Þjóðviljinn - 24.06.1956, Side 11

i íj'£
Sunnudagur 24. júlí 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11
urs
James M. Cain
ildred Pierce
39. da.gur
„Þér skuluð fara varlega, ég gæti þegið þaö“.
Þegar hún kom til baka með appelsínusafann bans,
brosti hann og sagöi: „Jæja? Mér er alvara“.
„Ég sag'ði yður aö fara varlega. Ef til vill var mér
alvai-a líka“.
„Nú gætuö þér gert dálítið mjög fmmlegt og nýstár-
legt“.
„Hvað er þaö?“
„Að segja já, — undir eins og án þess að hika“.
Hún fylltist skyndilegn ofvæni. Henni datt allt í einu
í hug að þessa stundina var hún frjáls eins og fuglinn.
öllum dyrum, aðgætti ísskápinn, vatnshitarann og kran-
ana. Svo snaraöi hún sér úr kjólnum, fór í snotra dragt
og setti á sig lítinn hatt. Hún opnaöi nýju baötöskuna
og setti nýkeypta varninginn ofaní hana. Hún tók greiöu
af snyrtiboröinu og setti hana niður. Úr baöherberginu
tök hún hreint handklæði og sápustykki og setti þaö
niður. Svo lokaöi hún töskunni, náði í létta kápu og þaut
út um dyrnar. Svo tók hún í húninn til öryggis og lagöi
af stað niöur akbrautina en með hraða sem stakk kátlega
í stúf viö flýti hennar rétt áður. Vegna þeirra. sem á hana
kynnu að horfa geltk hún hægt og letilega, eins og hver
önnur kona sem er að fara í laugardagssund og bað-
taskan dinglaöi kæruleysislega í hendi hennar og á hand-
legginn haföi hún fleygt kápu.
En þegar hún kom út úr götunni herti hún á sér. Hún
var næstum farin að hlaupa þegar hún kom aö fyrir-
myndarheimilinu. Þaö var ramlega læst og þegar hún
leit inn um giuggana sá hún áö allt var eins og þaö átti
að vera. Hún læddist kringum húsið, leit rannsakandí
voru við ströndina með Piercehjónunum, málararnir
lykju verkinu um hádegiö og það var ekkert sem hindr-
aöi hana. Það var eins og hún væri ekki á skrá hjá
skaparanum þessa stundina, og um leið og hún sneri
sér frá honum fann hún vindinn í hári sínu. Hún. fór
fram 1 eldhúsiö.og benti Idu að finna sig. „Ida, ég held
að það sé ég sem geri stúlkunni erfitt fyrir. Ég geri hana
taugaóstyrka. Og einhvem tíma veröur hún að' byrja upp
á eigin spýtur. Ætti ég ekki að hypja mig hijcöalaust?“
Ida leit yfir til herra Chris sem var áð ganga frá feikn-
ingum sínum. „Hann yröi guðsfeginn að spara sér skild-
inginn“.
„Það er nú líkast til“.
„Jæja þá, Mildred, faröu og ég óska. þér alls hins bezta
í sambandi viö veitingahúsið þitt. Ég kem. þangaö viö
fyrsta tækifæri og — æ, ávísunin þín“. •
„Ég tek hana eftir helgina“.
„Já, þegar þú kemur meö tertuma.r“. '
Mildred sótti fleskið og eggin og bar það fram. Augu
þeirra mættust um. leiö og hún kom út um eldhúsdyrnar
og hún gat ekki varizt brosi um leið ög hún gekk nær.
Um leið og hún lagði diskinn á borðið, spuiði hún: „Af
hverju emð þér að brosa?“
„Og að hverju emö pér aö brosa?“
. „Ja — það er ágætt að vera frumlegur öðru hverju“.
„Sem ég er lifandi — mér fellur vel viö yöur“.
Eftir þetta gekk allt í skjmdi, með ákefð og flýti. Hann
vildi leggja af stað undir eins; hún sagöist þurfa aö
fara heim meö bílinn sinn. Hann vildi elta hana þangað,
en hún sagðist þuría að ljúka smáerindi fyrst. Erindið
var að ganga úr skugga um að fyrirmyndarheimiliö væri
læst eftir málarana, en hún útskýröi þaö ekki. Þau á-
kváöu að híttast hjá Colorado lyfjabúöinni kJukkan
fjóröung yfir tólf. Svo kom Anna til aö taka viö þjórfé
sínu. Mildred flýtti sér að skáphum sínum, skipíi um
föt, kvaddi í skyndi og hélt af stað.
