Þjóðviljinn - 10.02.1957, Síða 10
1Ö) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 10. febrúar 1957
Ungkrati klórar i bakkann
Farmhald af 6. síðu
telst þar til með samskonar
reikningi og ég viðhafði, vanti
60 atkv. á fylgi róttsekra. Nú
segir Lárus hinsvegar í grein-
inni „að á slíka lista (þ. e.
sameiginlega) hefur aldrei allt
mögulegt fylgi komið til skila.“
Og hvaðan er það fylgi sem
vantar, í þessu atviki 60 at-
kvæði? Varla atkv. kommanna
Ætli það sé ekki heidur úr
herbúðum þeirra, sem „hafa
ekki séð sér fært að kjósa lista,
sem kommúnistar hafa staðið
að“, — eins og Lárus orðar
það. Svona stangast allt á í
málflutningnum!
Þá er það þýðingarlaust fyr-
ir ykkur krata að dylja óheil-
indi ykkar í garð ríkisstjórn-
arinnar sem awnars vinstri
samstarfs með gagnásökunum
í garð sósíalista og hafa svo
SjáC/CósandU
Söluturninn við Arnarhói
f
B Ú fl I N GAR
Helmingi ódvrari
en sambærilegir
útlendir búðingar.
k 10 tegundir
\
Biðjið um
Hekordbúð-
næstu
matvörubúð
N imgíi
ÉT matvc
'fippGckcdd cJJácl (tgAagl
:
5
\
Allsherjar-
atkvæðagreiðsla
um kjör stjórnar og trúnaöarráð's Félags járniðn-
aöarmanna, fyrir næsta starfsár fer fram laugar-
daginn 16. og sunnudaginn 17. þ.m. í skrifstofu
félagsins í Kirkjuhvoli.
Framboðslistum skal skilað í skrifstofu félagsins
fyrir kl. 18, þriðjudaginn 12. þ.m.
Listum skulu fylgja meðmæli minnst 40 full-
gildra félagsmanna. Kjörskrá liggur frammi í
skrifstofu félagsins, föstudaginn 15. þ.m., frá kl.
16.30 til 18.00 og laugardaginn 16. þ.m. kl. 10
til 12.
STJÓRNIN.
UTSALA
A
KAPUM
Verð frá kr. 395,00 kr. 595,00 kr. 795.00
ALLT AÐ
AFSLÁTTUR
GERIAÐRIRRETUR1
MARKAÐURINN
LAUGAVEG 100
jafn lítilfjörleg dæmi Sem sam-
starf í bæjarstjóm á ísafirði
fyrir allmörgum árum,. og alls-
herjarsamstarf meðal allra
flokka í landssambandi vöru-
bílstjóra! Þessi dæmi sýna
eymd málflutningsins. Það sem
ég átti við og skiptir mestu
er vitaskuld samstarf ykkar
krata í kosningum í verklýðs-
félögum nú í vetur (sbr. Sjó-
mannafél., Múrarafélagið, Raf-
virkjafélagið, Iðja). Það er
prófsteinninn á einlægni ykkar.
Lárus ræðir um hinn mikla
einingarvilja kratanna á síð-
asta þingi ASI. Já, öðruvísi
mér áður brá! Hvernig var ein-
ingarstefna þeirra i fram-
kvæmd? Hún var sú, að þeg-
ar þeir vissu, að þeir voru í
minnihluta á þinginu, þá várð
stefnan sú að reyna að bola
burt úr sambandsstjórn því
alþýðuflókksfólki, sem þafði
dug til að risa upp gegn hægri
klíku flokksins 1954, og mat
vinstra samstarf það mikils,
að það kærði sig kollótt þótt
hægri klíkan ræki það úr
flokknum. Sósíalistar og aðrir
einingarmenn töldu auðvitað
ekki sanngjarnt að fara svo að,
en þó var krötunum gefinn
kostur á að fá sæti í stjórn-
inni, en einingarviljinn var
ekki nógu mikill til að þiggja
þau. Árið 1954 buðu sósialist-
ar samvinnu og einingu, en
hverjir voru það þá sem skiptu
„íslenzkum verkalýð í tvær
andstæðar fylkingar“ eins og
hann segir, og mátu meira
fylgispekt við fulltrúa atvinnu-
rekendaflokksins í verkalýðs-
hreyfingunni? Það voru þeir
sömu kratar, sem svo 1956
þóttust geta heimtað eins mörg
sæti og þeim datt í hug, —
allt af einingarást, á líklega að
telja fólki trú um.
Aftur ferð þú, Lárus, af
stað með marklaust og i-aka-
laust fleipur um Skúla Magn-
ússon og skrif hans. Ég benti á
rökþrot þín í gagnrýni þinni á
grein Skúla, þar sem þú berð
ekki við í einu einasta atriði
að hnekkja ummælum hans,
sem þú kallar aðeins útúr-
snúninga og níðskrif. í grein
þinni í gær heldur þú áfram
að skammast út í Skúla, en
vanmátturinn er svo mikill, að
þú getur alls ekki bent á
nokkurt dæmi máli þínu til
stuðnings, ekkert annað en
innantóm slagorð. Þetta er lé-
legur málflutningur, Lárus, —
sannarlega aum vörn fyrir
skólameistarann „fyn-verandi
læriföður“ þinn.
Ég benti á það svona fyrst
og fremst tij gamans, að Lárus
sótti eftir að vinna undir
stjóm kommúnista og með
kommúnistum á síðasta þingi
ASÍ, —- en þeir stjórna öllu
á þeim vigstöðvum að áliti
Alþ.bl. og sálufélaga Lárusar
og væntanlega að hans áliti
líka. Sem sagt skamma og for-
dæma sósíalista opinberlega
með hinum hörðustu fúkyrð-
um, en ganga fyrstir manna
til þeirra og biðja um að fá
að vinna með þeim og undir
stjórn þeirra. Það er samræm-
ið eða hitt þó heldur. Hins-
vegar ber það vott um, — og
er vissulega gott, — að sósíal-
istar eru ekki ófrjálslyndari
en svo að ráða Lárus þennan til
starfa á þinginu. Það var nú
eitthvað annað hjá krötunum
og íhaldinu á þinginu 1954, þar
sem smalað var saman ung-
krötum til starfa, — og var
„réttlinumennskan“, sem Lárus
nefnir, þar í fullu veldi.
Að lokum vil ég aðeins
benda á, að fyrirlitning þessa
unga manns, sem kallar sig
„sósíalista“ skín enn út úr
skrifum hans gagnvart fræði-
kenningu sósíalismans, marx-
ismanum. Maður'veit svo sem
hvað kratinn er að fara þegar
hann talar um „þessi fræði-
kerfi“, sem hafa á sér „fræði-
lega og vísindalega slikju."
Annars er leikur einn, í sam-
bandi við áfellisdóm hans á
það sem aflaga hefur farið í
framkvæmd kommúnismans,
að benda honum á að líta sér
nær, t. d. á Frakkland. Hvort
er t. d. hinn sósíaldemókratíski
forsætisráðherra Frakklands
að framkvæma hugsjón sósíal-
ismans um frelsi, jafnrétti og
bræðralag, með stefnu sinni
gagnvart Alsírmönnum eða
Egyptum?
Stúdent.