Þjóðviljinn - 07.12.1957, Qupperneq 11
•r.o
~------------—-------— --------------------------------------—----------- —— ....................---- Laugardagur 7. desember 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (11
• # • <s * . ®
Leck Fischer:
sneið klukkan eitt, en við áttum ekkert brauð, svo að við
drukkum aðra flösku. Sjáldan hef ég drukkið vín, sem
svífur á mann á géðþekkan hátt. Hálfdán hefur þá lært
dálítið á því aö vera tóbaksilaupmaður.
Eg bregð fyrir mig háði, en það er meinlaust háð.
Þegar ég hringdi til hans var hann blíður og ástúð-
legur í símann. Þaö lítur hlægilega út á prenti að hægt
sé að vera ástúðlegur í símann. En þaö er hægt. Röddin
fær miklu fegurri og innilegri hljóm en endranær. Hann
þakkaði mér fyrir að vilja koma og lofaöi að koma sem
fyrst, svo að við gætum boröaö á leiðinni og látið
Fríðsældina eiga matseöilinn sinn í friði.
Og þáð varö úr. Hann hafði fengið einhvern til að
vera í búðinni og við námum staðar viö yfirlætislausa
lcrá, þar sem kvöldlífiö var ekki byrjað og þar sem fram-
reiddur var fiskur sem bragöaöist eins og ósvikinn fisk-
ur. Hálfdán var hugsunarsamur og bauð mér á eftir
að' horfa á rústir af einhverri höll sem einhver kóngur
hefur.búið í. Við horfðum meö hátíðasvip á fáeina rauða
múrsteina og hugsuöum dálítiö um kóngsdótturina,
sem flæmdi alla biðla frá sér og gerði sér loks að.góðu .
hestasvein föður síns. Sögurnar eru svo margvíslegar.
Sjálfsagt hefur hann verið fallegur piltur og allir biðl-
arnir ellihrumir öldungar.
: Hálfdán ók meö mig að tómu bjálkahúsi. Vinur
hans einn ætláði aö selja það og>'Við * gátum gengið
um í friði, athugaö staðhætti og gagmýnt aö vild j
stofuna og svefnherbergin tvö með lokrekkjum uppi
og niðri fyrir sex. Þarna var brunnur með fallegri j
brunnsveif sem var óvirk og sólskýli, sem engin söl
var í þessa stundina, en flísarnar voru enn heitar^
eftir hita dagsins. Uppi á svölunum stóðu legustólar
í leyniskoti bakvið hurðina og Hálfdán var meö flösk-
ur og glös meöferðis og útbjó borð úr tómum kössum.
Gegnum stóru rúðuna sáum viö yfir grenikrónur ut!
á spegilslétt- hafiö. Þessi tré skyggðu dálítiö á. Hálfdán
var sannfærður um aö þaö þyrfti að fella talsvert af
trjám.
— Ef við ættum að búa hér, sagði hann, og snart
hönd mína, en það stendur ekki til.
Nei, það stóó ekki til. Við sátum ut-an tímans og
reyndum að halda dauðahaldi í ögn af sælu, áöur en
hann hrifi okkur meö sér aö nýju. Eg las eitt sinn
bók um elskendur sem földu sig í svona sumarbústaö,
meö feiknin öll af niðursuöudósum til aö njóta hvors
annars og uppgötva sannleik ástarinnar. Þaö endaöi
meö skelfingu. Dósamatur gengur til þurrðar, hversu
mikið sem af honum er. Þau voru of gráöug. Við fórum
aöeins fram á eitt kvöld. .
— Eg hefði ekki átt aö fara burt. Mér varö þaö
ljóst eftir á, en þá var ómögulegt aö snúa aftur. Þaö var
eins og óheppni okkar hryndi yfir mig og lamaði mig.
Eg var ekki neitt og átti ekki neitt.
Víö höfum sem sé orðiö fyrir óheppni saman. Nú •
veit ég það. ÞaÖ er dálítiö sárt, en þaö er iangt um
liðið. Allt máist út með tímanum.
En Hálfdán var sem sé skynsamur. Hann var út und-1
ir sig. Hann vissi vel liverju ég hafði ekki getað gleymt.
Að við yrðum að tala út um þetta timabil, áður ep við
g'ætum nokkru sinni mætzt aftur sem maöuf og kona
Og hörfát í augu.
.— Það er svo langt um liðið. Eg hjálpaöi hönum.
Þaö er ekki sami maöurinn sem þú sitúr hjá í dag,
hugsáði ég.. Öll breytumst við. Við erum með mörgu
móti. Það hef ég líka iesið bækur um. Hafi maöur ver-
ið andstyggiíegur, getur maður alltaf byggt sér upp
Þökkum irmilega sýnda samúð v'ió andlát og útför
ÞORBJARGAR ALDlSAR BJÖRNSDÓTTUR
Sigurður Guðinundsson,
börn, ten.gdabörn og barnabörn.
snjalla vörn. Persónuleikinn getur veriö klofinn. Maöur
var önnur manneskja.
Já, bókmeimtirnar geta oft hjálpaö okkur. Ef Hálf-
dán hefði lesiö vitund meira, hefði hann getað varið
sig með miklu meiri glæsibrag. En hann þekkir ekki
FRÁSAGNIR BÆNDAHÖFÐINGJA:
Minningabók
Magnúsar Friðrikssonar,
Staðarfelli
Magnús á Staðarfelli var maður langminnugur. í
Minningabókinni lýsir hann þjóðháttum og búskap-
arlagi í Dölum í æsku sinni um 1870, harðindunum
sem yfir gengu, sjóróðrum af Suðurnesjum,
ferðalögum og mannamótum. Hann lýsir starfi
Torfa í Ólafsdal, þess mikla töframanns, og áhrifum
hans, búnaði, félagsmálum og verzlunarmálum
við Breiðafjörð.. Öll er frásögn hans fróðleg og
forvitnisleg fyrir þá er kynnast vilja háttum fyrri
tíðar og viðreisnarstarfi því, er unnið var um
og upp úr aidamótum..
í bókinni er fjölmargt mynda af genginni kyrislóð
manna í Dölum og við Breiðafjörð, en fyrsta
myndin í bókinni er af plógi Torfa í Ólafsdal og
hin síðasta af herfi hans, þessum heimagerðu
verkfærum, er ,fóru á undan búnaðartækni þeirri er
við nú búum við.
Hlaðbúð
Kaupið
jólafrakkann
þar sem urval-
ið er mest
(>
gesðii ai poplín
irökknm nýkomið.
P.EYFELD
Ingólfsstr. 2, Sími 10199.
Auglýsi 5 /
Þ/óðv/7/amim
Leikföng og brúður, alls konar.
Rurstar og burstavörur.
Damask.
Tilbúinn fatnaður.
Búsáhöld úr tré.
Pílviður, með og án barkár, hvítur og
gulur.
Körfur og vörur úr reyrfléttum.
Reyr húsgögn.
Körfur, fléttaðar úr sefgrasi.
Véiðarfæri, stan.gaveiði o.s.frv.
Aldinmauk, ávextir og niðursoðið græn-
meti. — Smávörur úr málmi, skrautýörur
alls konar.
Teikniáisöld og mælitæki alls konar.
ATHUGIB:
Vér tökum við hráefnum og hálfunnum
cfmim og breytum þeim í fullunna vöru.
Sendum vöruskrár, þeim, sem þess óska.
Cooperative Company Foreign
Trade Ltd.
Foksal 16a, Wárszawa, Pólland.
Símnefni: COPEX, Warszawa.
C 0 0 P E X I M