 16.39
alls ekki þýðast íslenzkar 8.25 — Síðdegisflóð ki. 20.45 —
beygingar, svo sem Frank, Lágfjara kl. 14.37.
James, Charles, John, Richard
Thor o s- frv. ? Eftir þessu Skipautgeið ríkisins:
hlýtur Táðherrann að líta svo Hekla er 1 R^kjavík. Esja er
Vísir í gær:
„ . . . það er
mjög sennilegt,
að Stalín vilji
uppræta hænda-
stéttina með öllu,
til þess að sovétsklpulagið hrynjí
ekki“.
Næturvarzla
Sími 1330.
Ingólfsapóteki.
Læknavarðstofan Austurbæjarskól-
anum, Sími 5030. Kvöldvörður og
næturvörður
I handritamálinu geta allir Is-
Þriðjudagur 26. ágúst (Hirenæ- íendingar staðið saman. Stuðlum
us). 239. dagur ársins — Tví- ag endurheimt og varðveizlu
-_ Tungl í - há-. handritanna með því að leggja
Árdegisflóð kl. fram fé í húsbyggingarsjóð vænt-
anlegs handritasafns. Fjársöfnun-
arnefndin veitir framlögum við-
töku í skrifstofu Stúdentaráðs
í Háskólanum, sími 5959 opið kl.
5—7.
á, að erlend nöfn sáu því a'ð-
Hekla cr i
á leið frá Austfjörðum til Akur-
eyrar_ Herðubreið er í Reykja-
eins hættuleg íslenzkunm að viií Skjaldbreið fer frá Reykja-
nafnhafar séu bornir og barn- síðdegis í dag til Breiða-
fæddir erlendis og þá að jafn- fjarðar og Vestfjarða. Þyrill var
aði nýkomnir til landsins. Þá í Hvalfirði í gærkvcidi. Skaft-
mætti minna á hin erlendu fellingur á að fara frá Reykja-
heiti, sem kóróna marga ís- vík í dag tii Vestmannaeyja.
lenzka vöru, framleidda fyrir
innanlandsmarkað. Gætu ekki
einhver málspjöll hlotizt af
þeim ? Fiimur menntamálaráð-
herrann enga ástæðu til að
banna. framleiðendum að kalla
vöru sína Estrella, Novia,
Revlon, Elité, Solid eða Coca
Skipadeild S.I.S.
Hvassafell losar kol á Aku’r-
eyri. Arnarfell fór fi'á Rvík 23.
þm., áleiðis til Italíu. Jökulfeli er
í N.Y.
hinna nýju ríkisborgara gæti
átt réfct á sér ef það væri
þáttur af alhliða málverndar-
ráðstöfunum, en eitt sér er
það broslegt kák, sem minnir
Fastir liðir ;eins
og venjulega. 19.30
Tónleikar: Óper-
ettulög. pl. 20.30
Erindi: Frum-
bernskan; siðara
erindi: Barnið og 'föðurhöndin
(dr. Simon Jóh. Ágústsson próf.).
21.00 Undir ijúfum lögum: Carl,
Billich o. fl. flytja lög eftir Inga __
T. Lárusson á sextugsafmæli tón-
skáidsins. 21.35 Upplestur: Manns-
ins þrá, smásaga eftir Ketilbjörn
gamla (Guðm. M. , Þorláksson
kennai'i). 22.00 Fréttir og veöur-
iðnsýningunni (H.
framkvæmdast jói'i).
í
Eimsklp
Brúarfoss. kom til Hull 24.8 frá fregnir. Frá
Co!a? — Brutlið rneð nöfn London. Dettifoss fór frá Ant- Frederiksen
werpen 23.8. til Álaborgar og 22.20 Tonleikar: Pianokonsert
Rvikur. Goðafoss kom til Kotka F-dúr eftir Gershwin (Roy Bargy
21.8. frá Álaborg. Gullfoss fór frá og' hljómsv. P. Whiteman leika).
Khöfn 23.8, til Leith og Rvikur. 22.45 Dagskrárlok.
Lagarfoss fór frá Rvík 18.8. til
New York. Reykjafoss fór frá Rafmagnstakmörkunin £ dag-
á það þegar Pétur Þríhross Kotka 20.8. til Akureyrar og Hafnarfjörður og nágrenni. —
var að gefa dauðvona barninu Rvíkur. Selfoss kom til Rvíkur Reykjanes.
túkallinn. 1 S'ær frá Gautaborg. Tröllafoss
. er í Rvík. ÞEGAR líanpandiim gengur fram
lijá samkeppnisfærri innlendri
Flugfélag Islands h.f.: framleiðslu, er verið að greiða
ÞVl ER EKKI logið, að það j dag verður flogið til Akur- út úr landinu vinnulaun fyrir
séu margir menn við útvarpið eyrar, Vestmannaeyja, Blönduóss, framleiðslustörfin á sama tíma
svefnþurfi og hvíldar. Þær Sauðárkróks, Bíldudals Þingeyrar og innlent verkafólk, komu' og
eru oft ekki uppá marga fiska og Flateyrar. karlar, gengur atvlimidaust.
