Þjóðviljinn - 02.06.1960, Blaðsíða 2

ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 2. júní 1960
Framkvæmdastjóri, formaður
bera sakir af Kirkjusandi
ur svo stórlega sekur um
langvarandi greiðsludrátt, að
ástæða sé til að hlaupa með
klögumál í blöð þess vep~n
Þá, sem það gera, vantr-r a -
reiðanlega annað miklu frekar
en aura!
Með þökk fyrir birtinguna.
Reykjavík 31. maí 1960.
f.h. Kirkiusands h.f.
Baldvin 1». Kristjánsson.
Þegar ég las smágreinina „Sjó.
menn dregnir á kaupi“ í Þjóð-
viljanum 'í dag, blöskraði mér
svo þær aðdróttanir sem þar
eru viðhafðar í garð Kirkju-
sands h..f., að ég hringdi strax
í ritstjóra blaðsins og lét í
ljósi megna óánægju mína
með þetta 'skrif, sem stríðir
algjörlega á móti reynslu
t>ióðviljanum hafa boriz’
.eftirfarandi athugasemdir við
frásögn blaðsins í fyrradag
af umkvörtun sjómanna . á
bátum sem lögðu upp hjá
Kirkjusandi h.f. yfir að þeim
gengi illa að fá útborgaðan
hlut sinn.
Herra ritstjóri!
1 tilefni af klausu á bak-
síðu Þjóðviljans í dag „Sjó-
menn dregnir á kaupi“, biðj-
,um vér yður um rúm á sama
stað í blaði yðar fyrir eftir-
farandi athugasemdir:
1. Vér könnumst e'kkert við
sjómann, sem þénað hefur kr.
20.000.00, en fsngið aðeins kr.
2.000.00 greiddar.
2. Vér höfum ekki keypt
fisk af neinum útgerðarmanni.
án þess að þurfa að greiða
aflann.
3. Vér gerðum út í vetur
aðeins tvo báta, Stjörnuna
frá Akureyri og Þóri héðan
úr Reykiavík. Sá fyrrnefndi
lauk vertíð fyrri hluta maí
og var þá strax skipt afla-
hlut og hverjum manni greitt
að fullu sitt fyrir brottför
norður 10. maí s.l.
Þórir hætti netaveiði um
svipað leyti, en fór strax á j
færafiskirí með flestum sömu
mönmim, og hætti þeim veið-
um ekki fyrr en í síðustu
viku. Þar sem skipstjórinn
var lasinn, er hann kom í
land, dróst uppgjör til föstu-
dags s 1., en þá fóru fullnað-
arskipti fram, og öllum háset-
um, sem gáfu sig fram, greidd
inneign þeirra- á laugardags- Steinstólpar h.f. hafa í nokk-
morgun. Yfirmenn voru beðn-1 ur undanfarin ár h?ft í notkun
ir að koma eftir lokagreiðslu . tæki til að gera í forspennta
strax upp úr helgi. Enginn. hluti úr steinsteypu, en þau
minni af nefndu fyrirtæki.
Þar sem ég hefi undan-
f arpa marga 'vetur verið með-
eigandi og skiþstjórií á m.s.
I»óri í leigu og útgerð Kirkju-
sands h.f.; þykist ég vita,
hvað ég er að segja. Mér
finnst það verða að kor.ia'
fra>~ svona tilefni, að é\'|
•' ■••enn mínir höfum 'iv?':gi|
f'ngið liprari né c'r»-Tcri
skipti og greiðslur ?n hjá
þessu útgerðaHyrirtæki, og
það í einu og öllu. Og svo
er ennþá að þessu sinni.
Ég get þessvegna ekki skil-
ið hvers vegna getur andað
svo í garð þess, eins og fram
kemur í greininni. Eg fyrir
mitt leyti mót.mæli eindregið
þeim vitnisburði, sem Kirkju-
sandi h.f. er þar gefinn, og
þakka félaginu og forstjóra
þess hin vinsamlegu og
traustu viðskipti frá fyrstu
t'íð.
Reykiavík 31.5 1960.
Kristjári Cfunnarsson
skipstjóri.
Verksmiðjubyggð iðnaðarhús
Þjóðviljanum hefur borizt komulagi við Kristján Jóhann
svohljóðandi athugasemd frá Kristjánsson, forstjóra Kassa-
Steinstólpum h.f. og Kassa-
gerð Reykjavíkur:
1 frásögnum dagblaða 24. þ.m.
af sta.rfssemi Byggingariðjunn-
ar h.f. gætir missagna um
verksmiðjuhús Kassagerðar
Reykjavíkur við Kleppsveg,
Þykir því rétt að skýra nánar
frá byggingunni og tildrögum
hennar.
