Þjóðviljinn - 05.01.1958, Qupperneq 11

Þjóðviljinn - 05.01.1958, Qupperneq 11
ERNEST GANN: SumnidágTar 5. ja.núar 195S — ÞJÓÐVIL.IINN — (Í1 þaö’ gæti aldrei orðiö -eölilegt. Hamingjan góöa. Ef Biiinó gæti a'öeins hætt viö þessi leiðinda viöskipti núna og þið tvö gætuö fariö til einhverrar lítillar borgar, eða jafnvel á búgarö og byrjaö neöanfrá, þannig að allt væri eðlilegt. Þá væri ykkur báöum borgiö. Bæjarpóstur Framhald af 4. síðu. íslendingar voru að nema þar land. Sýður á keipum 3. dagur. „Þaö er gott hjá þér að fara i bíó,“ sagöi Brúnó. „En horfð'u ekki á myndir um fólk eins og okkur. Láttu þær myndir eiga sig. . . . þær verða til þess að þér finnst allt í lagi meö þig. Maöur veröur eins og ánægó belja. Við vitum allt um okkur. Of mikiö. Þótt þú getir búið til mat eins og mamma einhvers, þá skiptir þa'ð' engu máli. Það skiptir meira máli aö vita hvernig hitt l'ólkiö lifir. Eg get ekki skýrt út hvers vegna það skiptir máli að vita að Suð.ur-Frakkland er góöur hressingar- og hvíldarstaöur, betfa en Miamí, sem er eingöngu fyrir aula„ en. ;ég veit að þaö skiptir máli. Hafðu augun opin og íáérðu. Lærðu í tutttígú og fjóra tíma í sólarhring, vegna þess að við þurfum aö vinna upp svo langan tíma." Brúnó hafði auðvitað rétt fyrir sér. En meö hverjum degi sem leið varð meira vafamál hvort þú eöa nokkur annar gæti gert heldri stúlku úr almúgastelpu frá Nebraska. Til að breytast innvort- is þurfti mikiö til. Connie fór yfir Grant Avenue yfir að litlu nýlendu- vörubúðinni á horninu. Hún þurfti að gera eitt enn áður en hún var frjáls aö því að njóta kvikmyndar- innar. Brúnó var seinn í kvöld af einhverjum ástæðum, en hann taiöi eftir henni, þegar myndin væri búin. Og meðan hann biöi ætti að fara notalegu um hann. Þaö var alltaf gaman að búa vel að Brúnó. Hann sagöi alltaf að hann vildi ekki láta gera veður út af sér. En það hafði aldrei neinn gert það sem kunni á því lagið. Þa'ð glumdi 1 hljómfagurri bjöllu yfir dyrunum og kaupmaöurinn kom fram úr bakherbergi sínu. Hann var lítill maður, eins smár í sniöum og verzlunin. Hann var me'ð þunnar varir og bros hans virtist þreytulegt. „Eg er að.flýta mér,“ sagöi Connie. „Viltu gera mér greiða?“ . „Alveg sjálfsagt. Brúnó hljóp í vestur á Lombard, sneri síöan til hægri Vinces á Kastaníuhorni, beygði, hljóp aftur i vestur. á Sansome stræti. Hann fór framhjá Hamborgaraturni Fari það kolaö. Kastaníuhom var blindgata. Hún lá beint upp i. klett. Hann hefði átt aö þekkja hafnar- hverfiö betur, en nú var þa'ö of seint. Hann snerist á hæli, hljóp framhjá Globe hveitimyllunum, fór yfir járnbrautarteinana til Fi'ancisco og hljóp upp eftir North Point stræti. Við Grant var eins og þokan yrði allt í einu þéttari. Hún lyktaði af brennisteini úr stóru efnaverksmiðjunni. Óþefurinn gerði honum óhægara um andardráttinn. Þarna gæti verið góöur staöur til a'ð fleygja byssunni. Aö losna viö hana. Nei . . . Nei! Bölvaöur erkiasninn þinn. Grautarhausinn þinn. Þú hagar þér eins og hver annar hálfviti, sem hættir aö hugsa skýrt þegar mikið liggur viö. Og einhver krakki kemur hér framhjá á leið til skóla í fyrramálið',. eða á heimleiöinni — hva'ða fjandans máli skiptir þa'ð vhvert krakkinn er a'ð fara? Hann finnur byssuna, fer meö hana heim til að' fara í hermannaleik, og pabbi hans fer svo með hana til lögreglunnar — og hún er öll útbíuð' í fingraförum Brúnós Felkins. Stórkostlegt. Brúnó Felkin me'ð þumalfingur með tveim deltum og gárum sem mynduðu hring kringum miðjurnar. Og rétt eins og þaö væri ekki nóg, þá var áberandi bogi í vísifingursfarinu. Og þá er skýrslan ekki amaleg. Frá uppeldisskólanum aö' bílþjófnaðinum. Auövitað sleppirðu ekki byssunni, heldur leggúr hana afsíöis. Ef þú getur komizt til Connie eftir þrjár mínútur, þá geturöu sett upp ósvikinn sársaukastap, þegar þeir koma. Til vinstri á Stockton og í spretti á milli verksmiðj- anna tveggja með hengibrúnni á milli. Brúin er .eins og heimskuleg platbrú þarna uppi í þokunni — ems og hún gæti ekki haldiö neinum. Nú kemur erfiðasti hlutinn. Upp hlíðina núna, upp Stockton, upp tuttugu grá'ðu halla sem orkar á þig eins ög sjötíu gráður. Ó, Connie! Kannski var þaó rétt af þér a'ð vilja fara á einhvern búgar'ð! Það væri hægt áð skrifa söng- texta. um þetta: Hjarta. mitt hætti a'ö slá í Stockton stræti — því að árans beiniö brast! En þetta rímar /'víst ekki. |, s*. Þegar Tappi Mullins gekk niður Stockton stræti fann ‘;,Mig vantar nokkrar bollur en ég vil ekki hafa þær msð mér 1 bíó. Helduröu að þú vildir skilja svo sem tólf eftir’fyrir utan dyrnar hjá mér áöur en þú lokar?