dagskrárnar á laugardögum,
en þó keyrði um þyerbak á
laugardagskvöldið var. Af öll-
um þeim leikritum sem hinn
menntaði heimur hefur uppá
að bjóða var valið handa okk-
ur eitt eftir Hugrúnu, andlaus
þvæla samin uppúr gamla-
testamentinu. Má segja að
þar hafi verið lélegur minnis-
varði yfir merkilega bók-
mennt. Er von menn spyrji
til hvers þessi þjóð hefur ver-
ið að skrifa og lesa sögur i
allar þær aldir, ef ein æðsta
menningarstofnun landsins
'telur sig hafa ráð á að dengja
öðru eins á okkur. Setur þessi
stofnun engin lágmarkstak-
mörk? Þar næst komu ljóðin.
Þar var full ástæða til ao
tak-a undir orð skáldsins sem
sagði að nú væri hið hefð-
bundna ljóðform loksins dautt. x.-vennabússtjóri.nn átjtl að sjá um að
-— Dæmi: *. frijluf emírsins væru jafnan töfrandi á-.
Snæfellsjökull hár og hreinn » sýndum —. skylda sem torvelt var að
hreykir sér á Frólli. k rgekja þar sem emírinn varð sifellt !ifs-
Hvergi sést liann einsveleinn-l pieyttari og lé.t pSska stjórann ef honum
Einars ncnm Lóni- ‘‘'féll ekþi útlit kyenna sinna*
'Œ^ÁÐSTEFNAN hófst eins
og til stóð 1. júlí kl- 4
síðdegis á þriðjudegi í húsi
sem tryggingarstofnun Ber-
linar hefur yfir að ráða í
Fungestræti nálægt mið-
bænum.
o
Þegar á fundarstað kom
var fyrir þröng mikil af bíl-
um og fólki; fulltrúarnir
' voru að streyma að og eins
fjöldi áhorfenda til að fagna
þeim. Ljósmyndarar voru í
öllum áttum því að allt var
kvikmyndað sem fram fór.
Fjöldi fána var meðfram
strætinu og framan við bygg
inguna og stórir borðar með
friðarkjörorðum, ekki aðeins
liér við fundarstaðinn held-
ur hvar sem ekið var um
borgina, einnig myndir af
fremstu mönnum heimsfrið-
arráðsins, tilvitnanir eftir
þeim, og víða spjöld
eða borðar ■ með áletrunum
þar sem fulltrúar og gestir
lieimsfriðarráðsins voru
boðnir velkomnir til Berlín-
ar. Þegar inn í ganginn kom
var þröngin ekki minni, en
innar blasti við mikill salur.
og fyrir enda hans hækkuð
forsæti þar sem fram-
kvæmdanefnd heimsfriðar-
ráðsins skyldi taka sæti og
forsetinn Frédéric Joliot-
Curíe fyrir miðju; forsæti
og eins ræðustóll klædd utan
bláum dúki með hvítu á-
klæði, en á veggnum j’fir
letrað með stórum bláum
NAZIM HIKMET
stöfum á hvítum grunni
CONSEIL MONDIAL DE
LA PAIX (alþjóða ráð-
stefna friðarins) Berlin 1.-5.
Juillet 1952, og um alla
veggi orðið friður á ýmsum
tungumálum heims-
/% ráðstefnunni voru um
* 500 fulltrúar frá 59 þjóð-
um og ekki fæferi en 80 blaða-
menn. Heimsfriðarhreyfingin
Kristinn E. Andréssoni
Friðarráðsteínan í Berlín II.
Einn máSstaður aSlra
nær yfir 72 lönd og í ráð-
inu sjálfu eru um 250 full-
trúar, en þeir voru ekki
nærri allir á þessari ráð-
stefnu, sumir fá ekki vega-
bréf að heiman svo sem
Paul Robeson, Dubois og
Howard Fast úr Bandaríkj-
unum, en þó voru einnig
þaðan nokkrir fulltrúar. Eins
og í friðarhreyfingunni
sjálfri þar sem skipar sér
nú helmingur mannkyns,
voru fulltrúar þessir af öll-
um stéttum, litarháttum og
þjóðernum, og með ólíkustu
skoðanir á þjóðfélagsmálum
og trúmálum. Sá er einna
fyrst vakti athygli mína, í-
klæddur gulri síðskikkju,
reyndist vera musterisprest-
ur Búddha frá Cevlon og
átti ég eftir að komast í góð
kynni við 'hann. Margt var
þarna heimsfrægra manna
sem ég ýmist þekkti af
myndum eða hef iesið eftir
bækur, greinar eðá ljóð.
