Þjóðviljinn - 06.09.1957, Side 4
i) — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 6. september 1957
i
í
;
í
!
i
l
I
viðiækjavinnustofa
OC VIÐTÆKJASALA
•*U”A0VEft o gjM,
Laufásvegi 41—Sími 13-6-73
Leiðir allra, sem ætla að
kaupa eða selja
B 1 L
liggja til okkar
Bílasalan
Klapparstíg 37. Sími 1-90 -38
ÖLL RAFVERK
Vigrfús Einarsson
Sími 1-83-93
barnarCm
Húsgagnabúðin h.f.
Þórsgötu 1.
SALA — KAUP
Höfum ávallt fyrirliggj-
andi flestar tegundir bií-
reiða.
Bílasalan
Hallveigarstíg 9.
Sími 23311
SAMÚÐAR-
KORT
Slysavarnafélags íslands
kaupa flestir. Fást hjá
síysavamadeildum um
iand allt. í Reykjavík í
hannyrðaverzluninni
Bankastræti 6, Verzlun
Gunnþórunnar Halldórsd.,
Bókav. Sögu Langholts-
vegi, og í skrifstofu fé-
lagsins, Grófin 1.
(Vfgreidd í síma 1-4897. Heit-
ið á Slysavarnafélagið.
Það bregzt ekki.
tFTVARPSVIÐGERÐIR
og viðtækjasala.
R A D I Ó
Veltusundi 1.
Sími 19-800
LÖGFRÆÐISTÖRF
endurskoðun og
fasteignasala.
Ragnar Óiafsson
hæstaréttarlögmaður og
löggiltur endurskoðandi.
HÖFUM ÚRVAL
af 4ra og 6 manna bílum
Ennfremur nokkuð af sendi-
ferða- og vörubilum. Hafið
tal af okkur hið fyrsta
Bíla og fasteignasalan
Vitastíg 8 A. Sími 1-62-05
Aðalbílasalan
er í Aðalstræti 16.
Sími 1—91—81
Vélskóflnr og skurðgröfur
Gröfum grunna, skurði o.
fl. í ákvæðisvinnu.
Útvegum mold í lóðir, upp-
fyllingar í plön og grunna,
hreinsum mold úr iöðum.
Upplýsingar gefur:
LANDSTÓLPI H.F.
Ingólfsstræti 6.
Simi 2-27-60
Þar sem úrvalið er mest,
gerið þér kaupin bezt
Bifreiðasalan
Ingólfsstræti 11
Sínú 18-0-85
ÚR OG
KLUKKUR
Viðgerðir á úrum og klukk-
um. Valdir fagmenn og full-
komið verkstæði tryggja ör-
ugga þjónustu. Afgreiðum
gegn póstkröfu.
uön Sigmunílssoii
Skarl^ripuvgrrlun
Laugaveg 8.
Símanúmer okkar er
1-14-20
Bifreiðasalan,
Njálsgötu 40
K A U P U M
hreinar
prjónatuskur
Baldursgata 30.
GÓÐAR ÍBÚÐIR
jafnan til sölu víðsvegar
um bæinn.
Fasteignasala
Inga K. Helgasonar
Austurstræti 8. Sími 1-92-07
Minningarspjöid ÐAS
Minningarspjöldin fást hjá:
Happdrætti DAS, Austur-
s'.ræli 1, sími 1-7757 —Veið-
arfæraverzlunin Verðandi,
sjmi 1-3786 — Sjómannafél.
Reykjavíkur, sími 1-1915 —
Jónas Bergmann, Háteigsveg
52, sími 1-4784 — Ólafur Jó-
hannsson Rauðagerði 15, sími
33-0-96 — Bókaverzlunin
Fróði Le fsg. 4, sími 12-0-37
— Guðmundur Andrésson
gullsmiður Laugavegi 50.
simi 1-37-69 — Nesbúðin NeS-
veg 39 — Hafnarfjörður:
Pósthúsið, sími 5-02-67.
Barnaljósmyndir okkar
eru alltaf í fremstu röð
Laugaveg 2.
Sími 11980. Heimasími 34980
/ NNHEIMTA
LÖGFKÆVISTÖTlTr
VIÐGERÐIR
á heimilistækjum og rafmagns-
áhöldum
SKINFAXI
Klapparstíg 30, sími 1-64-84
M U N I Ð
Kaffisöluna
Hafnarstræti 16,
Önnumst viðgerðir á
SAUMAVÉLÚM
Afgreiðsla fljót og örugg
S Y L G J A
Laufásvegi 19.
Plastöskjur
fuiiar af úrvalssælgæti.
Hentugar i ferðalög.
Sölutuminn við Arnarhól
Sími 1-41-75.
Ódýrir kveikjarar
Stormkveikjarar á að-
eins 2i krónu.
blaðatupninn
Laugaveg: 1.
Ávaxtasafi í dósum
Sundlaugaturn
við Sundlaugar.
Leggjum áherzlu á þvott fyr-
ir einstakling-a.
Setjum tölur á og gerum við
vinnuföt.
Sækjum og.sendum.
Sími 3 37 70.
Holtsþvottahús,
Efstasundi 10.
Um strætisvagna — Vagnstjórar þurfa a&
kalla greinilega upp áfangastaði — Farþegar
eru ef til vill bráðókunnugir leiðinni. — Það
vantar biðskýli í grennd við Landspítalanrr
V.S. SKRIFAR: ,,Mig langar að
biðja Bæjarpóstinn fyrir fá-
einar línur varðandi strætis-
vagnana í höfuðborginni — og
mennina sem aka strætis-
vögnunum.