“ „Sjálfsagt. Nokkuð annaö?“ Hún horfði á langa pylsu sem hékk niöurúr loftinu. „Þessa þarna,“ sagði hún. „Brúnó finnst alltaf gott aö fá sér matarbita. Viltu bæta henni á reikninginn?" „Eg skal gera þaö.“ Hún lagði af staö til dyra. „Eg er aö flýta mér.“ ,,Þú sagðir það. Farðu varlega. Þegar þú ert komin á rriinn aldur veiztu, aö þaö er heimskulegt að flýta sér. Ekkert er þess viröi.“ „Góöa nótt.“ Connie brosti og litli maöurinn veifaöi til hennar. „Þökk fyrir.“ Hún lagði af staö niður Kastaníustræti og lyfti and- l'itinu móti þokunni. Hún naut þess aö finna hana við kinnarnar. Hun bar höfuöið hátt og var teinrétt — eins og Brúnó hafði kennt henni. „Lítið fólk er hokið vegna þess aö þaö hefur beðið ósigur,“ sagði hann. ,.Þú verður að hafa sjálfstraust. Þú veröur að vita, að þú eid úrvalið. . . og þess vegna ertu háleit. Þú geng- •ur liölega en kæmleysislega eins og’ þú vitir ekki af því. Hættu ekki að liugsa um þaö eitt andartak að þú ert úrvalið.“ Hún ýtti regnkápunni niður af ljósu hárinu og í- myndaöi sér að þrjú ár væru liðin. Hún var í London. Hún ætlaöi að hitta Brúnó á glæsilegu hóteli. Þar yrði þægileg tónlist og karlmenn í kjólfötum. Þeir myndu hneigja sig þegar Brúnó kynnti hana og þeir vissu aö kjóllinn hennar var frá París. Meðan hún gekk áfram fann hún næstum síöan, yndislegan kjólinn strjúkast við öklana, Brúnó sagði alltaf: „Þú verður að ímynda þér hið bezta, þangað til áð það verður vani. Það á viö um allt sem þú gerir, samtöl, sjálfa þig, allan guös- langan daginn. Þá veröur það þannig í raun og veru. Þú veröur að vera það allra bezta.“ Þamiig vildi Brúnó aö þú bugsaöir — en þaö yar., ekki ennþá orðið ósjálfrátt. Það var ekki orölð eölilegt ennþá, og þú hugsaðir oft um það.og þér fannst sem Tízkuhöfundarnir eru alltaf larigt á undan sínum tíma. Það 'ér varla fyrr kominn vetur en þeir fara að kynna fyrir okkur vortízkuna. Skemmtilegi vorbúningurinn frá Tékkóslóvakiu sem sést á í'myndiitni ■> með og án slás, er handpíjóriaður, - bæði íallega Ijósbláa sláið með s’.unsvarandi sléttu pilsi og fallega daufbláa peysan. Nú kæmi það sér vel að vera duglegur að prjóna eða eiga eina af þessum litlu handprjóuavél- urn sem komnar eru á markað- inn og hægt er að fiytja með sér milli borða. ) l' '• eimilisþáÉtur Handprjjónuð scsmsfœða NÚ HEFUR VERIÐ stofnað hér félag áhugamanna urri Qrænlandsmáliö, þ,e. að ís- lendingar krefjist þess, að réttarstaða þeirra á Græn- \ landi sé viðurkennd. Ekki finnst mér líklegt, að stætt verði á þeirri kröfu. íslend- ingar námu land á GrænJandi, og þar var um skeið nokkur Islendingabyggð, en síðan leið hún undir lok, og við höfum engin ítök átt þar í landi um margra alda skeið. Og þegar íslendingar komu fyrst til landsins voru þar fyrir Græn- lendingar eða Skrælingjar, sem gerðu hinum nýju lánd- nemum ýmsar skráveifur, og virðist mér, að íslenzku lárid- nemunum hafi aldrei tekizt að brjóta þessa frumbyggja landsins nndir sig. — Aftur á móti finnst mér réttur Dana til yfirráða á Grænlandi enn minni en réttur íslendinga. MINNINGAR- SPJÖLD DAS MinningarspjöMin fást h.iá: Happdrætti DAS, Vestur- veri, sími 1-77-57 r— Veiðar- færav. Verðandi. sími 1-3786 — Sjómannafél. Reykja- víkur, sími 1-1915 — Jón.asi Bergmann, Háteigsvegi 52, sími 1-4784 — Ólafi Jó- ' hannssyni, Rauðagerði 15. ’sími 33-0-96 Verzl. LSifs- götu 4, sími 12-0-37 — Guð- mundi Andréssyni gullsm., Laugavegi 50,. simi 1-37-69 — Nesbúðinhi, Nesveg 39 — Hafnarfirði: Á pósthúsinu, sími 5-02-67. OTVARPS- VIÐGERÐIR og viðlækjasala RADÍÓ Veltusundr'*!. sími 19-800. SKINFAXI hi | i Klapparstig 30. Siiiii 1-648% Tökum raflagnir’og breyt- ingar á lögnum. Mótorviðgerðir. og við-- gerðir á öllum heimilis- tækjum. Símanúmer okkaf er Ll 4-20 BÍFREIÐA- S?\LAN Njálsgötir 40. OG VIÐTÆKJASAW 61MJ latfb* ,

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.