Þjóðviljinn - 01.07.1955, Síða 7

>U.V*««'GW
TWS
Föstudagur 1. júlí 1955 — ÞJÖÐVILJINN — (7
Hans Kirk:
32. dagur
ég. En þið eruð skyldugir til aö taka þá vinnu sem býðst,
annars fáið þið engan atvinnuleysisstyrk.
•— Þaö er ekki hægt að ætlast til þess af okkur að við
vinnum fyrir Þjóðverjana!
— Viö höfum fengiö tilkynningu um aö ekki sé ann-
ars kostur. Og auk þess eru það ekki Þjóðverjar sem
sjá um framkvæmdir, heldur stór, dönsk fyrirtæki. Mér
þykir þetta ekki gaman heldur, en það er ekki um annaö
að gera.
Og mennirnir fóru heim í hrörleg kotin sín eða fátæk-
legar íbúöirnar og þeir vissu að þetta var ekki þeim að
skapi. Þeir vissu hvers konar fólk það var sem átti við-
skipti við Þjóðverjana, raupsamir óðalsbændur, tungu-
liprir kaupahéðnar, þjófar, plötuslagarar, þorparar og
þrælmenni sem ekki höfðu úr háum sööli aö detta. Ef
til vill höfðu þeir farið á nazistafund af forvitni og fengið
nóg. Og þess konar fólk var það sjálfsagt sem streymdi
á völlinn til að vinna fyrir Þjóöverjana og heiðarlegt
fólk var ekki sólgið í slíkan félagsskap.
Þeir komu aftur á framfærsluskrifstofurnar í Silki-
borg, Hobro, Hadsund eða Vai'de, í Brovst, Uldum eða
Hals. Og nú var ekki lengur viðhaft neitt óþarfa málæði.
Þeim var tilkynnt stuttaralega aö þeir gætu ekki fengiö
meiri styrk og hið eina sem þeir gætu fengið, væri far-
Innri gerð efnisins
Framhald af bls. 5.
þungu vatni er í ýmsum teg-
undum vatns, t.d. er meira af
því í sjóvatni en í ám eða
vötnum eða í snjó sökum þess
að þungt vatn gufar ekki eins
auðveldlega upp og venjulegt
vatn. Hlutfallslega mest af
þungu vatni er að finna í
Dauðahafinu eða öðrum inni-
lokuðum höfum sem eru að
gufa upp.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát
og jarðarför móður okkar,
Guðlaugur Eyjólfsdóttur
Ingibjörg Björnsson
Guðrún Guðjónsdóttir
Ásta Guðjónsdóttir
í miklu úrvali
iRO
Kökukassar
Brauðkassar
Kökubox
Buslafötur
Bréiakörfur
BiísáliaUadeild
Skólavörðustíg 23, sími 1248.
i :
Og verkamennirnir streymdu til Álaborgar, ef þeir voru
ekki svo heppnir að fá vinnu á leiðinni.
miði á vinnustaðinn. Þegar atvinnu var að fá var óþarfi
að slæpast heima.
Margir krepptu hnefana og börðu í borðið, en það var
til einskis. Þeir máttu sín einskis. Þeir áttu konu og börn
sem urðu horaðri og fölleitari með hverjum degi sem leið,
því að það var dýrt að lifa og peningarnir hrukku ekki
til. Og færu þeir til formanns verkalýösfélagsins, yppti
hann öxlum og sagði reiðilega:
— Þetta er svívirðilegt athæfi. Þeir ætla að neyða okk-
ur til þess. Þið verðið víst að fara, því að þaö er ekki að
vita nema þeir hafi í hyggju aö senda ykkur til Þýzka-
lands. Og þá er betra aö vera hér.
— Er þetta ekki okkar eigin ríkisstjóm?
— Ég veit varla hvað á að kalla hana. Sjálfsagt er hún
neydd til að haga sér svona. Og þið getiö ekki vænzt
stuðnings neins staðar að. Þið eruö tilneyddir að fara.
Og verkamennimir streymdu til Álaborgar, ef þeir voru
ekki svo heppnir að fá vinnu á leiöinni, því aö nú var
skógurinn höggvinn af miklum móði; Þjóðverjarnir
þurftu á timbri aö halda, þótt þaö væri rakt.
Þeir fylltu lestirnar og áætlunarbílana, þeir fóru á
hjólum eða fótgangandi eöa fengu að sitja í vörubíl sem
þeir stöðvuðu á leiðinni. Því að til borgarinnar lá stöðug-
ur straumur vörubíla. Bílstjóramir þurftu líka að lifa.
Þeir fengu ekki nóg benzín, en Þjóðverjamir höfðu benzín
og fyrst mikilvirkir og auðugir verktakar gátu unnið
fyrir Þjóðverjana, ætti vesæll bílstjóri að geta það líka.
Þeir fengu því nær allir vinnu. Jafnvel gamlir, ágjarnir
afdankaðir bændur sem höfðu frétt um allt það fé sem