Eins og tekið var fram er
húsið byggt úr verksmiðiu-
gerðum hlutum og er það hið
fyrsta sinnar tegundar hér á
árekstur varð í sambandi við
skipti né greiðslur, enda hef-
ur sl'íkt aldrei hent lijá oss,
og enginn sjómaður hefur
nokkru sinni átt peninga inni
hjá fyrirtækinu stundinni
lengur eftir lokauppgjör.
Greiðslur hafa alltaf farið
fram svo ssm til hefur stað-
ið, og oftast eins og um hef-
ur verið beðið, •— ósjaldan
með þeim árangri, að sumir
sjómenn hafa skuldað í ver-
tíðiuJpk, og. svo nr íénnelÉffr
• A'. ■ ■ •Sen.-iieiksheisíirmy 'feem
kann að felast í umræddfi
rógssrreinarkorni. er sá, að út.
gerðp-maður einn, sem seldi
.css fisk í vetur, hafði ekki
fnm vfir síðustu helgi feng-
ið greiðslu alveg „upp í topp“.
En hvort hluti innleggs, 30—
40 þú=»nd kr. af 500 þúsund
kr v;ðskiptum er ógreiddur
um t-'”>„ — b e. aöeins brot
?f tekhim bátsins sjálfs — og
,,pro=enferaður“ fyrir viðkom-
andi c-i-mönr.um sem sérstak-
þeirra inneign, er nátt-
úrl""a , ,smekksatriði“ út-
gerðarmanns þeirra, en tæp-
leeq. mál fiskkaupanda, sem
eðlilevn fvlgist ekkert með
ráðstöfun á meginandvirðinu,
er hann hefur greitt jafn-
óðum — og kemur hún held-
ur ekki við.
5. Þar sem maímánður er
nú ennþá tæplega liðinn, en
vertíðarlok almennt um miðj-
an mánuðinn, er varla nokk-
hafa aðallega verið notuð til
að gera í þeim tiltölulega Jitla
hluti, stólpa o.þ.h.
Á sl. sumri várð að sam-
Pattonsgarnið
komið.
H0NNI,
Vesturgötu
Sími 1-35-70
'tÁ2ÍO
»Bb
gerðar Reykjavíkur, að Stein-
stólpar h.f. tækju að sér að
byggja í verksmiðju sinni stein-
grind i framannefnt hús, og
reisa það, en Kristján, hafði
kynnzt þessari bjggingarað-
ferð utanlands, enda virðist
þessi aðferð vera lang heppi-
legust hér við byggingu verk-
smiðjuhúsa, vinnslustöðva sjáv-
arafurða,, útihúsa í sveitum og
margt fleira.
Húsið er rúml. 4000 ferm.
Það er reist á 90 súlum úr
þeytisteypu (centrifúgeruðum).
Á efri enda þeirra er skástoð
2,2 m á lengd, Bil milli súlna
er 12 m þvert á húsið, en á
milli þeirra eru bitar úr
strengjasteypu. - Annar endi
þeirra hvjlir á skástoðinni, en
hinn á st.all á mótum súlunnar
og skástoðarinnar. Milli bita-
raðanna eru 5 metrar. Undir
þakbrúnum eru rennur úr
strengjasteypu eftir endilöngu
húsinu. Steinstólpar h.f. reisa
húsið, stey»a súlurnar, renn-
umar og helming bitanna, en
Byggingariðjan h.f. steypir
hinn helming þeirra.
Steinstólpar h.f. hafa þegar
jh^fið ,frftE(ileiðs)ua ná .'D-ygr-k-
ísmið-jahúsi! af slíkri-cgerá..dyrár.
Þungavinnuvélar h.f.
Álþýðu'feórinn, öðru nafni
Söngfélag verkalýðssamtak-
anna í Reykjavík, á 10 ára
afmæli á þessu ári eins og
fleiri merkar stofnanir tón-
listarmála. Hefur kórinn unn-
ið gott starf á þessum árum.
Var haldið til afmælisins með
myndarlegum tónleikum, sem
fram fóru í Austurbæjarbíói
hinn 27. þessa mánaðar.
Af ellefu lögum á fyrri
hluta efnisskrárinnar skal hér
aðeins minnzt á fá ein, sem
undirrituðum urðu minnis-
stæðust, sem sé hið bjarta og
frjálslega lag Sigursveins D.
