Þjóðviljinn - 10.10.1956, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 10. október 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (3
Um eitt skei& lá pjóð- j
leiðin vestur og norður
um Geldingadraga, en pá
er komið í Skorradal og \
farið meðfram neðri enda \
Skorradalsvatns, en hin
síðari ár hefur leiðin vest-
ur og norður legið fyrir
framan Hafnarfjall. Þess
vegna vita. fœrri en ella
myndi að bak við kletta-
ásana, sem eru til hœgri \
handar hegar farið er yf-
ir Andakílsá á vesturleið
liggur fegursti skógardal-
ur íslands, að dómi peirra
er til pekkja. Þessi dálur
er Skorradalur.
Fegursti skégardalur
íslands
Á sunnudaginn var bauð skóg-
ræktarstjóri, Hákon Bjarnason
sá mikli skógarbóndi, blaða-
mönnum til að líta á fram-
kvæmdir sínar þar efra. Skorra-
dalur er vaxinn birkiskógi
Á hvað eru mennirnir
kafi í grasi og kjarri.
að horfa? Þeir eru að skoða íslenzka blágrenið, sem enn er á
— En bíðið 10 til 20 ár og pá mun mynd af pessari sömu
brekku líta öðruvísi út.
þús. skógarfura. Yfirleitt hafa
>-' barrplönturnar dafnað vel, að-
eins orðið vanhöld á síberisku
lerki.
Stórhuga skégarbóndi.
' Daníel Krist jánsson á Hreða-
j vatni, skógarvörður Vestur-
ands, vill helzt geta lokið gróð-
ursetningu í Stálpastaðalandi á
læstu 10 árum, þ.e. planta í
tær 10 ha lands árlega. Borg-
irf jarðarsýsla mun standa
; íremst í skógrækt. I Jafna-
karðslandi, við Hreðavatn, hef-
ur verið plantað á annað
íundrað þús. barrplöntum í 30
ha lands. í Norðtunguskógi hef-
ur Kaupfélag Borgarfjarðar
gróðursett samtals 150 þús.
plöntur á sl. þrem árum og
mun halda því starfi áfram.
Fleiri félög hafa lagt hönd að
verki við skógrækt, m.a. hafa
verið gróðursettar 5000 plönt-
ur árlega sl. 6 ár í landi KFUM
í Vatnaskógi.
Skal Skormdalm eyddur árið 1957?
Alashaþöllin.
JM eigum
við alla menn
enga csk heitari en að fá ao lifa hér áfram é :riSi og sátf
- lifa áfram í dalnum ekkar — ¥ið eigur fsenna c"aS“
(raunar er það að mestu
kjarr). Öll norðurhlíð dalsins
er þakin birki, en sunnanmeg-
in aðeins hér og þar. Og nokk-
ur undaniarin ár hefur verið
unnið að gróðursetningu nytja-
- undir skógrækt. Hann lagði Kjarvalslumdlir.
bati sinum að Haafellslandi. Og
það var auðsótt mál að fá
landssvæði til skógræktar.
Hinn 15. maí 1938 lögðu þeir
Guðmundur og Jón Bjarnason
Haustið 1952 var Stálpa-
staðaland girt. Og svo gerðist
það eitt sinn að Þorsteinn
Kjarval kom ásamt konu sinni,
! Ingibjörgu, á fund Hákonar
j Bjarnasonar skógræktarstjóra
I og færðu honum 25 þús. kr.
! gjöf til Skógræktar ríkisins og
sögðu ávaxtaðu þetta. Og við
j höfum lagt þennan sjóð inn hjá
! íslenzkri moid, þar sem hann
mun bera ríkulega vexti, sagði
Hákon á sunnudaginn.
Við höfum sl. 3 ár gróður-
sett fyrir fé þetta í 9—10 ha
landsvæði, sem ber heitið
! Kjarvalslundur. Við höfum
vandað plöntuvalið eftir föng-
um. í þennan reit hafa verið
gróðursettar rúml. 17.600 barr-
plöntur. — Kveðst Hákon
Bjarnason þeim Kjarvalshjón-
Skógrækt ríkisins 20 þús.
norskar kr. (sem er meira en
helmingi hærri upphæð í ísl.
kr.).
Fyrirhugað er að gróðursetja
barrplöntur í 10 ha reit og
mun hann í framtíðinni bera;
heitið Braathenslundur. — Að
sjálfsögðu eru allir skógrækt-;
armenn þakklátir fyrir gjöfj
þessa Norðmanns, — sem er,
ekki sú eina sem norskir menn
hafa látið af hendi rakna til
skógræktarinnar.
100 ba barrskógas.
