Þjóðviljinn - 19.03.1953, Side 11

Fimmtudagur 19. marz 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Oft má af máli þekkja...
Framhald af 4. síðu.
fyrst, að rétta leiðin til reglu-
semi væri að kenna mönnum
að umganglast vínið, en lítið
ber á því að hófsemin setjist
í öndvegi þegar drykkjan er
stunduð á annað borð. Bæmin
um hið gagnstæða eru daglegir
viðburðir.
Það er ömurlegt hlutverk að
taka að sér að :tala við full-
þroska fólk eins og það væri
óvitar. Hópur efnilegra ung-
menna verður sér til skammar
á flestum skemmtunum, vegna
ölvunar og ifjöldi heimila er
sorgum hlaðinn vegna þess að
áfengisnautn hefur valdið slysi,
'jafnvel orsakað dauða. Böm
alast upp við vanhirðu og skort
vegna drykkj uskapar mæðra
sinna og margur á um sárt að
binda vegna afbrota sinna nán-
ustu, sem í ölvun hafa leiðst
a'fvega. Ekkert 'af þessu geta
vindýrkendur skilið, þeir eru
gersneyddir því að finna að
þeir eru að rífa upp sár þegar
þeir eru að bollaleggja aukna
áfengisútsölu, og virðast ekki
skilja að slikt merkir auknar
þrautir, aukið mannfall.
Fólkið þekkir svo sem
, kennslu þessara manna í því
sem þeir kalla áfengismenn-
ingu, og það veit að fáir hafa
útskrifazt með góða einkunn úr
skóla þeirra sem dýrka vín-
guðinn. Allt tal þeirra sem
víndrykkju aðhyliast er raka-
laus kaupsýslu- og braskara-
vaðall, gersneyddur sannleiks-
gildi. Munar minnstu að menn
þessir geri sig ábyrga fyrir
hinni /glæpsamlegu eitursölu,
sem þeir hvetja til :að auka.
Mun það margra manna máí
að vel þvrftu þeir áð ópna
pyngju sina sem ætluðu að
borga fyr'ir alla þá glæpi sem
framdir hafa verið undir 'áhrif-
um áfengis nú síðust.u árin.
Það er því gamalt og fúlt berg-
mál úr kölkuðum gröfum, sem
berst til hlustenda frá mönn-
unum sem töldu víndrykkju
sjálfsagða og líktu henni við
sólskin. Tveir fulltrúar reglu
og kristilegs siðgæðis töluðu
á fundinum. Það voru þeir
Brýnleifur Tobíasson mennta-
skólakennari og prófessor Bjöm
Magnússon stórtemplar. Hæður
þeirra voru rökstuddar með
vísindalegum sönnunum og tal-
■aðar af þekkingu. Þeir töluðu
máli þess fjölda sem héfur ó-
brjálaða dómgreind, og vill
vinna iað algeru banni. Prófes-
s_or Bjöm Magnússon rökstuddi
ræðu sína með þeim vísinda-
legu rökum, ,að „áfengið er
eitur, sem hefur skaðleg áhrif
á likama og sál, og veldur ör-
birgð, atvinnutjóni,, glæpum og
,* spillingu“.
Þá kom Guðbrandur Jónsson
'upp í ræðustólinn og kvað
ræðu prófessors Björns hafa
verið leiðinlcgt bull, kvað hann
ræður þurfa að vera „skemmti-
legt bull“. Þessi orð hans vöktu
almennan hlátur í salnum, sem
von var, unglingum hlýtur að
þykja það hlægilegt, að grá-
hærður prófessor skuli telja
i vísindi og staðreyndir bull, ,og
ætla að ærast yfir því að próf.
Bjöm skyldi talp án skrípa-
láta. um annað eins vandamál
eins og vínnautnina og rökr
styðja mál sitt.
Ég held, að próf. Guðbrand-
ur hafi ekki verið í nefndinni
sem samdi frumvarp ríkis-
stjórnarinnar, en hann hefur
e. t. v. verið útnefndUr af
henni sem formaður ráðsinls
sem átti að fá 3% :af ágóða
vínsölunnar fyrir að kenna
' mönnum að umgangast vín. Ef
þetta hefur átt að vera fyrsta
kennslustund í þv.í, þá er ég
þess fullviss að honum hefur
aðeins tekizt að sanna lands-
lýð að jafnvel prófessor igetur
verið æskunni í landinu stór-
hættulegur, ef hann tekur stað-
lausa stafi fram yfir vísinda-
legar staðreyndir.