En hún fór ekki rakleitt heim. Hún ók í skyndi yfir
í Hollywood Breiðgötu og keypti sundföt og þakkaöi sín-
um sæla fyrir aö hafa næga peninga meðferðis. Svo ók
hún í flýti heimleiðis. Klukkuna vantaöi fjórtán mínútur
í tólf þegar hún sentist upp akbrautina . Hún setti bílinn
inn, lokaði bílskúrnum, hljóp inn í húsiö meö pinkla
sína, leit að venju yfir til Gesslerhjónanna, en þár var.alls |
staöar dregiö fyrir svo aö hún gerði ráö fvriv aö þau
heföu farið burt yfir helgina. Hún dró tjöldin fyrir, læsti
rnn
Borgfirdsngaí! Fylkið ykkiir Monið: X Ingi! lim Alþýðubaiidakgið! i Helgason
•
1 ^^ÍSMÍlÍí ffl r A J
Úrslit leikjánna i 23. leikviku geU
rauna:
Pinniand 1 Svíþjóð 3 2
; Portúg-al 2 Ungverjal&nd 2 x
( Noregur 1 V-Þýzkaland 3 2
Rúmenía 0 Svíþjóð 2 2
, Fra.m 2 Akureyri 0 1
| Víkingur 0 Akranes 4 2
í Vaiur 1 Altureyri 0 1
| Fram 1 Þróttur 2 2
K.R. 4 Valur 2 1
Valur — K.R. (frestað)
1 Fram 0 Valur 1 2
| Uandsliðið 3 Pressan 0 1
i Bezti árangur varð 11 réttir, en
I
j 1 leikurinn, ieikur K.R. og Vals
j í Reykjavikurmóti 2. flokks, fórst
1 fyrir vegna, þess, að ekki var hægt
| að fá dómara. á leikinn. Er ekki
i víst hvenær hann muni fara fram.
Voru 2 seðlar með alla leikina
rétta, og koma 1293 kr. fyrir anu-
an, sem er með 3/11 og 12/10, en
| 529 kr. fyrir hinn. — Vinningar
I skiptust þannig: 1. vinningur: 235
kr. fyrir 11 rétta (4) 2. vinningur:
49 kr. fyrir 10 rétta (38). Með
þessari leikviku lýkur vortímabili
; getranna.
það í huga þegar þeir gera
fyrirmyndir sínar , að blóma-
vösum, að fólk vill gjarnan
geta notað þá undir blóm. Þeir
mega ekki verða svo nýtízku-
legir að slíkt sé óhugsandi.
Nýtízku blómavasar eni oft
óvenjulegir í lagínu. Margir
eru þeir mjög fallegir, þótt aðr-
ir séu fyrst og fremst skrítnir,
og margir hafa þann galla að
in?“;
Dönsku vasarnir frá Holme-
gaards glerverksmiðjumun eru
ekki eins afieitir, en það er þó
ekki þar mcð sagt að þeir séu
góðir. Blómaiauair eru þeir
. ’Sf ■ V R. jr ' ■'
X -Páll Bergþórssoii
þeir eru mjög óhentugir undir
blóm. Et til vill er það þess
vegna sem þeir eru ævinlega
sýndir blómlausir á myhdum,
þótt ætla mætti að fyrst og
fremst þyrfti að taka tillit til
heildaráhrifanna þegar blóm
eru komin í vasana. Lítið til
dæmis á háu og grönnu blóma-
vasana. sem Arthur Percy hef-
ur teiknað. Það er hreint ekki
þægilégt að koma blómum fal-
lega fyrir í þeim og vasann
með bikarlaginu hlýtur að vera
því nær ómögulegt að skreyta.
þungir og klunnalegir og þeir
eru ekki heppilegir undir blóm
heldur. Og til hvers á þá að
nota þá? Vissulega éru margir
nýtízku vasar augnayndi, en
þeir eru alls ekki blómavasar
nema að nafninu til og það
liggur við að mann langi til að
auglýsa eftir nýjum og endur-
bættum útgáfum af gamaldags
blómavösum, sem oft voru
skelfilega flúraðir og ofhlaðnir
skrauti, en lagið á þeim hentaði
afbragðs vel fyrir blóm. Lista-
menn nútímans ættu að hafa ;
Það er kosið í dag,.um hag :
og velferð alþýðuheimil- :
anna, það er um það kosið, \
hvort næstu fjögur árin i
verða ár sírýrnandi lífs- i
kjara, gengislækkunar og i
kaitpbindingar eða hvort i
landinu verður stjórnað með i
a
hag vinnandi fólks fyrir ]
augum og vandamálin leyst j
í
á. kostnað þeirra sem aukn- ]
ar byrðar geta borið. Og það :
er kosið um, livort erlendir !
hermenn skuli dveljast í
landinu um aldur og ævi eða
livort senn slculi lokið dvöl
: þeirra hér. Valið er ekki erf-
i itt, Aðeins sigur G-Iistans
: getur tryggt, að íslendingar
: geti lifað mannsæmandi lífi í
; frjálsu landi.
X G
&tgelandl: Saineltiins'arfloktiur alþýSn, — SórlallatanQkkiirlr.n. — R!tst;,6rar: Magniis KJartanasoB
(4b.l, StóurSur GuSmimdsson, — FréttaritstJ.óri: Jón BJarnason. — Elaðamenn: Ásmundur fíiklir-
Jónsson, ÖiarnJ BenecUktsson. OuStóUndur Viglössbn, ívar H. Jónsson, Masnús Toríí Ólafsson. —
Auglýslngaatjórl: Jónsteinn Karaldsson. - Ritstjórn. afgrelSsla, auslýslng.ar, prentsiiiðia: 'skóIavörðusUg 19. — Síml 7500 (S
línur). — AskriftarveíS kr. 25 á mánuS! 1 Reskjavik og nigrehnt: kr. 22 annar/«taðBr. — T.ÆUsasðiuverS kz- 1. — »rentsmíSJ«
ÞióSvlIians b.t.