Þjóðviljinn - 06.03.1956, Síða 11

M
" ■ ..............■■
ÞriöjudagTir 6. mao® 1956 ÞJÓÐVILJINN — (11
NEVIL SHUTE:
LANDSYN
32. dagur-
Hún hafði farið út tii að geta veriö eiri, hafði gengið
í tvo klukkutíma eftir götunum og meöfram auðrí, regn-
votri ströndinni, þar til myrkriö og regnið höfðu snúið
henni heimleiðis til að skipta um sokka og skó áöur en
hún færi til vinnu sinnar á snarlbarnum.
Chambers gafst ekkert tækifæri til að komast til ‘
London fyrir jól nema með því aö valda móöur sinni á-
hyggjum, og tilfærsla hans til Market Stanton kom með
dags fyrirvara.
Honum íeizt kuldalega. á sig í Market .Stanton, Flug-
völlurinp var á kafi í snjó og krapi,, ýmist gaddífreöinn
eða þakimi auri í þíðu. Matstofan var múrsteinshús,
sæmilega hlýtt og vistlegt; svefnherberein voru i timb-
urskálum, sem þiljaðir voru sundur í smáklefa, sviplausa
og án allrar upphitunai’. Chambers þoldi kuldann ínokkr
ar nætur, síðan ók hann til Beverley og keypti olíuófn og
olíubrúsa,. Þetta yljaði svefnklefann hans hæfilegá mik-
ið til þess að hann gat tekiö upp farangur sinn, sett
saman útvarpstækið sitt og náð aftur,- sambandi við
Bandaríkin. Þetta dútl dró úr sársaukanum, sem hafði
þjáð hann síðan hann fór frá Emswprth. Þegai’ hann var
búínn að koma sér fyrir skrifaði hann til London eftir
efni og áhöldum tii smíða á módelfrevgátu.
Honum fannst starfið ekki erfitt. Á flugyellinum voru
allmargar sveitir Wellington sprengjuflugvéla, og þaxr
voru hraöfleygari en þær vélar sem hánn hafði vanizt
og allmiklu stærri, en í höfuðatriðum mjög svipaðar.
Hárin flaúg meö flugstjóra í nokla’a klukkutíma, læröi
að lenda henni á þeim brautum sem haldiö var hrein-
.umi isíðap flaug hann henni einn i nokkra klukkutíma.
Innan skamms gat hann flogið véhxmxm hvort sem var
á nóttu eöa degi og var i'eiöúbúimx að; gegna flugþjón-
ustu sem annar flugmaður.
í janúarlok flaug hann yfir Þýzkaland.
Honum þótti það kynleg flugferð, einkum vegna þess
aö hún var hvi nær alveg viðburðalaus. Hún var eins og
hvert annað næturflug, sem stóð í átta klukkutíma.^
Sveitin tók sig upp eina stjömubjarta góðviðrisnótt í
hægum norðanvindi. Vélamar vom hlaðnar flugritum á
þýzku sem dreifa átti yfir land óvinanna. Sérhver vél
fór sjna ákveðnu leið. í vélunum var fimm ma.nna áhöfn.
og . þeir. höfðu fullar birgðir skotfæra meöferðis, en
sprengiugrindurnar vom tómar og í stáðinn.voru vélam-
ar hlaðnar fei'hyrndum ixökkum með áróðursflugritum.
Undanfarnar ferðir af þessu tagi höföu sýnt að ólík-
legt var að þeim yrði veitt nokkúrt viðnám.
Fiugiriönnunum var skemmt og þeir hæddust aö starfi
því senx þeim var ætlað. „Hitler gefur ekki skít fyrir
þetta rusl, £ var álit flesti’a. „Honum finnst ekki taka þvi
að eyða eldsneyti í aö senda upp.orustuílugvé^ar." Þeir
,létu í ljós þá skoðun að Foringinn væri þakkiátur fyr-
ir pappírinn af hreinlætisástæðum.
Samt sem áður var eftirvænting og taugaspenna í
vélinni þegar lagt var af staö.
Þeir hófu flug klukkan ellefu að kvöldi, ein og ein
vél í einu með þriggja mínútna milllbili. Vélarnar runnu
eftir bráiutunum í næstum algeru myrkri, éina birtan
var frá kastljósum um leið og vélin tók sig á loft, síðan
var slökkt á vellinum þar til kom að næstu vél.