Látið ekki fyrirscgnina villa
ykkur. Innan girðingar á
Stálpastöðum eru 150 ha gróins
lands. Af því landi má öruggt
telja auðvelt að planta barr-
viði í meir en 100 ha. 100 ha
barrskógur er því það sem;
í skógarhlíðinni við Skorra-
dalsvatn eru nokkrar barr-
plöntur sem gefa gott fyrirheit.
Þannig stendur á þeim að árið
1950 var Einar Sæmundsen
skógarvörður í erindum Skóg-
ræktarinnar á ferð í Alaska.
Þá safnaði hann örlitlu af fræi
þessarar trjátegundar, sem
nefnd er contortafura — á ís-
lenzku hefur þessari tegund
verið gefið gamla furuheitið
þöll. Þetta var eitt fræminnsta
sumar í langa tíð í Alaska,
enda tók það Einar 3 sólar-
hringa að safna fræi þessu. Af
því vaxa nú 64 plöntur í
Skorradalshlíð.
Þessi furutegund hefur
reynzt mun harðvaxnari en
önnur fura og þolir betur kalda
veðráttu en norsk fura, enda
hafa bæði Norðmenn og Skotar
nú lagt áherzlu á að rækta
þessa tegund frá Alaska.
Islenzka blágreniö.
Þið lásuð rétt — íslenzka bló-
grenið. Skógræktarmálum á ís-
iandi hefur nú miðað það á-
fram að það eru farin að vaxa
Þeir eru brosleitir landnemarnir, Jón og Guðmundur. í
reitnum peirra, á bak við pá, eru hæstu trén orðin 3,25 m
skógar, barrskógar, í landi
tveggja jarða í dalnum.
landnemamir — Jón
og duömundnr.
Brautryðjendur skógræktar í
dalnum eru raunar tveir raf-
magnsverkfræðingar, þeir Guð-
mundur Marteinsson og Jón
Bjarnason (bróðir Hákonar
skógræktarstjóra). Þegar heim-
þráin sótti fastast að Guð-
mundi Marteinssyni vestur í
Ameríku, sem er skógauðugt
land, mun hann hafa komizt að
þeirri niðurstöðu að Skorradal-
urinn myndi sá staður á Is-
landi er bezt myndi fallinn til
skógræktar. Og Guðmundur
Marteinsson kom aftur heim til
íslands, lagði land undir fót og
kom að einhverjum innsta bæn-
um í Skorradal og bað um
hesta. Þeir reyndust ekki vera
í handraða, en Guðmundi var
boðinn bátur, og síðan var siglt
af stað. (Líklega hefur ann-
ars verið róið). Guðmundur var
kominn til þess að nema land,
af stað frá Reykjavík í göml-
um Fordbíl. Ferðinni var heitið
upp í Skorradal. Niður við
vatnið, í landi Háafells, gróður-
settu þeir barrplöntur í svæði
nokkurt. Áður langt líðurverða
þær hæstu hálfur þriðji metri j
á hæð.
GjSS Mauks Thorc
Þeim verður ekki neitað um
það Thórsurunum að þeir hafa
átt næmt auga fyrir fögrum og
nytsömum stöðum á landi hér.
í Skorradal keypti Hukur Thors
tvær jarðm, Hvamm og Stálpa-
staði. Vafalaust hefur hann
haft auga með trjálundum fyrr-
nefndra landnema því sumarið
1951 bauð Haukur Thors Skóg-
rækt ríkisins Stálpastaði að
gjöf til skógræktar. Vitanlega
var það ágæta boð þakksam-
lega þegið. 1 þakklætisskyni
hefur Skógræktin gróðursett
barrplöntur í 1 ha árlega í 5
ár í hlíðinni fyrir ofan sumar-
bústað Hauks Thors í Hvamms-
landi. Mun því haldið áfram í
5 ár enn.
Þorsteinn Kjarvál við steininn. Á s
verið letruð nöfn Ingibjar
tein pennan í Kjarválslundi hafa
gar og Þorsteins Kjarvals.
um mjög þakklátur fyrir gjöf
þeirra.
Braafhenslimdur.
En fleiri hafa komið hér við
sögu. I fyrra gaf norski skipa-
og flugvélaeigandinn, Braathen,
koma skal, en í dag er aðeins
búið að gróðursetja í 20 ha
lands, eða ekki nema Vs—%
hluta þess lands sem hægt er
að planta í. Þegar hefur verið
plantað þar 101 þús. barrplönt-
um, þar af eru 46 þús. sitka-
greni, 32 þús. rauðgreni og 23
íslenzk tré. Blágrenið á Hall-
j ormsstað bar nefnilega fræ sum-
; arið 1946. Nú eru nokkrar tug-
! þúsundir brágreniplatna til sem
sprottnar eru upp af íslenzku
fræi. Nokkru af því var sáð
í Fossvogsstöðinni 1951 og síð-
Framhald á 10. síðu