Kristinssonar „t vorþeynum",
tvö lög Ingunnar Bjamadótt-
ur, sem eru aftur á móti of-
urlítið þunglyndisleg, í snjallri
raddsetningu söngstjórans
Hallgríms Helgasonar, hið
ágæta „Remrem“ Jóns Leifs
og „Mótettu ujp íslenzkt
sá'malag“ eftir söngstjórann,
athyglisvert verk. .Náði kór-
inn víða mjög góðum árangri
í þessum lögum. Raddir hans
eru að þjálfast og fágast. Þó
er eitthvað athugavert við
tenorinn sem sker sig stund-
um úr á óviðkunnan’egan
hátt.
Mest og merkast af við-
fangsefnum þessara tónleika
og þá auðvitað mesta og
merkasta verkefnið, sem kór-
inn hefur ráðizþ í fi'á upp-
hafi Ulvistar sinnar, er G-dur-
messa Schuberts. Hún mun
hafa verið flutt hér tvisvar
áður, fyrst undir stjórn Franz
Mixa í Gamla bíói, ef undirrit-
aður man rétt, nokkrum árum
fyrir síðari heimsstyrjöldlna,
cg svö aft'Ur í Fríkirkjunni,
í maí 1955, undir stjórn
Victors Urbancic. Frammi-
staða kórsins í þessu fagra
tónverlci var hin lofsamleg-
ásta ' í hvívetna. • Streúgja-
flokkur úr SinfóníusveitinnÞ
átti miikilvægan þátt í þessum.
góða árangri. í messunni
eru þrjú einsöngshlutverk.
Einar Sturluson skilaði sínu
tenórhlutverki með prýði eins
og vænta mátti, og hið sama
má segja um Hjálmar Kjart-
ansson, sem söng bassahlut-
verkið. En mest er þó hlut-
verk sópranraddarinnar í tón-
verki þessu. Það söng Giiðrúii
Tómar.lóttir bjartri og blæ-
þýðri röddu. Var söngur
hennar látlaus, innilegur ög
tilfinningaríkur, eins og hér
átti við, og ber þó sérstaklega
að geta fallegrar meðferðar
hennar á hlutverki sínu í
þættinum „Benedictus". Guð-
rún hefur auðheyrilega verið
á framfarabraut að undan-
förnu, og fær undirritaður
ekki betíir heyrt en að hun
sé þegar komin í aþra;.
fremstú röð söhgkverina
vorra.
— Alþýðukórinn er í fram-
þróun, og er hann nú orð-
inn fær um að flytja ý.rnis
meiri háttar tónverk með
sóma. Kór;nn er að iriestu
leyti sköpunarverk hins
óþreytandi áhugamanns Sig-
ursveins D. Kristinssonar, og
annaðist hann. söngstjórn
framan af, en varð að láta af-
því starfi eftir fjögur ár. Nú-
verandi söngstjóri,- dr. HalF
grímur Helgason, tók við.kór-
stjórninni eigi alls fyrir
löngu. Er það kórnum raik-
ið happ að hafa fengið svo
dugandi og margkunnandi
stjómanda, og má efláust
mikils af honum væritá í
framtíðinni undir stjórn
Hallgríms.
B.F.
Utför
ÓLAFS EINARSSONAK, vélfræðings,
verður gerð frá Fossvogskapellu föstudaginn 3. júrií
klukkan 10.30.
Blóm vinsamlegast aiþökkuð, en þeim, sem vilja minn-
ast hins látna er bent á Slysavarnafélag Islands.
Athöfninni verður útvarpað.
iunu: 'uiyi Þ5reý) ,Eiriai'Srtlötfiií|!bg 'Síff4trifidéifðtífl.Ii,v
Sjeikinn flýtti sér í fylgd með Þórði og liðforingjan-
um til virkisins. Já, þarna lá Midian, en Þórður gat
róað sjeikinn með því að það væri enginn eldur uppi,
heldur hefðu þeir skotið reykbombu til að fela skipið.
„Gerið byssumar klárar!" hrópaðí sjeikinn. Þórður
hló: þessar hyssur voru auðsjáanlega aldargamlar
af ekki eldri. „Ég er hræddur mn að þeim veitist
létt landgangan, ef beita á þessum tólum til vamar!“
Augu sjeiksins skutu gneistum". Þú þarft ekká, að
gefa mér, eðá mínum mönnum nein ráð. Við getum
ráðið niðurlögum hvaða óvinar sem er. Og byssurnar
eru ágætar“. En þegar gefin var skipun um að skjóta,
þá heyrðist ekki minnsta hljóð.
"iíV,