Ekki alls fyrir löngu var ég á
ferð með einum ónefndum
strætisvagni. Niðaþoka var og
súld mikil. Það vakti athygli
mína, að bílstjórinn kallaði á-
fangastaðina( ég fæ mig ó-
mögulega til þess að nota orð-
ið ,,stoppistöð“) upp svo ó-
greinilegum rómi, lágt og tuld-
urslega, að engin einasta leið
var að fylgjast með því. Þetta
er að vísu ekki ný saga, enda
vorkunnarmál þótt mennirnir
séu ekki að æpa sig hása á því
að láta heyrast til sín aftur um
allan bíl, þegar þeir hafa enga
magnara til þess að bera hljóð-
ið til þeirra farþega, sem aft-
ast sitja Og sem betur fer er
þetta að breytast, því að nýju
vagnarnir okkar munu flestir
vera búnir slíkum hjálpartækj-
um handa ökumanninum. Jæja,
ég sem sagt fyrirgaf bílstjóran-
um allt þvoglið og tuldrið og
hefði líklega sætzt við hann
að fullu og öilu, ef ég hefði
ekki orðið annars var, sem
hleypti mér í illt skap: Ég tók
nefnilega eftir því. að ef eng-
inn farþeginn gerði sig líkleg-
an til að standa upp. þegar
bíllinn nálgaðist áfangastað, þá
gerði bílstjórinn sig heidur
ekki líklegan tii að stanza.
Þetta leyfi ég mér að kalia ó-
þolandi framkomu. Hvað veit
bílstjóri í strætisvagni um það,
nema leynast kunni meðal far-
þega hans bráðókunnugur mað-
ur, sem ekki fylgist fullkom-
lega með leiðinni sem farin er,
og það í niðaþoku — og þegar
svo bilstjórinn kallar varla eða
alls ekki upp áfangastaðinn?
Og þótt allir farþegarnir .séu
þaulkunnugir, þá er þetta samt
jafnóþolandi. Ferðir strætis-
vagnanna eru áætlunarferðir
--------------------------------
og það er skylda að stanza á
iillum áætlunarstöðvum, nema
með sérstöku samkomulagi nofc-
endanna og aðilans sem held-
ur áætlunarferðunum uppi.
Yfirleitt get ég ekki séð að
bílstjórum á strætisvögnum sé
nokkur einasta vorkunn að
stanza á öllum sínum áfanga-
stöðum, opna þar hurð sem
snöggvast og kaila nafn stað-
arins upp skýrt og greinilega,
eftir að bíllinn er stanzaður.
Þetta fjnnst mér þeim vorkunn-
arlaust að gera, hvort sem
nokkur farþegi hefur gert sig
líklegan til þess að standa upp,
eða ekki. — Auk þess er aiis
ekki víst að aliir standi í rign-
ingu fast hjá akbra.utinni til
þess að bíða eftir slrætisvagni,
Það getur alveg eins. verið að
við 'næsta húsvegg bíði far-
þegi í skjóli, en verði of seina
og missi af vagninum sínum,
ef hann stanzar ekki á réttum
stað — aðeins fyrir það, að
enginn farþeginn hefur staðið
upp í vagninum, þegar áfanga-
staðurinn nálgaðist. — Nú er
ég enganveginn að halda því
fram að það sé mjög algengí;
að bílstjórar fari þannig fram-
hjá sinum áætlunarstöðum, né
að notendur vagnanna verði.
mjög oft íyrir óþægindum a£
þessum orsökum, en hitt veifc
ég með vissu að komið hefur
það fyrir.
Hór er það almenningsálitið og
aðhald fólksins sjálfs, sem
verður að taka í taumana og
kenna bílstjórunum þann dýr-
mæta sannleika að þeir eiga
það ekki á hættu að detta nið-
ur dauðir, þótt þeir slái ögn
af sínum heimskulega og háska-
lega hraða. Það er ö!lu óhætfc.
Það er ekkert skoffin á eftir
þeim, tiibúið að bita þá i hæl-
ana.
★
FYRST ÉG ER farinn að tala
um strætisvagnana og ferðir
þeirra, get ég ekki neitað mér
um að minnast á annað, þessu
skylt, en sem bílstjórarnir eiga
enga sök á: Fyrir nokkru átfci
ég leið framhjá Landsspítalan-
um — í húðarrigningu. Við
götuna niður að sjúkrahúsinu,
þar sem stanzar hraðferðin
Austurbær-Vesturbær (og öf-
ugt), stóðu nokkrar manneskj-
ur, auðsjáanlega að bíða effc-
ir vagni, og var bersýnilegt
að sumum var harla kalt, enda
ekki að undra að standa þarna
á berangrinu í úrheilisrigningu.
En ég fór að hugsa um hvem-
ig í ósköpunum stæði á því að
ekki væri fyrir iöngu komið
biðskýli þarna. Margt af því.
fólki sem þessa vagna notar,
er nefnilega meira eða minna
sjúkt, venjulega nýsloppið út
af Landsspítalanum og þarf
svo að venja þangað komur
sínar, af ýmsum ástæðum.
Nú kann einhver að svara mér
Framhald 6 10. síðu