eimilisþáttm*
Barnaföt þnrfa mikla ominrðu
Bamaföt eru dýr og
þeim er ekki hlíft
í notkun, svo að það
er mjög mikilvægt
að þau séu hirt með
alúð, því að annars
endast þau alltof
stutt. Það borgar
sig að þvo þau
vandlega og gefa
sér tíma til að
þurrka þau á réttan hátt. Tök-
um t. d. vettlingana sem nú
verða óþarfir í nokkra mánuði.
Það má ekki leggja þá ó-
hreina niður í skúffu. Þvoið
þá og þurrkið þá liggjandi á
eldhúsborðinu og troðið þá vel
út með pappír svo að þeir
hlaupi ekki eða verði ólánleg-
ir í langinu. Troðið pappír al-
veg fram í þumalinn og fram
í vettlinginn, og þá helzt lagið
á þeim.
Föt sem þurfa að þorna
liggjandi.
Margar flíkur þola ekki að
vera hengdar til þerris heldur
þurfa að þorna flatar. Hafi
maður ekki rúm til þess er
hægt að fara dálítið í kring-
um þetta, hengja flíkumar
fyrst upp, taka þær síðan nið-
ur deigar og .láta þær liggja
meðan þær fullþorna. Þá tepp-
ist eldhúsborðið ekki eins
lengi. Peysur úr bómull og
jersey þarf að slétta með hönd-
unum og teygja á þeim svo að
þær aflagist ekki áður en þær
em lagðar til þerris. Þegar
þær eru næstum þurrar era
þær aftur sléttaðar með fingr-
unum og hristar.
t-
Pappírssnið af
prjónaflíkum.
Af góðum prjónaflíkum sem
helzt þurfa að halda laginu
er bezt að taka bréfsnið. Not-
ið þykkan brúnan pappír og
j teiknið upp peysuna áður en
hún er þvegin. Leggið þvegnu
blautu peysuna á sniðið og
teygið hana til þar til hún
verður eins og teikningin, á
þann hátt einan er hægt að
þurrka prjónaföt án þess að
þau aflagist. Þau eru lengi að
þorna og séu þau hengd upp
aflagast þau undir eins.
Nælon og frottéflíkur i
á herðatré.
Nælon er ekki mjög mikið
notað í barnaföt enn sem lcom-
ið er, en að því getur komið.
Nælonskyrtur eru hentugar og
það þarf ekki að strjúka þær,
en það þarf að hebgja þær á
herðatré og slétta þær með
fingrunum ef þær eiga að lita
vel út þurrar. Frottéskyrtu má
líka þurrka á herðatré, hún er
undin vandlega, sléttuð og
helzt þarf að vinda hana
nokkrum sinnum fyrst eftir að
hún er hengd upp, annars sezt
of mikið vatn neðaní hana og
hún tognar eða litirnir renna
til. Mislitar, köflóttar bómull-
arskyrtur má einnig þurrka á
sama hátt. Ef þær eru sléttað-
ar vel með höndunum er hægt
að komast hjá því að stjúka
þær og það getur sparað
manni talsverða vinnu.
BifreiSastðð Kópavogs
■
!:

KófgerSi 30,
er tekin til starfa
Fólksbifreiðar — Sendibifreiðar
Vömbifreiðar
Öll bifreiðaþjónusta er veitt utan
og innan kaupstaðar.
GenS svo vel og leynið viSskiptin
Sími 31Q85 Sími 81085
Bifreiðastöð Kópavogs
lllðiVIUINN
etíg 19.
jÚtgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson (áb) —•
Fréttastjóri: Jón Bjarnason. — Blaðamerm: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benediktsson, Guðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson,
Magnús Torfi Ólafsson. — Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðu-
Slmi; 7500 (3 línur). — Áskriftarverð kr. 20 á mán. í Rvík og nágrenni; kr. 17 annars staðar. — Lausasöluvarð kr. JL — Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.