Sem betur fer, eru margir
farnir. að vakna til skilnings á
því, að landsmenn verða :að
taka höndum saman og reka af
höndum sér þá menn, sem eru
að þrengja ómenningu og ör-
birgð upp á þjóðina, með vin-
sölu og áróðri fyrir víndrykkju.
Ég veit að það hafa verið
fleiri en ég sem auðgazt hafa
að þekkingu af að hlusta á
þessar opinberu umræður um
þau mál sem valda mörgu
heimilinu miklu tjóni um þess-
ar mundir.
Þegar maður hefur hlustað á
fallegan málflutning þeirra
sem af sannleiksást vilja hlúa
að því bezta í tilverunni, verð-
ur maður endurnærður af
ánægju og gleði, manni finnst
áhrif ræðunnar fara græðandi
hendi um hug manns, ég vildi
líkja því við sólskin án sól-
bruna. Gagnstætt þessu setur
.að manni ikuildahnoll, þegar
maður hlustar á ræður þeirra
i ey telja hið siðlausa og mann-
skemmandi hið eina eftirsókn-
■ - ■ ;; i
arverða. Má, þar til nefnd'ároð-
nr fyrir bruggun áfengs öls,
útbreiðslu vínsölustað.a Og síð-
ast en ekki sízt þann stríðs-
áróður, sem hellt er yfir mann
í hvert sinn sem maður hlust-
ar á fréttir í útvarpinu.
Mæðurnar, sem fyrst og
fremst hugsa um velferð bam-
anna, verða að beita áhrifum
sínum til þess ;að reyna að fá
oftar fram fyrir hljóðnemann
fólk, sem leiðir samtíðarmönn-
um sínum það fyrir sjónir að
írelsið er of dýrmætt til :að
það sé notað til óhæfuverka,
svo sem að drekka frá sér vit,
hpilsu og fjármuni, eða ,að
selja náunga sínum eitur hon-
um til tjóns. Frelsið, þessi guð-
lega gjöf verður ,að not.ast vel.
Það á að notast til að svipta
■sauðargærunni af þeim úlfum,
sem sitia um að varpa æskunni
í svaðið. Konur, notið kosning-
.arrétt ykkur til þess.
Sólbakka, 20. febr. 1953.
Viktoría Halldórsdóttir.
Þrlí kfóSar
Framhald af 10. síðu.
hálsinn en beltið er þáð' sama og
á 3. mynd. Á þennan hátt verða
þrír kjólar úr einum, og það er
full ástæða til að fagna þessari
góðu hugmynd. Þeir sem vilja
geta notað fínmynstrað efni í
undirstöðukjólinn. — Smáköflótt
bómullarefni væri einnig fallegt,
en þá vérður að nota einlitt
skraut við hann. Kaflar og dopp-
ur fara ekki vel saman.
Mðrðmenn ©g Sovét
Framhald af 8. siðu.
manna til Moskva hefur líka örf-
að þennan áhuga, en hún tókst
sérlega vel, og ljúka þeir lofs-
yrði á íshokkey-menn Sovétríkj-
anna, og eins viðurgjörning allan
Síðári landsleikurinn verður svo
á sunnudaginn og standa vonir til
að um þriðja leikinn verði að
ræða nk. þriðjudag.
ERLENB TlÐINDI
Framh. af 6. síðu.
skelfingu lostnir þegar Dulles
ráðherra sýndi, að hann er
staðráðinn í að þóknast Mc-
Carthy í einu og öllu. Em-
bættismennirnir þora ekki fyr-
ir sitt litla líf að taka ákvörð-
un um nokkurn skapaðan
hlut af ótta við að hvað sem
þeir gera kunni það að verða
túlkað sem skemmdarverk á
utanríkisstefnu Bandaríkjanna
og áróðursþjónustunni. Einn
af starfsmönnum Raddarinn-
ar, Reymoad Kaplan, fleygði
sér fyrir vörubíl fjórða þessa
mánaðar. I bréfi, seip fannst
á líki hans, skrifaði hann
konu sinni og barni m. a.:
„Þegar einu sinni ér búið að
siga á mann hundunum fellur
grunur á allt sem maður hef-
ur gert síðaa í árdaga. Það
er ekki hægt að vera alltaf
lagður í einelti fyrir allt sem
maður gerir í starfinu".
|L|cCarthy er ekki maður
sem lætur hluti eins og
sjálfsmorð á sig fá, hann hef-
ur haldið áfram rannsókn
sinni eins og ekkert hafi í
skojýzt og Dulles utanríkisráð
lierra og Eisenhower forseti
Styrkveitingar
Bílstj óraverkf all
Framhald af 1. síðu.
að fá þá bætta. Hún bætir við,
að það sé augljóst, að utanað-
komandi öfl hafi ráðið gerðum
bílstjóranna og muni ætlað að
nota sér óánægju þeirra i pólitísk-
um tilgangi.