Chambers var í vélinni sem var hin þriðja í röðinni,
var annar flugmaöur flugstjóra að nafni Dixon. Flug-
stjórinn stjórnaði vélinni þegar hún hóf sig upp; Cham-
bers sat við hlið hans í litlum kjaftastól. Fyrir aftan
þá voru loftskeytamaöurinn og byssuliðþjálfinn, sem sat
á hlaða af áróðursritum. í byssutuminum aftast í vél-
inni sat einmana. sergent við byssu sína.
Þeir komu að enda brautarinnar og sneru við um leið
og Ijósin voru slökkt og önnur vélín steig hægt upp og
hvarf út í stjömubjarta nóttina og stélljósið lýsti eins
og fai'andstjama innanxnn hinar stjöi'nurnax. Dixon
hagræddi sér í sæti sínu og ýtti einum hananum hægt
fram. í rauðgulu ljósinu yfir mælaboi'óinu aðgættu
báðir flugmenninxir hvort allt væi'i í lagi. Þeir reyndu
stýi'anlega hreyfilinn, slökktu síðan á þeirri vél og hit-
uðu hina upp.
Loks lyfti Chambers þumalfingi'inum. Flugstjórinn
kinkaði kolli. Chanxbers leit xmx öxl og kinkaöi kolli til
mannanna aftur í vélinni, kveikti síðan á ljósi neðan á
vélinni til að gei'a, aðvart um að þeir væru tilbúnir. Um
leiö var kveikt á kastljósunum og langa brautin teygöi
úr sér fyrir framan þá, næstum þrír mílufjóröungar
að lengd.
Flugstjói’inn ýtti lxönunum fram og flugvélrii þokað-
ist af stað. Hún fór hægt fyrstu sekúndiu’nar; síöan
herti hún ferðina og hreyflarnir gripu í loftið og vélin
brunaöi eftir brautixxni, hlaðin þungum famxi.- Eftir
fimm hundi'uð fet var vélin oröin létt á jörðinni. Snjór-
inn brunaði framhjá þeim á báða vegu. Þá dró flug-
stjói'inn stýiið að sér; titringnxinn hætti og vélin hóf |
sig hægt frá jöröinni. Þeir fóru yfir brúnina og sneru
hjólasveifinni og það glamraði í hjólunum þegar þau
drógust upp. Svo voru Ijósin slökkt að baki þeim og þeir
hækkuöu flugið út í dimmbláa, alstimda nóttina.
Chambers fór úr sæti sínu, gekk að loftsiglingaborðinu
og var þar um stund, síöan koni hann aftur og merkti
stefnuna á áttavitann. Allar vélarnar fóru sérstaka leiö
og voru óháðar hver annari'i. Chambers markaði stefnu
beint til Cuxhaven.
Þeir hækkuöu flugið. Tveim eða þrem mínútum eftir
að þeir fóru yfir ströndina. slökktu þeir ljósin og héldu
áfi’am yfir sjóinn eins og daufur skuggi, Það var strax
oi'öið kalt í vélinni. Þeir harðlokuðu öllunx gluggum og
skx’úfuöu frá hitanum; samt sem áöur lækkaði lxitinn
í vélinni fljótlega niður fjoir fi'ostmark. Chambers skipti
um sæti við flugstjórann ogriók yiö, stjórninni. íí flmmt-
án þúsurid feta hæð festri þeir á sig súref.nisgi'ímur og
settu þær í samband; þá vai'Ö þeim hlýrra: í tuttugu
þúsimd feta hæð hætti flugvélin að stíga og flaug riú
beint áfi’am með venjulegum hraða.
Á leiöinni yfir sundið sem grillti í fyrir neðan þá eins
og hi’ufótt teppi. birtist tunglið fyrir fi'aman þá. Bjarm-
inn fi’á því lýsti á vængina, og bolinn á vélinni og gerði
hana. sýnilega; þeri’ hefðu heldur kosiö dimmari nótt.
fslandsmótin
Framhald af 9. síðu.
