Þjóðviljinn - 24.07.1956, Síða 2

2) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 24. júlí 1956
dag

Barnarum
Húsgagnabúðis
h.f.
Þórsgötu 1
I :

VIÐGERÐIR
á heimiSístækjum og
rafmagnsmótorum.
Skinfaxi,
tmr
Kiapparstíg 30.
BÍmi 6484.
i ..
I vlðgsrðir
og viðtækjasaia
RABlð.
Veitusundi 1. sími 8030Ö.
Úll
rafverk
Vigfús Einarsson
Sími 6809
Dvalarheimili
aldraðra sjómanna
Minningarspjöldm fást hjá:
Happdrætti D.A.S. Austur-
stræti 1, sími 7757 — Veiðar-
færaverzlunin Verðandi, sími
3786 — Sjómannafél. Reykja
víkur, sími 1915 — Jónas
Bergmann, Háteigsv. 52, sími
4784 — Tóbaksbúðin Boston,
Laugaveg 8, sími 3383 —
Verzl. Laugateigur, Laugateig
24, sími 81666 — Ólafur Jó-
hannsson, Sogabletti 15, sími
3096 — Nesbúðin, Nesveg 39
■ ■■■■■■■■■■■■
iLjósmyiidastofa
Laugav. 12, sími 1930
NIOURSUÐtJ:
VÖRUR
BlLAR
Leiðir alira, sem ætia
að kaupa eða seija
bíl, iiggja til okkar.
BILASALAN.
Kiappastíg 37, sírni 82032
í í
■■■•■■■>•
Ragnar
Ólafsson
tiæstaréttarlögmaður og ! -
löggiítur endurskoðaadí.
33Ögfræðistörf, endurskoð-
un og fasteignasaia
Vonáfstrætt 12, sími 5999
og 80065
V/Z> AVMA8HÓL
REK0RD-
báðingnum
getur
húsmóöirin
treyst
Hafnarstræti 5
| Bækur
} í sumarleyfi
j og til að senda börn-
um í sveitina.
Lesnar bækur og blöð
og verðlækkaðar
bækur.
■
■
■
j Bókaskemmcm,
■
Traðarkotssundi 3,
gegnt Þjóðleikhúsinu,
opið kl. 1—6 e.h.
■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■»
í
■
■
\ Frá kr. 48.00
Drengjastuttbuxur úr moi- j
skinni með rennilásvasa og i -
tevju í mittið, komnar aftur. !j
TOLEDO I
j|
Sími 6891. Fisehersundi. !»
Heienu Rubinstem
¥a!nsekfa varalitur
Vatnsekta augnabrúnaliiur
MARKAÐURINN
Hafnarstræti 11 — Laugavegi 100
■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■Bl
'■ ■■'■'■■'■■•■ ■■■'■■■■■■•■■■■ B ■ ■•■■■■■ ■
■■■■■■■■■■>■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•
Reiðhjél
allar stærðir.
Búsáhaldadeild KRON
Skólavörðustíg 23
sími 1248.
sem auglýst- var í 48., 50. og 51. tbl. Lögbirtingar-
blaðsins 1956, á hluta í húseigninni nr. 26 við
Rauðalæk, hér í bænum, eign Björns Péturssonar,
fer fram eftir kröfu Gústafs A. Sveinssonar hrl. á
eigninni sjálfri fimmtudaginn 26. júlí 1956, kl. 21/2
síðdegis.
lorgarfógetinn í Beykjavík
!,•«■lMl■■*■í■■■»'*«■'■■■■■■■■■■■»■■•'■*■■■• •*■•••■■•■■■■■•■•■■■■■■*■■'
■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■
\ S
í “
Bílar og íbáðir |j
Margar gerðir af bílum sj
jafnan til sölu hjá okkur, :j
svo og íbúðir með góðum :j
kjörum. «:
■s
Bíla- og fasfeignasala jj
Inga i. Helgasonar jj
Skóiavörðustíg 45
Sími 82207
Hj úkruiiarkonu
vantar á Slysavarðstofu Reykjavíkur sem
fyrst. Umsóknir sendist til stjórnar Heilsu-
verndarstöðvar Reykj avíkur.