Engan bilbug er þó að finna á
vérkfallsmönnum, — verkfallið
heldur áfrahi og fleiri bílstjórar
hafa bætzt í hópinn.
Framhald af 8. síðu.
e. Aðalskrifstofunni ber réttur
til þess að birta skýrslur styrk
þega.
Styrkþegar mega Stunda rann-
sóknir sínar heima eða erlendis,
en þess er óskað, að þeir noti
hluta af styrknum til þess að
kymna sér ýmsar Evrópustofnan-
ir, svo sem Evrópuráðið, Brus-
selstofnunina, Benelux-samband-
ið, Efnahagssamvinnustofnun Ev-
rópu, kola- og stálsiamlag Evrópu
og áðrar slofnanir, sem komið
kann að verða á fót.
Umsóknir skulu sendar mennta
málaráðuneytinu fyrir 1. maí
1953.
Framhald af 1. síðu.
stúdentafundi fyrr eða síðar.
Fundarstjóri byrjar á því að
ætla að bera fyrst upp tillögu
íhalds og framsóknar. Ingi R.
Helgason kvaddi sér þá hljóðs
utan dagskrár og krafðist þess,
að tillaga frummælandans,
Bjarna Guðnasonar, yrði borin
fyrst undir atkvæði, þar sem
hún væri sú tillagan, sem fyxst
hefði verið kynnt fundarmönn-
um. Hin tillagan hlyti að koma
á eftir, þar eð fundarstjóri lýsti
henni eftir áð Bjarni las sína
fyrir fundarmönnum.
Þessu .neitaði fundarstjóri ,al-
gerlega og varð um málið langt
þóf. Oig igerði fundarstjóri sig
,að lokum líklegan til að bera til-
lögu íhalds og framsóknar upp á
undan.
Bað Ingi R. Helgason þá aft-
ur um orðið ,utan dagskrár og
mæltist til þess ,að tilla-ga ihalds
og framsóknar væri borin upp
í tvennu lagi, þar sem í henni
væri ruglað saman ýmsum mál-
um, sem stúden.tar væru ósam-
mála um, en það hefði komið
fram í umræðum, að allir væru
sammála urh fyrst.u málsgrein
hennar: andstöðuna gegn inn-
lendum her.
Þá kom í ljós hvaða ofbeldis-
verk fundarstjóra var ætlað að
vinna. Hann liarðneitar að bera
tillöguna upp í tvennu lagi. Ami-
aðlivort greiði menn atkvæði
með henni eins og hún leggur sig
eða eltki. Um þctta varð 20 nún-
útna þjark á fundinum. Fundar-
stjóri ncitaði einnig að bcra til-
mæli Inga R. Helgásonar undir
fundarmeim, scm þó voru að
meirililuta til samþykkir þeim.
Lýsti Ingi þá yfir, að atkvæða
'greiðslan um tillögu íhalds og
framsóknar í einu lagi yrði
markleysa, þar sem mönnum
væri fyrirmunað að -greiða ,af
kvæði gegn innlendum her nema
með því að greiða atkvæði með
þeirri ályktun um leið, að komm
únistar hefðu hvað eftir annað
krafizt hervæðingar landsmanna,
sem væri alveg út í bláinn. —
Sagði Ingi, að afstaðan kæmi bet
ur í ljós í atkvæðagreiðslunni
um tillögu róttækra á eftir. Voru
því næst greidd atkvæði um til-
lögu íhalds og framsóknar og
hún samþykkt með 140 atkvæ^-
um gegn 70, en 20 sátu hjá!
En þegar fundarmenn ætluðu
að fara a5 greiða atkvæði um
tíllögu róttækra lýsti fundar-
stjóri dagskrártillögu sem hann
hafði pantað frá einum Heim-
dellingnum þess efnis, að nú yrði
ekki meira um atkvæðagreiðslur
■Á þessum fundi!