Það er eins og áð hitta
gamla vini að sjá Ilja Er-
enburg, Fadejev, Pablo Ner-
uda, Nazim Hikmet, Arnold
Zweig, Önnu Seghers og
ótal fleiri (því að ég verð
að gera þá játningu að ég
skyggndist fyrst eftir skáld-
unum). Annars er einkenni-
legt að vera kominn innan
um þennan fjölda þar sem
fjarskyldustu tungur óma
samtímis í eyrum og ólík-
ustu. analit, gul, hvít og
svört, ber öll fyrir augu í
einu- Fyrsta kastið stendur
maður eins og glópur, þekk-
ir engan, veit ekki hvert á
að snúa sér, kliður eins og
í fuglabjargi. En smám sam-
an fer aJlt a’ð greinast' og
verða einfaldara, og hinn
sundurleiti hópur af öllum
hörundsiitum jarðar, þjóð-
ernum og tungum skipar sér
í sæti niðri í salnum eða
gengur í forsæti, og kliður-
inn þagnar. í framkvæmda-
nefndinni sem skipar forsæti
eru menn sem flestir fulltrú-
arnir kannast við. og þang-
að beinast allra augu.
ráðstefnunni erum við
gestir þýzku friðarnefnd-
arinnar. Hún hefur annazt
allan undirbúning og sér
fyrir öllu þessa daga. For-
maður hennar, Friedrich
prófessor, hár og virðulegur
hæruhvítur öldungur, bauð
fulltrúa og gesti velkomna,
en Friedrich Ebert, borgar-
stjóri Austur-Berlínar, flutti
ávarp og árnaði ráðstefn-
unni heilla og árangurs i
starfi. Því næst hélt forseti
heimsfíviðarhreyfingarinnar,
Pablo Neruda
Joliot-Curie, framsöguræðu
sína. sem skýrt verður frá
síðar- Þegar hann gekk í
ræðustólinn kvað við fagn-
andi lófatak, allir risu úr
sætum og hylltu hann ákaft
og lengi.
'E'JÓRUM tungumálum er
ætlað að sameina þann
hóp sem hér er saman kom-
inn, allt sem flutt er fer
fram ýmist á frönsku, ensku,
þýzku e'ða rússnesku, allir
viðstaddir kunna eitthvert af
þessum fjórum málum og
við hvert bórð eru hCyrnar-
tól sem stilla má á hverja
tungu um sig, og hver velur
sér þá sem lionum er töm-
ust. Þeir fulltrúar sem ræð-
ur flytja afhenda þær skrif-
lega á einhverri af þessum
f jórum tungum nokkrum
tímum áður en þær eru flutt-
ar, og eru þær þá þýddar á
hin þrjú málin og síðan lesn-
ar af þulum og útvarpað um
salinn um leið og ræðumáð-
ur flytur mál sitt, en hver
heyrir aðeins þá tungu er
hann stillir áhaldi sínu á ef
hann ekki hlustar beint á
ræðumanninn. Þannig eru
skilyrði til að njóta þess sem
fram fer hin ákjósanleg-
ustu, sams konar og menn
liafa heyrt um frá þingum
Sameinuðu þjóðanna.
WÁÐSTEFNUNNI var
upphaflega ætlað að
standa fimm daga en tíminn
entist ekki og varð að fram-
lengja hana um einn dag.
Fundir hófust að morgni og
stóðu oftast fram á kvöld.
Maður venst brátt öllum
háttum og notar sér þægind-
in sem á bo'ðstólum eru og
hin góðu starfsskilyrði- Við
höfum bíla til ráðstöfunar
hvenær sem er, hér er póst-
ur og sími, afgreidd skejúi
og bréf, skipt crlendri mynt,
blöð eru til sölu, stór vinnu-
salur fyrir fulltrúa og frétta-
ritara, veitingastaðir þar
sem menn geta fengið
sér hressingu, kaffi, te,
öl og gosdrykki, og kom
sér vel í þeim miklu hitum
sem voru þessa daga í Ber-
lín (einn daginn 38 stig C í
skugga). Ræður voru fjöl-
ritaðar og lagðar fram degi
eftir að þær voru fluttar,
ýmist í heilu lagi eða úr-
drættir úr þeim. Samskonar
voru þægindin á hótelunlim,
ágætis fæ'ði og fljót af-
greiðsla, og ekið með okkur
í bílum á fundarstað þegar
við óskuðum þess.
‘K'G HEF viljað gefa þessa
almennu hugmynd um
ráðstefnuna, ekki sízt vegna
þeirra sem eiga eftir að fara
Uia Ehre-ntwrg.
héðan á næstu friðarþtng.