lím grasblettinn umhverfis safnhúsið — Gangið
ekki á grasinu — Reyíaralestur — Þýðendur reyí-
ara — kápumyndir.
'HAJLLI skrifar: „Bæjarpóst-
urin.n ltefur stundum verið að
tala utó ,umgeiigmsmenningu‘
•eða öllu 'heldur skort á iþeirri
tegund menningar. Það er
sjálfsagt að reyna að glæða á-
huga fólks á því að ganga vel
um, og ég vildi benda hér á
einn stað, sem mér finnst verð-
skulda betri hirðingu. Það er
túnbletturinn umhverfis safn-
húsið við Hverfisgötu og trjá-
beðin kringum hann. Þvert
yfir blettinn liggur „gang-
braut“ sem fólk hefur troðið
í grassvörðinn, af því að það
hefur ekki nennt að taka á sig
smákrók. Þessi '„gangbraut" '
er til mikillar óprýði á blett-
inum og ber umgengnismeim-
ingu bæjarbúa ekki gott vitni.
Og í trjábeðunum umhverfis
'blettinn er allt orðið þakið
arfa, svo hörmung er að sjá.
Það þyrfti endilega að láta
hreinsa arfann úr þessum
trjábeðum sem alira fyrst“.
—• Já, það þarf víða að hreinsa
arfann. Pósturinn var sjálfur
að reyna að hreinsa arfann
úr kai’töflugarðinum sínum
um daginn, en það var erfitt
og vont verk, — og drepleið-
inlegt. -— Þá er hér bréf frá
,,Bókabéusi“.
„Heill og sæll, Bæjarpóstur.
Eg er einn þeirra, sem hafa
gaman af að líta í bók í tóm-
stundum sínum, og ef þér er
forvitni á að vita, hverskon-
ar bækur ég les mest, þá get
ég sagt þér, að ég les lang-
mest reyfara. Þeir eru fljöt-
lesnastir og það er oft býsna
gaman áð þeim. En eitt þætti
mér fróðlegt að vita. Eru
bókaútgefendur ekki skyldug-
ir til þess að láta nafns þýð-
enda erlendra bóka getið ?
Það er nefnilega ekki nærri
því alltaf sagt hver hafi þýtt
þennan eða hinn reyfarann, t.
d. þá, sem Regnbogaútgöfan
og Vasabókaútgáfan gefa út.
Þótt mann varði e. t. v. ekki
beinlínis um það, þá er öllu
skemmtilegra að vita hver
■hefur þýtt bókina, sem maður
er að lesa. Og svo langar mig
til að vita hvað orðið „revf-
ari“ eiginlega þýðir. Getur þú
frætt mig um það?“ —
— Eg veit ekki, livort það
er lagaJeg skylda að geta þýð-
enda erlendra bóka, en venju-
lega er það gert. Og þegar
þýðanda einhvers reyfara er
ekki getið, þá gæti það staf-
að af því, að harin (þýðand-
inn) hafi ekki kært sig um að
„leggja nafn sitt við hégóma“.
Reyfari þýðir í fyrsta lagi
ræningi, eftir því sem orðabók
iBlöndals greinir, og í öðru lagi
léleg skáldsaga (sennilega
skáldsaga sem rænir tíma
manria frá annarri dýrmætari
iðju en að lesá hana). En úr
iþví við erum að tala um reyf-
ara, vill Pósturinn geta þess,
að í sa.mbardi við kápumynd-
ir margra þeirra, hefur lion-
um oft dottið í hug, hvort út-
gefendúr þeirra muni álíta ís-
lendinga yfirleitt svo náttúru-
lausa, að það sé brýnt þjóð-
þrifamál að ýta svolítið undir
kynhvöt þeirra. Á kápum
margra reyfaranna eru sem
sé aðalkvenpersóna sögunnar
og elskhugi hennar sýnd í
innilegum faðmlögum og blóð-
ríkar varir þeirra látnar vera
í þann veginn að mætast í
stórfenglegum kossi.