Þjóðviljinn - 23.08.1956, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 23. ágúst 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (7
James M. Cain
Mildred Pierce
83. dagur
var bíll Vedu heima og sömuleiöis skelfileg stúlka að
nafni Elaine. Það' kom í ljós að' hún átti heima í Beverly
og var leikkona að atvinnu, en þegar Mildred spurði í
hvaða myndum hún hefð'i leikið, svaraði hún aðeins a'ð
hún hefði leikið skapgerðarhlutverk. Hún var hávaxin,
fríð og óhefluð í framkomu og Mildred geðjaðist sam-
stundis illa að henni. En þar sem þetta var fyrsta stúlk-
an sem Veda hafði valiö sér fyrir vinkonu reyndi hún aö
vera aiúðleg við hana. Svo fór Mildi'ed að heyi'a sitt af
hverju. Ida kallaði hana á eintal eitt kvöldið og leysti
frá skjóðunni. „Mildi’ed, það kemur mér ef til vill ekki
við, en það ér tími til kominn að þú vitir hvemig Veda
hagar sér. Hún hefur oft komið hingað inn með þessari
skelfilegu kvensu sem hún er með, og ekki einungis hing-
að heldur líka. til Eddies hinum megin við götuna og
viðar. Og þær gera. ekki annað en hanka karlmenn. Og
þvílíkir kai’lmenn! Og þær aka um allt í bíl Vedu og
stundum er einn karlmaður með þeim og stundum fimm.
Pimm, Mildred. Einn daginn voru þrír inni í bílnum
sem sátu beinlínis ofaná stúlkunum og tveir í viðbót ut-
aná bílnum, sinn á hvoru aurbretti. Og hjá Eddie drekka
þær.......“
Mildred fannst hún verða að tala um þetta við Vedu
og einn sunnudagsmorgun. herti hún. upp hugann. En
Veda lét sem sér væi'i. misboöiö. „Góða mamma, það
varst þú sem sagðir aö ég gæti ekki haldið áfram að
liggja. héma heima. Og bara vegna þess að nöldux'skjóð-
an hún Ida — jæja, við skulum sleppa því. Þú skalt
engar áhyggjur hafa, mamma. Ef til vill fæ ég hlutverk
í kvikmyndum, það er allt og sumt, Og ef til vill er Elaine
gála — það þýðir ekki að vera með neinn héraskap í sam-
bandi við það. Eg viðurkenni fúslega að hún er ekki
annað en gála. En hún þekkir forstjórana. Ótal íorstjóra.
Alla forstjóra. Og maður verður að þekkja forstjóra til
að komast að.“
Mildred í’éyndi að sætta sig við þessa skýringu, minnti
sjálfa sig á að hún hefði líka hugsað um kvikmyndir
sem framtíð Vedu. En hún var niðui’degin, næstum lík-
amlega veik.
Einn daginn var Miídi'ed að yfiriíta eldhúsáhöldin
með frú Kramer í Glendale, þegar Arline kom inn í
eldhúsið og sagði að einhver frú Lenhardt vildi finna
hana. Svo lækkaði Arline röddina og bætti við með eft-
irvæntingu: „Eg held það sé kona forstjórans.“
Mildred þvöði á sér hendumar í skyndi. þurrkaði þær
og fór fram. Svo fór fiðringur um hana alla. Arline hafði
sagt frú Lenhardt, en konan við dymar var einmitt frú
Forrester, sem hún hafði leitað eftir ráðskonustöðu hjá
fyrir mörgum árum. Hún hafði aðeins tíma til að rifja
upp að frú Forrester hafði verið í þairn vegirax. að gift-
ast aftur, þegar konan sneri sér við og gekk síöan til
hennar með geislandi yfirbragöi, framréttan hanzka og
óvæntu blíðufasi. „Frú Pierce? Eg hef Makkað svo til
að hitta yður. Eg er frú Lenhardt, frú John Lenhardt og
ég er viss um að við getum í sameiningu leyst þetta litla
vandamál okkar með prýði.“
Mildred vissi ekki hvaðan á sig stóð véðriö, og þegai'
hún fylgdi frú Lenhai’dt að borði velti hún fyrír sér, hvað
þetta gæti táknað. Hún var dauöhrædd um aö þessi
heimsókn stæð'i á einhvem hátt í sambandi við umsókn
ImilisþáÉtur
Laust áklœSi á hœg-
in dastólinn
Fínir
menn
Ef farið er að sjá á hæg-
indastólnum og fjárhagurinn
leyfir ekki að láta hann í
klössun, er hægt að búa til á
hann laust áklæði úr mynstr-
uðu bómullarefni eða cretonne.
Á teikningunum má sjá aðferð-
ína.
Mælið eftir punktalínum hve
mikið efni þarf i áklæðið alit.
Ætlið 7-8 cm í sanxna.
Frá bakinu ofanverðu er efn-
ið lagt niður eftir stólnum og
rangari látin snúa upp. Gætið
þess að miðjan á mynstrinu sé
á stólnum miðjum. Festið með
títuprjónum og ætlið 6 cm í
umsnúning.
Haldið áfram niður setuna
og klippið þannig að" efnið
liggi slétt. Ætlið 4Yi em í um-
snúning til hliðanna og 2 cm i
sauma. Klippið 2 cm 1 frá títu-
prjónunum.
Mælið beint stykki fyrir
íramhliðina. Gætið bess að
mynstur standist á. Nælið svo
stykkið niður.
Ætlið 4i/2 cm í umsnúning á
brikunum og 2 cm í sauma.