25. apríl. Hin árlega hverfa-
keppni féll niður að þessu sinni
vegna tímaleysis enda má segja
að öll handknattleikskeppni og
iðkun hafi farið úr skorðum í
vetur vegna mænusóttarinnar
skemmdar á hitakerfi Haloga-
landshússins.
Nýr bimiugur HKKR —
Utanfararnir æfa vel.
Verður Iandskeppni?
H.K.R.R. hefur valið sér sér-
stakan búning, sem er eins og
búningur knattspyrnumanna sem
einu nafni má nefna Í.B.R.-
búning; er það gi-æn peysa og
hvítar buxur.
Þess má líka geta hér að
stúlkur sem valdar voru til að
æfa undir Noregsferð í vor hafa
haldið uppi æfingum í hverri
viku með góðum árangri, auk
þess sem þær æfa með félögum
sínum. Þær fara um miðjan
júní.
Rétt um mánaðamótin fer
íram í Helsinki Norðurlandamót
í handknattleik kvenna um svip-
að leyti og íslenzki knattspyrnu
flokkurinn verður þar. Er þeirri
fyrirspum komið á framfærí
hér, hvort ekki hefði verið íiugs-
að til þess að lata kvennaflokk
héðan keppa þar?
Eiginmaður minn,
JÓHANNES ÓSKAB JÓHANNSSON,
Franmesvegi 11,
lézt á Landakotsspítala 5. þ.m.
Oddfríðar Þorsteinsdóttir.
Þegar maður
velur sér sjald-
hafnarkjól ér
skynsamiegt að
hafa það bakvið
eyrað að einnig
sé hægt að nota
kjólinn við fleiri
tækifæri. Það er
of mikill munað-
ur fyrir okkur
flestar að eiga
kjól sem ein-
göngu er sam-
kvæmiskjóll og
því er ástæða
til að fagna
hinni hentugu
tízku sem leysirj
slík vandamál
Ef maður velu-
sér þunnt og lip-
urt ullarefni er
Kjóllinn á niyndinni er úr-
ijósgráu einlitu efni. Pilsið er
hneppt og hnapparnir klæddir
með kjólefninu. Spariútgáfan af
kjólnum er með ísettum dúk úr
köflóttu tafti. Það er hægt að
tyjlla stykkinu lauslega við pils-
ið- svo að það sitji á sínum stað
en auðvelt sé að spretta þvi
frá aftur. Einnig má fesía það
með smellum á röngunni á pils-
inu, KöflötF'táftbelti setur spari-
svip á kjólirin og einnig má nótá
við hann köflótta tafthanzka, ef
maður er handiaginn og getur
saúmað þá sjáifur.
Síðan má fjaiægja köflótta
taftstykkið, hrieppa pilsið saman
og nota það með ullarpeysiim
eða blússum, og þá er þetta
ljómandi snotur hversdags- og
vinnubúningur.
Hafi maður lítið eldhús er
skynsamlegt að reyna að nota
rúmið innan á hurðunum. í
plastvösum. sem festir eru innan
á skáphurðir má t. d. geyma
pappír, klúta, seglgarn og skó-
burstunaráhöld.
hægt að fá úr þvi fallegan sjald- getrir orðið til inargra hluta nyt-
hafnarkjól sem með smáviðbót samlegur.
Séu kókosmottur hreinsaðar
úr saltyatni fá þær aftur upp-
runalegaji lit og ferskleika.
fÚtiTcfandl: Samelntagíirtlokkar alþýSu. — SÓBlalistnfiokkurlrm. — Hitotslórar: Maenús Kjart&nsson
(ábj, SigurSur Ouðmundasou. — Fréttaritstlóri: Jón BJarnoson. — Biaðaraenn: Ásmundur SlBur-
•ónsson. BJumi Benedtktsson, Guðmundur Vigtússon, ívar H. Jónsson, Magnús Torfl ÓlafsonV—
AuglSslngastiórl: Jónstetan Haraldsson. — Ritstióm. aígrelðsla, auglýatagar. nrentsmiðia: Bkóiavörðustíg 19, — Slml 7600. Q
linuiú. — Áskriftarverð kr. 20 & márruðl 1 Roykjavík og nógrennl; kr. 17 annarsstaðar. — Lausasfiluverð kr. 1. — orestun***-
MóðvilMns b.f.