Nú fe'is Ingi R. Heigason aft-
ur úr sæti sínu og fékk áheyrn
fundarmanna. Lýsti hann því
yfir, að með broti á aimennum
fundarsköpum og ofbeldisverk-
um liefði fundarstjóra tekizt að
láta atkvæðagreiðsluna fara
þannig fram, að af úrslitum
hennar mætti ætla að stúdentav
væru klofnir í andstöðu sinni
gegn iunlendum lier. Til að mót-
mæla slíku gerrseði og fram-
kóminni dagskrártiliögu skoraði
Ingi á fundarmenn að ganga af
fundi.
Riðluðust þá fylkingar Vöku
og framsóknarmanna og meiri-
hluti fundannanna gekk út. 138
stúdentar gengu þegar af fundi,
en aðeins 92 stúdentar voru eft-
ir og greiddu atkvæði méð dag-
ski-ártillögunni.
Eru endalok fundarins mikið
áfall fyrir Vöku, því að svoná
ofbeldisaðferðir eru ekki að
skapi • stúdenta og munu þess
sjást merki í næstu stúdenta-
ráðskosningum.
styðja hana í hvívetna. Þessi
öldungadeildarmaður, sem hef
ur verið stimplaður lygari af
nefnd samþ'ngmanna sinna,
sakfelldur fyrir skattsvik,
hlotið fordæmingu lögfræð-
ingafélags fýl'kis sins fyrir
rangdæmi er hann skipaði
dómarastöðu, sakaður i þing-
nefndarskýrslu um mútuþægni
og fjárdrátt auk fleiri ávirð-
inga, er einn voldug-
asti maður Bandaríkjanna.
Baráttan gegn kommúnisman-
um hefur í Baiidaríkjuaum
eins og annargþtaðar ieyst úr
læðingi öf! serti hinir virðu-
legu stjórnmálaförmgjar, sem
baráttuna hófu, ráða ekki við.
Hálfbrj áláðu r austurrískur
korpóráll hófst til valda í
Þýzkalandi fyrir rétum tutt-
ugu árum, borinn á tind vald-
anna af ö!du móðursjúkrar
kommúnistahræðslu. Það er
ömurlegt tímaana tákn um á-
standið í Bandaríkjunum nú,
að sama daginn og Joseph
McCarthy hreykti sér í for-
mannsstóli valdamikillar þing-
hefndar og gat látið mestöll
Bandaríkin nötra fyrir sér,
stakk fyrirrcnnari hans í öld-
ungádeildarsæti Wisconsin,
Robert La Follette yngr;, son-
ur bændaleiðtogans fræga og
sjálfur nafnkunnur fyrir að
hafá stjórnað rannsóknar-
nefnd sem fletti ofan af því
hvernig baadarískir stórat-
vinnurekendur béittu njósnur-
um og leigumorðingjum gcgn
bandarískum verkalýðssamtök
um, skammbvssuhlaupi upp í
sig á heimili sínu í Wash-
ington og hlevpti kúlu í gegn-
um heilann á sér.
M.T.Ó,
Framhald af 4. síðu.
synina til að ganga í hann. Ef
þeir vildu það ekki, rak hann
feður þeirra af jörðinni. Hann
setti menn í fangelsi og tók af .
lífi eftir eigin géðþótta, hann
hafði látið taka af lífi hundruð
manna.
Hvað várð nú um þehnan
náunga, spurði einhver. Hann
flýði land og situr í góðu yfiv-
læti í Hongkong, ásamt hundr-
uðum annarra, sem hafa svip-
aða fortíð.
Það liggur í augum uppi, að
þessir menn munu ekki bera
núverandi stjórnarvöldum í
Kína vel söguna, þeir rnunu
gera allt sem í þeirra valdi
stendur til að sverta hana i
augum útlendinga og gera
henni ,alia þá bölvun sem þeir
mega. Það er greinilegt að Jó-
hann trúboði hefur hlustað i
lupplýsingar 'frá þessari mann-
tegund. Meðan hann dvelur i
landinu þar sem atburðirnir
eru að ger.ast, ber hann hinui
nýju stjórn vel söguna og lof-
ar framferði hennar á margan
hátt, en þegar hami er kominn
út úr landinu kemur annað
hljóð í strokkinn. Maður gæti
freistazt til að balda að sálu-
félagar hans í Hongkong hafi
verið lýður, sem flýði Kína’til
að komast undan réttlátri hegn-
ingu fyrir. drýgða. gjaepi.. Það
er. enginn munur á söguburð.
þessara manna og sögum, trúr.
•boðans,
IZóphoþías Jónsson.