Síðasta dag ráðstefnunnar,
fyrrihluta sunnudags, var
haldin opinber hátiðleg sam-
koma í íþróttahöllinni riýju
í Berlín og tóku þar til máls
ýmsir helztu menn friðar-
hreyfingarinnar. Eitt kvöld-
ið var þingkeimur í boði hjá.
forseta þýzka alþýðulýðveld-
isins Wilhelm Pieek, í for-
setabústað hans í Nieder-
Schönhausen; voru þar
margar ræður fluttar og
skemmt með hljómlist og
þjóðdönsum. Af þeim full-
trúum á ráðstefnunni sem
framsöguræður fluttu og
mesta ath.ygli vöktu fyrir
utan Joliot-Curie má framar
öðrum nefna franska stjórn-
málamanninn og rithöfund-
inn Yves Farge, fyrrum ráð-
herra; kínverska rithöfund-
inn Kuo Mo-jo; enska vís-
indamanninn Bernal prófes-
sor; 11 ja Erenburg; Isabelle
Blume, prófessor og þing-
mann sósíalista í Belgíu;
Gordon Schaffer, formann
friðarnefndar Stóra-Bret-
lands; Afríkusvertingjann
D’Arboussier; franska rit-
höfundinn Jean Laí'fitte, sem
er aðalritari heimsfriðar-
ráðsins; og Pietro Nenni,
fyrrum ráðherra ítala, en
hann hélt lokaræ'ðu þingsins-
Alls tóku yfir hundrað. full-
trúar þátt í umræðum.
Næst er að skýra frá við-
fangsefnum þeim sem ráð-
stefnan fjallaði um.
Verkamannabréf:
Atvinnuleysingi nr. 52 læt-
urtilsínheyra
Er stjórinn sá Gu'lsjönu hörfaði hann eitt
skref, undiun lostinn yfir fegurð hcnnar.
Hún er sannarlegra fögur, h.rópaði hann
mjóum í'ómi. Farið með hana til emírsins,
burt frá aug’um mínum! Hinn g'amli
ltvcnnabósi var i öngum sínum.
Hann gekk burt hröðum skrefum, ralc
höfuöið í vegginn, gnísti tönnum og aumkv-
aði sjá'fan sig: Hve hlutskipti mitt er
þun,gt! Hvílík örlög! — Þétta er góðs viti,
sögðu gömiu konurnar, nú verðui: herra.
okkar ánfegður.
Gullsjana i var leidd inn í hallargarðinn,
fögur og föi í yfirbragði. Emírinn sté fram
móti henni og lyfti slæðu hennar. Vesír-
arnir, emtottismennirnir og vitrmgarnii'
báru hönd fyr-ir augu sér eins og skyldan
bauö.
Fyrstu dagana í ágúst fór
fram hin ársfjórðungslega at-
vinnuleysisskráning afturhalds-
iris hérna í bænum, afturhalds-
ins, sem býr atvinnuleysið til.
51 maður lét skrá sig.
Hvað! Þetta er ekki neitt! Og
svo voru þeir flestir ófærir til
að gegna algengri vinnu. —
Þetta er ekki nema örlítið þrot
af því hóflega atvinnuleysi
sem hér þarf að vera sam-
kvæmt kenningu vissra hag-
fræði?- vitringa hér, sem
•þárf að' vera. minnst 3% einsog
unglingum skóla nokkurs hér
er mnp”entað, svo hér geti dafn
að heiTbrigt þjóðííf.
En ég staðhæfi að þessi skrá-
setning er röng. Hún á ekkert
skylt við það, sem jafnvel mætti
vámta af úthugsaðri skrif-
finnsku- — Viö crum 52. Ég
lét ekki skrá mig vegna al-
gjörrar meiningar þessarar
skráningar framhjá markinu
Full atvinna handa sérhverjum
viniiufærum loirli og konu á
ískuuli.
Við erum 52 atvinnuleysingj-
arnir í Reykjavík, núna um
hásumarið, en auk þess þekki
ég fjölda manns, sem litla og
enga vinnu hafa, en létu ekki
skrá sig af sömu ástæðum og
pcr
cb‘
Og nú skal ég lýsa þeim á-
stæðum að nokkru:
Þegar maður mætir til skrá-
setningar mætir manni svo
ýtarleg yfirheyrzla að ósjálf-
rátt fær maður á tilfinnlnguna
að maður sé einsog dæmdur
giæpamaður í augum skrásetj-
aranna 6g þáö sé nú meiri
djöfuls liörmungin fyrir þjóð-
féiagið að þurfa að vera að
draslast með svona auðvirði-
legt og einskis nýtt fyrirbæri
einsog amlóða, sem ekki geta
komið sér i vinnu.
Og svo rignir spurningun-
um yfir mann:
Fullt nafn?
Heimili?
Aldur?
Fæddur, dag, ár?
Framhald á 7. siðu.