Klippið og inælið stykkið nið-
ur. Búið tii pappírsmynstur til
að sníða eftir stykirið framan
á. armana. Klippið efnið og
nælið það við. E’n ekki við
siólinn.
Faðir miim og tengdafaðir, afi og bróðir
BaHsteins Sigufðssoit
andaðist að heimili sínu laugardaginn 18. þ.m. Jaið-
arförin fer fram fimmtudaginn 23. þjm. kl. 1.30 frá
F<assvogskapeilu. Bióm a'fþökkuð. Athöfninni verður
fitvarpað.
Guðríður Hai ksteín.sdótti r1
Ssefán Vaidlma.rssoii
'SiariíabtiriL og- systJáml.
Klippið hliðarstykkin og
nælið þau á. Þræðið svo öll
samskeyti hjá titiiprjónunum,
en hafið annan baksauminn. op--
inn svo að hægt sé að koma
]\ar lyrir rennilás, þvi að þá
fer áklæðið betur.
Ef stóllinn er á fótuin viljið
þið ef til vill hafa pífu að neð-
an. Hugsið fyrir faidi og saum-
um þegar þið sníðið liana. Tak-
ið áklæðið af, snúið réttunni
út og máiið það aftur. Saumið
síðan pífuna á.
Framhald af 5. síðu.
Vei-kstjórinn skundar inn i
vinnusalina og gefur „ordr-
ur“: „Allir í hreina sloppa."
Að vörmu spori kemur verk-
stjórinn aftur til ‘eftirlits-
mannanna, sem þegar taka til
við eftirlitið. Smávegis at-
hugasemdir. en yfirleitt cr
hér allt í bezta lagi. Eftirlits-
mennirnir lyfta höttum og
fara.
Næst var það rafstöðin
sem dró að sér athygli fíntl
mamxanna. Það er skipt íim
nafn og stöðu og gengið á
fund rafveitustjórans. Hér
voni sem sé á ferðinni menn
frá í’afmagTiseftiriiti ríkisins
og aðalerindið var að yfirlíta
línulagnir frá nýju virkjun-
inni. Jú> það var sjálfsagt
að greiða götu þeirra. Það
er sezt upp í nýjan, fínan
bíl rafveitustjórans og allar
hinar miklu raflagnir athug-
aðar. Þeir hafa ýmislegt við
það verk að athuga og skrifa
mikið hjá sér. Að þessari yfir-
reið lokimri er rafmagnseftir-
litsmönnunum skilað á hótel
á Fljótsdalshéraði.
Þá var eftir einn mjög
merkilegur staður sem sjálf-
sagt þiótti að heimsækja en
það var Seyðisfjörður. Hvað
var nú það helzta, sem þar
var að sjá? Jú, verzlanir,
margar verzlanir. Þeir ráðast
þegar til inngöngu i þá
fyrstu -sem á vegi þeirra varð.
Sú mun hafa veiúð heldur lítii
og ósjáleg og í meðallegi þrif-
Jeg, þvi þegar inn cr komið
ákveða fínu mennimir að ger-
ast starfsmenn „Heilbrigðis-
e£tir]itsins“, og kynna sig sem
slíka fyrir eiganda verzlunar-
innar. Þeir gera sig heima-
komna og valsa um og finna
að ýmsu, en leggja á það höf-
uðáherzlu að tafarlaust sé
sett upp handlaug og kló-
sett. Verzhmarstjórinn jánk-
ar þvi auðmjúkur, en segir
samt aísakanöi, að slík tæki
séu nú ekki í Kaupfélaginu
(sem hlýtur að vera vitleysa).
Eftirlitsmermimir svara með
þótta, að það verði athugað
nánar. Síðan iriunu þeir hafa
faríð búð úr búð og athugað
hreinlætisástandið og mun
heimsókn <þeirra hafa haft
mjög bætandi áhrif.
Þá segir ekki af ferðum
fínu mannanna fyrr en þeir
koma á hótel eitt á Héraði.
Þar óska þeir eftir mat og
gistingu. Ekki kváðust þeir
vilja matast með almúgafólki
því, er p£ir sat til borðs,
heldur i sínum herbergjum,
sem og varð, en þegar gera.
átti upp hótelreikninginn voru.
fínu mennimir horfnir. Við
nánari athugun kom í Ijós að
þeir voru flognir til Reykja-
víkur, þar sem virðulegir
embættismenn tóku á móti
þeim á flugvellinum. Frétzt
hefur að nú muni þeir lifa á
ko-stnað ríkisins og búa í
gömlu húsi við Skólavörðu-
stig'. Z.
Næturvairzla
er í Ingólfsapóteki, Fischersundl,
sími 1330.
i fiteotánet: Saœelaíngarílokto nXbtfn — SðBj»llst»n<*teumm. — IMtsPórar: Maena* -EiKrtWBtMS
(tt'b.l. BlpínrCiux CCuð'mrnidofton. — F'rðttfarltBtJóri: Jdn Bjamason. — Blaöamenn: ÁEanttndnr Sictur-
_ itawmn, BJantd Benediktfisora. OuSmtuutnr VJgfúmnon, fvar H. d&nsson, Magrifta Torfi. Ólaísocn. —
t'.t TfV.cantjor:‘ .’onfTtoÍrir Haraldoson — RítstXörn. aterBiflfíia auelísincaj', prentsmlBJo: SkólavðrBusUc: 18. — 6'aml 7B00 (1
kstrrftarvegtíito' itf> i rnixiiurr. : i-r r.fcareroo:-' r— 31 — v-yotriifllvverr 3t- v, —